Grand Prix 2008
| ||||
Liczba uczestników |
32 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | ||||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break |
139 Marco Fu | |||
Rozegrane mecze |
30 |
Royal London Watches Grand Prix 2008 − trzeci rankingowy turniej sezonu snookerowego 2008/2009. W dniach 11 – 19 października miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Scottish Exhibition and Conference Centre w Glasgow. Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Marco Fu, który przegrał w meczu drugiej rundy z Ronniem O’Sullivanem 1:5.
Turniej zakończył się zwycięstwem faworyta gospodarzy Johna Higginsa, który w finale pokonał Ryana Daya 9:7. Dla Higginsa był to już czwarty triumf w Grand Prix.
W Polsce turniej transmitowała stacja Eurosport.
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Zwycięzca: £75 000
II miejsce: £35 000
Półfinalista: £20 000
Ćwierćfinalista: £12 000
Last 16: £9 550
Last 32: £7 100
Last 48: £4 650
Last 64: £2 200
Najwyższy break kwalifikacji: £500
Najwyższy break fazy zasadniczej turnieju: £4 000
Maksymalny break w kwalifikacjach: £1 000
Maksymalny break w fazie zasadniczej turnieju: £20 000
Łączna pula nagród: £523 100[1]
Format Gry
[edytuj | edytuj kod]Po raz trzeci z rzędu w turnieju Grand Prix obowiązywał eksperymentalny format gry. Wprawdzie została zachowana klasyczna drabinka turniejowa, lecz w przeciwieństwie do wszystkich innych zawodów, gdzie drabinka jest odgórnie ustalona, pary każdej rundy (do półfinałów włącznie) były losowane po zakończeniu pojedynków danej fazy.
Jedyne rozstawienie obowiązywało w pierwszej rundzie, gdzie zawodnicy z najlepszej "16" oficjalnego rankingu zmierzyli się ze zwycięzcami meczów kwalifikacyjnych.
Wydarzenia związane z turniejem
[edytuj | edytuj kod]- Graeme Dott wycofał się z turnieju wskutek złamania nadgarstka, którego doznał przed Shanghai Masters.
- Peter Ebdon w drugim frejmie meczu drugiej rundy z Jamiem Cope’em nieskutecznie atakował breaka maksymalnego. Podejście zakończyło się na 122 punktach po spudłowaniu stosunkowo łatwej bili zielonej.
- Obrońca tytułu mistrzowskiego Marco Fu przegrał w meczu drugiej rundy z Ronniem O’Sullivanem 1-5.
- Peter Ebdon podczas ostatniego frame’a w meczu z Cope’em położył się na chwilę na podłodze (na plecach). Był to gest odnoszący się do faktu, iż Cope, będąc w pozycji snookera, odpowiedział przypadkowo innym snookerem. Po podniesieniu się z podłogi Ebdon nie potrafił wyjść z tej pozycji i pozostawił grę Cope’owi, a ten w jednym podejściu do stołu wygrał mecz.[2]
- Ryan Day po raz trzeci dotarł do finału turnieju rankingowego, lecz żadnego z nich nie wygrał. Poprzednio przegrywał w finałach Malta Cup 2007 oraz Shanghai Masters 2007.
- Zwycięstwo Johna Higginsa w tym turnieju było pierwszym zwycięstwem w turnieju rankingowym tego zawodnika od 18 miesięcy. Poprzednio zwyciężył w maju 2007 roku, w snookerowych mistrzostwach świata 2007.
Zawodnicy
[edytuj | edytuj kod]Zawodnicy rozstawieni
[edytuj | edytuj kod]W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Turniejowy numer 2. otrzymał ówczesny Mistrz świata. Kolejne miejsca zostały obsadzone według kolejności na liście rankingowej na sezon 2008/2009:
|
|
Zawodnicy nierozstawieni
[edytuj | edytuj kod]Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju Grand Prix poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej):
|
|
Rozegrane mecze
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza runda
[edytuj | edytuj kod]Pogrubioną czcionką zaznaczono gracza, który awansował do drugiej rundy.
- Mecze rozgrywane 11 października
- John Higgins – Anthony Hamilton 5:0
- Joe Perry – Barry Hawkins 5:3
- Mecze rozgrywane 12 października
- Stephen Hendry – David Gilbert 5:4
- Neil Robertson – Steve Davis 4:5
- Marco Fu – Jimmy Michie 5:2
- Mark Allen – Michael Holt 1:5
- Graeme Dott (walkower) – Judd Trump (automatyczny awans do drugiej rundy)
- Ryan Day – Ricky Walden 5:4
- Mecze rozgrywane 13 października
- Stephen Maguire – Jamie Cope 1:5
- Ding Junhui – Jamie Burnett 5:0
- Mark Selby – Andrew Higginson 5:0
- Peter Ebdon – Simon Bedford 5:1
- Mecze rozgrywane 14 października
- Ronnie O’Sullivan – Liang Wenbo 5:2
- Allister Carter – Dave Harold 5:4
- Shaun Murphy – Adrian Gunnell 3:5
- Mark King – John Parrott 3:5
Druga runda
[edytuj | edytuj kod]W drugiej rundzie zostało rozegranych osiem spotkań. Poniższe pary zostały wylosowane bez uwzględnienia rankingu (rozstawienia).
