Mieczysław Mokrzycki
Mieczysław Mokrzycki (2019) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Arcybiskup metropolita lwowski | |||
| Okres sprawowania |
od 2008 | ||
| Przewodniczący Konferencji Episkopatu Ukrainy | |||
| Okres sprawowania |
2008–2018 oraz 2020–2023 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat |
17 września 1987 | ||
| Nominacja biskupia |
16 lipca 2007 | ||
| Sakra biskupia |
29 września 2007 | ||
| Odznaczenia | |||
| Data konsekracji |
29 września 2007 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Mieczysław Józef Mokrzycki (ur. 29 marca 1961 w Majdanie Lipowieckim[1]) – polski duchowny rzymskokatolicki, sekretarz papieski w latach 1996–2007, arcybiskup koadiutor lwowski w latach 2007–2008, arcybiskup metropolita lwowski od 2008, przewodniczący Konferencji Episkopatu Ukrainy w latach 2008–2018 oraz 2020–2023, zastępca przewodniczącego Konferencji Episkopatu Ukrainy od 2018 do 2020.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Piotra Mokrzyckiego i Bronisławy Mokrzyckiej z domu Rydzik urodzony 29 marca 1961 w Majdanie Lipowieckim.
Po ukończeniu szkoły podstawowej w Łukawcu i Cieszanowie uczył się w Państwowym Technikum Rolniczym w Oleszycach. Po maturze studiował teologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Święcenia kapłańskie otrzymał 17 września 1987 z rąk biskupa Mariana Jaworskiego, ówczesnego arcybiskupa diecezjalnego lwowskiego z siedzibą w Lubaczowie. W 1991 wyjechał do pracy duszpasterskiej na Ukrainie. W 1996 uzyskał stopień naukowy doktora na rzymskim Uniwersytecie Angelicum. Pracował jako wikariusz parafialny, sekretarz biskupa, a następnie był urzędnikiem w Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. W 1996 został osobistym sekretarzem papieża Jana Pawła II, a po jego śmierci w 2005 został sekretarzem papieża Benedykta XVI.
16 lipca 2007 został mianowany arcybiskupem koadiutorem archidiecezji lwowskiej[2]. Święcenia biskupie przyjął 29 września 2007 w bazylice św. Piotra na Watykanie. Głównym konsekratorem był papież Benedykt XVI, zaś współkonsekratorami kardynałowie Tarcisio Bertone i Marian Jaworski. Sprawowanie urzędu arcybiskupa archidiecezji, w związku z przyjęciem przez Benedykta XVI rezygnacji Mariana Jaworskiego, rozpoczął 21 października 2008[3], a ingres do katedry we Lwowie odbył 22 listopada 2008.
W 2008 został wybrany przewodniczącym ukraińskiej Konferencji Episkopatu i pełnił tę funkcję do 2018 kiedy to objął funkcję jej wiceprzewodniczącego[4]. Ponownie przewodniczącym został w 2020[5] i pełnił tę funkcję do 2023[6].
W 2009 nakładem Wydawnictwa M ukazała się książka wywiad rzeka z abp. Mieczysławem Mokrzyckim pt. Najbardziej lubił wtorki. Opowieść o życiu codziennym Jana Pawła II autorstwa Brygidy Grysiak[7][8].
W 2017 konsekrował biskupa pomocniczego lwowskiego Edwarda Kawę. Był współkonsekratorem podczas sakry biskupa pomocniczego charkowsko-zaporoskiego Jana Sobiły (2010), biskupa pomocniczego odesko-symferopolskiego Jacka Pyla (2013), biskupa pomocniczego kamienickiego Radosława Zmitrowicza (2013) i biskupa diecezjalnego kijowsko-żytomierskiego Witalija Krywickiego (2017).
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski – „za wybitne zasługi dla Polonii na świecie, za promowanie Polski oraz działalność na rzecz krzewienia polskich tradycji i kultury” (2010)[9][10].
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – „za wybitne zasługi dla Polskiego Kościoła, za działalność na rzecz Polonii Ukraińskiej” (2007)[11][12].
- Odznaka honorowa „Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego” (2018)[13].
- Krzyż „Golgota Wschodu” (2016)[14].
- Medal Kochaj i Służ (2016)[15]
Wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Dyplom Wydziału Teologii KUL – „w dowód uznania za niestrudzoną pracę na rzecz odrodzenia życia religijnego w Archidiecezji Lwowskiej” (2012)[16].
