Przejdź do zawartości

Beniamino Andreatta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beniamino Andreatta
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1928
Trydent

Data i miejsce śmierci

26 marca 2007
Bolonia

Minister spraw zagranicznych Włoch
Okres

od 28 kwietnia 1993
do 19 kwietnia 1994

Przynależność polityczna

Włoska Partia Ludowa

Poprzednik

Emilio Colombo

Następca

Leopoldo Elia

Przewodniczący OBWE
Okres

od 1 stycznia 1994
do 11 maja 1994

Poprzednik

Margaretha af Ugglas

Następca

Antonio Martino

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP

Beniamino "Nino" Andreatta (ur. 11 sierpnia 1928 w Trydencie, zm. 26 marca 2007 w Rzymie) – włoski prawnik, polityk, minister i parlamentarzysta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent studiów prawniczych na Uniwersytecie w Padwie, studiował też ekonomię na uczelniach w Mediolanie (Katolicki Uniwersytet Najświętszego Serca) i Cambridge[1]. Pracował zawodowo jako wykładowca akademicki[2].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Chrześcijańskiej Demokracji. Był członkiem Senatu VII i VIII kadencji (1976–1983) oraz X kadencji (1987–1992), a także posłem do Izby Deputowanych IX kadencji (1983–1987) oraz XII i XIII kadencji (1994–2001)[3][4].

Był ministrem ds. budżetu i planowania gospodarczego w pierwszym rządzie Francesca Cossigi (1979–1980), następnie ministrem bez teki w drugim gabinecie tego premiera (1980). Arnaldo Forlani powierzył mu tekę ministra skarbu, którą utrzymał też w dwóch rządach Giovanniego Spadoliniego (1980–1982). W 1993 w Giuliana Amato pełnił funkcję ministra budżetu i planowania gospodarczego. Następnie do 1994 był ministrem spraw zagranicznych u Carla Azeglia Ciampiego. Od 1 stycznia do 11 maja 1994 pełnił funkcję przewodniczącego OBWE[5]. Zrezygnował ze stanowiska ministra w związku z objęciem kierownictwa senackiej frakcji Włoskiej Partii Ludowej. Należał do założycieli i liderów tego ugrupowania, powstałego po rozwiązaniu chadecji. Sprawował później urząd ministra obrony w pierwszym rządzie Romano Prodiego (1996–1998)[2].

15 grudnia 1999 w trakcie parlamentarnej debaty budżetowej wskutek niedokrwienia mózgu zapadł w śpiączkę. Od tamtej pory żył w stanie wegetatywnym, zmarł 26 marca 2007[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b E' morto Beniamino Andreatta dopo oltre sette anni di coma. repubblica.it, 26 marca 2007. [dostęp 2011-02-13]. (wł.).
  2. a b Nota biograficzna na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych Włoch. [dostęp 2011-02-13]. (ang.).
  3. Beniamino Andreatta na stronie Senatu X kadencji. [dostęp 2011-02-13]. (wł.).
  4. Beniamino Andreatta na stronie Izby Deputowanych XIII kadencji. [dostęp 2011-02-13]. (wł.).
  5. Former OSCE Chairpersons-in-Office. osce.org. [dostęp 2022-12-29]. (ang.).
  6. M.P. z 1997 r. nr 38, poz. 376 – pkt 5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]