Σελίδες

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πήγα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Πήγα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Ζεστή σοκολάτα και οπερέτα!

Νομίζω πως τίποτα δεν μπορεί να σε ζεστάνει τις χειμωνιάτικες μέρες όσο ένα ζεστό καλοφτιαγμένο ρόφημα σοκολάτας! Και λέω καλοφτιαγμένο γιατί προφανώς εννοώ να την φτιάξουμε τη σοκολάτα μόνοι μας και όχι απλά να ανακατέψουμε ένα έτοιμο μείγμα με γάλα ή νερό. Θα σας δώσω λοιπόν μία συνταγή σούπερ ντούπερ νόστιμη και σούπερ ντούπερ παχυντική :-) Ε, δεν θα σωθούμε αν δεν πιούμε αυτή τη σοκολάτα, έτσι δεν είναι;

via

Υλικά για ζεστή κρεμώδη σοκολάτα:

Κουβερτούρα ή λευκή σοκολάτα
Κρέμα γαλακτος
Λίγο γάλα
Ζάχαρη και στιγμιαίος καφές (αν σας αρέσει)

Ετοιμασία:
  • Βάζετε όμορφη χειμωνιάτικη αλλά ζεστή μουσική... για παράδειγμα Αρλέτα :-) "Κι έρχεται κρύο..." 
  • Χτυπάτε με το μιξεράκι σας ένα πακέτο κρέμα γάλακτος μέχρι να γίνει σαντιγύ. Μπορείτε αν θέλετε να προσθέσετε λίγη ζάχαρη, προσωπικά μου αρέσει χωρίς.
  • Βάζετε περίπου 50 γρ. κουβερτούρα σε ένα μπρίκι (ή 2-3 σειρές λευκή σοκολάτα αν την προτιμάτε). 
  •  Μέσα στο μπρίκι ρίχνετε και ένα φλυτζάνι από τη σαντιγύ και ζεσταίνετε το μείγμα σε χαμηλή φωτιά. 
  • Ανακατεύετε μέχρι να λιώσει η σοκολάτα και αν θέλετε προσθέτετε λίγο γάλα για να πετύχετε την πυκνότητα που θέλετε.
  • Μόλις λιώσουν τελείως τα στέρεα κομμάτια σοκολάτας είναι έτοιμη. Ακριβώς τότε, το ρόφημα θα είναι χλιαρό. Αν θέλετε μπορείτε να το αφήσετε λίγο ακόμα για να ζεσταθεί περισσότερο.
  • Προσθέστε ζάχαρη και αν σας αρέσει μια κουταλιά στιγμιαίο καφέ. Εγώ βάζω λίγο καφέ με άρωμα φουντούκι και ταιριάζει πολύ!
  • Μπορείτε να βάλετε και αρωματικά όπως βανίλια, κανέλα ή ότι άλλο σας αρέσει την ώρα που ζεσταίνεται η σοκολάτα. Αρκεί μετά να σουρώσετε το ρόφημα πριν το πιείτε.
Αν πάλι θέλετε να φτιάξετε ζεστή σοκολάτα για όλη την οικογένεια, απλά αυξήστε τα υλικά και ετοιμάστε τη σε κατσαρολάκι.

Και να έρθουμε και στην οπερέτα! Πριν από περίπου 1 μήνα είδα στην τηλεόραση διαφήμιση της Λυρικής Σκηνής για την παράσταση "Θέλω να δω τον Πάπα" του Θεόφραστου Σακελλαρίδη. Μου κόλλησε το τραγούδι τόσο πολύ που το σιγοτραγουδούσα όλη την ώρα και το έμαθα και στην Αθηνά :-) (τι τραβάει κι αυτό το παιδί). Και εννοείται ότι ήθελα να δω και την παράσταση! Μην νομίζετε ότι έχω ξαναπάει, πρώτη φορά θα έβλεπα οπερέτα! Άρχισα λοιπόν να ψάχνομαι, με ποιον μπορώ να πάω, πότε είναι οι παραστάσεις, πόσο έχουν τα εισητήρια κτλ. Μέσα σε 2-3 μέρες βρήκα παρέα, έκλεισα τα εισητήρια και μετά περίμενα να έρθει η μέρα της παράστασης η οποία ήταν χθες!

