Przejdź do zawartości

Rejestrator szybkiego dostępu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rejestrator szybkiego dostępu (ang. Quick Access RecorderQAR) – przyrząd do rejestracji parametrów lotu przeznaczony do uzyskania szybkiego dostępu do surowych danych lotu[1] za pomocą np. USB[2], sieci GSM[3] lub standardowych kart pamięci[2].

QARy są stosowane w liniach lotniczych do poprawy bezpieczeństwa i parametrów lotu, zwykle w ramach wewnętrznej analizy danych lotu w danej firmie[4]. Podobnie jak czarna skrzynka (ang. Flight Data RecorderFDR), QAR pobiera sygnały z szyfratora (ang. Flight Data Acquisition UnitFDAU), rejestrując ponad 2000 parametrów lotu[1][5]. QAR pobiera próbki danych znacznie częściej niż czarna skrzynka (co sekundę, a FDR co 4 sekundy)[6], a czasem także przez dłuższy okres.

Mimo że QAR nie jest zaprojektowany do przetrwania katastrofy, niektóre egzemplarze ją przetrwały i dostarczyły cennych informacji o locie, potwierdzając dane zarejestrowane przez czarne skrzynki[7]. Dane z rejestratora są też używane do badania zachowania samolotu w lotach poprzedzających katastrofy, takich jak nieinicjowane przez pilota poruszenia sterów i przechylenie samolotu na bok, poprzedzające katastrofy lotów United 585, Sahara India Airlines, USAir flight 427, szarpnięcia steru w Eastwind Airlines i niezamierzone przechylenie samolotu w locie Eastwind 517 oraz SilkAir 185, kiedy na podstawie danych z QAR zbadano ponad 57.000 godzin lotu[8].

W przeciwieństwie do czarnej skrzynki, instalacja QAR nie jest wymagana przez Urząd Lotnictwa Cywilnego przy lotach komercyjnych. QAR lub wersja z pamięcią półprzewodnikową Solid State QAR (SSQAR) coraz częściej wchodzi w skład FDR. Pierwszy na świecie SSQAR skonstruowano w 1987 w Polsce w firmie TTM (znanej dziś jako ATM) i zainstalowano go w samolotach typu ATR 42/72, Boeing 737/767, Airbus 310, Ił-76/96, Tu-154/204, Su-22M4 oraz TS-11 Iskra[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Advisory Circular – Flight Operational Quality Assurance. U.S. Department of Transportation – Federal Aviation Administration, 4 grudnia 2004. s. 5. [dostęp 2011-10-10]. (ang.).
  2. a b Micro Quick Access Recorder. L-3 Communications. [dostęp 2011-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 marca 2012)]. (ang.).
  3. Teledyne Controls Announces Successful Launch of Wireless GroundLinkTM. Teledyne. [dostęp 2011-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 kwietnia 2012)]. (ang.).
  4. General Accounting Office: Efforts to Implement Flight Operational Quality Assurance Programs. grudzień 1997, s. 4. [dostęp 2011-10-10]. (ang.).
  5. Safety Reccomendation. National Transportation Safety Board, 23 lutego 2010. s. 44. [dostęp 2015-05-04]. (ang.).
  6. Descent Below Visual Glidepath and Impact With Seawall, Asiana Airlines Flight 214, Boeing 777-200ER, HL7742, San Francisco, California, July 6, 2013. Accident Report NTSB/AAR-14/01 PB2014-105984. National Transportation Safety Board, 24 czerwca 2014. s. 8. [dostęp 2015-05-04]. (ang.).
  7. Safety Recommendation. National Transportation Safety Board, 28 maja 2013. s. 7. (ang.).
  8. Aircraft Accident Report: Uncontrolled Descent and Collision with Terrain, USAir flight 427, Boeing 737-300, N513AU. near Aliquippa, Pennsylvania: National Transportation Safety Board, Washington, D.C. 20594, 8 września 1994, s. 159. [dostęp 2015-05-04]. (ang.).
  9. ATM-QAR – Rejestrator. ATM. [dostęp 2015-05-04].