Przejdź do zawartości

Samara Joy

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Samara Joy
Ilustracja
Imię i nazwisko

Samara Joy McLendon

Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1999
Bronx, Nowy Jork

Gatunki

jazz

Zawód

wokalistka

Aktywność

2019-

Wydawnictwo

Verve, Whirlwind

Strona internetowa

Samara Joy McLendon (ur. 11 listopada 1999 r. w Nowym Jorku) – amerykańska wokalistka jazzowa. Laureatka Grammy w 2023 roku w kategorii "Najlepszy album jazzowy" oraz "Najlepszy nowy artysta"[1].

Wychowała się na Bronxie. Pochodzi z rodziny muzyków. Jej ojciec, Antonio McLendon, był wokalistą i basistą koncertującym z artystą gospel Andraé Crouchem, pisał także piosenki dla innych artystów. Jej dziadkowie ze strony ojca: Elder Goldwire i Ruth McLendon założyli i prowadzili filadelfijską grupę gospel The Savettes[1].

Podczas nauki w Fordham High School for the Arts Samara śpiewała ze szkolnym jazz bandem i zdobyła nagrodę dla najlepszej wokalistki w konkursie Essentially Ellington organizowanym przez Jazz at Lincoln Center. Później podjęła studia wokalne realizując program jazzowy w SUNY Purchase (State University of New York at Purchase). W 2019 roku zwyciężyła w konkursie wokalnym Sarah Vaughan International Jazz Vocal Competition, a w 2020 roku znalazła się w gronie stypendystów fundacji Elli Fitzgerald[1].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą płytę nagrała jako studentka, dzięki funduszom zebranym w serwisie crowdfundingowym. Za album „Samara Joy”, który ukazał się w 2021 roku nakładem niezależnej wytwórni Whirlwind Records, otrzymała nagrodę podczas pierwszej edycji Jazz Music Awards. Na płycie towarzyszą jej gitarzysta Pasquale Grasso oraz muzycy jego trio – basista Ari Roland i perkusista Kenny Washington[2].

Drugi album „Linger Awhile” ukazał się we wrześniu 2022 roku nakładem wytwórni Verve Records i otrzymał nagrodę Grammy za najlepszy wokalny album jazzowy. Samara odebrała także statuetkę Grammy dla Najlepszej Młodej Artystki". Wokalistce towarzyszą na płycie znowu Pasquale Grasso i Kenny Washington, a także Ben Paterson (fortepian) i David Wonga (kontrabas). Na płycie tej Samara Joy prezentuje nowe interpretacje swoich ulubionych utworów, m.in. „Someone to Watch Over Me” George’a Gershwina, „Round Midnight Theloniousa Monka czy „Nostalgia (The Day I Knew)” Fatsa Navarro[1][3].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy solowe

  • Samara Joy (2021)
  • Linger Awhile (2022)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Grzegorz Bartczak | Muzyk FCM, Kim jest Samara Joy – laureatka GRAMMY w kategorii Najlepszy nowy artysta [online], Muzyk.net, 9 lutego 2023 [dostęp 2023-10-01] (pol.).
  2. Przemo Urbaniak, Recenzja: Samara Joy "Samara Joy" [online], JazzSoul.pl, 22 sierpnia 2021 [dostęp 2023-10-01] (pol.).
  3. Przemo Urbaniak, Recenzja: Samara Joy "Linger Awhile" [online], JazzSoul.pl, 3 października 2022 [dostęp 2023-10-01] (pol.).