Mistrzostwa Świata w Snookerze 2011
| ||||
Liczba uczestników |
32 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | ||||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break |
138 Mark King | |||
Rozegrane mecze |
31 |
Mistrzostwa Świata w Snookerze 2011 (ang. 2011 Betfred.com World Snooker Championship) – odbyły się w dniach 16 kwietnia – 2 maja 2011 w Crucible Theatre w Sheffield. Były ósmym, ostatnim turniejem rankingowym sezonu snookerowego 2010/2011.
Mecze kwalifikacyjne odbyły się w dniach 4-13 marca 2011 roku w World Snooker Academy w Sheffield.
Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Neil Robertson, jednak już w pierwszej rundzie odpadł z turnieju po porażce z Juddem Trumpem 8-10.
Tytuł mistrza świata po raz 4. w swojej karierze zdobył John Higgins, który w finałowym pojedynku pokonał 21-letniego Anglika Judda Trumpa 18:15.
W Polsce turniej transmitowała stacja Eurosport.
Podstawowe informacje
[edytuj | edytuj kod]Mistrzostwa te po raz 35. zostały rozegrane w Crucible Theatre. Debiutantami w zawodach byli: Andrew Pagett i Jimmy Robertson. W trakcie trwania turnieju zostało rozegranych 31 spotkań. Spośród startujących uczestników najwięcej tytułów mistrza świata zdobył Stephen Hendry (7), oprócz niego w zawodach brało udział ośmiu innych graczy, którzy w przeszłości zdobywali tytuł mistrza świata[1].
Organizacja turnieju
[edytuj | edytuj kod]Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Zwycięzca: 250 000 £
- Drugie miejsce: 125 000 £
- Półfinalista: 52 000 £
- Ćwierćfinalista: 24 050 £
- Last 16: 16 000 £
- Last 32: 12 000 £
- Last 48: 8200 £
- Last 64: 4600 £
- Najwyższy break w fazie telewizyjnej: 10 000 £
- Najwyższy break poza fazą telewizyjną: 1000 £
- Łączna pula nagród: 1 111 000 £.
Punkty do rankingu
[edytuj | edytuj kod]- Zwycięzca turnieju otrzyma: 10000 punktów rankingowych,
- Wicemistrz (runner up): 8000 punktów rankingowych,
- Półfinaliści: 6400 punktów rankingowych,
- Ćwierćfinaliści: 5000 punktów rankingowych,
- Ostatnia 16: 3800 punktów rankingowych,
- Ostatnia 32: 2800 punktów (w przypadku zawodników nierozstawionych) lub 1400 (w przypadku zawodników rozstawionych).
Punktowane były również poszczególne fazy kwalifikacji, przy czym jeżeli rozstawiony zawodnik (grający pierwszy mecz w eliminacjach) przegrywał spotkanie, wówczas dostawał połowę punktów przewidzianych za udział w danej fazie kwalifikacji. Punktacja prezentowała się następująco:
- Ostatnia 48: 2300 punktów rankingowych (1150 dla zawodnika rozstawionego),
- Ostatnia 64: 1800 punktów rankingowych (900),
- Ostatnia 80: 1300 punktów rankingowych (650),
- Ostatnia 96: 800 punktów rankingowych (400).
Wydarzenia związane z turniejem
[edytuj | edytuj kod]- Obrońca tytułu Neil Robertson odpadł już w I rundzie, przegrywając z Juddem Trumpem. Robertson dołączył do grona tych zawodników, którzy po pierwszym zwycięstwie w mistrzostwach świata w następnych mistrzostwach nie obronili tytułu.
- Ronnie O’Sullivan wbił swojego setnego breaka 100-punktowego w Crucible Theatre w meczu I rundy. Jego rywalem był Dominic Dale, a O’Sullivan wygrał mecz 10-2.
- Rory McLeod oraz Barry Hawkins po raz pierwszy w karierze awansowali do drugiej rundy Mistrzostw świata. McLeod pokonał Ricky Waldena 10-6, a Hawkins rozprawił się ze Stephenem Maguire’em 10-9.
