Przejdź do zawartości

Guido Crosetto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Guido Crosetto
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 września 1963
Cuneo

Zawód, zajęcie

polityk, przedsiębiorca

Stanowisko

minister obrony (od 2022)

Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP

Guido Crosetto (ur. 19 września 1963 w Cuneo[1]) – włoski polityk, przedsiębiorca i samorządowiec, deputowany, jeden z liderów partii Bracia Włosi, od 2022 minister obrony.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po szkole średniej podjął studia ekonomiczne na Uniwersytecie Turyńskim. Studiów tych nie ukończył, choć w późniejszych latach błędnie deklarował bycie absolwentem tej uczelni[2]. Zajmował się prowadzeniem rodzinnego przedsiębiorstwa. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Chrześcijańskiej Demokracji. Był sekretarzem regionalnym jej ruchu młodzieżowego, a w latach 1985–1990 sekretarzem krajowym do spraw szkoleń. W 1988 pełnił funkcję doradcy premiera Giovanniego Gorii do spraw gospodarczych. W latach 1990–2004 zajmował stanowisko burmistrza miejscowości Marene, od 1999 do 2009 zasiadał w radzie prowincji Cuneo[2].

W międzyczasie, po rozpadzie chadecji, dołączył do partii Forza Italia, w latach 2003–2009 był koordynatorem FI w Piemoncie[2]. W 2009 wraz z tym ugrupowaniem współtworzył Lud Wolności[1]. W 2001 po raz pierwszy został wybrany w skład Izby Deputowanych, z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w 2006 i 2008, sprawując mandat posła XIV, XV i XVI kadencji[1]. W latach 2008–2011 był podsekretarzem stanu w resorcie obrony w czwartym rządzie Silvia Berlusconiego[2]. W 2012 został prezesem portu lotniczego Cuneo-Levaldigi, ustąpił po miesiącu z uwagi na niepołączalność tej funkcji w mandatem deputowanego[3].

W grudniu 2012 współtworzył jedną z grup politycznych[4], które połączyły się w nowe ugrupowanie pod nazwą Bracia Włosi. Był początkowo jednym z trzech krajowych koordynatorów partii. W 2013 znalazł się poza parlamentem, w 2014 bez powodzenia kandydował w wyborach europejskich i regionalnych. Wycofał się z aktywności politycznej, obejmując w 2014 stanowisko prezesa federacji AIAD, skupiającej włoskie przedsiębiorstwa zajmujące się lotnictwem, obronnością i bezpieczeństwem[2].

Po kilkuletniej przerwie powrócił do działalności partyjnej. W 2018 z ramienia partii Bracia Włosi został wybrany do Izby Deputowanych XVIII kadencji. Odszedł z parlamentu w marcu 2019[5]. W październiku 2022 objął stanowisko ministra obrony w rządzie Giorgii Meloni[6].

Krewny polityka Giovanniego Crosetto[7].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Guido Crosetto. camera.it. [dostęp 2018-05-13]. (wł.).
  2. a b c d e Biografia di Guido Crosetto. cinquantamila.it. [dostęp 2018-05-13]. (wł.).
  3. Crosetto si dimette da Levaldigi. lastampa.it, 17 października 2012. [dostęp 2018-05-13]. (wł.).
  4. Meloni e Crosetto dicono addio Ma il Cavaliere si riprende il Pdl. corriere.it, 21 grudnia 2012. [dostęp 2018-05-13]. (wł.).
  5. Guido Crosetto na stronie Izby Deputowanych XVIII kadencji. [dostęp 2021-07-28]. (wł.).
  6. Il Governo Meloni giura al Quirinale nelle mani di Mattarella. rainews.it, 22 października 2022. [dostęp 2022-10-22]. (wł.).
  7. Cinzia Gatti: Politica: Giovanni Crosetto, nipote del fondatore di FdI Guido, in campo per Torino. targatocn.it, 21 lipca 2021. [dostęp 2024-06-17]. (wł.).
  8. Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 27 grudnia 2014. [dostęp 2024-07-08]. (wł.).
  9. M.P. z 2024 r. poz. 599.