Και να'μαι η κουκουβάγια κουκουλωμένη με σκούφο και κασκόλ μπροστά από το θέατρο Ολύμπια με την αγαπημένη θεία Σοφία (η καλύτερη παρέα για τέτοια θεάματα), να παρατηρώ τον κόσμο που παρεβρισκόταν. Όλοι, μα σχεδόν όλοι πάνω από 70-75 χρονών! Και δεν το λέω για κακό, τους χάρηκα πάρα πολύ τους ανθρώπους! Με τέτοιο κρύο να ξεβολευτούν και να πάνε να δουν παράσταση! Και όλοι περιποιημένοι! Τι γουναρικά, κοσμήματα, κομμωτηριασμένα φουσκωτά μαλλιά και αρώματα.. πωπώ, αυτό δεν το λέω για καλό, όλο το μπουκάλι είχαν αδειάσει οι κυρίες πάνω τους! 


Η παράσταση ήταν φανταστική! Η οπερέτα είναι σαν μιούζικαλ, με ερμηνείες και τραγούδια που απλά είναι σε συγκεκριμένο κλασικό ύφος. Με ορχήστρα, σκηνικά και κοστούμια. Και αυτό το έργο τόσο ωραίο και διασκεδαστικό! Δεν το περίμενα να γελάσω τόσο πολύ! Έξυπνοι στίχοι, σπιρτόζικη μουσική, καθαρές αστείες ατάκες! Όταν δε, ήρθε η στιγμή για το γνωστό άσμα "θέλω να δω τον Πάπα" όλο το θέατρο σιγοτραγουδούσε και κουνιόταν στις θέσεις του! Με λίγα λόγια το απόλαυσα! Και πάλι σκέφτηκα τι καλά που τόλμησα να πάω σε παράσταση που όμοια της δεν είχα ξαναδεί! Μα, πρέπει να δοκιμάζουμε τελικά καινούρια πράγματα!

Αν νομίζετε πως είναι κάτι που σας αρέσει, μη διστάσετε καθόλου να πάτε! Έχουν μείνει μόνο 5 παραστάσεις για αυτό το έργο: 20, 21, 22 Φεβρουαρίου και 17, 19 Απριλίου. 

Έφυγα χθες βράδυ από την παράσταση με ένα χαμόγελο πλατύ πλατύ! Ήρθα σπίτι, έφτιαξα μια ζεστή σοκολατίτσα κι έκατσα να γράψω εδώ :-) Όμορφα συναισθήματα από απλά πράγματα τελικά..

Και σας βάζω και το τρέιλερ της παράστασης! Άντε, πατήστε το!



post signature

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2015

Πήγα-είδα Μιούζικαλ!

Την Κυριακή που μας πέρασε πήγαμε να δούμε την παράσταση "Σρεκ, το μιούζικαλ" στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Και ήταν πάρα πολύ ωραία :-)

Την ταινία Σρεκ δεν την είχε δει η Αθηνά αλλά 2 μέρες πριν την παράσταση την είδαμε όλοι μαζί για να προετοιμαστούμε. Και εμείς να θυμηθούμε την υπόθεση και η μικρή να είναι εξοικειωμένη με την ιστορία. Έτσι κάνουμε συνήθως. Αν μία παράσταση βασίζεται σε παραμύθι ή βιβλίο φροντίζω να το έχουμε διαβάσει από πριν, αυτό πάντα βοηθάει στο να παρακολουθήσει το παιδί πιο εύκολα μια παράσταση.