- W II rundzie turnieju Mark Selby ustanowił w spotkaniu ze Stephenem Hendrym dwa rekordy: został pierwszym snookerzystą w Crucible Theatre, który zdobył w jednym spotkaniu sześć brejków 100-punktowych oraz pobił rekord dotyczący 100-punktowych brejków w jednym sezonie – poprzedni należał właśnie do Stephena Hendry’ego, który zdobył 52 brejki w sezonie 1995/96, Mark Selby zdobył już 53 brejki 100-punktowe (do stanu 12:4 w drugiej rundzie) i ma szansę jeszcze to osiągnięcie poprawić.
- Triumfator turnieju John Higgins sięgnął po tytuł snookerowego mistrza świata po raz czwarty. Poprzednio zwyciężał w 1998, 2007 oraz 2009 roku.
Zawodnicy
[edytuj | edytuj kod]Zawodnicy rozstawieni
[edytuj | edytuj kod]W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Następne 15 miejsc zostało obsadzonych według kolejności na liście rankingowej na sezon 2010/2011:
- Neil Robertson (obrońca tytułu) (1R)
- John Higgins MBE (W)
- Mark J. Williams MBE (SF)
- Mark Selby (QF)
- Ding Junhui (SF)
- Stephen Maguire (1R)
- Shaun Murphy (2R)
- Ali Carter (2R)
- Graeme Dott (QF)
- Ronnie O’Sullivan MBE (QF)
- Mark Allen (QF)
- Peter Ebdon (1R)
- Stephen Hendry MBE (2R)
- Jamie Cope (2R)
- Ricky Walden (1R)
- Marco Fu (1R)
Zawodnicy nierozstawieni
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Przebieg turnieju
[edytuj | edytuj kod]Runda 1
[edytuj | edytuj kod]N. Robertson – J. Trump
[edytuj | edytuj kod]M. Fu – M. Gould
[edytuj | edytuj kod]G. Dott – M. King
[edytuj | edytuj kod]A. Carter – D. Harold
[edytuj | edytuj kod]D. Junhui – J. Burnett
[edytuj | edytuj kod]P. Ebdon – S. Bingham
[edytuj | edytuj kod]S. Hendry – J. Perry
[edytuj | edytuj kod]M. Selby – J. Robertson
[edytuj | edytuj kod]M. Williams – R. Day
[edytuj | edytuj kod]J. Cope – A. Pagett
[edytuj | edytuj kod]M. Allen – M. Stevens
[edytuj | edytuj kod]S. Maguire – B. Hawniks
[edytuj | edytuj kod]S. Murphy – M. Campbell
[edytuj | edytuj kod]R. O’Sullivan – D. Dale
[edytuj | edytuj kod]R. Walden – R. McLeod
[edytuj | edytuj kod]J. Higgins – S. Lee
[edytuj | edytuj kod]Runda 2
[edytuj | edytuj kod]J. Trump – M. Gould
[edytuj | edytuj kod]G. Dott – A. Carter
[edytuj | edytuj kod]D. Junhui – S. Bingham
[edytuj | edytuj kod]S. Hendry – M. Selby
[edytuj | edytuj kod]M. Williams – J. Cope
[edytuj | edytuj kod]M. Allen – B. Hawkins
[edytuj | edytuj kod]S. Murphy – R. O’Sullivan
[edytuj | edytuj kod]R. McLeod – J. Higgins
[edytuj | edytuj kod]Ćwierćfinały
[edytuj | edytuj kod]J. Trump – G. Dott
[edytuj | edytuj kod]D. Junhui – M. Selby
[edytuj | edytuj kod]M. Williams – M. Allen
[edytuj | edytuj kod]R. O’Sullivan – J. Higgins
[edytuj | edytuj kod]Półfinały
[edytuj | edytuj kod]J. Trump – D. Junhui
[edytuj | edytuj kod]M. Williams – J. Higgins
[edytuj | edytuj kod]Finał
[edytuj | edytuj kod]J. Trump – J. Higgins
[edytuj | edytuj kod]Drabinka turniejowa
[edytuj | edytuj kod]Runda 1 (do 10 frejmów) | Runda 2 (do 13 frejmów) | Ćwierćfinały (do 13 frejmów) | Półfinały (do 17 frejmów) | Finał (do 18 frejmów) | |||||||||||||||||||
Neil Robertson | 8 | ||||||||||||||||||||||
Judd Trump | 10 | ||||||||||||||||||||||
Judd Trump | 13 | ||||||||||||||||||||||
Martin Gould | 6 | ||||||||||||||||||||||
Marco Fu | 8 | ||||||||||||||||||||||
Martin Gould | 10 | ||||||||||||||||||||||
Judd Trump | 13 | ||||||||||||||||||||||
