Kabikiejmy

Kabikiejmy

{{{rodzaj miejscowości}}}
Państwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	olsztyński
Gmina	Dobre Miasto
Liczba ludności (2011)	133
Strefa numeracyjna	89
Tablice rejestracyjne	NOL
SIMC	0472704
Położenie na mapie brak Brak mapy: warmińsko-mazurskie Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

{{Polska miejscowość infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | miejscowość podstawowa = | rodzaj miejscowości = | współrzędne = | alt zdjęcia = Nieznane pola: "flaga wsi", "sekundE", "herb wsi", "minutE", "stopniN", "minutN", "sekundN", "stopniE", "mapa wsi", "dopełniacz wsi" oraz "herb artykuł".

Kabikiejmy (dawniej niem. Ober Kapkeim, Kabikiejmy Górne) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Dobre Miasto. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Wieś warmińska.

Historia

Wieś pruska lokowana w 1361 r. przez bp Jana Stryprocka, na dawnym pruskim polu osadniczym Cabekayme. Nadanie otrzymali Prusowie, bracia: Sanglando, Bartłomiej, Sangawisse i Krystian. Mieszkańcy zobowiązani zostali do wystawieni jednej służby zbrojnej konno a na św. Marcina uiszczać czynsz rekognicyjny po korcu pszenicy i żyta, funt wosku i sześc denarów chełmińskich. Wieś należała do parafii w Sętalu. W 1656 r. wieś obejmowała 38 włók, zamieszkana była przez 7 wolnych pruskich i 7 służących. W 1688 r. w Kabikiejmach Górnych było 11 wolnych chełmińskich, trzech komorników i jeden rzemieślnik. Biskup warmiński Michał Stefan Radziejowski nadał wsi 4 włóki, potwierdzone przez bp. Teodora Andrzeja Potockiego w 1722 r. Z tych włók dwie sprzedano Janowi Hoffmanowi za zgoda biskupa Krzysztofa Szembeka. W 1781 r. do kaplicy przeniesiono ołtarz z kościoła w Jesionowie.

W 1817 r. we wsi było 209 domów z 123 mieszkańcami. W 1846 r. w Kabikiejmach Górnych było 26 domów i 216 mieszkańców (wszyscy katolicy). Według spisu z 1858 r. we wsi było 36 domów zamieszkanych przez 282 osoby (w tym dwóch ewangelików i 326 katolików). W 1871 r. we wsi były już 43 domy i 332 mieszkańców (6 ewangelików i 326 katolików). W 1875 r. wybudowano kaplicę pw św. Rodziny i św. Rocha. W 1905 r. we wsi mieszkało 331 osób (21 ewangelików, 291 katolików). W 1939 w Kabikiejmach Górnych mieszkało 255 osób.

PO II wojnie światowej, wieś zasiedlili przesiedleńcy z Wileńszczyzny i okolic Rzeszowa. W 1950 r. wieś została podłączona do sieci elektrycznej. W 1984 r. w Kabikiejmach było 24 gospodarstw rolnych i mieszkało 139 osób. W 2010 r. we wsi mieszkało 126 osób, w tym 69 kobiet i 57 mężczyzn. W 2014 r. we wsi było 136 osób. We wsi działała szkoła podstawowa. Obecnie dzieci uczęszczają do szkoły w Barcikowie.

Zabytki

• Kaplicę pw św. Rodziny i św. Rocha z 1875 r. W środku ołtarz (prawdopodobnie wykonany przez Piotra Rutkowskiego z Dobrego Miasta), przeniesiony w 1781 r. z Jesionowa, z dwoma obrazami, jeden przedstawiający św. Walentego (z 1824 r.) i drugi z wizerunkiem św. Andrzeja.
• Grodzisko pruskie (pozostałości)

Bibliografia

• TERYT
• Suchenek Zygmunt, Dobre Miasto - skrawek uroczej Warmii, Olsztyn 2011, ISBN 978-83-61602-97-2

Zobacz też

• Kabikiejmy Dolne