Ο Σρεκ λοιπόν... και μιούζικαλ! Μου αρέσουν τόσο πολύ τα μιούζικαλ που από τη χαρά μου χαμογελούσα συνεχώς. Ο πράσινος γίγαντας/τερατάκι πάει να σώσει την πριγκίπισσα του παραμυθιού με παρέα έναν πολυλογά γάιδαρο. Ο νευρικός Κακός πίσω στο κάστρο περιμένει και καμιά δεκαριά παραστρατημένοι ήρωες παραμυθιών αποζητούν την τύχη τους! Και όλη αυτή η περιπέτεια με τραγούδι από ηθοποιούς που ήταν φανταστικοί στα φωνητικά τους καθήκοντα! Τι ωραίες φωνές! Και με συγκροτηματάκι στο πίσω μέρος της σκηνής να παίζει ζωντανή μουσική! Τα τραγούδια εξιστορούσαν μέρος της ιστορίας με πολύ ωραίο τρόπο, ήταν απόλυτα κατανοητά, με έξυπνους στίχους, με μικρές ατάκες ακόμα και με μικρά ηχητικά αστεία εφέ.


Τα κουστούμια ήταν και αυτά πολύ εντυπωσιακά, ειδικά αυτό του Κακού και των ηρώων των παραμυθιών. Τα σκηνικά ενώ ήταν απλά, εξυπηρετούσαν όμορφα την ιστορία. Και υπήρχαν και κάποια σημεία εντυπωσιακά αλλά δεν αποκαλύπτω :-)


Οι ηθοποιοί ήταν όλοι πολύ καλοί ακόμα και αυτοί που είχαν δεύτερους ή τρίτους ρόλους. Και για να λέμε την αλήθεια, έτσι πρέπει να είναι σε ένα θεατρικό καλοδουλεμένο. Ο ηθοποιός που ξεχώρισε από όλους μας στο κοινό ήταν ο Μ. Θεοδωράκης που έπαιζε τον τρελαμένο γάιδαρο. Σίγουρα ο ρόλος του ήταν πιο "αβανταδόρικος" που λένε και στο θέατρο αλλά ήταν και εξαιρετική η ερμηνεία του! Μαζί με το γάιδαρο ξεχώρισα και τον Κακό της Ιστορίας. Και αυτός πολύ καλός!


Η αίθουσα του Εθνικού είναι μικρή και ζεστή. Βελούδινα κόκκινα καθίσματα και ένα κλασικό ταβάνι με πολυέλαιο και φτερωτούς αγγέλους. Επειδή δεν είναι ιδιαίτερα αμφιθεατρικά οι ταξιθέτριες προσφέρουν μαξιλαράκια στα παιδιά για να κάτσουν πιο ψηλά και να βλέπουν καλύτερα.

Η παράσταση μας άρεσε πάρα πολύ και φαινόταν σε όλα της τα σημεία ότι είναι μια προσεγμένη δουλειά. Μία δουλειά που αξίζει να πας να τη δεις. Και να σας πω και κάτι; Αλήθεια μου έκανε εντύπωση το εισητήριο. Είναι 12 ευρώ των ενηλίκων και 10 ευρώ το παιδικό και είναι ενιαίο (δεν έχει πρώτη/δεύτερη ζώνη). Για αυτή την παράσταση, αυτό το καστ, αυτό το θέατρο είναι πολύ τίμιες οι τιμές των εισητηρίων. Και χαίρομαι που μια τέτοια παραγωγή είναι προσιτή. Πρέπει να γίνει παράδειγμα για άλλες παραγωγές που ζητούν 20, 25 ακόμα και 35 ευρώ για την πρώτη ζώνη και δυσκολεύεται πολύ ο κόσμος να πάει να παρακολουθήσει. 

Κλείνοντας να προσθέσω πως η Αθηνά είναι 3,5 χρονών και παρακολούθησε όλη την παράσταση κανονικά αν και πριν το τέλος νομίζω πως κουράστηκε λίγο. Θα την πρότεινα πιο πολύ σε παιδιά πάνω από 4-4,5 χρονών. 

Να ξέρετε, γράφω μόνο για παραστάσεις που αξίζουν. Έχει τύχει να πάω και σε κάποιες που είναι κακές και δεν άξιζαν το χρόνο μας. Δεν θέλω όμως να "θάψω" καμία παράσταση, δεν είμαι δα και κριτικός θεάτρου. Θέλω μόνο να σας προτείνω τις καλές θεατρικές παραγωγές (σύμφωνα με τα κριτήρια μου πάντα) για να πάτε με τα πιτσιρίκια σας και να ευχαριστηθείτε θέαμα, ερμηνείες, καλή μουσική αλλά και να υπάρχουν και μηνύματα για τα παιδιά. Και όλα αυτά τα έχει η παράσταση "Σρεκ, το μιούζικαλ". Οπότε, τη συστήνω :-)

Δείτε και το βιντεάκι να πάρετε μια ιδέα!


