Reza

“گذر زمان عبور خورشید است پشت کوه‌ها، تا که روزی خورشید، پشت کوهی جان بکند و به افسانه‌ها بپیوندد، آن وقت هر انسانی بدون خورشید، معجزه‌ای عظیم است”
― شارمین میمندی نژاد, Sharmin Meymandinejad, راز حرم سلطان

“تهران بر درختان حجاب اجباری پوشاند
تهران بر تن آبها عبا دوخت
تهران بر روی جاده ها جبه انداخت
تهران بر سر باغچه عمامه گذاشت

تهران به زور آواز را مجبور کرد تا ریش بگذارد
تهران بر تنِ شعر لباس عاشورا پوشاند
تهران موسیقی را بیوه کرد
و از زندگی، مجلس عزایی ساخت

تهران به روی کسی نمی خندد
جز به روی مرگ
تهران از هیچ چیز خوشش نمی آید
به غیر مرگ
نام تمامِ زنان و دختران و پسرانِ تهران
مرگ است

و آن چه در تهران هرگز از مادر زاده نمی شود
زندگی ست”
― Sherko Bekas

“هر شهری سرانجام به پایان می‌رسد و جاده‌ای تهی آغاز می‌شود که پیمودن آن ایمان می‌طلبد”
― E.L. Doctorow, Billy Bathgate

“باید بپذیرم که عشق ... مرده است، من نیز باید آن را در خود بکشم. باز هم به یاد تورات می‌افتم که می‌گوید: «هر چیز را زمانی و هر مرادی را دورانی است... زمانی برای تولد و زمانی برای مرگ. زمانی برای عشق ورزیدن و زمانی برای کینه ورزیدن ... » اما این‌جا هم در برابر تورات می‌ایستم. کینه را به دل راه نمی‌دهم چون با این کار بیش از هر چیز خود را تحقیر کرده‌ام. فقط عشق خودم را می‌کشم و بحران را از سر می‌گذرانم تا دوباره ستون پاهایم را از زیر تنم احساس کنم. بدا بر من که هر روز باید زندگی‌ام را از نو آغاز کنم.”
― Shahrokh Meskoob, در حال و هوای جوانی