Gotha Go 244
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ |
motoszybowiec transportowy |
Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie trójpodporowe – stałe |
Załoga |
2 |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji | |
Wycofanie ze służby | |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 silnik gwiazdowe, 14-cylindrowe Gnôme-Rhône 14M06/07 |
Moc |
700 KM (515 kW) (każdy) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
24,50 m |
Długość |
15,80 m |
Wysokość |
4,60 m |
Powierzchnia nośna |
64,40 m² |
Masa | |
Własna |
5 225 kg |
Startowa |
7 800 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
290 km/h |
Prędkość przelotowa |
270 km/h |
Prędkość wznoszenia |
4,5 m/s |
Pułap |
7 650 m |
Zasięg |
740 km (praktyczny) |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
4 karabiny maszynowe MG15 kal. 7,92 mm (stałe) 4 karabiny maszynowe MG34 kal. 7,92 mm (montowane doraźnie w oknach bocznych) | |
Użytkownicy | |
Niemcy |
Gotha Go-244 – niemiecki motoszybowiec transportowy z okresu II wojny światowej[1][2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Latem 1942 roku, w trakcie prac nad szybowcem transportowym Gotha Go 242, rozpoczęto również prace nad jego wersją silnikową. Niemieccy sztabowcy zakładali, że taka maszyna będzie zdolna, po wyładowaniu desantu, do samodzielnego startu i powrotu na macierzyste lotnisko po kolejny ładunek. Do prób wykorzystywano różne silniki: niemiecki BMW 312 o mocy 865 KM, radziecki M-25 o mocy 800 KM i francuski Gnôme-Rhône 14M06/07 o mocy 700 KM. Ostatecznie ten ostatni silnik został wybrany jako silnik do wersji silnikowej, która otrzymała oznaczenie Gotha Go 244. W konstrukcji wprowadzono zmiany polegające na zainstalowaniu zbiorników paliwa oraz wyposażeniu kabiny pilotów w przyrządy konieczne do lotu silnikowego.
Początkowo motoszybowce powstawały w wyniku przebudowy szybowców Gotha Go 242, które przerobiono na wersję silnikową. Już po wprowadzeniu do użytku tych motoszybowców podjęto produkcję serii silnikowej oznaczonej jako Gotha Go 224B-5. Łącznie wyprodukowano 174 motoszybowce, z czego przebudowano 133 szybowce Gotha Go 242 oraz zbudowano od podstaw 41 motoszybowców Gotha Go 244. W trakcie eksploatacji okazało się, że użyto silników o zbyt niskiej mocy[1].
Użycie
[edytuj | edytuj kod]Motoszybowce Gotha Go 244 zamierzano użyć do transportu zaopatrzenia na froncie wschodnim. Początkowo wprowadzono je na wyposażenie dywizjonów KGrzbV 104 w Grecji i KGrsbV 106 na Krecie, później otrzymała je jedna jednostka na froncie wschodnim. W trakcie eksploatacji okazało się, że szybowce dysponują zbyt słabymi silnikami. Lot na jednym silniku był możliwy jednie w przypadku pustego motoszybowca.
W związku z tym po krótkim okresie ich eksploatacji w warunkach frontowych, wycofano je z jednostek liniowych i przekazano do szkół dla żołnierzy wojsk powietrznodesantowych, gdzie były wykorzystywane do końca wojny.
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]Motoszybowiec Gotha Go 244 miał identyczną konstrukcję jak szybowiec Gotha Go 242, jedyną różnicą było zastosowanie dwóch silników umieszczonych w gondolach na skrzydłach, które napędzały trójłopatowe śmigła Raiter o zmiennym skoku. W wersjach Go 244C-1 i Go244 C-2 stosowano śmigła czterołopatowe o stałym skoku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Gotha Go 242 and 244. germanwarmachine.com. [dostęp 2024-10-19]. (ang.).
- ↑ Gotha Go 242 und 244. www.luftarchiv.de. [dostęp 2024-10-19]. (niem.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Królikiewicz: Szybowce transportowe. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985, s. 103. ISBN 83-11-07162-4. OCLC 750576901.
- Chris Chant Samoloty II wojny światowej wyd. Bellona Warszawa 2000 ISBN 83-11-09053-X
- Roger Ford: German's secret weapons in World War II. London: MBI Publishing Company, 2000, s. 48. ISBN 0-7603-0847-0.