Owl Mommy: βόλτα

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα βόλτα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

Το Σαββατοκύριακο πάμε σινεμά!

Το Σαββατοκύριακο οι κινηματογραφικές αίθουσες γεμίζουν πιτσιρίκια. Παιδικές φωνές, ποδαράκια οκλαδόν στα καθίσματα, γέλια, αστείες ατάκες και σνακ στα χέρια. Η συνταγή για ένα ευχάριστο απόγευμα στο σινεμά είναι μία: καλή παρέα και ποπ κορν!
Μπορεί να έγραψα για το πόσο καλό κάνει το θέατρο στα παιδιά μας αλλά και το σινεμά έχει τη δική του μοναδική μαγεία! Και είναι μια όμορφη οικογενειακή έξοδος που αρέσει σε όλους. Ειδικά αν η ταινία είναι σαν αυτή που παρακολουθήσαμε εμείς χθες... οι μεγάλοι θα μείνουν φουλ ικανοποιημένοι :-)

Όταν πριν 2 βδομάδες είδαμε το τρέιλερ της ταινίας στο σινεμά κάτι σκίρτησε μέσα μου! Ο αγαπημένος μου Σνούπι, ο Τσάρλι Μπράουν και η παρέα του ξεπηδούσαν από την οθόνη! Αυτό πρέπει να το δούμε οπωσδήποτε σκέφτηκα, Κανονίσαμε λοιπόν και το είδαμε χθες το απόγευμα. Και ήταν φανταστικό!
Σαν κόμικ ο Σνούπι και ο Τσάρλι Μπράουν πάντα μου άρεσαν για τον απλό σχεδιασμό τους και κυρίως το πανέξυπνο χιούμορ τους. Και προς μεγάλη μου έκπληξη αυτό ακριβώς μεταφέρθηκε με επιτυχία και στην ταινία. Η ιστορία έχει ως εξής: ο Τσάρλι ερωτεύεται την καινούρια μαθήτρια του σχολείου, μια χαριτωμένη κοκκινομάλλα. Όμως είναι πάντα, κακότυχος και ατζαμής και δεν βρίσκει κουράγιο ούτε να της μιλήσει. Ο πονηρός Σνούπι λοιπόν τον βοηθάει να βρουν τρόπους για να τη γνωρίσει. Και παράλληλα βλέπουμε και τη μάχη με τον Κόκκινο Βαρώνο! Και το υπόλοιπο δεν σας το λέω :-)

Μου έκανε τόση εντύπωση αυτό το animation. Είναι σαν κάποιος να έχει σκιτσάρει τα καρτούν, σαν να έχουν βγει πραγματικά από βιβλίο. Υπήρχαν τόσες πολλές λεπτομέρεις που έκαναν τη διαφορά. Φανταστείτε ότι όταν ο Τσάρλι έχει μια έκπληκτη φάτσα τα φρύδια του φαίνονται μπροστά από το καπέλο, τόσο εκφραστικό είναι! Και σε πολλές στιγμές υπήρχαν πράγματα που φαίνονταν τόσο ανάγλυφα, σαν να μπορούσες να τα αγγίξεις. Μαντεύω πως και η 3D εκδοχή θα είναι πολύ ωραία!
Και πέρα από το σχεδιασμό το νόημα που βγαίνει στο τέλος έχει την αξία του. Δεν είμαστε όλοι πετυχημένοι, δεν μπορούμε να είμαστε πάντα πρώτοι, πανέξυπνοι και πανέμορφοι. Ο καθένας μας έχει τα δικά του ξεχωριστά χαρίσματα :-) Απλά, ίσως χρειάζεται λίγο παραπάνω χρόνος για να το καταλάβουν και οι γύρω μας...
Της Αθηνάς πιο πολύ από την ταινία της άρεσε η κοκκινομάλλα :-) έχει ένα μυστήριο, είναι αλήθεια. Με λίγα λόγια αν δεν το καταλάβατε, μου άρεσε πολύ η τανία και τη συνιστώ. Νομίζω πως για παιδιά από 3-3,5 είναι μια χαρά, είναι τόσο απλό και όμορφο το αποτέλεσμα που σίγουρα θα τους αρέσει!
Δείτε το τρέιλερ, θα τρελαθείτε!

Και μη βλέπετε που δεν γράφω εδώ συχνά τις τελευταίες μέρες, ανακαινίζομαι εσωτερικώς και εξωτερικώς! Το blog εννοώ :-) Ελπίζω στην επόμενη ανάρτηση να σας δεχτώ στο νέο μου σαλονάκι!
* οι εικόνες είναι από το επίσημο site διανομής της ταινίας.

post signature

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015

Η δική μας παιδική χαρά!

Πρωτοπήγαμε σε παιδική χαρά όταν η μικρή ήταν ακόμη στο καρότσι. Έμπαινα κυρία με το τετράτροχο όχημα στην παιδική χαρά, το πάρκαρα στην άκρη και έβγαζα το παιδί. Κάναμε κούνια και μικρή τσουλήθρα. Και μετά η Αθηνά έτρεχε. Κι εγώ από πίσω. Και πολλές φορές έπαιρνα και το καρότσι μαζί. Όπου πήγαινε η μικρή πήγαινα κι εγώ για να τη βλέπω, αγκαζέ και με το καρότσι για να μην μου πάρουν τίποτα από τις 6 σακούλες που συνήθως είχα μαζί. Το παιδί ευχαριστιόταν βέβαια ενώ εγώ καθόλου. Κι έτσι μετά από αρκετές επισκέψεις κατέληξα ότι δεν μου αρέσει η παιδική χαρά. Βιάστηκα όμως να διαμορφώσω άποψη γιατί το παιδί ήταν ναι μεν μικρό και σίγουρα ήθελε μια έξτρα παρακολούθηση και γιατί την πήγαινα στην μεγαλύτερη παιδική χαρά της περιοχής που είχε τόση πολυκοσμία που έχανε η μάνα το παιδί που λένε. Έτσι, δεν πηγαίναμε πολύ συχνά.
Καθώς η Αθηνά μεγάλωνε την πήγαινα κάποια απογεύματα που δεν είχαμε τι να κάνουμε και η αλήθεια είναι πως ήταν καλύτερα τα πράγματα. Καθόμουν πια στο παγκάκι και το παιδάκι έπαιζε μια χαρά. Πριν το καλοκαίρι ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε σε μια παιδική χαρά λίγο πιο μακριά από το σπίτι μας, καινούρια και πιο μαζεμένη. Εκεί βρήκαμε 2-3 φορές και μια συμμαθήτρια της από το σχολείο και παίξανε πολύ ωραία. Κάποια στιγμή λοιπόν το καλοκαίρι, πηγαίνοντας προς τα εκεί βρήκαμε στην πλατεία κάποιους άλλους συμμαθητές της και τους είπαμε ότι υπάρχει αυτή η παιδική χαρά που είναι πιο μικρή και ωραία και μας αρέσει να πηγαίνουμε. Μετά από λίγες μέρες, κάπως έτυχε και βρεθήκαμε στην παιδική χαρά με 3-4 συμμαθητές της Αθηνάς. Και μετά τα νέα κάπως εξαπλώθηκαν και βρεθήκαμε με 7-8 παιδιά από την τάξη της! Και επειδή το καλοκαίρι οι απογευματινές δραστηριότες είχαν σταματήσει, αυτή η παιδική χαρά έγινε το στέκι μας!

Τα παιδιά παίζουν φανταστικά και δεν λένε να φύγουν αν δεν ανἀψουν τα βραδινά φώτα και μερικές φορές ακόμα πιο αργά. Μέχρι και φακό είχαν φέρει ένα απόγευμα! Έχουν κάνει μια όμορφη παρεούλα και περνούν ωραία. Ευτυχώς έχουμε ταιριάξει και οι γονείς και περνάμε κι εμείς μια χαρά. Μαζευόμαστε, παίρνουμε καφεδάκι και αρχίζουμε τις συζητήσεις. Λέμε τι γίνεται στο σχολείο, τα παράπονα μας (μέχρι και επιτροπή είμαστε ικανοί να ετοιμάσουμε..χεχε), τα επαγγελματικά νέα μας και τα κοινωνικοπολιτικά μας σχόλια που είναι και επίκαιρα :-) Και είμαι τόσο χαρούμενη που τα βρίσκουμε γιατί πραγματικά αυτό είναι σπάνιο φίλοι μου. Τα παιδιά έρχονται στο παγκάκι μόνο για νερό και σνακ. Και κάποιες Παρασκευές που έχουμε μαζευτεί all together (και μαμάδες και μπαμπάδες) πάμε και για βραδινό σουβλάκι. Τα παιδιά καταχαίρονται που είναι παρέα και στο φαγητό αργότερα. Δεν ξέρω βέβαια πόσο χαίρονται οι σουβλακερί της περιοχής όταν παίρνουμε τηλέφωνο και λέμε να μας κρατήσουν τραπέζι για 12 μεγάλους και 8 παιδιά!

