Przejdź do zawartości

Blohm & Voss Bv 238

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Blohm & Voss Bv 238
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Blohm und Voss

Typ

wodnosamolot transportowy

Konstrukcja

sześciosilnikowa łódź latająca, górnopłat o konstrukcji metalowej

Załoga

10–12

Historia
Data oblotu

11 marca 1944

Dane techniczne
Napęd

6 silników rzędowych Daimler-Benz DB-603A

Moc

1 750 KM (1 288 kW) (każdy)

Wymiary
Rozpiętość

60,17 m

Długość

43,36 m

Wysokość

10,90 m

Powierzchnia nośna

362 m²

Masa
Własna

54 660 kg

Startowa

94 000 kg (projektowana)

Osiągi
Prędkość maks.

466 km/h

Prędkość przelotowa

355 km/h

Prędkość minimalna

143 km/h

Pułap

6 300 m (maksymalny)
5 200 m (praktyczny)

Zasięg

6 100 km

Długotrwałość lotu

20 h (prawdopodobnie)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
prawdopodobnie
2 działka lotnicze kal. 20 mm
8 karabinów maszynowych
Użytkownicy
Niemcy

Blohm & Voss Bv 238 – prototypowa niemiecka łódź latająca z okresu II wojny światowej. Zaprojektowana jako morski samolot patrolowy dalekiego zasięgu i transportowy; planowano wyposażyć ją w silne uzbrojenie obronne i możliwość przenoszenia bomb, w tym kierowanych).

Zakotwiczona łódź latająca Blohm - Voß BV 238 15 czerwca 1944 na Łabie (Mühlenberger Loch)

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Po udanej konstrukcji łodzi latającej Blohm & Voss Bv 222 w wytwórni Blohm und Voss podjęto dalsze prace konstrukcyjne nad jeszcze większą łodzią latającą. Podjęte prace zaowocowały zbudowaniem na początku 1944 prototypu nowego samolotu, który otrzymał oznaczenie Blohm & Voss Bv 238[1].

Pierwszy prototyp tego samolotu (V1), został oblatany w dniu 11 marca 1944, stając się największym w owym okresie samolotem transportowym świata, który był o kilkadziesiąt ton cięższy od Boeing B-29 Superfortress. W połowie 1944 roku maszyna była gotowa do przekazania Luftwaffe, ale w związku z praktyczną klęską Niemiec w bitwie o Atlantyk znikło zapotrzebowanie na tego typu samolot. Nakazano przerwać próby, a samolot zamaskować na jeziorze Schaalsee w północnych Niemczech. Przetrwał on bez uszkodzeń zimę 1944/45, ale później został wykryty przez zwiad lotniczy i 24 kwietnia 1945 zniszczony przez brytyjskie samoloty. Po wojnie w latach 1947-1948 wrak złomowano[1][2].

Rozpoczęto jeszcze budowę dwóch następnych prototypów, lecz nie zostały one ukończone i po wojnie zostały zezłomowane. Jednocześnie pracowano także nad lądową wersją BV 238, zwaną BV 250, która różniła się od łodzi latającej przede wszystkim tym, że posiadała wielokołowe podwozie[1][2].

BV 238 jest uważany za szczytowe osiągnięcie niemieckiej konstrukcji wodnosamolotów i pod wieloma względami nadal wyznacza trendy[2].

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Łódź latająca Blohm & Voss Bv 238 był to sześciosilnikowy samolot transportowy o konstrukcji metalowej w układzie górnopłatu.

W przedniej części kadłuba znajdowały się dwuczęściowe, rozchylane wrota umożliwiające załadunek i wyładunek ciężkiego sprzętu wojskowego na poziomie dolnego pokładu. Kolejny górny pokład za kokpitem załogi pomieścił dodatkowych pasażerów, zwiększając łączną pojemność do 300 ludzi[2].

Prototyp był nieuzbrojony, proponowane uzbrojonie miało składać się z 8 karabinów maszynowych MG 131 kal. 13 mm, które miały być rozmieszczone w kilku miejscach na pokładzie samolotu. Planowano również, że uzbrojenie obronne będzie obejmować dwa działka automatyczne MG151/20 kal. 20 mm w obrotowej wieży na części grzbietowej. Jednocześnie mógł zabierać bomby, oraz podwieszone pod skrzydłami cztery torpedy, lub zamiennie cztery bomby 1000 kg albo cztery pociski przeciwokrętowe Hs293[2][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Blohm und Voss BV 238 und FFG 227. www.luftarchiv.de. [dostęp 2024-10-29]. (niem.).
  2. a b c d e Blohm & Voss BV 238. luftfahrtmuseum-hannover.de. [dostęp 2024-10-29]. (niem.).
  3. Blohm & Voss BV 238. ww2-history.fandom.com. [dostęp 2024-10-29]. (niem.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marian Krzyżan: Bv 222 Wiking, Bv 238. Gdynia: Aj-Press, 1996. ISBN 8386209473.