Przejdź do zawartości

Fridolin Ambongo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Fridolin Ambongo edytowana 10:19, 16 wrz 2024 przez Maciejr (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Fridolin Ambongo
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Fridolin Ambongo (2019)
Herb duchownego Omnia Omnibus
Wszystkim dla wszystkich
Kraj działania

Demokratyczna Republika Konga

Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1960
Boto

Arcybiskup metropolita kinszaski
Okres sprawowania

od 2018

Przewodniczący Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru
Okres sprawowania

od 2023

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

kapucyni

Śluby zakonne

1987

Prezbiterat

14 sierpnia 1988

Nominacja biskupia

22 listopada 2004

Sakra biskupia

6 marca 2005

Kreacja kardynalska

5 października 2019
Franciszek

Kościół tytularny

św. Archanioła Gabriela all'Acqua Traversa

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 marca 2005

Miejscowość

Bokungu

Miejsce

katedra Maryi Królowej Afryki

Konsekrator

Joseph Kumuondala

Współkonsekratorzy

Giovanni d’Aniello
Frédéric Etsou-Nzabi-Bamungwabi

Fridolin Ambongo Besungu OFMCap (ur. 24 stycznia 1960 w Boto) – kongijski duchowny rzymskokatolicki, kapucyn, biskup diecezjalny Bokungu-Ikela w latach 2005–2016, administrator apostolski sede vacante diecezji Kole w latach 2008–2015, administrator apostolski sede vacante archidiecezji Mbandaka–Bikoro w 2016 (oraz latach 2018–2020), administrator apostolski sede vacante diecezji Bokungu-Ikela w latach 2016–2018, zastępca przewodniczącego Konferencji Episkopatu Kongo w latach 2016–2020, arcybiskup metropolita Mbandaka–Bikoro w latach 2016–2018, arcybiskup koadiutor archidiecezji kinszasy w 2018, arcybiskup metropolita kinszaski od 2018, kardynał prezbiter od 2019, członek Rady Kardynałów od 2020, przewodniczący Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru (SECAM) od 2023.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 24 stycznia 1960 w Boto w departamencie Likouala w prowincji Ubangi Północne. Studiował filozofię i teologię w seminarium w Bwamandzie w Instytucie „Saint-Eugene de Mazenod” w Kinszasie. Wstąpił do kapucynów i w 1981 złożył pierwsze śluby, a w 1987 śluby wieczyste. Święcenia prezbiteratu przyjął 14 sierpnia 1988.

Po krótkim stażu wikariuszowskim w Bobito został profesorem Uniwersytetu w Kinszasie. Był także m.in. wiceprowincjałem oraz przewodniczącym krajowej konferencji przełożonych zakonnych[1].

22 listopada 2004 papież Jan Paweł II prekonizował go biskupem diecezjalnym Bokungu-Ikela[2]. 6 marca 2005 otrzymał święcenia biskupie i odbył ingres do katedry Maryi Królowej Afryki w Bokungu. Głównym konsekratorem był Joseph Kumuondala, arcybiskup metropolita Mbandaka-Bikoro, któremu asystowali arcybiskup Giovanni d’Aniello, nuncjusz apostolski w Demokratycznej Republice Konga, i kardynał Frédéric Etsou-Nzabi-Bamungwabi, arcybiskup metropolita kinszaski. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Omnia Omnibus” (Wszystkim dla wszystkich).

24 czerwca 2016 został wybrany zastępcą przewodniczącego Konferencji Episkopatu Kongo, funkcję tę pełnił do 15 października 2020[3].

12 listopada 2016 papież Franciszek mianował go arcybiskupem metropolitą Mbandaka-Bikoro[4]. 29 czerwca 2017 w bazylice św. Piotra na Watykanie odebrał od papieża paliusz metropolitalny.

6 lutego 2018 papież przeniósł go na urząd arcybiskupa koadiutora archidiecezji kinszaskiej[5]. 1 listopada 2018 po przyjęciu rezygnacji kardynała Laurent Monsengwo Pasinya, został metropolitą kinszaskim i kanonicznie objął władzę w diecezji[6]. Tego samego dnia odbył również ingres do katedry Najświętszej Marii Panny. 29 czerwca 2019 w bazylice św. Piotra odebrał od papieża paliusz metropolitalny.

1 września 2019 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem[7]. 5 października 2019 na konsystorzu w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem prezbiterem, a jako kościół tytularny nadał mu kościół św. Gabriela Archanioła all’Acqua Traversa[8]. 3 grudnia 2022 uroczyście objął swój kościół tytularny w Rzymie[9].

Decyzją papieża Franciszka od 15 października 2020 jest członkiem grupy dziewięciu kardynałów doradców (Rada Kardynałów), którzy służą radą Ojcu Świętemu w zarządzaniu Kościołem i w sprawach reformy Kurii Rzymskiej[10].

15 lutego 2023 wybrano go na przewodniczącego Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru (SECAM)[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The Cardinals of the Holy Roman Church. webdept.fiu.edu. [dostęp 2020-02-12]. (ang.).
  2. NOMINA DEL VESCOVO DI BOKUNGU-IKELA (REPUBBLICA DEMOCRATICA DEL CONGO). press.vatican.va. [dostęp 2004-11-22]. (wł.).
  3. Konferencja Episkopatu Demokratycznej Republiki Konga w bazie gcatholic.org [dostęp 2024-06-09] (ang.).
  4. Nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Mbandaka-Bikoro (Repubblica Democratica del Congo). press.vatican.va. [dostęp 2016-11-12]. (wł.).
  5. Nomina del Coadiutore di Kinshasa (Repubblica Democratica del Congo). press.vatican.va. [dostęp 2018-02-06]. (wł.).
  6. Rinuncia e successione dell’Arcivescovo di Kinshasa (Repubblica Democratica del Congo). press.vatican.va. [dostęp 2018-11-01]. (wł.).
  7. Annuncio di Concistoro il 5 ottobre per la creazione di nuovi Cardinali. press.vatican.va. [dostęp 2019-09-01]. (wł.).
  8. Concistoro Ordinario Pubblico: Assegnazione dei Titoli. press.vatican.va. [dostęp 2019-10-05]. (wł.).
  9. Avviso dell’Ufficio delle Celebrazioni Liturgiche. press.vatican.va. [dostęp 2022-11-28]. (wł.).
  10. Conferme e nomine nel Consiglio di Cardinali, 15.10.2020. press.vatican.va. [dostęp 2020-10-15]. (wł.).
  11. Symposium des Conférences Episcopales d’Afrique et de Madagascar (S.C.E.A.M.). gcatholic.org. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]