Śliwnica (gmina Dubiecko)

Śliwnica
	wieś
	; Panorama Śliwnicy z góry Chełm
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	przemyski
Gmina	Dubiecko
Wysokość	290-440 m n.p.m.
Liczba ludności (2019)	568
Strefa numeracyjna	16
Kod pocztowy	37-750
Tablice rejestracyjne	RPR
SIMC	0601076
	Położenie na mapie Polski Śliwnica
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Śliwnica
	Położenie na mapie powiatu przemyskiego Śliwnica
	Położenie na mapie gminy Dubiecko Śliwnica
	49°51′14″N 22°24′47″E/49,853889 22,413056
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2010-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Śliwnica – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Dubiecko^[4]. Leży nad potokiem Śliwnica.

Geografia

Wieś zajmuje powierzchnię 1086 ha i zamieszkuje ją niespełna 700 mieszkańców.

Śliwnica położona jest w północnej części gminy. Od północy sąsiaduje z gminą Kańczuga oraz z Huciskiem Nienadowskim i Nienadową, od południa z Dubieckiem, natomiast od zachodu z Przedmieściem Dubieckim i Drohobyczką. Miejscowość otaczają góry wznoszące się na wysokość ponad 400 m n.p.m.

Części wsi

Integralne części wsi Śliwnica^[5]^[4]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0601082	Brzezina	część wsi
0601099	Chełm	część wsi
0601142	Karczunek	przysiółek
0601107	Księża Część	część wsi
0601113	Śliwnica Dolna	część wsi
0601120	Śliwnica Górna	część wsi
0601136	Zarąbki	część wsi

Historia

Podczas prac archeologicznych w 1992 r. na terenie wsi znaleziono fragmenty ceramiki z epoki wczesnego brązu świadczące o obecności tutaj przedstawicieli kultury Chłopice–Vesele.

Wieś powstała w 1484 r. Pierwotnie zwana była Starą i Nową Śliwnicą. W 1552 r. wieś liczyła 15 gospodarstw, znajdował się tutaj młyn o jednym kole. W II poł. XV w. z Katarzyną Śliwnicką ze Śliwnicy ożenił się Jan Bobola dzierżawca Strachociny. Ich potomkiem był św. Andrzej Bobola. W 1590 r. Śliwnica została sprzedana oboźnemu koronnemu Stanisławowi z Siecina Krasickiemu^[6].

W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej Śliwnica Dolna i Górna byli Aleksander i Henryka hr. Krasiccy^[7].

W 1857 r. wieś liczyła 563 mieszkańców, a właścicielką jej była Aleksandra Hrabina Konarska.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie przemyskim w województwie lwowskim.

W latach 1945–1947 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 11 Polaków^[8].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa przemyskiego.

Zachowały się tutaj również z czasów nowożytnych pozostałości huty szkła, na co wskazują fragmenty kamieni ze szkliwem i żużla szklanego.

Wartym zobaczenia jest dawny budynek szkoły, znajdujący się w dolnej części miejscowości. Obecnie istnieje w nim Regionalna Izba – niewielkie muzeum przedmiotów z XIX i XX wieku. W pobliżu budynku obecnej Szkoły Podstawowej znajduje się kilka okazałych dębów szypułkowych, są one pomnikami przyrody, a stanowią pozostałość po dawnym folwarku.

W Śliwnicy znajduje się Szkoła Podstawowa, OSP, Leśniczówka Nadleśnictwa Kańczuga.

Zabytki

Dwie murowane kapliczki z początku XX w., w tym jedna z 1913 r.
Dwie murowane kapliczki z przełomu XIX i XX wieku.
Trzy drewniane domy z drugiej połowy XIX w. i dwa drewniane domy z przełomu XIX i XX wieku.
Izbę Regionalną mieszczącą przedmioty z XIX i XX wieku.

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 137042
↑ Raport o stanie gminy w roku 2019. Stan ludności 31.12.2019 str. 10 [dostęp 2022-01-23]
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1263 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b ^c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ Historia Śliwnicy na www.drohobyczka.pl. [dostęp 2011-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-07)].
↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 199.
↑ SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 726, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .

Linki zewnętrzne

Śliwnica, 1.) ''Sływnicia z Nahorczanami'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 767 .

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 137042

[rap-2] Raport o stanie gminy w roku 2019. Stan ludności 31.12.2019 str. 10 [dostęp 2022-01-23]

[poczta-3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1263 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-4] TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].

[Dz.U._29/2013-5] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[6] Historia Śliwnicy na www.drohobyczka.pl. [dostęp 2011-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-07)].

[7] Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 199.

[siekierka-8] SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 726, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .

[2]

[3]

[4]

[1]

[5]

[6]

[7]

[8]

Miasto	Dubiecko
Wsie	Bachórzec Drohobyczka Hucisko Nienadowskie Iskań Kosztowa Nienadowa Piątkowa Przedmieście Dubieckie Sielnica Słonne Śliwnica Tarnawka Winne-Podbukowina Wybrzeże Załazek
Części wsi	Białka Bircza Błonie Brzezina Buraczkówka Bylacin Chełm Czerna Czerwonka Czobot Dolna Piątkowa Dół (Hucisko Nienadowskie) Dół (Przedmieście Dubieckie) Dudziakówka Dział (Nienadowa) Dział (Piątkowa) Dział (Przedmieście Dubieckie) Dział (Słonne) Działki Gamratka Głębokie Góra (Hucisko Nienadowskie) Góra (Przedmieście Dubieckie) Górka (Hucisko Nienadowskie) Górka (Nienadowa) Górna Piątkowa Haliga Hucisko Huta Jastrzębiec Kąt Kolonia Kopce Kreca Księża Część Łazy (Bachórzec) Łazy (Drohobyczka) Łazy (Kosztowa) Łazy (Nienadowa) Łączki Makuchowa Góra Miasteczko Nienadowa Górna Obszar (Drohobyczka) Obszar (Kosztowa) Ogrody Osz Parcelacja Pasieka Podłazie Pogorzały Połanki Poręba Poręby Potoczniówka Potok Przydatki Rędzina Serwinówka Stawiska (Bachórzec) Stawiska (Kosztowa) Śliwnica Dolna Śliwnica Górna Świnki Telegówka Widne Wielkie Pole Witryłów Witryłówka Za Potokiem Zadział Zapotok Zarąbki Zasan
Przysiółki wsi	Dział Karczunek Przedsielnica Radonówki Tarki
Dawne miejscowości	Dział Polchowa