Baktash

“شانه های بلند

"جایزه نوبل به من هیچ ربطی نداره. اعصابم رو به هم می ریزه. از مدال خوشم نمیاد. به خاطر کاری که انجام دادم، به خاطر مردمی که کارم را می فهمن افتخار می کنم و می دونم هم که تعداد زیادی فیزیک دان وجود داره که از کار من استفاده می کنن. همین برای من کافیه. واقعا فایده ی اینکه یک نفری تو آکادمی سوئد بگیره بشینه تصمیم بگیره که کار یه نفر دیگه به اندازه کافی ارزشمنده که جایزه بگیره رو نمی فهمم. من قبلا جایزه ام را گرفته ام. جایزه همون لذت پیدا کردن چیز میزه، حالی که کشف یه چیزی به آدم می ده، مشاهده ای که بقیه مردم بتونن ازش استفاده کنن. این چیزا واقعیه، مدال برای من مصنوعی و غیر واقعیه. من به مدال و جایزه اعتقادی ندارم، اذیتم می کنه، مدال اذیتم می کنه، مدال و جایزه سرشونه اس، یونیفورمه، بابام منو اینجوری بار آورده نمی تونم تحمل کنم، این چیزا ناراحتم می کنه." - ریچارد فاین‌من، فیزیکدان برنده ی جایزه نوبل”
― Richard Feynman

“از دست ادم های متعصب خسته شدم, ذله شده ام! انقدر مطمعن اند که خدا طرف آنهاست که با چشم تحقیر به بقیه نگاه میکنند”
― Elif Shafak, The Forty Rules of Love

“اگر وطن پرستی به من اجازه می داد؛ در شعرهایم با خیال آسوده از زن و زیبایی می گفتم ولی واقعیت این است كه من فرزندِ بدبخت‌ترین ملتِ جهانم”
― Abdulla Pashew

“این فیلم را به عقب برگردان
آن قدر که پالتوی پوست پشت ویترین
پلنگی شود
که می دود در دشت های دور

آن قدر که عصاها
پیاده به جنگل برگردند
و پرندگان
دوباره بر زمین

نه

به عقب تر برگرد
بگذار خدا
دوباره دست هایش را بشوید
در آینه بنگرد

شاید
تصمیم دیگری گرفت”
― گروس عبدالملکیان