Przejdź do zawartości

Włodzimierz Gajewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Włodzimierz Gajewski
porucznik porucznik
Data urodzenia

15 grudnia 1910

Data i miejsce śmierci

7 września 1939
Stary Janków

Przebieg służby
Lata służby

1930–1939

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

61 pułk piechoty
1 pułk lotniczy
XV dywizjon bombowy

Stanowiska

obserwator

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941)

Włodzimierz Cezary Gajewski (ur. 15 grudnia 1910, zm. 7 września 1939 w Starym Jankowie) – porucznik obserwator Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. 5 sierpnia 1933 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1933 i 256. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a minister spraw wojskowych wcielił do 61 pułku piechoty w Bydgoszczy[1][2]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 86. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. W tym samym roku, po ukończeniu kursu obserwatorów w Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1 w Dęblinie, został przeniesiony do korpusu oficerów lotnictwa i wcielony do 1 pułku lotniczego w Warszawie[4]. W marcu 1939, w tym samym stopniu i starszeństwie, zajmował 11. lokatę w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[5]. Był wówczas obserwatorem w 216 eskadrze bombowej[6].

W składzie XV dywizjonu bombowego walczył w kampanii wrześniowej[7]. 7 września 1939 był dowódcą załogi, w skład której wchodzili podporucznik pilot Jan Nowakowski, kapral strzelec radiotelegrafista Jerzy Młodecki i kapral strzelec radiotelegrafista Stanisław Basaj. Załoga wystartowała na samolocie PZL.37B Łoś w kluczu trzech maszyn, które miały za zadanie zbombardować hitlerowską kolumnę pancerną podążającą drogą Maków MazowieckiRóżan. Podczas przelotu nad Radzyminem polskie bombowce zostały zaatakowane przez niemieckie myśliwce Messerschmitt Bf 110 z jednostki I./ZG 1, które zestrzeliły wszystkie trzy samoloty[8]. Mimo trafienia ppor. pil. Jan Nowakowski posadził płonący samolot na polu pod wsią Stary Janków. Pomiędzy załogą a żołnierzami niemieckimi wywiązała się walka, w wyniku której zginęło trzech lotników. Przeżył jedynie ppor. pil. Jan Nowakowski, pozostali spoczęli na cmentarzu parafialnym w Radzyminie[9][10][11].

Pośmiertnie por. Włodzimierz Gajewski został odznaczony Krzyżem Walecznych[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 15 sierpnia 1933 roku, s. 157, 165.
  2. Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 163.
  3. Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 407.
  4. Cumft i Kujawa 1989 ↓, s. 113.
  5. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 216.
  6. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 775.
  7. Pawlak 1982 ↓, s. 114.
  8. Marius Emmerling: I./ZG 1 w kampanii wrześniowej 1939, "Militaria XX wieku" nr 3(42)/2011, s.11
  9. Pawlak 1982 ↓, s. 116, 118.
  10. Pawlak i Nowakowski 1983 ↓, s. 126, 130, 208, 228.
  11. a b Księga lotników ↓, s. 72.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]