Κι όταν γυρίσαμε από τις καλοκαιρινές διακοπές ανυπομονούσαμε να πάμε, να βρούμε τους φίλους μας όλους μαζεμένους και να πούμε πώς περάσαμε. Ακόμα κι όταν γυρίσαμε για μια μέρα από Πάτμο/Αρκιούς πριν πάμε στην Ερμιόνη, εκείνο το μοναδικό απόγευμα στην παιδική χαρά πήγαμε :-)
Κάπως έτσι περνάμε στη δική μας παιδική χαρά. Χωρίς ραντεβού, χωρίς τηλεφωνήματα, χωρίς να αισθανόμαστε ότι στήνουμε κάποιον... απλά όποτε μπορούμε βρισκόμαστε εκεί το απόγευμα. Όσοι μαζευτούμε. Και εκτός από εμάς που μένουμε στο Εξωτικό Μοσχάτο έρχονται και συμμαθητές από γύρω περιοχές. Έχει γίνει η επίσημη παιδική χαρά του νηπιαγωγείου μας! Και από εκεί που δεν μου άρεσε να πηγαίνω στην παιδική χαρά... τώρα πάω με μεγάλη ευχαρίστηση! Το έχω κάθε απόγευμα στο μυαλό μου και το προγραμματίζω να πηγαίνουμε σίγουρα 2-3 φορές τη βδομάδα, τουλάχιστον μέχρι να ξεκινήσουν οι δραστηριότητες μας.
Πώς γίνεται καμιά φορά χωρίς να το έχεις κανονίσει, να σχηματίζεται μια ωραία παρέα μικρών και μεγάλων και να περνάνε τελικά όλοι καλά...ε, αυτό! Και σήμερα, μετά την απογευματινή μας επίσκεψη στο εκλογικό κέντρο θα περάσουμε μια βόλτα από την παιδική χαρά! Και σίγουρα θα βρούμε κάποιον από την παρέα μας :-)

post signature

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

Μαγειρεύουμε για καλό σκοπό!

Αφού ανταλλάξαμε 1-2 μηνύματα στο facebook, βρέθηκα με ένα χαμόγελο και μια απορία να έχω συμφωνήσει με τη Εύα Funky Cook να βοηθήσουμε μαζί με τη Σοφία και την Κάλη στο Food4Good που γίνεται αυτή την Κυριακή. Το χαμόγελο γιατί χάρηκα που μαζί με τα κορίτσια θα κάναμε κάτι απλό και θα προσφέραμε συγχρόνως και η απορία γιατί σκεφτόμουν πώς θα φτιάχναμε 400 μερίδες ρυζόγαλο :-)
Οι μέρες περνούσαν κι εγώ δοκίμαζα συνταγές. Ώσπου ήρθε η Αθηνά Sugar Buzz στο chat που μιλούσαμε και μας έδωσε τη συνταγή της μαμάς της. Την έφτιαξα και ήταν τέλεια, πεντανόστιμη! Την Τετάρτη μετά την εκπομπή συναντηθήκαμε σε ένα πάρκινγκ στην Κηφισίας ανταλλάξαμε χαμόγελα, κουβέντες, 30 λίτρα γάλα και 6 κιλά ρύζι. Και ξεκινήσαμε να ετοιμαζόμαστε.

Να σας πω και ακριβώς τι θα γίνει στην πόλη μας. Το Food4Good και η Maggi ετοιμάζουν τραπέζι αύριο Κυριακή 02/11 από τις 12:00-16:00 στο κέντρο της Αθήνας, στο ιστορικό κτίριο του περιοδικού Ρομάντζο. Οι Food bloggers της πόλης μαγειρεύουν μαμαδίστικα φαγητά που όλοι αγαπάμε και φτιάχνουμε στο σπίτι μας (ή τρώμε στο σπίτι της μαμάς μας). Θα σας περιμένουμε με ένα πλούσιο μπουφέ που θα είναι στη διάθεση σας με κόστος 5 ευρώ μόνο! Όσοι έρθουν δηλαδή θα δώσουν 5 ευρώ και θα φάνε κανονικότατα από όλα τα πιάτα που θα λιγουρετούν :-) Σκοπός της εκδήλωσης είναι να συγκεντρωθούν χρήματα για την ενίσχυση του ΣΚΕΠ, τον Σύνδεσμο Κοινωνικής Ευθύνης Για Παιδιά και Νέους.
Και να'μαι εδώ στην κουζίνα μου, να ετοιμάζω ρυζογαλάκια! Από βραδύς ξεκίνησα που λέει και το τραγούδι! Και τώρα που σας γράφω.. έχω ακόμη 2 κατσαρόλες να φτιάξω! Και επειδή το ξέρω πως δεν θα καταφέρετε να έρθετε όλοι, θα σας δώσω και τη συνταγή να την κάνετε και να την ευχαριστηθείτε.

Ρυζόγαλο πεντανόστιμο Υλικά για 4-5 μερίδες (μπωλάκια): 750 γρ. γάλα φρέσκο 125 γρ. ρύζι γλασέ 500 γρ. νερό 1 κουτ. σούπας κορν φλάουρ 3 κουτ. σούπας ζάχαρη Ξύσμα από 1 λεμόνι Κανέλα για σερβίρισμα
Ξεπλένουμε το ρύζι. Βάζουμε το νερό να βράσει. Μόλις πάρει βράση, ρίχνουμε το ρύζι. Ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα για να μην κολλήσει και όταν δούμε ότι έχει απορροφήσει το νερό και έχει σχετικά μαλακώσει – περίπου 10’- προσθέτουμε το γάλα. Έχουμε κρατήσει μισή κούπα από το γάλα στην οποία διαλύουμε τη ζάχαρη και το κορν φλάουρ. Συνεχίζουμε να βράζουμε το ρυζόγαλο ανακατεύοντας συνεχώς και μόλις δούμε ότι έχει μαλακώσει το ρύζι, προσθέτουμε την κούπα με το γάλα-κορν φλάουρ-ζάχαρη. Όταν δούμε ότι αρχίσει και πήζει αποσύρουμε από τη φωτιά. Προσθέτουμε το ξύσμα λεμονιού και ανακατεύουμε λίγο ακόμα. Μοιράζουμε σε μπολάκια και σερβίρουμε με κανέλα.
Tips! Μην χαζεύετε και δεν ανακατεύετε, αρπάζει πολύ εύκολα! Και όταν βάλετε το κορν φλάουρ χαμηλώστε λίγο την ένταση. Και μην φύγετε καθόλου από εκεί! Είπαμε, αρπάζει εύκολα :-)
Οπότε.. μαγειρεύουμε για καλό σκοπό! Και πολύ χαίρομαι που το κάνουμε και σαν Mama Colada αυτό, μαζί με τα κορίτσια! Αν λοιπόν, σας κάνει όρεξη... ελάτε κέντρο Αθήνα, στο Ρομάντζο! Food4Good από τις 12:00 μέχρι τις 16:00. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε τη σελίδα του event στο facebook. Εννοείται θα είμαστε κι εμείς εκεί να σερβίρουμε ρυζογαλάκια :-)

post signature

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

Γύρω γύρω στην πόλη!

