Prijeđi na sadržaj

Amerić

Izvor: Wikipedija
Amerić
Osnovni podaci
Država  Srbija
Grad Beograd
Opština Mladenovac
Stanovništvo
Stanovništvo (2022) 835
Geografija
Koordinate 44°28′12″N 20°38′23″E / 44.47°N 20.639666°E / 44.47; 20.639666
Amerić na mapi Srbije
Amerić
Amerić
Amerić (Srbije)
Ostali podaci
Pozivni broj 011
Registarska oznaka BG


Koordinate: 44° 28′ 12" SGŠ, 20° 38′ 23" IGD
Amerić je naselje u gradskoj opštini Mladenovac u gradu Beogradu. Prema popisu iz 2011. bilo je 835 stanovnika.

Istorija

[uredi | uredi kod]

Amerić je starije naselje. Nema podataka a ni predanja o tome kada je ovo selo osnovano. Zna se samo da ono nije uvek bilo na današnjem mestu. Predanje veli da je selo nekad bilo u „selištu,, , gde su danas njive, ali se o tom naselju ništa dalje ne zna. Po predanju, koje se i do danas očovalo, u selu je nekada živeo spahija Omer i po njemu je selo dobilo ime Omerić, od koga je postalo današnje ime Amerić.

Tek iz prvih desetina 19.veka imamo podataka za ovo naselje. Godine 1818. Amerić je ulazio u sastav Vićentijeve kneževine i imao je 30 kuća. Godine 1822. u Ameriću je bilo 40 kuća.[1]

Poreklo stanovništva

[uredi | uredi kod]

Kao najstarija porodica u selu smatraju se Čojanovići (pored ovog imaju danas i druga prezimena Markovići, Stepanovići i Dimitrijevići) koji vele da su njihovi stari „odavno prebegli iz Bosne zbog krvi,,. U stare porodice računaju se i Vujići, koji ne znaju od kuda su starinom, ali znaju da su njihovi stari 1813. god. Bežali „preko,, (u Banat) , gde imaju rođake Čikirize. U stare porodice ubrajaju se i Stevanovići sa raznim prezimenima, čiji su preci došli od Peći. Stevanovići i njihovi rođaci do skora su se prezivali Vasiljevići. ([2]

Do 1870. god. Deca iz ovih mesta išla su u školu u Koraćicu. Godine 1870. opštini je poklonio Miloš Vujićzemljište a Stevan Smiljanić jednu zgradu te je tako opština 1871.god. sazidala osnovnu školu.

Demografija

[uredi | uredi kod]

U naselju Amerić živi 675 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 44,6 godina (42,8 kod muškaraca i 46,3 kod žena). U naselju ima 272 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,97.

Ovo naselje je u velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija
Godina Stanovnika
1948. 1032 [3]
1953. 1039
1961. 1008
1971. 925
1981. 882
1991. 866 846
2002. 838 807
Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Srbi
  
792 98.14%
Romi
  
11 1.36%
Slovenci
  
1 0.12%
Nemci
  
1 0.12%
Makedonci
  
1 0.12%
Bugari
  
1 0.12%
nepoznato
  
0 0.0%


Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Monografija Podunavske oblast 1812-1927„NapredakPančevo,,(1927)
  2. »Letopis« Mesta Srbije i običaji Marina (Beč 1999).
  3. Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
  4. Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]