Sigrid Wolf
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Skiverein Elbigenalp | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
172 cm | ||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | |||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | |||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | |||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Sigrid Wolf (ur. 14 lutego 1964 w Breitenwang) – austriacka narciarka alpejska, mistrzyni olimpijska i wicemistrzyni świata.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej Sigrid Wolf osiągnęła 18 grudnia 1981 roku, kiedy zadebiutowała w zawodach Pucharu Świata. Zajęła tam trzecie miejsce w biegu zjazdowym, tym samym już w debiucie zdobyła pierwsze pucharowe punkty. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Francuzka Marie-Cécile Gros-Gaudenier oraz Doris de Agostini ze Szwajcarii. W kolejnych latach wielokrotnie stawała na podium, odnosząc przy tym łącznie pięć zwycięstw: 13 i 14 marca 1987 roku w Vail wygrywała zjazdy, a 28 listopada 1987 roku w Sestriere, 26 lutego 1989 roku w Steamboat Springs oraz 27 stycznia 1990 roku w Santa Caterina triumfowała w supergigantach. Ostatni raz w najlepszej trójce znalazła się 9 grudnia 1990 roku w Altenmarkt, gdzie była druga w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1989/1990, kiedy zajęła dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji supergiganta była trzecia za Carole Merle z Francji i Michaelą Gerg z RFN. Austriaczka była ponadto druga za Carole Merle w klasyfikacji supergiganta w sezonie 1988/1989, jednak w klasyfikacji generalnej zajęła tym razem dziesiąte miejsce.
W 1982 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Auron, gdzie jej najlepszym wynikiem było piąte miejsce w kombinacji. Sześć lat później wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Calgary, zdobywając złoty medal w supergigancie. Był to debiut supergiganta w programie olimpijskim, wobec czego Wolf została pierwszą w historii mistrzynią olimpijską w tej konkurencji. Na tych samych igrzyskach wystąpiła również w zjeździe i gigancie, jednak obu konkurencji nie ukończyła. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Vail zdobyła srebrny medal w supergigancie. Rozdzieliła tam na podium swą rodaczkę Ulrike Maier oraz Michaelę Gerg. Trzy czołowe zawodniczki tych zawodów dzieliło zaledwie 0,04 sekundy: Wolf do zwyciężczyni straciła 0,03 sekundy, a jej przewaga nad brązową medalistką wyniosła 0,01 sekundy. Austriaczka była też między innymi czwarta w zjeździe na mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku. Walkę o podium przegrała tam z Ariane Ehrat ze Szwajcarii i Austriaczką Kathariną Gutensohn o 0,01 sekundy. W 1990 roku zakończyła karierę z powodu kontuzji kolana[1].
Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw kraju, w tym złote w gigancie oraz supergigancie w 1987 roku. W latach 1987 i 1988 była wybierana sportsmenką roku w Austrii. Ponadto w 1996 roku otrzymała Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii[2].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
DNF | 19 lutego | 1988 | Calgary | Zjazd | 1:25,86 | - | Marina Kiehl |
1. | 22 lutego | 1988 | Calgary | Supergigant | 1:19,03 | - | - |
DNF | 24 lutego | 1988 | Calgary | Gigant | 2:06,49 | - | Vreni Schneider |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
4. | 3 lutego | 1985 | Bormio | Zjazd | 1:26,96 | +1,62 | Michela Figini |
19.[3] | 4 lutego | 1985 | Bormio | Kombinacja | 18,72 pkt | +92,05 pkt | Erika Hess |
15. | 1 lutego | 1987 | Crans-Montana | Zjazd | 1:43,80 | +2,67 | Maria Walliser |
7. | 3 lutego | 1987 | Crans-Montana | Supergigant | 1:19,17 | +2,22 | Maria Walliser |
DNF2[4] | 5 lutego | 1987 | Crans-Montana | Gigant | 2:21,22 | - | Vreni Schneider |
28.[5] | 5 lutego | 1989 | Vail | Zjazd | 1:46,50 | +3,78 | Maria Walliser |
2. | 8 lutego | 1989 | Vail | Supergigant | 1:19,46 | +0,03 | Ulrike Maier |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 4 marca | 1982 | Auron | Zjazd | 1:40,53 | +1,31 | Catherine Quittet |
10. | 5 marca | 1982 | Auron | Gigant | 2:35,82 | +5,22 | Michaela Gerg |
21. | 6 marca | 1982 | Auron | Slalom | 1:18,95 | +4,60 | Andreja Leskovšek |
5. | 7 marca | 1982 | Auron | Kombinacja | ? | ? | Paola Magoni |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1981/1982: 39.
- sezon 1982/1983: 49.
- sezon 1983/1984: 68.
- sezon 1984/1985: 47.
- sezon 1985/1986: 16.
- sezon 1986/1987: 9.
- sezon 1987/1988: 10.
- sezon 1988/1989: 10.
- sezon 1989/1990: 9.
- sezon 1990/1991: 34.
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]- Saalbach-Hinterglemm – 18 grudnia 1981 (zjazd) – 3. miejsce
- Vail – 13 marca 1987 (zjazd) – 1. miejsce
- Vail – 14 marca 1987 (zjazd) – 1. miejsce
- Vail – 15 marca 1987 (supergigant) – 2. miejsce
- Vail – 15 marca 1987 (supergigant) – 3. miejsce
- Sestriere – 28 listopada 1987 (supergigant) – 1. miejsce
- Leukerbad – 11 grudnia 1987 (zjazd) – 2. miejsce
- Grindelwald – 14 stycznia 1989 (supergigant) – 3. miejsce
- Tignes – 20 stycznia 1989 (supergigant) – 3. miejsce
- Steamboat Springs – 26 lutego 1989 (supergigant) – 1. miejsce
- Vail – 2 grudnia 1989 (supergigant) – 2. miejsce
- Santa Caterina – 27 stycznia 1990 (supergigant) – 1. miejsce
- Altenmarkt – 9 grudnia 1990 (supergigant) – 2. miejsce
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-29)]. (ang.).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alpine Skiing - Wolf pins her hopes on super-G success (ang.)
- ↑ Staatliche Auszeichnungen bis 2008 (niem.)
- ↑ alpineskiworld.net: 31.01-04.02.1985. Bormio Alpine Combined, women (ang.)
- ↑ alpineskiworld.net: 05.02.1987. Crans Montana Giant Slalom, women (ang.)
- ↑ alpineskiworld.net: 05.02.1989. Vail Downhill, women (ang.)