Εκδηλώσεις, happenings, παρουσιάσεις, εκθέσεις.. τόσα πράγματα συμβαίνουν στην πόλη μας. Έτσι κι εμείς λοιπόν, κάθε βδομάδα όλο και κάτι έχουμε να κάνουμε και όλο και κάπου θα πάμε. Η αλήθεια είναι πως μου αρέσει πολύ να πηγαίνω σε εκδηλώσεις που με ενδιαφέρουν και αν έχω και καλή παρέα.. ουουου, τέλεια!
Την προηγούμενη βδομάδα πήγα στην παρουσίαση του πρώτου βιβλίου της αγαπημένης μας Ερμιόνης! Μην μου πείτε δεν πήρατε είδηση ότι η Ερμιόνη του the one with all the tastes έβγαλε βιβλίο! Το ονόμασε "στην κουζίνα των γεύσεων" και περιέχει συνταγές με απλά υλικά που θα εντυπωσιάσουν και την οικογένεια σας και τους φίλους σας αν τους κάνετε τραπέζι. Γιατί θα θέλετε να κάνετε τραπέζι με αυτές τις συνταγές :-)

Ήταν μια όμορφη παρουσίαση σε πολύ φιλικό κλίμα. Αγαπημένες φίλες είχαν αναλάβει να παρουσιάσουν το βιβλίο της Ερμιόνης και πολλές άλλες bloggers είχαν έρθει να παρακολουθήσουν. Και όπως πάντα γνωρίσαμε και νέα πρόσωπα που τα ξέραμε με το όνομα του blog τους μόνο. Κι έτσι, είπαμε και τα νέα μας, φωτογραφηθήκαμε, τσιμπήσαμε κατιτίς από το μπουφέ, ήπιαμε και λίγο κρασί και περάσαμε όμορφα. Πήραμε και το βιβλίο υπογεγραμένο με αφιέρωση από την Ερμιόνη. Και το βράδυ στο σπίτι καταλαβαίνετε.. έπεσε μελέτη! Κάτι σαλάτες, κάτι φαγάκια, κάτι τσουρέκια ακούστηκαν στην παρουσίαση και έκατσα να τα διαβάσω όλα! Και εννοείται, σας το συνιστώ το βιβλίο. Και αν εσείς οι ίδιοι το έχετε ήδη αγοράσει, να το κάνετε δώρο στη μαμά σας, στην αδερφή σας, στη φίλη σας!

Την Κυριακή είχαμε πρόσκληση από τα μπισκότα Μιράντα Παπαδοπούλου για να περάσουμε το απόγευμα στο Παιδικό Μουσείο στην Πλάκα. Εκεί λοιπόν συνάντησα κι άλλες φίλες bloggers και ξαναγίναμε μια παρέα σε μια νόστιμη παρουσίαση :-) Δοκιμάσαμε τα καινούρια Μιράντα με γεύση κακάο! Μετά κάτσαμε σε χαμηλά τραπέζια, φορέσαμε όλοι τα σκουφάκια μας, τα παιδιά έπιασαν τα υλικά που φτιάχνουμε μπισκότα, τα ανακάτεψαν, τα μύρισαν και πέρασε όμορφα η ώρα. Το καλύτερο (δικό μου) ήταν ο Μιράντας που μας περίμενε στην έξοδο για να βγάλουμε φωτογραφίες! Μα, κοιτάξτε τον πώς είναι! Δεν είναι τρελόοοο το κοστούμι αυτό;

Για αυτό το Σαββατοκύριακο εκτός από μια βάφτιση δεν έχουμε κανονίσει καμία άλλη δραστηριότητα και μου φαίνεται τόσο περίεργο! Τι θα κάνουμε, μου λέτε; Μας βλέπω πάλι για φαγητό να πηγαίνουμε :-) post signature

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα!

Πρόγραμμα Σαββατοκύριακου αυτό που λέμε "φουλ του τρελού". Σάββατο πρωί παιδικό πάρτυ, επιστροφή στο σπίτι το μεσημέρι και Σάββατο απόγευμα πάλι παιδικό πάρτι. Επιστροφή στο σπίτι το βραδάκι. Πριν ξεκινήσουμε όμως για το tour της Αττικής πρέπει να προετοιμαστούμε.
Και η προετοιμασία έχει ως εξής: επίσκεψη στο δωμάτιο του νηπίου για να διαλέξουμε ρούχα. Την ίδια ώρα μπαίνει ο μπαμπάς για μπάνιο, καθαριότητες, ξυρίσματα κτλ. Περνάνε 20 λεπτά. Η μικρή έχει μισοντυθεί και έχει μετακομίσει και τα μισά παιχνίδια σε άλλο δωμάτιο. Ο μπαμπάς βγαίνει από το μπάνιο και πάει να ντυθεί. Εγώ φτιάχνω την τσάντα της Αθηνάς με τα απαραίτητα: φορητό γιογιό, μια μακρυμάνικη μπλούζα, νερό, ένα βρακάκι, 2-3 έξτρα λαστιχάκια κτλ. Περνάνε άλλα 10 λεπτά. Ο μπαμπάς είναι έτοιμος και παίρνει πάσα τη μικρή να ολοκληρώσει το ντύσιμο της. Εγώ κατευθύνομαι στο μπάνιο. Μετά από 5 λεπτά είναι έτοιμοι και οι δυο τους. Εγώ μόλις έχω πλυθεί και πάω να διαλέξω ρούχα. Αρχίζουν και παραπονιούνται.. "άντε μαμά! Τι ώρα θα είσαι έτοιμη;;;" Έχω μόλις βάλει τις κάλτσες μου. Μετά από 10 λεπτά έχω ντυθεί κι εγώ και πάω να βαφτώ λίγο να φαίνομαι κι εγώ σαν άνθρωπος. Η υπόλοιπη φαμίλια έχει βαρεθεί να περιμένει. Τους φωνάζω από μέσα να κατέβουν στο αυτοκίνητο και θα ακολουθήσω κι εγώ σε 5 λεπτά. Φεύγουν.
Βρίσκω ευκαιρία να κοιτάξω τη μούρη μου στον καθρέφτη παραπάνω από 3 λεπτά. Βάφομαι λίγο, φτιάχνω τα μαλλιά μου κι έτοιμη. Πάω στο καθιστικό και τι να δω; Τα υπόλοιπα μισά παιχνίδια όλα κάτω παρατημένα. Φαίνεται πως όσο με περίμεναν έπαιξαν λίγο, τι καλά! Ξέρω πως ότι ώρα και να γυρίσουμε εγώ θα σκύψω να τα μαζέψω. Και ονειρεύομαι ένα σπίτι που στο γυρισμό μου απλά θα με υποδεχτεί και θα μου πει "άντε, κάτσε στον καναπέ κοπελιά". Αποτέλεσμα σκέψης και ονείρου: σκύβω και μαζεύω.
Πριν φύγω όμως.. θυμάμαι πως δεν έχω γράψει τις κάρτες για τα δώρα. Τις γράφω και τις βάζω μέσα στις αντίστοιχες σακούλες. Ξανακοιτάζω την τσάντα της Αθηνάς. Κοιτάζω και όλα τα παράθυρα αν είναι κλειστά. Μάλλον είμαι έτοιμη να κατέβω. Κλείνω το σπίτι και μπαίνω στο ασανσέρ κρατώντας δύο τσάντες με δώρα, μία τσάντα της μικρής και την τσάντα μου. Με κοιτάζω στον καθρέφτη. Δεν έχω φορέσει κραγιόν. Και ναι, θέλω τουλάχιστον να φοράω κραγιόν. Μπορεί να είμαι αχτένιστη αλλά κραγιόν θέλω να φοράω. Κρατάω λοιπόν τις 4 τσάντες και βγάζω να βάλω και κραγιόν.
Φτάνω στο αυτοκίνητο που ευτυχώς είναι ήδη στον δρόμο και φεύγουμε. Και ακούω βέβαια πάλι.. "άντε, τι έκανες τόση ώρα μαμά;;;". Και τι να πεις; Μου λες; Δεν θες και να σε ξαναπούν γκρινιάρα αλλά να.. ποιος θα τα κάνει; Εύχομαι στο μέλλον κάποια στιγμή να μην είμαι πάντα εγώ η τελευταία που θα κλείνει την πόρτα. Εντάξει μέλλον; Με ακούς;
Να σημειωθεί ότι έγραφα αυτή την ανάρτηση και την άφησα στη μέση για να πάμε σε μια εκδήλωση το απόγευμα της Κυριακής. Και η προετοιμασία καθώς και η αναχώρηση ήταν ακριβώς η ίδια με αυτή που είχα ξεκινήσει να γράφω! Τρομερό;;;

post signature

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Μόνη σε πολυκατάστημα.