Οι φωτογραφίες της ανάρτησης ανήκουν στο Γραφείο Τύπου του Εθνικού Θεάτρου που μου τις παραχώρησε καθώς δεν είχα δικές μου επειδή δεν επιτρεπόταν η φωτογράφιση της παράστασης. 


post signature

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Πήγα-είδα!

Δεν μπορώ να φανταστώ Σαββατοκύριακο χωρίς να πάμε κάπου ή να κάνουμε κάτι με τη μικρή. Είναι ευκαιρία να κάνουμε κάτι όλοι μαζί και να περάσουμε όμορφα με το παιδί μας. Το έχω ξαναπεί.. δεν μου αρέσει να μένει ο μπαμπάς πίσω (εκτός αν υπάρχει λόγος π.χ. να κρατήσει το μικρότερο παιδί). Να βλέπω μόνο μαμάδες με παιδιά στα θέατρα και οι μπαμπάδες έξω να πίνουν καφέ. Βάλτε τους να συμμετέχουν στη δραστηριότητα. Έτσι κι αλλιώς βλέπουν τα παιδιά λιγότερο από εμάς, γιατί να χάνουν τα φωτεινά πρόσωπα των πιτσιρικιών τους όταν βλέπουν μια παράσταση; Συμβουλή και προτροπή από μαμά κουκουβάγια: τα Σαβ/κα να πηγαίνετε σε παραστάσεις/δραστηριότητες all together!  

Να σας πω πού πήγαμε εμείς τον τελευταίο καιρό! Καταρχήν πήγαμε πριν 2 βδομάδες στον Ελληνικό Κόσμο και είδαμε τον Κύριο Κιχ το νούμερο 2 παρακαλώ! The sequel όπως λένε και οι Άγγλοι φίλοι μας :-) Η παράσταση λέγεται "Ο κύριος Κιχ & η επιστροφή της χαμένης σφραγίδας" και είναι βέβαια μια δημιουργία της αγαπημένης μου ομάδας Κοπέρνικος. Θα έλεγα ότι είναι για παιδάκια από 3 χρονών και πάνω. Και παρότι είναι το νούμερο 2 είναι εξίσου φανταστικό με το 1ο! Μια κόκκινη σκάλα, ένας αφηγητής (Α. Αγγέλου), ο κύριος Κιχ (Λ. Ελευθερίου) και το κοντρόλ με τους ήχους! Θα περίμενε κανείς πως μια παράσταση με έναν ηθοποιό και σκηνικό μια σκάλα θα ήταν βαρετή.. αλλά μόνο αυτό δεν είναι! Βασίζεται στους ήχους και στην εξαιρετική ερμηνεία του κεντρικού ήρωα, του κύριου Κιχ! Τα παιδιά μπαίνουν στη διαδικασία να χρησιμοποιήσουν τη φαντασία τους και βλέπουν πραγματικά τον ήρωα να κολυμπά, να μπαίνει σε αεροπλάνο, να παλεύει με τον κακό ακόμα και να χορεύει και να τραγουδά χωρίς.. να βγάζει ούτε λέξη :-) Το κοντρόλ δίνει όλους τους ήχους της παράστασης και αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον. 
Είναι μια δουλειά πολύ προσεγμένη που ξεχωρίζει καθώς δεν είναι συνηθισμένη καθόλου. Τη συστήνω με τα χίλια :-) Και προσοχή! Οι μεγάλοι μη τυχόν και δεν μπείτε να παρακολουθήσετε κι εσείς! Δεν θα πιστεύετε πόσο γρήγορα θα περάσει η ώρα και θα απολαύσετε αυτές τις μικρές στιγμές που απευθύνονται στο ενήλικο κοινό. Και χαίρομαι πάντα όταν οι συγγραφείς βάζουν 2-3 πραγματάκια και για μας, ειδικά όταν είναι πετυχημένα :-) Είπαμε.. μην την χάσετε, αξίζει να τη δείτε.  Καλέστε μόνο να σας κρατήσουν θέση! 


