Julián Herranz Casado

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	6 stycznia 1991
Miejscowość	Watykan
Miejsce	bazylika św. Piotra
Konsekrator	Jan Paweł II
Współkonsekratorzy	Giovanni Battista Re; Justin Francis Rigali

Julián Herranz Casado
	Kardynał prezbiter
	Domine ut videam; Panie, abym przejrzał!
Kraj działania	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	31 marca 1930 ; Baena
	Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Tekstów Prawnych
Okres sprawowania	1994–2007
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	7 sierpnia 1955
Nominacja biskupia	15 grudnia 1990
Sakra biskupia	6 stycznia 1991
Kreacja kardynalska	21 października 2003; Jan Paweł II
Kościół tytularny	S. Eugenio
	Multimedia w Wikimedia Commons

Julián Herranz Casado (ur. 31 marca 1930 w Baena, diecezja Cordoba), hiszpański duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Życiorys

Od 1949 należy do Opus Dei jako numerariusz. Studiował medycynę w Barcelonie a prawo kanoniczne na Papieskim Międzynarodowym Athenaeum Angelicum^[1] w Rzymie, z obu tych dziedzin obronił doktoraty. 7 sierpnia 1955 przyjął w Madrycie święcenia kapłańskie. Jako ksiądz Prałatury Opus Dei, jest członkiem Stowarzyszenia Kapłańskiego Świętego Krzyża. Pracował m.in. jako wykładowca prawa kanonicznego na Uniwersytecie Nawarrry; od lat 60. związany z Kurią Rzymską, był członkiem zespołu roboczego w trakcie Soboru Watykańskiego II, następnie podsekretarzem w Papieskiej Komisji ds. Interpretacji Kodeksu Prawa Kanonicznego. Współpracował z kilkoma znaczącymi pismami katolickimi ("Studi Cattolici" w Mediolanie, "Ius Canonicum" w Pampelunie) oraz wielotomowymi opracowaniami - Dictionarium morale et canonicum (Rzym) i Gran Enciclopedia Rialp (Madryt); autor licznych prac z prawa kanonicznego. Niezależnie od zajęć w Kurii Rzymskiej prowadził działalność duszpasterską w ramach prałatury Opus Dei, m.in. w Ameryce Łacińskiej, Anglii, Irlandii, Kenii, Francji.

Od 1984 był sekretarzem Papieskiej Komisji ds. Interpretacji Kodeksu Prawa Kanonicznego, przekształconej następnie w Papieską Radę ds. Interpretacji Tekstów Prawnych (1990). Pełnił funkcję radcy w Kongregacji ds. Biskupów oraz uczestniczył w pracach innych komisji Kurii Rzymskiej. 15 grudnia 1990 został mianowany biskupem tytularnym Vertara, 6 stycznia 1991 w bazylice watykańskiej przyjął sakrę biskupią z rąk papieża Jana Pawła II, któremu asystowali przyszli kardynałowie - Giovanni Battista Re i Justin Francis Rigali. W grudniu 1994 Herranz Casado został promowany na arcybiskupa tytularnego i mianowany prezydentem Papieskiej Rady ds. Interpretacji Tekstów Prawnych. Wielokrotnie brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.

21 października 2003 został wyniesiony przez papieża do godności kardynalskiej, otrzymał diakonię Sant'Eugenio. Pełnienie przez niego funkcji prezydenta Papieskiej Rady zostało zawieszone po śmierci Jana Pawła II 2 kwietnia 2005. Brał udział w konklawe 2005. Nowy papież Benedykt XVI potwierdził go na poprzednim stanowisku w Kurii; Herranz Casado kierował Papieską Radą ds. Interpretacji Tekstów Prawnych do lutego 2007, kiedy złożył rezygnację ze względu na osiągnięcie wieku emerytalnego (został zastąpiony przez Francesco Coccopalmerio). 12 czerwca 2014 został promowany na kardynała prezbitera, zachował diakonię Sant’Eugenio w charakterze tytułu prezbiterskiego na zasadzie pro hac vice.

Książki

En las afueras de Jericó: recuerdos de los años con San Josemaría y Juan Pablo II (Na przedmieściach Jerycha), Wyd. Ediciones Rialp. (2007

Przypisy

↑ Cf. Holy See Press Office, College of Cardinals, Biographical notes, Herranz Card. Julián; Sala Stampa della Santa Sede, Il Collegio Cardinalizio, Cenni biografici, Herranz Card. Julián

Bibliografia

Sylwetka kardynała w słowniku biograficznym Salvadora Mirandy
https://web.archive.org/web/20070928003740/http://www.opusdei.pl/art.php?p=23845
Julián Herranz Casado [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-24] (ang.).

[1] Cf. Holy See Press Office, College of Cardinals, Biographical notes, Herranz Card. Julián; Sala Stampa della Santa Sede, Il Collegio Cardinalizio, Cenni biografici, Herranz Card. Julián

[1]

Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)	Sebastián Herrero (1903) Rafael Merry del Val (1903) Marcelo Spínola (1905) Gregorio Aguirre García (1907) José Cos y Macho (1911) Enrique Almaraz Santos (1911) Victoriano Guisasola (1914) Juan Soldevilla (1919) Joan Baptista Benlloch (1921) Francisco Vidal Barraquer (1921) Enrique Reig Casanova (1922) Eustaquio Ilundáin (1925) Vicente Casanova (1925) Pedro Segura (1927) Isidro Gomá (1935) Enrique Pla y Deniel (1946) Agustín Parrado García (1946) Manuel Arce y Ochotorena (1946) Benjamín de Arriba Castro (1953) Fernando Quiroga Palacios (1953) José María Bueno Monreal (1958) Arcadio Larraona (1959) Anselmo Albareda (1962) Ángel Herrera Oria (1965) Vicente Enrique y Tarancón (1969) Arturo Tabera Araoz (1969) Marcelo González Martín (1973) Narciso Jubany (1973) Ángel Suquía (1985) Antonio María Javierre Ortas (1988) Eduardo Martínez Somalo (1988) Ricard Maria Carles (1994) Francisco Álvarez Martínez (2001) Carlos Amigo (2003) Agustín García-Gasco (2007) Urbano Navarrete (2007) José Manuel Estepa Llaurens (2010) Fernando Sebastián Aguilar (2014)
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Antonio María Rouco Varela (1998) Julián Herranz Casado (2003) Lluís Martínez Sistach (2007) Santos Abril (2012) Ricardo Blázquez (2015) Luis Ladaria Ferrer (2018) Aquilino Bocos Merino (2018)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Antonio Cañizares (2006) Carlos Osoro (2016) Juan José Omella (2017) Miguel Ángel Ayuso Guixot (2019) Cristóbal López Romero (2019) Fernando Vérgez Alzaga (2022) José Cobo Cano (2023) Ángel Fernández Artime (2023)