Een nieuwe projectbag

Zoals wel vaker kwam ik op YouTube iets tegen dat ik nog niet kende en het sprak me aan. Ik zocht naar meer filmpjes en hoe meer ik er zag, hoe meer het me aansprak en ja hoor: ik ging het maken!

Maar voordat ik foto's laat zien, eerst wat links naar filmpjes:

Op dit filmpje is een stap voor stap tutorial te zien,

En hier is Chris English te zien die op een wat eenvoudiger manier te werk gaat.

Okee, waar heb ik het over? Crumb Quilting! 

Misschien is het voor jullie een bekende term, maar voor diegenen die er (net als ik) nog nooit over gehoord hebben: het is een mooi woord voor kleine restjes stof aan elkaar naaien op een vrije manier. En die vrije manier die sprak me het meest aan; gewoon lekker gaan zitten achter de naaimachine en spelen!

En zo zag dat er bij mij uit. Allemaal kleine lapjes die aan elkaar werden genaaid. Eerst maakte ik een stapeltje van twee lapjes die aan elkaar waren genaaid, vervolgens werden die lapjes ook weer aan elkaar genaaid en zo ging dat verder. Aan de voorkant van de tafel zien jullie een stapel met lapjes die ik al aan elkaar genaaid had.

Ik maakte vier vierkantjes van 18 x 18 centimeter en besloot toen dat ik er een projectbag van zou maken (DH heeft namelijk heel hard nieuwe 'geitenwollen'sokken nodig en die zijn zó saai om te breien. Hoe leuk is het dan om het breiwerk in een vrolijk tasje te stoppen!)

Maar voor een projectbag waren mijn vierkantjes niet groot genoeg, dus er moest nog een stukje bij komen. Dat maakte ik op de manier van Chris English; nou, dat ging een stuk sneller! Eerst werden er lange repen stof aan elkaar genaaid en daarna werden die doorgeknipt. Vervolgens werden de stukken weer aan elkaar genaaid (gedraaid of schuin) en die werden dan wéér doorgeknipt.

En zo ziet het eindresultaat er dan uit! Aan de de onderkant van de projectbag zien jullie de Chris English manier. 

Om de achterkant vol lelijke naadjes te verbergen heb ik het tasje gevoerd. Ook heb ik hier een daar een lapje versierd met wat borduursteekjes (dat in het engels zo mooi Slow Stitching wordt genoemd). Echt borduren lukt me niet meer, maar hier en daar wat steekjes uit de losse hand willen gelukkig nog wel en wat is dat leuk om te doen!

Zowel het naaien als het borduren vond ik leuk, er is grote kans dat ik het vaker ga doen!