Graeme Dott | 5 | ||||||||||||||||||||||
Graeme Dott | 10 | ||||||||||||||||||||||
Mark King | 7 | ||||||||||||||||||||||
Graeme Dott | 13 | ||||||||||||||||||||||
Allister Carter | 11 | ||||||||||||||||||||||
Allister Carter | 10 | ||||||||||||||||||||||
Dave Harold | 3 | ||||||||||||||||||||||
Judd Trump | 17 | ||||||||||||||||||||||
Ding Junhui | 15 | ||||||||||||||||||||||
Ding Junhui | 10 | ||||||||||||||||||||||
Jamie Burnett | 2 | ||||||||||||||||||||||
Ding Junhui | 13 | ||||||||||||||||||||||
Stuart Bingham | 12 | ||||||||||||||||||||||
Peter Ebdon | 8 | ||||||||||||||||||||||
Stuart Bingham | 10 | ||||||||||||||||||||||
Ding Junhui | 13 | ||||||||||||||||||||||
Mark Selby | 10 | ||||||||||||||||||||||
Stephen Hendry | 10 | ||||||||||||||||||||||
Joe Perry | 9 | ||||||||||||||||||||||
Stephen Hendry | 4 | ||||||||||||||||||||||
Mark Selby | 13 | ||||||||||||||||||||||
Mark Selby | 10 | ||||||||||||||||||||||
Jimmy Robertson | 1 | ||||||||||||||||||||||
Judd Trump | 15 | ||||||||||||||||||||||
John Higgins | 18 | ||||||||||||||||||||||
Mark J. Williams | 10 | ||||||||||||||||||||||
Ryan Day | 5 | ||||||||||||||||||||||
Mark J. Williams | 13 | ||||||||||||||||||||||
Jamie Cope | 4 | ||||||||||||||||||||||
Jamie Cope | 10 | ||||||||||||||||||||||
Andrew Pagett | 7 | ||||||||||||||||||||||
Mark J. Williams | 13 | ||||||||||||||||||||||
Mark Allen | 5 | ||||||||||||||||||||||
Mark Allen | 10 | ||||||||||||||||||||||
Matthew Stevens | 9 | ||||||||||||||||||||||
Mark Allen | 13 | ||||||||||||||||||||||
Barry Hawkins | 12 | ||||||||||||||||||||||
Stephen Maguire | 9 | ||||||||||||||||||||||
Barry Hawkins | 10 | ||||||||||||||||||||||
Mark J. Williams | 14 | ||||||||||||||||||||||
John Higgins | 17 | ||||||||||||||||||||||
Shaun Murphy | 10 | ||||||||||||||||||||||
Marcus Campbell | 1 | ||||||||||||||||||||||
Shaun Murphy | 10 | ||||||||||||||||||||||
Ronnie O’Sullivan | 13 | ||||||||||||||||||||||
Ronnie O’Sullivan | 10 | ||||||||||||||||||||||
Dominic Dale | 2 | ||||||||||||||||||||||
Ronnie O’Sullivan | 10 | ||||||||||||||||||||||
John Higgins | 13 | ||||||||||||||||||||||
Ricky Walden | 6 | ||||||||||||||||||||||
Rory McLeod | 10 | ||||||||||||||||||||||
Rory McLeod | 7 | ||||||||||||||||||||||
John Higgins | 13 | ||||||||||||||||||||||
John Higgins | 10 | ||||||||||||||||||||||
Stephen Lee | 5 | ||||||||||||||||||||||
Finał
[edytuj | edytuj kod]Finał: Lepszy z 35 frame’ów Sheffield – 1 i 2 maja 2011. Sędzia: Jan Verhaas | ||
John Higgins |
18–15 | Judd Trump |
1 maja Sesja popołudniowa: 19-64(46), 1-76(46), 73(37)-38, 74(61)-54(49), 115(51, 64)-5, 0-113(102), 69(42)-68(64), 19-56(47) Sesja wieczorna: 64(60)-20, 45(45)-67(30, 32), 0-68(58), 0-127(103), 63(31)-38, 64(31)-25, 18-77(49), 9-60(48), 36-69(49) 2 maja Sesja popołudniowa:64 (59)-8, 0-113 (104), 97 (97)-0, 0-99 (99), 59 (47)-55 (37), 93 (93)-35 (35), 113 (113)-1, 77 (57)-8 Sesja wieczorna: 66(62)-38, 0-78, 38-60, 64-5, 65-35, 52-75(70), 64(50)-44, 62-61 | ||
113 | Najwyższy break | 104 |
1 | 100+ breaki | 3 |
9 | 50+ breaki | 6 |
Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego
[edytuj | edytuj kod]Snookerzysta | Breaki |
Ding Junhui | 138, 128, 121, 119, 117, 114, 102 |
---|---|
Mark King | 138 |
Mark J. Williams | 137, 125, 115, 113, 109, 106, 105, 104, 103 |