Η Δευτέρα είναι η μέρα που δεν έχουμε καμία δραστηριότητα το απόγευμα. Όλη την υπόλοιπη βδομάδα κάτι έχουμε κανονίσει να κάνουμε. Μπαλέτο, μουσικό παιχνίδι και θεατρικό παιχνίδι. Τουλάχιστον για τον Οκτώβριο θα δοκιμάσουμε το full πρόγραμμα και μετά θα δούμε τι θα κρατήσουμε και τι θα αφήσουμε.
Έτσι, χθες το απόγευμα αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το σουηδικό κατάστημα για βόλτα, λίγα ψώνια και φαγητό. Ήθελα να πάρω αυτά τα μεγάλα πλαστικά κουτιά που έχουν ροδάκια και καπάκι και είναι ικανά να χωρέσουν το 60% (υπολογίζω) του χάους που βρίσκεται στο καθιστικό μας. Με λίγα λόγια τα παιχνίδια του νηπίου. Το πείραμα οργάνωσης και τακτοποίησης θα γίνει σήμερα το απόγευμα.
Είχα σκεφτεί λοιπόν να βάλω την Αθηνά στο καρότσι και όπως κάνουμε όλες τις φορές να πάμε βόλτα στον όροφο, να κάτσουμε στο εστιατόριο, να τσιμπήσουμε κάτι, εγώ να πιω καφεδάκι ενώ η μικρή θα έπαιζε λίγο στον παιδικό χώρο και να ψωνίσουμε βέβαια και αυτά που ήθελα. Φτάνοντας όμως στα καρότσια μου είπε το εξής. "Μαμά, θέλω να πάω στον παιδότοπο". Δεν το είχα καν στο μυαλό μου. Δεν θυμόμουν καν από τι ηλικία και πάνω μπορούσες να αφήσεις εκεί το παιδάκι. "Θέλω, θέλω" μου έλεγε. Ας πάμε να ρωτήσουμε λοιπόν. Μου έδωσε η κοπέλα μια αίτηση, δεν μας ρώτησε καν τι ηλικία έχει το παιδί (φαντάζομαι θα ήταν ηλικιακά μέσα στους κανονισμούς τους) και μας σφράγισε τα χέρια με έναν αριθμό. Ρώτησα τη μικρή 2-3 φορές "αλήθεια, θέλεις να πας στον παιδότοπο, δεν θες να ψωνίσουμε μαζί;". Και μου απάντησε ευθέως "θέλω να παίξω μαμά! Εσύ να ψωνίσεις και μόλις τελειώσεις να έρθεις να με πάρεις να πάμε να φάμε μπιφτεκάκια!". Μάλιστα.. μου γύρισε λοιπόν την πλάτη και πήγε να παίξει.
Κι εγώ ανέβηκα τις κυλιόμενες σκάλες μονάχη, με μια κίτρινη σακούλα στο χέρι . Σκέφτηκα πως θα τελείωνα πολύ πιο γρήγορα μόνη μου. Και έτσι έγινε. Αυτό που δεν περίμενα όμως ήταν πως θα ψώνιζα περισσότερο! Περπατούσα λοιπόν με γοργό βήμα και σταματούσα μόνο εκεί που έβρισκα κάτι ενδιαφέρον, γενικά δεν χάζευα. Όταν έφτασα στο παιδικό τμήμα, διάλεξα με άνεση τα κουτιά, κοίταξα λίγο τα καινούρια παιχιδάκια και αυτό ήταν. Μου φάνηκε περίεργο εκείνη ακριβώς τη στιγμή που δεν είχα τη μικρή να μου δείχνει, να φωνάζει και να θέλει να κατέβει από το καρότσι για να παίξει. Μπήκα και βγήκα από το παιδικό τμήμα σε 5 λεπτά συνολικά! Στο εστιατόριο δεν έκατσα. Δεν βρίσκω κανένα νόημα να κάτσω να πιω μόνη μου καφέ εκεί και να είναι το παιδάκι κάτω. Αν ήμουν με μια φίλη, εννοείται θα καθόμουν. Αλλά μόνη μου.. μπα.. δεν είναι δα και τόσο ωραίος ο καφές τους.
Προχώρησα στον κάτω όροφο. Στα κουζινικά λοιπόν έγινε η καταστροφή. Μου είχε ζητήσει η μαμά μου να της πάρω 2 κούπες. Περιηγήθηκα λοιπόν και στο κουζινικό τμήμα. Πήρα τις κούπες και πήρα και χαρτοπετσέτες (στάνταρ). Και μετά.. ξεπρόβαλλαν μπροστά μου τα πρώτα κόκκινα αξεσουάρ κουζίνας.. καταλαβαίνετε :-) Οι πρώτες χάρτινες θηκούλες για muffins σε χριστουγεννιάτικο σχέδια.. και πιο κάτω ένας στρογγυλός κατακόκκινος δίσκος σερβιρίσματος με γιορτινό μοτίβο. Εκεί κάπου συγκρατήθηκα! Πήρα κι ένα πυρεξάκι (το ήθελα καιρό, εντάξει;) και συνέχισα. Αν ήταν όμως το νήπιο μαζί δεν θα είχα κάτσει να περιηγηθώ στα κουζινικά! Θα χτύπαγε τα πόδια στο καρότσι, θα άπλωνε τα χέρια δεξιά κι αριστερά και μετά τις χαρτοπετσέτες θα φεύγαμε με γοργό ρυθμό. Όπως δηλαδή έκαναν και όλοι οι γύρω μου που είχαν τα παιδιά τους στο καρότσι :-) Προς την έξοδο.. ξανακοντοστάθηκα. Στις γλάστρες. Βρε παιδιά... έχουν φέρει κόκκινα και λευκά κασπώ.. τέλεια! Ότι πρέπει για γιορτινή διακόσμηση :-) Πήρα κι ένα κασπώ! Ναι, μετά έφυγα. Πλήρωσα, τα έβαλα και στη σακούλα και βουρ για παιδότοπο.
Έδειξα το χέρι μου με τη σφραγίδα και φώναξαν τη μικρή η οποία ήρθε με χαμόγελο. Χωρίς γκρίνια, βγήκε με ωραία διάθεση, μου είπε πως πέρασε καλά, πως έπαιξε, ζωγράφισε, γνώρισε άλλα παιδάκια. Μου είπε κιόλας ότι έπλυναν και τα χέρια τους! (αυτό μου έκανε εντύπωση, μπράβο τους) Περάσαμε βέβαια και από το τμήμα με τα τρόφιμα για να πάρουμε φανταστικά μπισκότα κανέλλας σε στρογγυλό τσίγκινο κουτί, τα οποία σας συστήνω!
Και κάπως έτσι ήταν το απόγευμα μας! Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα καθόλου να θέλει να πάει στον παιδότοπο αντί να πάμε μαζί πάνω. Θα μου πείτε, τι το νοιάζουν το παιδί τα ψώνια και οι βόλτες στο πολυκατάστημα; Να παίξει θέλει. Και μου φάνηκε περίεργο τελικά που πήγα βόλτα μόνη μου και ψώνισα (και παραπάνω δηλαδή) ενώ η μικρή ήταν σε άλλο χώρο. Μπορεί επειδή ήταν και η πρώτη φορά που την άφησα εκεί και επειδή δεν είχα άλλη παρέα. Απλά νομίζω πως στο συγκεκριμένο κατάστημα που είναι σούπερ φιλικό προς τα παιδιά, τη θέλω μαζί μου. Και ο λόγος είναι ακριβώς αυτός, ότι είναι έτσι στημένος ο χώρος που δεν ταλαιπωρείσαι με το παιδί, δεν δυσανασχετείς, δεν εκνευρίζεσαι που δεν υπάρχει χώρος για να περάσεις. Οπότε.. την επόμενη φορά, ή θα ανέβουμε κατευθείαν τη σκάλα χωρίς να περάσουμε από τον παιδότοπο ή θα πάω παρέα και με μια φίλη μου :-)

post signature

Δευτέρα 14 Ιουλίου 2014

Σαββατοκύριακο στην πόλη και λίγο παραέξω :-)

