Przejdź do zawartości

Lubocino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lubocino
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

pucki

Gmina

Krokowa

Liczba ludności (2022)

149[2]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

84-110[3]

Tablice rejestracyjne

GPU

SIMC

0165155

Położenie na mapie gminy Krokowa
Mapa konturowa gminy Krokowa, na dole znajduje się punkt z opisem „Lubocino”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Lubocino”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Lubocino”
Położenie na mapie powiatu puckiego
Mapa konturowa powiatu puckiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Lubocino”
Ziemia54°43′34″N 18°08′26″E/54,726111 18,140556[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Lubocino (kaszb. Lëbòcëno, niem. Lubezin)[4] – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Krokowa na północnowschodnich obrzeżach Puszczy Darżlubskiej.

Wieś szlachecka Luboczyno położona była w II połowie XVI wieku w powiecie puckim województwa pomorskiego[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze informacje na temat wsi pochodzą z 1277 w związku z ustaleniem granic wsi Karlikowo. W 1342 wieś wymieniana przy rozgraniczaniu dóbr klasztoru żarnowieckiego. Lubocino było majątkiem rycerskim na prawie polskim, gniazdem rodowym rodziny Lubockich, do której należało w latach 1429-1624. Kolejnymi właścicielami wsi byli:

W 1903 wieś rozparcelowano, gdy przeszła we władanie państwa pruskiego[6].

Podczas zaboru pruskiego wieś nosiła nazwę niemiecką Lubezin. Podczas okupacji niemieckiej nazwa Lubezin w 1942 została przez nazistowskich propagandystów niemieckich (w ramach szerokiej akcji odkaszubiania i odpolszczania nazw niemieckiego lebensraumu) zweryfikowana jako zbyt kaszubska i przemianowana na nowo wymyśloną i bardziej niemiecką – Laubheim[7].

Gaz łupkowy

[edytuj | edytuj kod]

W Lubocinie w latach 2010-2013 PGNiG wykonało trzy otwory rozpoznawcze za gazem o nazwie: Lubocino–1 i za gazem z łupków o nazwach: Lubocino–2H, Lubocino–3H[8]. Na otworze Lubocino–1 o głębokości 3051 m uzyskano przypływ gazu.

Religia

[edytuj | edytuj kod]

Po 1340 we wsi został wybudowany kościół św. Sebastiana filialny parafii z Krokowej, który w 1580 stał się kościołem luterańskim. W 1667 Piotr Czapski w wyniku interwencji biskupa Madalińskiego, zwraca kościół katolikom. W XVIII wieku kościół popadł w ruinę. W 1789 wieś liczyła siedem domostw. Od 1946 wieś należy do ponownie erygowanej parafii rzymskokatolickiej w Tyłowie należącej do dekanatu Żarnowiec archidiecezji gdańskiej[9].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • Zespół dworsko-parkowy z XIX wieku wybudowany przez Rodenackerów. Dwór jest parterowy, murowany, z cegły, na podmurówce z ociosanego kamienia, przykryty dwuspadowym dachem. Na początku XX wieku rozbudowano go o zachodnie skrzydło. Dwór otacza park. Po II wojnie światowej w dworze mieści się szkoła podstawowa[10].
  • Dzwonnica ze zrujnowanego kościoła, znajdująca się na starym, przykościelnym cmentarzu.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia z 2016:

  • Dawny dwór, obecnie szkoła podstawowa
    Dawny dwór, obecnie szkoła podstawowa
  • Pomnik patrona szkoły podstawowej
    Pomnik patrona szkoły podstawowej
  • Boiska przyszkolne
    Boiska przyszkolne
  • Krzyż przydrożny
    Krzyż przydrożny
  • Tablica na krzyżu przydrożnym
    Tablica na krzyżu przydrożnym
  • Obszar wierceń za gazem łupkowym
    Obszar wierceń za gazem łupkowym

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 70347
  2. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 691 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. ↑ Fryderyk Lorentz, "Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem" (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3)
  5. ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
  6. ↑ Serwis informacyjny Gminy Krokowa. Lubocino. [dostęp 2009-07-12].
  7. ↑ Familienforschung in Westpreußen. [dostęp 2015-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-24)]. (niem.).
  8. ↑ Zestawienie prac za gazem z łupków – strona infolupki. [dostęp 2016-06-16].
  9. ↑ Wioski diecezji Tyłowskiej. [dostęp 2009-07-12].
  10. ↑ Gminna Ewidencja Zabytków. Gmina Krokowa. [dostęp 2016-06-15].
Gmina Krokowa
Wsie
Kolonia
Osady
Osada leśna
Części wsi
Kolonia wsi
Pozostałe
miejscowości

Herb gminy Krokowa

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lubocino&oldid=75010541”