Eurostar

Eurostar
Państwo	Wielka Brytania
Siedziba	Londyn
Data założenia	1994
Udziałowcy	London and Continental Railways (40%); SNCF (35%); SNCB/NMBS (5%)
brak współrzędnych
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Eurostar – przewoźnik kolejowy obsługujący połączenia dużych prędkości pomiędzy Wielką Brytanią, Francją, Belgią i Holandią.

Eurostar obsługuje głównie połączenia St Pancras International – Bruksela Midi/Zuid i St Pancras International – Paryż Gare du Nord (stacje pośrednie dla wybranych połączeń: Lille-Europe, Ashford International, Calais-Fréthun(inne języki)Gare de Calais-Fréthun, Ebbsfleet International(inne języki)).

Eurostar obsługuje również połączenia St Pancras International – Marne La Valée (raz dziennie) i weekendowe połączenia sezonowe z dworca Londyn St. Pancras do Bourg-Saint-Maurice (zimą) i Awinionu (latem).

Pociągi pokonują kanał La Manche, korzystając z Eurotunelu. Poza tym tunelem pociągi korzystają na znacznej części trasy z linii dużych prędkości LGV Nord, LGV 1 i High Speed 1, osiągając prędkość do 300 km/h. W tunelu poruszają się one maksymalnie 160 km/h^[1]^[2] (oznacza to średnią prędkość ~ 202 km/h na trasie Londyn – Paryż).

Pierwsze komercyjne kursy pociągów Eurostar miały miejsce w październiku 1994 r. Od tej pory Eurostar zdołał zdominować^{[potrzebny przypis]} rynek przewozów na trasie Londyn – Paryż (podróż zajmuje obecnie 2 godziny i 15 minut) oraz Londyn – Bruksela (godzina i 51 minut). Aktualny rekord na trasie Londyn – Paryż wynosi 2 godziny 3 minuty i 39 sekund.

Tabor Eurostaru składa się z 27 elektrycznych zespołów trakcyjnych typu British Rail Class 373/SNCB 3100/SNCF TGV 373000.

Zobacz też

Euromed

Przypisy

↑ TGVweb – Eurostar.
↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2008-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-11-25)].

Linki zewnętrzne

Strona Eurostar

[1] TGVweb – Eurostar.

[2] Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2008-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-11-25)].

[1]

[2]