Przejdź do zawartości

Maurice Ravel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maurice Ravel
Ilustracja
Maurice Ravel
Data i miejsce urodzenia

7 marca 1875
Ciboure

Data i miejsce śmierci

28 grudnia 1937
Paryż

Instrumenty

fortepian

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Kawaler Orderu Leopolda (Belgia) Komandor Orderu Karola I (Rumunia) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania)
podpis

Joseph-Maurice Ravel (wym. [ʒɔzɛf mɔʁis ʁavɛl]) (ur. 7 marca 1875 w Ciboure, zm. 28 grudnia 1937 w Paryżu) – francuski kompozytor i pianista, jeden z przedstawicieli impresjonizmu. Choć większość jego dzieł stanowią pieśni i utwory fortepianowe, to najbardziej znane są jego utwory orkiestrowe, a przede wszystkim Boléro.

Jego styl muzyczny charakteryzował się subtelną rytmiką, bogatą harmonią i wyrafinowaną orkiestracją. Utwory Ravela wymagają od instrumentalistów brawury wykonawczej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z kulturowo mieszanej rodziny. Jego ojciec miał szwajcarskie pochodzenie, a matka była Baskijką. Uczyniło to go wrażliwym na kultury narodowe i regionalne. W twórczości Ravela można znaleźć inspiracje muzyką hiszpańską w Rapsodii hiszpańskiej czy operze Godzina hiszpańska, oraz orientalną w Szeherezadzie. W jego muzyce zdarzają się wyraźne nawiązania do Potężnej Gromadki: Taniec wojenny zamykający I suitę Dafnis i Chloe przypomina Taniec kurcząt w skorupkach z Obrazków z wystawy, wcześniej w balecie pojawia się reminiscencja Tańców połowieckich z Kniazia Igora Borodina. Ravela, podobnie jak Debussy’ego, zafascynowała oryginalność muzyki rosyjskiej, która w początkach XX wieku była popularna wśród paryskiej publiczności.

Odbył studia w Konserwatorium Paryskim w latach 1889–1895 i ponownie w 1897–1905. Pięciokrotnie w czasie pobytu w konserwatorium próbował zdobyć prestiżową nagrodę Prix de Rome, jednak bez rezultatu. Po przegranej w 1905 roku wycofał się z konserwatorium.