John Higgins | 135, 132, 131, 124, 123, 121, 120, 113, 101 |
Stuart Bingham | 134, 101 |
Stephen Hendry | 133, 117, 114 |
Mark Selby | 129, 127, 125, 124, 117, 108, 107, 100 |
Ronnie O’Sullivan | 128, 119, 116, 115, 113, 105, 100 |
Neil Robertson | 127, 100 |
Graeme Dott | 122, 120, 111, 102 |
Judd Trump | 123, 122, 110, 108, 105, 104, 104, 103, 102, 102 |
Barry Hawkins | 117 |
Allister Carter | 115, 112, 104 |
Marco Fu | 115, 100 |
Mark Allen | 114, 103, 102, 100 |
Stephen Lee | 101 |
Shaun Murphy | 100 |
Statystyki turnieju
[edytuj | edytuj kod]Statystyki pierwszej rundy
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 17 | 53,12% | |
Szkocja | 6 | 18,75% | |
Walia | 5 | 15,61% | |
Irlandia Północna | 1 | 3,13% | |
Chiny | 1 | 3,13% | |
Australia | 1 | 3,13% | |
Hongkong | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 11
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 5
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 250 (304)
- Średnia liczba partii w meczu: 15,62
- Najwyższe zwycięstwo: 10-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3
Statystyki drugiej rundy
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 10 | 62,5% | |
Szkocja | 3 | 18,75% | |
Walia | 1 | 6,25% | |
Irlandia Północna | 1 | 6,25% | |
Chiny | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 11
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 5
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 7
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 170 (200)
- Średnia liczba partii w meczu: 21,25
- Najwyższe zwycięstwo: 13-4
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2
Statystyki ćwierćfinałów
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 3 | 37,5% | |
Szkocja | 2 | 25% | |
Walia | 1 | 12,5% | |
Irlandia Północna | 1 | 12,5% | |
Chiny | 1 | 12,5% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 7
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 3
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 82 (100)
- Średnia liczba partii w meczu: 20,5
- Najwyższe zwycięstwo: 13-5
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Statystyki półfinałów
[edytuj | edytuj kod]Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 1 | 25% | |
Szkocja | 1 | 25% | |
Walia | 1 | 25% | |
Chiny | 1 | 25% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 3
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 1
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 1
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 63 (66)
- Średnia liczba partii w meczu: 14,5
- Najwyższe zwycięstwo: 17-14
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Runda pre-eliminacyjna
[edytuj | edytuj kod]Runda 1
[edytuj | edytuj kod]Nr | Zawodnik | Wynik | Zawodnik |
---|---|---|---|
1 | Sam Baird | 5 – 1 | Colin Mitchell |
2 | Tony Brown | 2 – 5 | Ali Bassiri |
3 | David Singh | 4 – 5 | David Gray |
4 | Ian Stark | 5 – 2 | Paul Cavney |
5 | Philip Minchin | 0 – 5 | Stephen Rowlings |
6 | Tony Knowles | 4 –5 | Del Smith |
7 | Les Dodd | 4 – 5 | Stephen Ormerod |
Runda 2
[edytuj | edytuj kod]Nr | Zawodnik | Wynik | Zawodnik |
---|---|---|---|
8 | Neil Selman | 3 – 5 | Sam Baird |
9 | Ali Bassiri | 0 – 5 | David Gray |
10 | Ian Stark | 0 – 5 | Stephen Rowlings |
11 | Del Smith | 5 – 0 | Stephen Ormerod |
Kwalifikacje
[edytuj | edytuj kod]Runda 1