Πρωί Κυριακής είδαμε το άκρως Χριστουγεννιάτικο "ο Φον Κουραμπιές εναντίον Κόμη Μελομακαρόνη" μεταφορά από το βιβλίο του Κυριάκου Χαρίτου. Ο Χρήστος Χριστόπουλος που κάνει τον Φον Κουραμπιέ είναι και ο δάσκαλος της Αθηνάς στο θεατρικό παιχνίδι που κάνει στις Μικρές Ιστορίες οπότε ήξερα ότι είναι καλός :-) Αυτό το γιορτινό παραμύθι περιγράφει τον πόλεμο ανάμεσα στους κουραμπιέδες και στα μελομακάρονα. Και οι 2 ήρωες της παράστασης περνούν από δοκιμασίες με μοναδική αποστολή τους να φτάσουν στα ζαχαροπλαστεία στην ώρα τους. Ήταν πολύ αστεία παράσταση! Και πολύ διαδραστική! Τα παιδιά συμμετείχαν πάρα πολύ σε όλες τις φάσεις του έργου! Τι συνθήματα, τι τραγούδια, φωνές, μουσικές, μερικές στιγμές γινόταν ένας ωραίος χαμός! Εννοείται τη συστήνω! Για παιδάκια από 3 και πάνω νομίζω. Εμείς την είδαμε στις Μικρές Ιστορίες αλλά ακούω ότι παίζεται και σε πολλούς δήμους, στο χώρο των εκδόσεων Μεταίχμιο και σε διάφορους άλλους χώρους, οπότε ψάξτε! Αν παίζεται κάπου κοντά σας, είναι ότι πρέπει για αυτή την περίοδο! Τα παιδιά θα διασκεδάσουν και υπάρχει και ένα όμορφο μήνυμα στο τέλος :-)     


Αυτά προς το παρόν! Ψάχνω τώρα να δω αν θα βρω κάτι ενδιαφέρον να δούμε τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων! Αν έχετε να μου προτείνετε κάτι, παρακαλώ γράψτε μου! Και να θυμάστε.. το θέατρο κάνει πολύ καλό στα παιδιά, είναι ένας μοναδικός ζωντανός κόσμος γεμάτος συναισθήματα, μηνύματα, μουσικές που εξάπτει τη φαντασία τους! Και είπαμε... all together :-)


post signature

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Γύρω γύρω στην πόλη!

Εκδηλώσεις, happenings, παρουσιάσεις, εκθέσεις.. τόσα πράγματα συμβαίνουν στην πόλη μας. Έτσι κι εμείς λοιπόν, κάθε βδομάδα όλο και κάτι έχουμε να κάνουμε και όλο και κάπου θα πάμε. Η αλήθεια είναι πως μου αρέσει πολύ να πηγαίνω σε εκδηλώσεις που με ενδιαφέρουν και αν έχω και καλή παρέα.. ουουου, τέλεια!

Την προηγούμενη βδομάδα πήγα στην παρουσίαση του πρώτου βιβλίου της αγαπημένης μας Ερμιόνης! Μην μου πείτε δεν πήρατε είδηση ότι η Ερμιόνη του the one with all the tastes έβγαλε βιβλίο! Το ονόμασε "στην κουζίνα των γεύσεων" και περιέχει συνταγές με απλά υλικά που θα εντυπωσιάσουν και την οικογένεια σας και τους φίλους σας αν τους κάνετε τραπέζι. Γιατί θα θέλετε να κάνετε τραπέζι με αυτές τις συνταγές :-)   


