AYVA REÇELİ...Tatlı Niyetine...

Her yeni mevsim girdiğinde pazar tezgahlarında bir bir boy gösteren mevsim meyvelerinden sırasıyla reçel kaynatırım. Kahvaltı sofralarına muhteşem renkleriyle canlılık katan reçellerimiz olmazsa olmazımızdır. Her kavanozun kapağını kapatırken, "Bereketi içinde olsun, çok kişi tadına doysun"diye dua ederim. Reçel kavanozlarını bir bir rafa dizdiğimde de savaşa hazırlanan asker misali soğuk kış günlerine karşı savunma tedbirlerinden birini daha sağlama almış hissederim.

Reçelleri kahvaltı sofralarıyla sınırlı tutmamız da pek doğru değil. Evlerimizde her zaman tatlı bulunmuyor. Çoğu evde sadece misafir davet edildiğinde tatlı pişiyor. Aslında iyi de ediyorlar. Sütlü tatlılar neyse de şerbetli hamur tatlıları vücudumuzda ve dolayısıyla organlarımızda bazı harabiyetlere sebep oluyorlar. Bedenimizin en kuvvetli olduğu ve günlük yaşamın getirdiği hareketliliğin dorukta olduğu gençlik yıllarında vücudumuz riskleri kolaylıkla alt edebiliyor. Ancak, gençliğin geride kaldığı yaşlara ulaştığımızda dikkatli olmamızda yarar var.

YAMANDIR BİZİM BAHÇENİN ERİKLERİ...

Yaz evimizin bahçesindeki davetsiz misafirlerden yani erik ağaçlarından bir önceki yazımda bahsetmiştim. Küçük bahçemizi ağaçlandırma çalışmaları için en sevdiğimiz, en güzel meyvelerin çekirdeklerini yıllarca toprağa attıktan sonra dalı-yaprağı ile erik ağacı, ama gel gör ki; yeşilken acımtrak/ekşi, olgunlaşınca lök kıvamında meyvesi ile hemcinslerine benzemeyen bu ağaçların hangi çekirdekten çıktığı, o çekirdekleri hangi dost görünen düşmanımızın attığı bugün bile merak konusudur.

Meyvesever bir aile olarak erik çeşitlerini de severek tüketiriz. Can erik, papaz eriği, mürdüm, bardak ilk aklıma geliverenler. Bizim erikler ise hiçbir kategoriye girmiyorlar maalesef. Yaz başında parlak yeşil rengine aldanıp da dallara hamle yapanlar ağızlarındaki hem acı, hem de ekşi eriği ne yapacaklarını bilemeden bahçemizin önünden uzaklaşıverirler.