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε δεν καταφέραμε να φύγουμε, οπότε έπρεπε να γεμίσουμε τον χρόνο μας με βόλτες στην πόλη.. άντε και λίγο παραέξω! Ευτυχώς δεν έκανε πολλή ζέστη και μπορούσαμε να κινηθούμε άνετα.
Σάββατο πρωί πήγαμε για καφεδάκι σε φίλους μας που ετοίμαζαν βαλίτσες για διακοπές και τους βοηθήσαμε να αφήσουν το σπίτι τους πίσω ένα μικρό μπάχαλο.. Αν επιθυμείτε το ίδιο αποτέλεσμα, παρακαλώ μήνυμα στο inbox, που λένε και στο facebook :-) Τα παιδιά έπαιξαν πάρα πολύ ωραία και η Αθηνά είχε και την πρώτη επαφή της με τα παιδικά τακούνια της Disney.. εγώ πρώτη φορά τα έβλεπα αλλά απ'ότι φαίνεται είναι πολύ γνωστά στα νήπια. Είναι κάτι πλαστικά παιδικά τακουνάκια (όχι ψηλά) που έχουν πάνω πετράδια και γκλίτερ και φιόγους.. καταλαβαίνετε, δεν τα έβγαλε όσο ήμασταν εκεί.
Σάββατο απόγευμα πήραμε το τραίνο και πήγαμε Αθήνα για βόλτα. Ανεβήκαμε στην ταράτσα του ξενοδοχείου A is for Athens όπου λειτουργεί καφέ με την καλύτερη θέα στην Ακρόπολη. Δεν σταματήσαμε να βγάζουμε φωτογραφίες, όπως και όλος ο κόσμος δίπλα μας, ήταν πολύ ωραία. Ήπιαμε ένα milkshake φράουλα και κατεβήκαμε με το ασανσέρ 6 ορόφους. Μέσα στο ασανσέρ η Αθηνά έλεγε στον κόσμο "δεν χωράμε όλοι εδώ μέσα" και πατούσε (καταλάθος) όσους ήταν γύρω της. Ευτυχώς κάποιοι χαμογελούσαν (μπορεί και από ευγένεια) γιατί νόμιζα πως μόνο εγώ το έβρισκα τόσο αστείο, χεχε :-)

Κυριακή πρωί, ετοιμαζόμασταν για μπανάκι αλλά δεν είχαμε καταλήξει πού θα πηγαίναμε. Ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε προς Κόρινθο και όπου ήταν καλά, θα κατεβαίναμε. Φτάσαμε μέχρι την Αλμυρή και πήγαμε στην παραλία να δούμε πώς ήταν. Και είχε τόοοσο κόσμο βρε παιδιά, γινόταν κακός χαμός. Ξαπλώστρες και τραπεζάκια από τις καφετέριες μέχρι κάτω κάτω στη θάλασσα. Ήταν τόσο κολλημένοι ο ένας με τον άλλο που απορώ πως μπορούσαν να ευχαριστηθούν το μπάνιο τους. Μην νομίζετε ότι είμαι καμιά περίεργη, δεν έψαχνα καμιά ερημική παραλία, δεν έχω πρόβλημα με τον κόσμο αλλά να είναι ανθρώπινα βρε παιδί μου.. δεν μπορώ να έχω μόλις 5 εκατοστά χώρο από τον διπλανό μου. Τέλοσπάντων, φύγαμε. Και πήγαμε λίγο παρακάτω σε μια παραλίτσα κοντά στο Κατακάλι Κορινθίας. Δεν ήταν οργανωμένη παραλία αλλά είχε σκιά από δεντράκια οπότε στρὠσαμε τις πετσέτες και κάναμε τη βουτιά μας. Πρέπει τελικά καμιά φορά να πας λίγο παρακάτω από το προφανές και το πιο πιθανό είναι να είναι καλύτερα!

Είχε και μια ταβέρνα ακριβώς πάνω στην παραλία και είχαμε και εύκολο το μεσημεριανό μας. Κάτσαμε, παραγγείλαμε όλα τα κλασικά του καλοκαιρινού γεύματος (χωριάτικη, πατάτες, κολοκυθοκεφτέδες κτλ) και ήμασταν χαρούμενοι :-) Μπανάκι και ταβερνάκι, τι άλλο θέλει κανείς; Και το νήπιο (έτσι αποκαλώ την Αθηνά τελευταία) να παίζει με τα μανταλάκια και το χάρτινο τραπεζομάντηλο. Και να κάθεται χωρίς καθισματάκι στην καρέκλα κανονικά και να τρώει μόνη της (μα, πότε μεγάλωσε;!) Φεύγοντας από το Κατακάλι περάσαμε από τη μικρή πλατεία του χωριού και είδαμε και μια γαλάζια εκκλησία με τιρκουάζ λεπτομέρειες! Τι να πεις.. δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο!

Κυριακή απόγευμα πήγαμε σινεμά να δούμε την Τίνκερμπελ και τους Πειρατές. Η αίθουσα είχε το πολύ 10 άτομα! Ιδιωτική προβολή δηλαδή! Το νήπιο πήρε αγκαλιά τα ποπ κορν και δεν κουνήθηκε από τη θέση της, ούτε γκρίνιαξε, ούτε βαρέθηκε. Η ταινία ήταν όμορφη, με υπέροχα χρώματα και κατάλληλη για την ηλικία της, παρ'ότι την απόλαυσα κι εγώ που την περνάω σχεδόν 30 χρόνια :-)

Στην επιστροφή για το σπίτι δεν παραλείψαμε να προμηθευτούμε το καλύτερο επιδόρπιο του καλοκαιριού, μετά το παγωτό βεβαίως. Έτοιμο παγωμένο καρπούζι με εγγύηση! Το οποίο τσακίσαμε ενώ βλέπαμε τον τελικό του μουντιάλ το βράδυ! Και κάπως έτσι τα περάσαμε το Σαββατοκύριακο. Δευτέρα σήμερα και θέλω να αρχίζω να ετοιμάζομαι για το Σάββατο που αναχωρούμε για τη βδομάδα των διακοπών μας. Να κάνω αυτές τις δουλειές που σου φαίνονται ευχάριστες όταν τις κάνεις πριν να φύγεις.. πλυντήρια, σιδέρωμα σε αυτά που οπωσδήποτε θέλω να πάρω μαζί, λίστες με πράγματα που δεν θέλω να ξεχάσω και τόσα άλλα.

Αποφάσισα φέτος μετά από πολύ καιρό να αγοράσω και βιβλίο για τις διακοπές. Και θέλω να καταφέρω να το διαβάσω κιόλας. Αν έχετε να μου προτείνετε και κάποιο, πολύ θα χαιρόμουν! Σας αφήνω, πάω να βάλω στο πλυντήριο τις πετσέτες θαλάσσης να τις πάρουμε μαζί καθαρές και μυρωδάτες πριν τις εκθέσουμε στην αλμύρα του Αιγαίου.

post signature

Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Γνωριμία με την Πέππα!

Είχα ενημερωθεί από διάφορα παιδικά sites πως σήμερα σε ένα μεγάλο εμπορικό θα εμφανιζόταν η Πέππα, για να τη γνωρίσουν τα παιδιά και να διαβάσει ιστορίες. Και σκέφτηκα να πάμε κι εμείς! Πήρα και τη φωτογραφική παραμάσχαλα και πήγαμε!
Μαζευτήκαμε στον 1ο όροφο του βιβλιοπωλείου και περιμέναμε. Η παρουσίαση ήταν στις 12:00 αλλά ήταν 12:20 και η Πέππα δεν είχε έρθει. Και τότε ξεκίνησαν οι μικρές ομάδες και οι κρυφές ερωτήσεις στους υπαλλήλους. "Πότε θα έρθει η Πέππα; Από πού θα έρθει; Πόση ώρα θα κάτσει;" Και μετά κάτι κοφτές ματιές στο ισόγειο και ψιθυριστό κους κους.. "είναι κάτω, σε λίγο θα ανέβει". Και όπως φαντάζεστε τρέξαμε κάτω για να τη δούμε! Και κάναμε γύρω γύρω και πουθενά η Πέππα. Τότε κάπου άκουσα πως είναι στην τουαλέτα. Όντως υπήρχε τουαλέτα στο ισόγειο. Κάτσαμε και περιμέναμε. Έλα όμως που μετά από λίγο ακούσαμε φωνές από τον 1ο όροφο! Απ΄ότι φαίνεται, είχε ανέβει από κάποια άλλη είσοδο! (και ορκιζόταν η υπάλληλος πως μόνο οι σκάλες υπάρχουν!) Και άντε πάλι να ανέβουμε πάνω για να δούμε επιτέλους την Πέππα.. Ούτε παπαράτσι να ήμασταν να κυνηγάμε κάποιο σταρ με κρυφό δεσμό!