- Nagroda TVP Polonia – „za zasługi dla Polski i Polaków poza granicami kraju” (2012)[17].
- Nagroda Komitetu Organizacyjnego Polsko-Czeskich Dni Kultury Chrześcijańskiej – „za zasługi na polu międzynarodowym” (2014)[18].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Krzysztof Tadej, Sekretarz dwóch papieży. Rozmowa z ks. arcybiskupem Mieczysławem Mokrzyckim, Wydawnictwo Literackie, wydanie pierwsze dodruk, 2017, s. 173. "Krzysztof Tadej: Według różnych publikacji urodził się Ksiądz w Majdanie Łukawieckim. A to przecież nieprawda. Abp Mieczysław Mokrzycki: Nawet taki zapis mam w dowodzie osobistym! Ktoś kiedyś wpisał błędną nazwę i tak już zostało. Urodziłem się w 1961 roku w miejscowości Majdan Lipowiecki. To mała, urocza wieś na wschodzie Polski, niedaleko granicy."
- ↑ Nomina Dell'Arcivescovo Coadiutore di Lviv dei Latini (Ucraina). vatican.va, 2007-07-16. [dostęp 2020-11-03]. (wł.).
- ↑ Rinuncia e Successione Dell'Arcivescovo di Lviv dei Latini (Ucraina). vatican.va, 2008-10-21. [dostęp 2020-11-01]. (wł.).
- ↑ Konferencja Episkopatu Ukrainy w bazie gcatholic.org [dostęp 2020-11-02] (ang.).
- ↑ Conferenza Episcopale Ucraina [online], GCatholic [dostęp 2023-04-06].
- ↑ Katolicka Agencja Informacyjna KAI, Bp Skomarowski nowym przewodniczącym Konferencji Episkopatu Ukrainy | eKAI [online], eKAI | Portal Katolickiej Agencji Informacyjnej, 18 marca 2023 [dostęp 2023-04-06].
- ↑ Najbardziej lubił wtorki. Opowieść o życiu codziennym Jana Pawła II. wydawnictwom.pl. [dostęp 2015-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-12)].
- ↑ „Najbardziej lubił wtorki” – prezentacja wywiadu-rzeki z abp. Mokrzyckim. ekai.pl, 31 marca 2009. [dostęp 2015-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 kwietnia 2015)].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 11, poz. 113
- ↑ Ordery i odznaczenia z okazji XX-lecia Wspólnoty Polskiej. prezydent.pl, 16 października 2010. [dostęp 2015-04-03].
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 3, poz. 28
- ↑ Prezydent RP nadał ordery. prezydent.pl, 29 września 2007. [dostęp 2015-09-05].
- ↑ Odznaka honorowa dla arcybiskupa Mieczysława Mokrzyckiego. rzeszow.uw.gov.pl, 2018-01-08. [dostęp 2018-06-14].
- ↑ Maria Adamus uhonorowana Krzyżem „Golgota Wschodu”. naszapolska.pl, 2016-04-28. [dostęp 2018-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-30)].
- ↑ Medal „Kochaj i Służ” [online], kolbe.lublin.pl [dostęp 2022-04-07] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-27].
- ↑ A. Kruczek: Złoty Dyplom dla ks. abp. Mokrzyckiego. naszdziennik.pl, 2012-12-03. [dostęp 2012-12-04].
- ↑ Nagroda TVP Polonia 2012. wspolnota-polska.org.pl (arch.), 27 kwietnia 2012. [dostęp 2016-05-25].
- ↑ Dariusz Gdesz: walbrzych.naszemiasto.pl. Arcybiskup Mieczysław Mokrzycki, metropolita lwowski w Wałbrzychu, 16 marca 2015. [dostęp 2015-04-03].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna Mieczysława Mokrzyckiego na stronie archidiecezji lwowskiej (ukr.) [dostęp 2023-01-25]
- Mieczysław Mokrzycki [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-06-08] (ang.).
| Biografia | |
|---|---|
| Pontyfikat | |
| Upamiętnienie | |
| Dramaty i książki | |
| Dokumenty papieskie | |
| Współpracownicy |
- Biskupi lwowscy (Kościół łaciński)
- Polscy biskupi katoliccy pracujący na Ukrainie
- Odznaczeni Krzyżem „Golgota Wschodu”
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni odznaką honorową „Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego”
- Absolwenci Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
- Absolwenci Papieskiego Uniwersytetu Świętego Tomasza z Akwinu w Rzymie
- Urodzeni w 1961
- Współpracownicy Jana Pawła II