Ήταν μια όμορφη παρουσίαση σε πολύ φιλικό κλίμα. Αγαπημένες φίλες είχαν αναλάβει να παρουσιάσουν το βιβλίο της Ερμιόνης και πολλές άλλες bloggers είχαν έρθει να παρακολουθήσουν. Και όπως πάντα γνωρίσαμε και νέα πρόσωπα που τα ξέραμε με το όνομα του blog τους μόνο. Κι έτσι, είπαμε και τα νέα μας, φωτογραφηθήκαμε, τσιμπήσαμε κατιτίς από το μπουφέ, ήπιαμε και λίγο κρασί και περάσαμε όμορφα. Πήραμε και το βιβλίο υπογεγραμένο με αφιέρωση από την Ερμιόνη. Και το βράδυ στο σπίτι καταλαβαίνετε.. έπεσε μελέτη! Κάτι σαλάτες, κάτι φαγάκια, κάτι τσουρέκια ακούστηκαν στην παρουσίαση και έκατσα να τα διαβάσω όλα! Και εννοείται, σας το συνιστώ το βιβλίο. Και αν εσείς οι ίδιοι το έχετε ήδη αγοράσει, να το κάνετε δώρο στη μαμά σας, στην αδερφή σας, στη φίλη σας!


Την Κυριακή είχαμε πρόσκληση από τα μπισκότα Μιράντα Παπαδοπούλου για να περάσουμε το απόγευμα στο Παιδικό Μουσείο στην Πλάκα. Εκεί λοιπόν συνάντησα κι άλλες φίλες bloggers και ξαναγίναμε μια παρέα σε μια νόστιμη παρουσίαση :-) Δοκιμάσαμε τα καινούρια Μιράντα με γεύση κακάο! Μετά κάτσαμε σε χαμηλά τραπέζια, φορέσαμε όλοι τα σκουφάκια μας, τα παιδιά έπιασαν τα υλικά που φτιάχνουμε μπισκότα, τα ανακάτεψαν, τα μύρισαν και πέρασε όμορφα η ώρα. Το καλύτερο (δικό μου) ήταν ο Μιράντας που μας περίμενε στην έξοδο για να βγάλουμε φωτογραφίες! Μα, κοιτάξτε τον πώς είναι! Δεν είναι τρελόοοο το κοστούμι αυτό;


Για αυτό το Σαββατοκύριακο εκτός από μια βάφτιση δεν έχουμε κανονίσει καμία άλλη δραστηριότητα και μου φαίνεται τόσο περίεργο! Τι θα κάνουμε, μου λέτε; Μας βλέπω πάλι για φαγητό να πηγαίνουμε :-)
post signature

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Πήγα - είδα!

Την ομάδα Κοπέρνικος την ήξερα από τον αγαπημένο μου Κόσμο Ανάποδα. Και τον κύριο ΚΙΧ τον είχα ακουστά, απλά δεν είχε τύχει να πάμε να τον δούμε και από κοντά... Μιλάω φυσικά για την παράσταση "Ο κύριος ΚΙΧ και το μυστικό κουτί των ήχων" που παίζεται στον Ελληνικό Κόσμο. Πήγαμε και το είδαμε την Κυριακή το πρωί και φύγαμε κατενθουσιασμένοι!

Η παράσταση είναι μουσικοθεατρική και είναι βασισμένη στους ήχους. Είναι ένα παραμύθι σύγχρονο που ξεκινά με τον κύριο ΚΙΧ να μην αντέχει άλλο να ζει μέσα στη γκρίζα πόλη της Φασαρίας και να καταλήγει μέσα σε ένα κάστρο θέλοντας να σώσει τη φυλακισμένη πριγκίπισσα από τον τρομερό δράκο Μουσικόδοντα! Ο τρόπος είναι βέβαια να μαγέψει το δράκο χρησιμοποιώντας το μυστικό κουτί των ήχων! Και αυτό είναι όλη η μαγεία!