Υπήρχαν τόσα πολλά παιδάκια και γονείς που παρότι η Πέππα (άνθρωπος με στολή μασκότ) ήταν 2 μέτρα δεν μπορούσαμε να τη δούμε καθόλου! Ούτε μια φωτογραφία δεν μπορούσα να βγάλω η κακομοίρα blogger. Έδωσα τη μηχανή στο Νίκο που είναι πιο ψηλός για να βγάλει εκείνος. Τελικά επειδή η κατάσταση δεν ήταν καθόλου οργανωμένη (δυστυχώς) αποφάσισαν να βγει έξω από το κατάστημα η Πέππα. Κατεβήκαμε λοιπόν πάλι κάτω. Κατέβηκε και η Πέππα αλλά γινόταν τέτοιος χαμός που ούτε να πλησιάσουμε δεν μπορούσαμε. Το αστείο της υπόθεσης εντωμεταξύ ήταν ο Νίκος που έλεγε συνέχεια να φύγουμε... χαχαχαχα, πού να το φανταστεί και αυτός ότι θα κυνηγούσαμε την Πέππα σε 2 ορόφους βιβλιοπωλείου; Μέχρι και η Αθηνά εκνευρίστηκε στο τέλος και άρχισε τη γκρίνια. Αφήσαμε λοιπόν πίσω μας την Πέππα και πήγαμε μια βόλτα στα μαγαζιά. Και λίγο πριν φύγουμε από το εμπορικό (μετά από 1 ώρα)... τσουπ! Να τη η Πέππα μόνη της να βολτάρει γύρω γύρω στο εμπορικό και να βγάζει φωτογραφίες με τα παιδάκια! Ούτε συνωστισμός ούτε τίποτα! Και έτσι την είδαμε και από κοντά χωρίς να μας σπρώχνει κανείς. Βγάλαμε και μια φωτογραφία και χαρήκαμε! Εγώ δηλαδή πιο πολύ... η Αθηνά τρόμαξε λίγο στην αρχή από το μέγεθος αλλά μετά από λίγο ήταν μια χαρά.

Και ετοιμάζω και το πάρτυ της με θέμα την αγαπημένη μας Πέππα! Και εγώ έχω ενθουσιαστεί (φυσικά) πιο πολύ από το νήπιο :-)
post signature

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Καλό Μήνα!

Καλό Μήνα αγαπημένοι μου! Μπήκε και ο Μάϊος με καλό καιρό ευτυχώς και μπορέσαμε να μαζέψουμε λουλούδια και να φτιάξουμε το στεφάνι μας! Είχαμε κανονίσει να πάμε στο Άλσος Βεΐκου στο Γαλάτσι. Μόλις όμως φτάσαμε, είδαμε μια ατελείωτη ουρά παρκαρισμένων αυτοκινήτων και εκατοντάδες κόσμο να μπαίνει στο πάρκο. Κάναμε λοιπόν μια βόλτα τριγύρω και είδαμε απέναντι από το πάρκο ένα τεράστιο χωράφι με πάρα πολλά άγρια λουλούδια και καθόλου κόσμο. Οπότε, παρκάραμε πίσω από αυτή την έκταση και ξεχυθήκαμε!

Και μαζέψαμε αρκετά λουλούδια! Από αυτά που μου αρέσουν, μαργαρίτες κίτρινες και άσπρες, κάτι άλλα μωβ άγρια (δεν γνωρίζω ονομασία) και διάφορες πρασινάδες και αυτά που μοιάζουν με στάχυα (ούτε αυτά ξέρω πώς τα λένε).

Περάσαμε μέσα από αυτή την ἐκταση για να φτάσουμε τελικά στο Πάρκο που μας περίμεναν οι φίλοι μας. Μπήκαμε τελικά στο Πάρκο και είχε τόοοοσο κόσμο! Βρήκαμε μια άκρη να απλώσουμε τα λουλούδια μας και να φτιάξουμε το στεφάνι μας. Και φέτος ήμουν προετοιμασμένη.. με κουβαράκι σπάγγο μαζί μου για πιο εύκολο δέσιμο!

Ο μπαμπάς Νίκος με την Αθηνά έβαλαν και αυτοί τα χεράκια τους!

Ήπιαμε την γρανίτα μας και πήραμε το δρόμο προς την ταβέρνα! Και είχαμε μια πείνα, όλοι μας! Η Αθηνά έφαγε σχεδόν μια μερίδα μπιφτέκια μόνη της :-) Το απογευματάκι δεχτήκαμε αυθόρμητη πρόσκληση από τη φίλη Κάλη για οικογενειακό καφεδάκι στο Φλοίσβο και δεν την αφήσαμε να πάει χαμένη! Και γυρνώντας ρώτησα την Αθηνά "Πέρασες ωραία σήμερα;". Και μου απάντησε "Ναι μαμά αλλά κουράστηκα!". Ήταν λοιπόν μία μέρα όμορφη και γεμάτη! Ελπίζω έτσι να συνεχίσει και όλος ο μήνας! Να πω πάλι λοιπόν.. Καλό Μήνα να έχουμε!

Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Πρώτο μπανάκι!

Σήμερα πήγαμε για το πρώτο μας μπάνιο. Διαλέξαμε να πάμε στην παραλία της Βάρκιζας. Στην είσοδο μου λέει ο Νίκος κοιτάζοντας ένα σχεδιάγραμμα "πού θέλεις να κάτσουμε" και κοίταξα τις θέσεις και τις τιμές. Είχε ξαπλώστρες κανονικές, ξαπλώστρες beach bar και ξαπλώστρες VIP. Φτάνουμε στο ταμείο και ρωτάμε ποιες είναι οι διαφορές. Δεν το πολυσκεφτήκαμε, είπαμε αφού ήρθαμε μέχρι εδώ ας πάρουμε τις VIP ξαπλώστρες, ξύλινες με μαξιλαράκι, μεγάλη ομπρέλα, με ωραιότατο beach bar στο καλύτερο σημείο της παραλίας. Πληρώσαμε το μπιλετάκι μας και κατευθυνθήκαμε προς το σημείο VIP (μα, δεν ακούγεται αστείο;) Και πάμε εκεί και είχε μετρ ρε παιδιά!!!! Με ακουστικό στο αυτί ο τύπος και κρατούσε ένα ντοσιέ με στυλό! Ο οποίος μας ενημέρωσε πως επειδή δεν είχαμε κάνει κράτηση μπορούσε να μας βάλει μόνο στο deck! Μα ποιο deck άνθρωπε μου, εμείς στην παραλία θέλουμε να κάτσουμε! Α, όλα κι όλα! Δεν έχεις κάνει κράτηση στο VIP section; Δεν μπορείς να κάτσεις μπροστά μπροστά! Αν είναι δυνατόν! Πραγματικά μου θύμισε συζήτηση σε μπουζούκια προ 10ετίας (τόσο έχω περίπου να πάω και λέω να το κρατήσω για πάντα)..σε λίγο νόμιζα θα βγάζαμε λεφτά να του δώσουμε για να μας χαρίσει το πολυπόθητο τραπέζι "κάλτσα"... ξέρετε, μπροστά μπροστά που βάζει ο μπουζουκόβιος το πόδι του στην πίστα και φαίνεται το σοσονάκι του!

η φωτογραφία δεν μου ανήκει, άλλωστε φαίνεται ότι έχει τραβηχτεί στις 8 το πρωί!