W początkowym okresie twórczości pozostawał pod wpływem romantyków, w szczególności Emmanuela Chabriera oraz modernisty Erika Satie, których poznał osobiście. W późniejszych latach był pionierem impresjonizmu, a jednocześnie rywalem Claude’a Debussy’ego w pierwszeństwie do miana prekursora tego stylu w muzyce. W powojennym (po I wojnie światowej) okresie twórczości zbliża się do neoklasycyzmu.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 1920 roku został przedstawiony do odznaczenia Legią Honorową, jednak odmówił jej przyjęcia[2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Ravel komponował przy fortepianie, następnie rozpisywał gotowy utwór na orkiestrę. Wiele swoich miniatur fortepianowych po latach opracował na orkiestrę. Instrumentował również utwory innych kompozytorów, takie jak: cykl miniatur fortepianowych Obrazki z wystawy Modesta Musorgskiego. Jest twórcą instrumentacji kadysza na skrzypce i fortepian.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Dzieła Maurice’a Ravela.
Utwory
Lata pracy Tytuł Uwagi/Forma muzyczna
Pièce en forme de Habanera Transkrypcja
1888 Variations on a theme by Grieg wariacje
1888 Variations on a theme by Schumann wariacje
1892 – 1893 Sérénade grotesque Miniatura fortepianowa
1893 Ballade de la reine morte d’aimer Utwór na głos i fortepian
1895 Un grand sommeil noir Utwór na głos i fortepian
1895 Menuet antique Menuet
1895 – 1896 Sites auriculaires Duet fortepianowy
1896 D’Anne jouant de l’espinette Utwór na głos i fortepian
1896 Sainte Utwór na głos i fortepian
1896 La parade Miniatura fortepianowa
1897 Sonata No. 1 Duet na skrzypce i fortepian
1898 Chanson du rouet Utwór na głos i fortepian
1898 Si morne! Utwór na głos i fortepian
1898 Shéhérazade Utwór na orkiestrę
1898 Valse D-dur Walc
1899 D’Anne qui me jecta de la neige Utwór na głos i fortepian
1899 Epigrammes de Clément Marot Utwór na głos i fortepian
1899 Pavane pour une Infante défunte Miniatura fortepianowa
1900 Les bayadères Kantata
1900 Fugue F-dur Fuga
1900 Fugue D-dur Fuga
1901 Myrrha Kantata
1901 Tout est lumière Kantata
1901 Jeux d’eau Miniatura fortepianowa
1902 Alcyone Kantata
1902 La nuit Kantata
1902 Fuga Es-dur Fuga
1902 – 1903 Kwartet smyczkowy F-dur Kwartet smyczkowy
1903 Manteau de fleurs Utwór na głos i fortepian
1903 Alyssa Kantata
1903 Matinée de Provence Kantata
1903 Fuga e-moll Fuga
1903 Asie Utwór na głos i orkiestrę
1903 La flûte enchantée Utwór na głos i orkiestrę
1903 L’indifférent Utwór na głos i orkiestrę
1903 Shéhérazade Utwór na głos i orkiestrę
1903 – 1904 Sonatine Utwór orkiestralny
1904 Chanson des cueilleuses de lentiques Utwór na głos i fortepian
1904 Quel galant m’est comparable Utwór na głos i fortepian
1904 Menuet in cis-moll Menuet
1904 – 1905 Miroirs Miniatura fortepianowa
1904 – 1905 Cinq mélodies populaires grecques Utwór na głos i fortepian
1905 Noël des jouets Utwór na głos i fortepian
1905 L’aurore Kantata
1905 Fugua C-dur Fuga
1905 Introduction et Allegro Utwór na harfę z akompaniamentem kwartetu smyczkowego, fletu i klarnetu
1905 – 1906 Chanson de la mariée Utwór na głos i fortepian
1905 – 1906 Là-bas, vers l'église Utwór na głos i fortepian
1905 – 1906 Tout gai! Utwór na głos i fortepian
1906 Le cygne Utwór na głos i fortepian
1906 Les Grands Vents venus d’Outre-mer Utwór na głos i fortepian
1906 Le grillon Utwór na głos i fortepian
1906 Histoires naturelles Utwór na głos i fortepian
1906 Le martin-pêcheur Utwór na głos i fortepian
1906 Le paon Utwór na głos i fortepian
1906 La pintade Utwór na głos i fortepian
1907 Sur l’herbe Utwór na głos i fortepian
1907 Vocalise-Étude en forme de Habanera Utwór na głos i fortepian
1907 Rhapsodie espagnole (Rapsodia hiszpańska) Utwór na orkiestrę
1907 Godzina hiszpańska (L’ heure espagnole) Opera
1908 Gaspard de la nuit Miniatura fortepianowa
1908 – 1910 Ma Mère l’Oye Duet fortepianowy
1909 Chanson écossaise Utwór na głos i fortepian
1909 Tripatos Utwór na głos i fortepian
1909 Menuet sur le nom d’Haydn Menuet
1909 – 1910 Daphnis et Chloé Balet
1910 Chanson espagnole Utwór na głos i fortepian
1910 Chanson française Utwór na głos i fortepian
1910 Chanson hébraïque Utwór na głos i fortepian
1910 Chanson italienne Utwór na głos i fortepian
1910 Chants populaires Utwór na głos i orkiestrę
1911 Valses nobles et sentimentales Miniatura fortepianowa
1911 Daphnis et Chloé Suita orkiestrowa
1911 – 1912 Ma mère l’oye Balet
1912 – 1913 À la manière de... Miniatura fortepianowa
1913 Prélude Preludium
1913 Placet futile Utwór na głosy i mały zespół instrumentalny
1913 Soupir Utwór na głosy i mały zespół instrumentalny
1913 Surgi de la croupe et du bond Utwór na głosy i mały zespół instrumentalny
1913 Trois poèmes de Stéphane Mallarmé Utwór na głosy i mały zespół instrumentalny
1913 Daphnis et Chloé Suita orkiestrowa
1913 Danse gracieuse de Daphnis Suita fortepianowa
1914 Deux mélodies hébraïques Utwór na głos i fortepian
1914 L’Enigme éternelle Utwór na głos i fortepian
1914 Kaddich Utwór na głos i fortepian
1914 Trio fortepianowe d- moll Op. 70/1 Trio fortepianowe
1914 – 1915 Nicolette Utwór na głos i fortepian
1914 – 1915 Trois beaux oiseaux du paradis Utwór na głos i fortepian
1914 -1915 Trois chansons Utwór na głos i fortepian
1914 -1915 Ronde Utwór chóralny
1917 Le tombeau de Couperin Miniatura fortepianowa
1918 Frontispiece Duet fortepianowy
1918 Alborada del Gracioso Utwór na orkiestrę
1919 Le tombeau de Couperin Utwór na orkiestrę
1919 – 1920 La valse, poème choréographique Utwór na orkiestrę
1920 – 1921 Sonata na skrzypce i wiolonczelę Duet smyczkowy
1920 – 1923 L’enfant et les sortilèges Opera
1922 Berceuse sur le nom de Gabriel Fauré Duet na skrzypce i fortepian
1922 – 1923 Tzigane, rhapsodie de concert Utwór na skrzypce i orkiestrę
1923 – 1924 Ronsard à son âme Utwór na głos i fortepian
1923 – 1924 Sonata na skrzypce i wiolonczelę No. 2 Duet na skrzypce i fortepian
1925 – 1926 il est doux Utwór na głos i fortepian
1925 – 1926 Nahandove Utwór na głos i fortepian
1925 – 1926 Aoua Utwór na głosy i mały zespół instrumentalny
1925 -1926 Chansons madécasses Utwór na głosy i mały zespół instrumentalny
1927 Fanfare Balet
1927 Rêves Utwór na głos i fortepian
1928 Boléro Utwór na orkiestrę
1929 – 1933 Koncert fortepianowy D-dur na lewą rękę Koncert fortepianowy
1929 – 1933 Koncert fortepianowy G-dur Koncert fortepianowy
1932 – 1933 Don Quichotte à Dulcinée Utwór na głosy i orkiestrę
1932 -1933 Chanson à boire Pieśń
1932 -1933 Chanson épique Pieśń
1932 -1933 Chanson romanesque Pieśń
1933 Une barque sur l’océan Utwór na orkiestrę

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Christian Goubault: Maurice Ravel. Le jardin féerique. Paryż: Minerve, 2004, s. 40. (fr.).
  2. Stephen Zank: Maurice Ravel: A Guide to Research. New York: Routledge, 2005, s. 11–12. ISBN 0-8153-1618-6.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Vladimir Jankélévitch: Ravel. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1977.
  • Bogusław Schaeffer: Maurice Ravel, [w:] Kompozytorzy XX wieku, TOM I Od Mahlera do Szostakowicza. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1990. ISBN 83-08-01832-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]