Τα παιδιά κάθονται κάτω στη μοκέτα και συμμετέχουν στην παράσταση. Υπάρχει ένας αφηγητής και ένας ηθοποιός. Τα σκηνικά είναι απλά με σκοπό να μην τραβήξουν καθόλου την προσοχή από τους ήχους που ακούγονται και να δώσουν και χώρο στον ηθοποιό να ερμηνεύσει το ρόλο του. Λέω, να δώσει χώρο γιατί δεν μπορείτε να φανταστείτε τι κάνει ο κύριος ΚΙΧ πάνω στη σκηνή! Φανταστείτε ότι καθόλη τη διάρκεια της παράστασης δεν μιλά και εκφράζεται μόνο μέσα από τις κινήσεις του που εκτός από ακροβατικές (τι κοιλιακούς πρέπει να έχει!) είναι και τόσο εκφραστικές που δεν σου λείπει ούτε λεπτό η ομιλία του! Η ερμηνεία του είναι εξαιρετική! Ο αφηγητής του παραμυθιού είναι φιλικός με τα παιδιά και τα συνεπαίρνει σε αυτό το μαγικό ταξίδι των ήχων! Κάνει αστεία, μεταφορές, δίνει παραδείγματα και τα ξεσηκώνει! Το κείμενο είναι πολύ καλογραμμένο και καθόλου παιδιάστικο. Δεν περιέχει μπεμπέ εκφράσεις, καλοπιάσματα και γλυκόλογα. Και αυτό το κάνει πολύ αξιόλογο! Και περιέχει και λίγες, πολύ πετυχημένες ατάκες που απευθύνονται στο ενήλικο κοινό... Όταν το κάνουν αυτό οι συγγραφείς τρελαίνομαι :-)


Αυτό που μου έμεινε βγαίνοντας από την αίθουσα ήταν ότι περάσαμε πολύ καλά και γελάσαμε σε μία παράσταση εξαιρετικά ποιοτική! Όταν το κείμενο και οι ηθοποιοί είναι αξιόλογοι αυτό συμβαίνει μάλλον.. 
Γι' αυτό και από την Κυριακή που την είδαμε σε όποιον έχω μιλήσει του έχω πει για αυτή την παράσταση! Τη συστήνω σε όποιον έχει παιδάκι από 3-3,5 χρονών και πάνω. Το ίδιο άλλωστε λένε και οι συντελεστές, ότι απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας.

Η παράσταση θα παίζεται εώς και τον Μάρτιο. Θα βρείτε πληροφορίες για τον χώρο και τα εισητήρια ΕΔΩ. Μπορεί κι εγώ τώρα να ξεκίνησα να πηγαίνω με τη μικρή θέατρο και δεν έχω δει 100 παραστάσεις για να συγκρίνω αλλά νομίζω πως αυτή η παράσταση ξεχωρίζει και αξίζει! 
 
post signature

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Πήγα-είδα!

Σάββατο απόγευμα πήγαμε με την Αθηνά στο θέατρο. Αυτή τη φορά διαλέξαμε να πάμε στον "Παπουτσωμένο Γάτο" στο Χώρο Τέχνης Ασωμάτων στο Θησείο. Είχα διαβάσει θετικά σχόλια για το θέατρο κούκλας της Ιρίνας Μπόικο και ήμουν περίεργη να δω την παράσταση. 

Η αλήθεια είναι ότι ήμουν πολύ διστακτική και ο λόγος ήταν οι κούκλες. Σκεφτόμουν το κλασικό κουκλοθέατρο ή τις γιγαντόκουκλες και φοβόμουν μήπως ήταν τρομακτικές για τα παιδιά. Να σας πω τώρα. Δεν είναι καθόλου! Στην παράσταση παίζουν κανονικοί ηθοποιοί που κρατούν και κούκλες μεγάλου μεγέθους. Και παίζουν και τα παιδιά! Αυτό είναι το καλύτερο βέβαια! Τα παιδιά κάθονται σε μαξιλάρια στην πρώτη σειρά και οι ηθοποιοί τα φωνάζουν συνέχεια πάνω στη σκηνή για να συμμετέχουν και αυτά! Φορούν διάφορα κουστούμια και στην ουσία συμπρωταγωνιστούν! Και φαίνεται να το απολαμβάνουν αρκετά! Η παράσταση αφορά το κλασικό παραμύθι του Παπουτσωμένου Γάτου σε μία παιδική πιο θεατρική εκδοχή. 