- Mecze rozgrywane 15 października
- John Higgins – Stephen Hendry 5:2
- Ding Junhui – Michael Holt 5:2
- Adrian Gunnell – Steve Davis 4:5
- Judd Trump – Joe Perry 5:2
- Mecze rozgrywane 16 października
- Marco Fu – Ronnie O’Sullivan 1:5
- Jamie Cope – Peter Ebdon 5:4
- Mark Selby – Ryan Day 4:5
- John Parrott – Allister Carter 0:5
Ćwierćfinały
[edytuj | edytuj kod]Pary wylosowano bez rozstawienia.
- Mecze rozegrano 17 października
- Ronnie O’Sullivan – Judd Trump 4:5
- Allister Carter – Steve Davis 5:3
- Ding Junhui – John Higgins 3:5
- Jamie Cope – Ryan Day 1:5
Półfinały
[edytuj | edytuj kod]Pary wylosowano bez rozstawienia
- Mecze rozegrano 18 października
- John Higgins – Judd Trump 6:4
- Ryan Day – Allister Carter 6:5
Finał
[edytuj | edytuj kod]Finał: Do 9 frame’ów Scottish Exhibition and Conference Centre, Glasgow, Szkocja, 19 października 2008. Sędzia: Eirian Williams | ||
John Higgins |
9-7 | Ryan Day |
Sesja popołudniowa: 77-39 86-47 (85) 24-89 (64) 90-0 (57) 73-4 (52) 4-119 (82) 69-21 (65) Sesja wieczorna: 79-4 (62) 63-52 (52) 8-69 (69) 65-74 0-89 (89) 46-61 81-11 0-83 (83) 74-36 | ||
85 | Najwyższy break | 89 |
0 | Breaki stupunktowe | 0 |
6 | Breaki 50-punktowe | 5 |
Breaki stupunktowe fazy zasadniczej turnieju
[edytuj | edytuj kod]- Marco Fu 139, 116
- Mark Selby 135, 102, 100
- John Higgins 134, 127
- Ryan Day 129, 120, 115, 112, 104
- Ding Junhui 129
- Shaun Murphy 126
- David Gilbert 123
- Peter Ebdon 122, 100
- Allister Carter 111, 107, 107
- Michael Holt 105
- Ronnie O’Sullivan 104, 103
- Adrian Gunnell 104
- Dave Harold 104
- Stephen Hendry 104
- Ricky Walden 103
Statystyki turnieju
[edytuj | edytuj kod]Statystyki pierwszej rundy
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 20 | 62,50% | |
Szkocja | 5 | 15,63% | |
Chiny | 2 | 6,25% | |
Walia | 1 | 3,13% | |
Irlandia Północna | 1 | 3,13% | |
Australia | 1 | 3,13% | |
Hongkong | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 112 (144)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,00
- Najwyższe zwycięstwo: 5:0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 4
Statystyki drugiej rundy
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 11 | 68,75% | |
Szkocja | 2 | 12,50% | |
Chiny | 2 | 12,50% | |
Walia | 1 | 6,25% | |
Hongkong | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 10
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 6
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 59 (72)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,38
- Najwyższe zwycięstwo: 5:0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3
Statystyki ćwierćfinałów
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 5 | 62,50% | |
Szkocja | 1 | 12,50% | |
Chiny | 1 | 12,50% | |
Walia | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 5
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 3
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 31 (36)
- Średnia liczba partii w meczu: 7,75
- Najwyższe zwycięstwo: 5:1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki półfinałów
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 2 | 50,00% | |
Szkocja | 1 | 25,00% | |
Walia | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 21 (22)
- Średnia liczba partii w meczu: 10,50
- Najwyższe zwycięstwo: 6:4
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Kwalifikacje
[edytuj | edytuj kod]Mecze kwalifikacyjne odbyły się w dniach 22 – 25 września 2008 roku w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego.
Drabinka kwalifikacji
[edytuj | edytuj kod]Breaki stupunktowe kwalifikacji
[edytuj | edytuj kod]- Aditya Mehta 140
- Peter Lines 135
- David Grace 128
- Anthony Hamilton 121
- Alan McManus 116
- James McBain 114, 102
- Jin Long 114
- David Gilbert 114
- Adrian Gunnell 113, 100
- Supoj Saenla 113
- Rory McLeod 113
- Jimmy White 112
- Paul Davies 109
- Liang Wenbo 109
- Michael Holt 105, 102
- Simon Bedford 104, 102
- Andrew Higginson 104
- Andrew Pagett 103
- Scott McKenzie 102
- Rodney Goggins 101
- Tom Ford 100
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Global Snooker: Prize Fund. [dostęp 2012-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-03)].
- ↑ bbc.co.uk: Exasperated Ebdon hits the deck (materiał video) (ang.)
- ↑ ten zawodnik został sklasyfikowany poza pierwszą "96" światowego rankingu snookerowego na sezon 2008/2009