Πήραμε λοιπόν το παιδάκι μας που είχε σκάσει όσο περιμέναμε τον κύριο μετρ να μας εξυπηρετήσει και πήγαμε στις κανονικές ξαπλώστρες που ήταν μια χαρά τελικά, απλά όχι μπροστά στη θάλασσα (οι μπροστινές reserved παρακαλώ).
Η παραλία πάρα πολύ καθαρή, την καθάριζαν συνέχεια αλλά η θάλασσα ολίγον βρώμικη. Και κρύα! Η καημένη η Αθηνά τρόμαξε λίγο με τα κυματάκια και δεν ήθελε να μπει γιατί κρύωνε, δεν την πίεσα (μπήκαμε μόνο 1 φορά), έκατσε και έπαιξε μια χαρά. Κάθισε στην ξαπλώστρα σαν κυρία και όταν περπατούσε εκεί γύρω μας μόλις πατούσε στην καυτή άμμο γύριζε πίσω..χαχα, σαν αόρατα σύνορα ένα πράγμα! Βρήκαμε κι ένα ζευγάρι που είχαμε κάνει παλιά διακοπές μαζί και τα λέγαμε. Στο γυρισμό η μικρή κοιμήθηκε στο αυτοκίνητο. Γυρίσαμε, έφτιαξα ένα ωραιότατο σπανακόρυζο, φάγαμε και τώρα χαλαρώνουμε.
Ψάχνουμε να δούμε τι θα κάνουμε το απόγευμα! Το άλλο Σαββατοκύριακο πάντως θα δοκιμάσουμε επίσκεψη σε παραλία από την άλλη πλευρά μήπως κι έχουμε καλύτερη τύχη...μόνο μην μου πείτε ότι και η παραλία της Ψάθας έχει μετρ..δεν θα το αντέξω!

Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Βόλτα με καινούρια τσάντα!

Αυτές τις μέρες δεν χορταίνουμε τον καλό καιρό! Βγάλαμε όπως όπως 2-3 καλοκαιρινά να έχουμε να αλλάζουμε και παίρνουμε τους δρόμους! Για ντουλάπες..ούτε λόγος!
Έχει μεγαλώσει η μέρα και πια τα απογεύματα δεν μας χωρά το σπίτι. Χθες λοιπόν που είχαμε και το μπαμπά παρέα πήγαμε μέχρι το Φλοίσβο με το ποδηλατάκι μας!
Παρέα πάντα με την καινούρια μας τσάντα! Θα δείτε στις φωτογραφίες την ολοκαίνουρια μοναδική τσάντα κουκουβάγια της Αθηνούλας μου! Είναι χειροποίητη και μας την έφτιαξε η Αναστασία από το eksipnes idees! Μα πείτε μου, δεν είναι φανταστική; Η Αθηνά έχει τρελαθεί και την παίρνει παντού μαζί της! Εγώ πάλι..επιδεικνύω την τσαντούλα με τέτοιο καμάρι σαν να την έφτιαξα εγώ..χαχα..(κι όμως ήταν αστείο..)

Από τη βόλτα μας δεν θα μπορούσε να λείπει η παιδική χαρά! Η μαμά πήρε ένα freddo στο χέρι και ο μπαμπάς ανέλαβε την πιο ενεργή δράση!

Μοιράστηκε με την κόρη του μια βυσσινάδα και ξεσάλωσαν στις κούνιες και τις τσουλήθρες!

Στην επιστροφή βέβαια την πήρε στους ώμους γιατί η μικρή είχε κουραστεί τόσο πολύ που έσερνε τα πόδια της όταν περπατούσε.. Αχ, να με έπαιρνε και μένα κάποιος στους ώμους.. (πολλά αστεία λέω σήμερα..)

Έτσι κάπως περνάνε οι μέρες μας. Ετοιμάζουμε και τα κουλουράκια μας και το σκέφτομαι πολύ σοβαρά να κάνω και μια προσπάθεια για τσουρεκάκι φέτος! Αν έχετε ωραία και εύκολη συνταγή να μου πείτε,ε!
Σας φιλώ αγαπημένοι μου! Καλή Μεγάλη Βδομάδα να έχουμε!

Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Βόλτες!

Αυτό που ευχαριστιέμαι αυτές τις μέρες εκτός από τις χουχουλιαρο-καταστάσεις είναι οι βόλτες μας! Μπουφάν, σκουφάκι, τσάντα αλλαγής, φωτογραφική μηχανή και φύγαμε! Α! Και μανταρίνια σε σακουλάκι! Είναι το τελευταίο κόλλημα της Αθηνάς και παίρνω παντού μαζί μου!
Πήγαμε λοιπόν στο Γκάζι, στη χριστουγεννιάτικη ιστορία στην Τεχνόπολη. Για αρχή επισκεφτήκαμε τον Άγιο Βασίλη. Η μικρή ήταν τόσο διστακτική και τον κοίταζε με ένα ύφος..και δεν έκατσε βέβαια στα πόδια του! Και λογικό μου φαίνεται να σας πω..όσο και να αναγνώρισε την φιγούρα, παραμένει ένας ξένος, χοντρός με άσπρα μούσια και κόκκινα ρούχα! Του χρόνου που θα καταλαβαίνει ακόμα περισσότερα μάλλον θα πάει πιο κοντά..για να μην φανταστώ τι θα του πει!

Στον εξωτερικό χώρο υπήρχαν 3 καρουσέλ αλλά δυστυχώς ήταν για λίγο μεγαλύτερα παιδάκια που μπορούν να μπουν μόνα τους κι έτσι εμείς απλώς τα χαζέψαμε. Είχε και παγοδρόμιο που όμως πάλι δεν μπήκαμε γιατί δεν ήταν για την ηλικία μας (και τη δική μας εννοώ..χεχε).

Μπήκαμε όμως στην Παραμυθοχώρα που ήταν πολύ ωραία! Ο μολυβένιος στρατιώτης, η Σταχτοπούτα, τα στρουμφάκια..είχε αρκετά! Περιφραγμένα βέβαια για να αντέξουν μέχρι αρχές Ιανουαρίου που κλείνουν.

Είχε και ένα σπιτάκι με τρύπες για να βάλεις το κεφάλι σου από μέσα και να είσαι σαν ξωτικό! Και μ'αρέσουν αυτά! Ε, λοιπόν, εγώ και τα 5χρονα ενθουσιαστήκαμε τόσο..τι να πεις!

Κάτι που επίσης μας άρεσε είναι ότι έχει ωραίες λιχουδιές στα κιόσκια! Κρέπες, ντόνατς από αυτά που έχουν γίνει γνωστά τελευταία (πολύ ωραία!) και frozen yogurt που μ'αρέσει!
Θα καθόμασταν περισσότερο αλλά πήγαμε μέρα που έκανε πολύ κρύο και παγώσανε τα χέρια μας! Αλλά αυτές τις μέρες που έχει λιακάδα θα είναι τέλεια! Και αν έχετε χρόνο πίνετε κι ένα καφεδάκι στο Γκάζι μετά!

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Το καρότσι μας!

Το κάθε καρότσι έχει την ιστορία του, έτσι και το δικό μας. Το διαλέξαμε μετά από έρευνα σε αρκετά καταστήματα, συζητήσεις με φίλους, επισκέψεις σε forums κ.α. Η τελική τιμή του (καρότσι με σύστημα 3 σε 1) μαζί με τα αξεσουάρ που θέλαμε ήταν 1150 ευρώ! Πολύ ακριβό δηλαδή! Το κακό ήταν ότι μόνο ένα κατάστημα έχει την αποκλειστικότητα στην Ελλάδα κι έτσι δεν είχαμε άλλη επιλογή ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε.. Το ψαχτήρι μου λοιπόν πήρε μπρος και βρήκα ένα ιταλικό online shop που είχε αυτή τη μάρκα καροτσιών. Έβαλα στις επιλογές τα ίδια ακριβώς που είχαμε διαλέξει και στο εδώ κατάστημα και η τιμή βγήκε 650 ευρώ και δώρο η τσάντα αλλαγής! Δεν το πιστεύαμε! Μεγάλη διαφορά! Το παραγγείλαμε το ίδιο βράδυ. Το μόνο μειονέκτημα με τις online αγορές σε αυτά τα ποσά είναι ότι δεν έχεις την επιλογή να τα βάλεις σε άτοκες δόσεις. Το σκεφτήκαμε βέβαια αλλά η διαφορά τιμής ήταν τόσο μεγάλη που βγαίναμε κερδισμένοι. Το καρότσι ήρθε σε 10 μέρες με το κουτί του, τα αξεσουάρ του, την εγγύηση του, όλα κανονικά. Κι εμείς κερδισμένοι κατά 500 ευρώ και ευχαριστημένοι!
Όταν γεννήθηκε η μικρή προσαρμόσαμε το πορτ-μπεμπέ και στις 12 μέρες βγήκαμε βόλτα στην πλατεία!