Τα μηνύματα αισιοδοξίας, φιλίας και θετικής στάσης στη ζωή ήταν ξεκάθαρα.. τουλάχιστον σε μας τους μεγάλους :-) Το πιο ευχάριστο για μένα ήταν ότι έβλεπα τη μικρή πολύ δεκτική στις οδηγίες των ηθοποιών, πολύ πρόθυμη να συμμετέχει και φαινόταν να χαίρεται πολύ! Το αστείο ήταν ότι καθόταν μερικές φορές όρθια μες στη μέση της σκηνής! Και σε κάποιο σημείο του έργου που φορέσανε τα παιδάκια καπέλα και ανακατεύανε τα στάχια σαν τους αγρότες του παραμυθιού..η δικιά μας έκανε τα στάχια σερπαντίνες και έτρεχε γύρω γύρω από ένα μωράκι! Σας λέω, χάρηκε το παιδί!


Στον ίδιο χώρο παίζονται οι παραστάσεις: Οι Μουσικοί της Βρέμης, Τα Τρία Γουρουνάκια, Ο Λύκος και τα Εφτά Κατσικάκια, Πέτα-Λούδα. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε εδώ

Γενικά, έφυγα με καλές εντυπώσεις! Οι ηθοποιοί ήταν φιλικοί με τα παιδιά, η παράσταση ήταν ωραία δομημένη, ήταν σύντομη (λιγότερο από 60 λεπτά) για να μην κουράσει και το κυριότερο όλα τα παιδιά φάνηκαν να περνάνε καλά! Θα έλεγα ότι είναι κατάλληλη για παιδάκια από 2 χρονών εώς και 4-4,5. Για σας που έχετε παιδιά σε μικρή ηλικία και ψάχνετε παράσταση που να μπορούν να παρακολουθήσουν τα μικρά σας, μπορείτε να κάνετε μια επίσκεψη στο Θέατρο Κούκλας στο Θησείο! 

post signature

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Πήγα, είδα!

Κι άλλη καινούρια στήλη! Δεν υπήρχε πέρσι γιατί με τη μικρή δεν μπορούσαμε ακόμα να πηγαίνουμε σε θέατρα και θεάματα... ενώ τώρα όλο και κάτι θα κανονίζουμε να κάνουμε!
Πήγαμε λοιπόν στην παιδική παράσταση "Τα τρία γουρουνάκια" στο θέατρο Άβατον στο Γκάζι. Πρώτη φορά που πήγαμε με την Αθηνά (σχεδόν 2,5) στο θέατρο και έψαξα ιδιαίτερα για να βρω κάτι που να απευθύνεται σε τόσο μικρή ηλικία και να μην φοβηθώ ότι το παιδί θα θέλει να φύγει μετά από 10 λεπτά. Πήγαμε λοιπόν λίγο νωρίτερα και ενημερωθήκαμε ότι δεν υπήρχαν θέσεις ελεύθερες, αν θέλετε να πάτε μπορείτε να κάνετε κράτηση. Τελικά όσοι δεν είχαμε τηλεφωνήσει περάσαμε και κάτσαμε κανονικά. Το προσωπικό στην είσοδο ήταν ευγενικό και εξυπηρετικό.


Ο χώρος μέσα ήταν πολύ ζεστός και τα σκηνικά παιδικά και συμπαθητικά. Η παράσταση ξεκίνησε με το κλασσικό παραμυθάκι και στη διάρκεια τα τρία γουρουνάκια καλούσαν τα παιδιά στη σκηνή και χόρευαν ή έπαιζαν κάποια απλά παιχνίδια. Επίσης σε κάποια σημεία βοηθούσαν και στη ροή του έργου, ήταν ωραία! Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ ευχάριστη και όλοι περνούσαν καλά. Οι ηθοποιοί ήταν καλοί και προσέγγιζαν τα παιδιά με πολύ ωραία διάθεση! 
Η Αθηνά έκατσε κανονικά σε όλη τη διάρκεια. Μας είπε ότι της άρεσε το θέατρο και θέλει να ξαναπάμε αύριο! Με λίγα λόγια νομίζω πως για πρώτη επαφή με το θέατρο και γενικά για τις μικρές ηλικίες 2-4 είναι μια χαρά! 
Ορίστε που θα γίνω και κριτικός θεάτρου.. Αθηνόραμα;;; Ακούει κανείς;

post signature