[edytuj | edytuj kod]Nr | Zawodnik | Wynik | Zawodnik |
---|---|---|---|
12 | Reanne Evans | 6 – 10 | Sam Baird |
13 | Brak gracza | – w/o | David Gray |
14 | Jak Jones | 3 – 10 | Stephen Rowlings |
15 | Brak gracza | – w/o | Del Smith |
Rundy 2-5
[edytuj | edytuj kod]Breaki stupunktowe kwalifikacji
[edytuj | edytuj kod]Snookerzysta | Breaki |
James Wattana | 141 |
Xiao Guodong | 135, 108, 106, 100 |
Sam Baird | 133, 125, 120, 103 |
Jamie Burnett | 132, 129, 118, 118, 115 |
Kurt Maflin | 130, 114 |
Rory McLeod | 130 |
David Gilbert | 129 |
Matthew Stevens | 129 |
Liu Chuang | 127 |
Anthony McGill | 127 |
Paul Davison | 127, 109, 103 |
Ryan Day | 127, 122 |
Stuart Bingham | 126, 114 |
Gerard Greene | 124 |
Joe Swail | 124 |
Matthew Selt | 123, 101, 100 |
Michael Holt | 123, 113 |
Ian McCulloch | 122 |
Jack Lisowski | 121 |
Patrick Wallace | 119, 115, 100, 100 |
Liu Song | 117 |
Andy Hicks | 116 |
Kuldesh Johal | 113, 112, 107 |
David Gray | 113, 112 |
Thanawat Thirapongpaiboon | 112 |
James McBain | 112 |
Tom Ford | 112 |
Jamie O’Neill | 111 |
Barry Pinches | 111 |
Jimmy Robertson | 111 |
Ken Doherty | 109, 102 |
Stephen Rowlings | 108 |
Dominic Dale | 108, 101 |
Michael White | 107, 105 |
Fergal O’Brien | 106, 100 |
Steve Davis | 105, 101 |
Stephen Lee | 105 |
Anthony Hamilton | 103 |
Kyren Wilson | 102 |
Zhang Anda | 101 |
Mike Dunn | 101 |
Liang Wenbo | 101 |
Judd Trump | 100 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Steve Davis (6), Ronnie O’Sullivan (3), John Higgins (3), Mark Williams (2), Ken Doherty (1), Graeme Dott (1), Shaun Murphy (1), Peter Ebdon (1) i Neil Robertson (1).
- ↑ worldsnooker.com: Prize Money. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2011-07-19].
- ↑ Prize Money. global-snooker.com. [dostęp 2011-07-19].
- ↑ TV stages century breaks. globalsnooker.com. [dostęp 2011-04-21].
- ↑ Breaki 100-punktowe. worldsnooker.com. [dostęp 2011-06-06]. (ang.).
- ↑ 147.pl: Mistrzostwa świata coraz bliżej. Czas na kwalifikacje. [dostęp 2011-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ 147.pl: Reanne nie podołała…. [dostęp 2011-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ Pierwsza runda kwalifikacji do MŚ za nami. 147.com.pl. [dostęp 2011-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ Wanda: Mistrzostwa świata – kwalifikacje. Zwycięski marsz Jamesa Wattany i Sama Bairda. 147.pl. [dostęp 2011-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ Wanda: Jack Lisowski zagra ze Steve’em Davisem. 147.pl. [dostęp 2011-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ Wanda: Mistrzostwa świata – kwalifikacje. Doświadczenie górą. 147.pl. [dostęp 2011-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ Mistrzostwa świata: ostatnia runda kwalifikacji. 147.pl. [dostęp 2011-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ Davis rozbity w pył. Dwóch debiutantów w Crucible. Eurosport. [dostęp 2011-03-14]. (pol.).
- ↑ 147.com.pl: Mistrzostwa świata (kwalifikacje). [dostęp 2011-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ globalsnooker: Breaki 100-punktowe pre-eliminacji. [dostęp 2011-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-18)]. (ang.).
- ↑ globalsnooker: Breaki 100-punktowe kwalifikacji. [dostęp 2011-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-18)]. (ang.).