Πέρασε γρήγορα ο καιρός και βάλαμε το κανονικό καθισματάκι. Χειμώνας, άνοιξη και αργότερα καλοκαιράκι και η Αθηνά απολαμβάνει τις καροτσάδες της!

Θα μου πείτε γιατί σας γράφω για το καρότσι μου.. Για 2 λόγους:
- Ο πρώτος είναι για να κάνετε καλή έρευνα πριν αγοράσετε οποιοδήποτε καρότσι! Ελέγξτε τις τιμές στο ίντερνετ και αν βρείτε μεγάλη διαφορά μην διστάσετε, θα βγείτε κερδισμένοι!
- Ο δεύτερος λόγος είναι ο εξής: αν δεν έχετε κάποιον να κρατάει το μικρό σας όταν χρειάζεται να πάτε σούπερ μάρκετ, λαϊκή, φούρνο κτλ... διαλέξτε καρότσι με χώρο αποθήκευσης από κάτω και πιαστράκια στο τιμόνι. Ορίστε η απόδειξη!
Μέχρι και την κρεμάστρα από το καθαριστήριο στερέωσα στην κουκούλα! Ε, μα πού να την έβαζα;

Αυτά όσο αφορά το γενναίο καρότσι μας! Είναι και μπεζ όπως βλέπετε κι έχει έρθει η ώρα του για βιολογικό καθαρισμό! Να δω πότε θα βγάλω το κάλυμμα να το πλύνω!
Επίσης! Δέχτηκα άλλο ένα βραβειάκι από την Ελεάννα του Eleanna's Diary και την ευχαριστώ πολύ για όλα τα καλά λόγια που έγραψε! Άνοιξε και μία ομάδα στο fb με τίτλο "Και οι μαμάδες έχουν ψυχή!" που πολύ μου αρέσει!

Αυτά προς το παρόν, σας χαιρετώ και να προσέχετε!

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Φεστιβάλ "Μικρόπολις"!

Με αφορμή το αφιέρωμα της Τaλκ "Μια Μικρόπολις στο Γκάζι" σκέφτηκα να σας ενημερώσω κι εγώ με τη σειρά μου γι'αυτό το Φεστιβάλ!
Η Τεχνόπολις στο Γκάζι μεταμορφώνεται και φιλοξενεί το "Μικρόπολις" για τρίτη συνεχή χρονιά, με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση παιδιών 2 -13 ετών σε θέματα ποιότητας ζωής, μέσα απ΄το παιχνίδι.
Στο χώρο θα βρίσκονται οι εξής Γειτονιές:

Η Γειτονιά του βιβλίου, της γεύσης, της οικογένειας, της φύσης, της δημιουργίας, της τεχνολογίας, του παιχνιδιού ακόμη και της οδικής ασφάλειας!

Σε κάθε Γειτονιά τα παιδιά θα μπορούν να εξερευνήσουν και να ασχοληθούν με υπαίθρια εκπαιδευτικά και αθλητικά παιχνίδια. Θα θαυμάσουν σπάνια δάση ζωγραφικών έργων και κατασκευών, θα πάρουν μέρος σε πολυάριθμες ψυχαγωγικές, εικαστικές και βιωματικές δραστηριότητες, εργαστήρια τέχνης και παραμυθιού!

Χρήσιμες Πληροφορίες:

Πότε και πού θα πραγματοποιηθεί η "Μικρόπολις";
20 με 23 Σεπτεμβρίου 2012 στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων
[Πειραιώς 100, Γκάζι]. Μπορείτε να πάτε με το Αττικό Μετρό
[Γραμμή 3 - στάση Κεραμεικός].

Όλες τις ημέρες θα λειτουργεί τις ίδιες ώρες;

Πέμπτη 20 και Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012, από τις 9.00-14.00, πραγματοποιούνται επισκέψεις μόνο Δημοτικών Σχολείων, στο πλαίσιο εκπαιδευτικής εκδρομής.
Το Σαββατοκύριακο 22 & 23 Σεπτεμβρίου 2012, η Μικρόπολις είναι ανοιχτή, από τις 10.00-20.00, για το κοινό, καθώς και για Φορείς για το Παιδί.

Πόσο κοστίζει η είσοδος;

Δωρεάν είσοδος για τα Δημοτικά Σχολεία και ΑμΕΑ.
Γενική είσοδος το Σάββατο και την Κυριακή 22 & 23 Σεπτεμβρίου 2012: 5€ το άτομο (δωρεάν είσοδος για παιδιά κάτω των 2 ετών)
Μειωμένο εισιτήριο για πολύτεκνους και ανέργους, με την προσκόμιση σχετικής κάρτας: 2 € το άτομο

Επισκεφτείτε τη σελίδα "Φεστιβάλ Μικρόπολις" για περισσότερες πληροφορίες και λεπτομέρειες για το πρόγραμμα!

Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

Baby Room σε εμπορικό!

Χθες το πρωί πήγαμε βόλτα στο ΙΚΕΑ. Έχω να σας πω με μεγάλη περηφάνια ότι είμαι πια πολύ εγκρατής! Αγόρασα μόνο ένα μαξιλαράκι και λίγα τρόφιμα! Άλλες φορές έφευγα με τουλάχιστον δύο χάρτινες σακούλες με πραγματάκια..χαρτοπετσέτες, κεράκια, δίσκους, υφασματάκια..και διάφορα άλλα μικροπράγματα που τελικά έκαναν 100 ευρώ! Να σας πω το μυστικό της μασκαρεμένης επιτυχίας μου..? Είχα πάρει μαζί μου 50 ευρώ! Έτσι, δεν είχα να χαλάσω!
Μετά το ΙΚΕΑ είπαμε με τη φίλη μου να πάμε να πιούμε καφεδάκι στο εμπορικό κέντρο River West. Είχα ακούσει ότι έχει πολύ ωραίο δωμάτιο για τα μωράκια, ξεχωριστό όχι μέσα στις γυναικείες τουαλέτες.. Με δύο μπεμπάκια, ευκαιρία ήταν να το επισκεφτούμε για ένα φρεσκάρισμα.. μια αλλαγή πάνας δηλαδή!
Ήταν μακριά από τις τουαλέτες και είχε ασφάλεια στην πόρτα. Όταν ανοίξαμε την πόρτα αμέσως μας έκανε καλή εντύπωση. Ο χώρος είναι αρκετός για όλα τα απαραίτητα. Έχει μια μεγάλη πολυθρόνα όπου μπορεί η μαμά να θηλάσει. Έχει βέβαια μια αλλαξιέρα μεγάλου μεγέθους και νιπτήρα φαρδύ για να πλύνει η μαμά το βρεφάκι της. Έχει ένα ξύλινο πάρκο και τραπεζάκι με παιδικές καρέκλες. Σε περίπτωση που έχεις δύο παιδάκια βάζεις το ένα στο πάρκο ή αν είναι πιο μεγάλο κάθεται στο καρεκλάκι μέχρι να αλλάξεις το αδερφάκι του!
Δείτε και τις φωτογραφίες:

Κανονικά δεν έπρεπε να υπάρχει Baby Room σε όλα τα εμπορικά κέντρα και τα πολυκαταστήματα? Τους κοστίζει να το φτιάξουνε? Ή απλά το ξεχνούν από τα σχέδια τους? Δεν θα έπρεπε να είναι πολυτέλεια αλλά δεδομένο! Μάλλον ξεχνούν ότι οι μαμάδες είναι οι καλύτερες καταναλώτριες!

Σελίδες