What do you think?
Rate this book
L'enigma del solitario
Se la vita è un solitario, ciascuno vorrebbe essere il jolly. È proprioquello che capita al piccolo Hans Thomas. Dodici anni, un mazzo di carte e unminuscolo libriccino come compagni di gioco, intraprende un lungo viaggio allaricerca di sua madre. Scoprirà così un'isola incantata, abitata da 52 nanistrambi, un fantasioso naufrago e un folletto dispettoso. Ad Hans non resterà che trasformarsi egli stesso in un jolly per risolvere l'enigma e non restareschiacciato dal suo beffardo destino.
351 pages, Hardcover
First published January 1, 1990
About the author
Jostein Gaarder
59 books7,326 followersJostein Gaarder is a Norwegian intellectual and author of several novels, short stories, and children's books. Gaarder often writes from the perspective of children, exploring their sense of wonder about the world. He often uses meta-fiction in his works, writing stories within stories.
Gaarder was born into a pedagogical family. His best known work is the novel Sophie's World, subtitled "A Novel about the History of Philosophy." This popular work has been translated into fifty-three languages; there are over thirty million copies in print, with three million copies sold in Germany alone.
In 1997, he established the Sophie Prize together with his wife Siri Dannevig. This prize is an international environment and development prize (USD 100,000 = 77,000 €), awarded annually. It is named after the novel.
Gaarder was born into a pedagogical family. His best known work is the novel Sophie's World, subtitled "A Novel about the History of Philosophy." This popular work has been translated into fifty-three languages; there are over thirty million copies in print, with three million copies sold in Germany alone.
In 1997, he established the Sophie Prize together with his wife Siri Dannevig. This prize is an international environment and development prize (USD 100,000 = 77,000 €), awarded annually. It is named after the novel.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 1,734 reviews
October 13, 2021
Kabalmysteriet = The Solitaire Mystery, Jostein Gaarder
The Solitaire Mystery is a 1990 fantasy novel by Jostein Gaarder, the Norwegian author of the best-selling Sophie's World.
Its main target audience is young adults, but the themes of the book transcend any age group. The Solitaire Mystery, as with Sophie's World, has a philosophical content but, unlike Sophie's World, it does not explicitly mention philosophers and theories; thus readers of the book may be unaware that they are actually engaging in philosophy.
The book follows two seemingly separate stories: Hans-Thomas, and Sticky bun book.
تاریخ نخستین خوانش: یکی از روزهای ماه فوریه سال 2002میلادی
عنوان: راز فال ورق؛ نویسنده: یوستین گوردر؛ مترجم: عباس مخبر؛ تهران، نشر مرکز، 1376، در ده، 386ص، مصور، شابک9643053369؛ موضوع داستانهای نویسندگان نروژ - سده 20م
از متن کتاب: (هر کس از نوشابه ی رنگین‌کمان بنوشد، همه ی مزه هایی را که پیشتر تجربه کرده، با اعضای بدنش نیز میتواند احساس کند؛ مثلا‌ً شوری و شیرینی را با نوک انگشتها احساس میکند)؛ پایان نقل از کتاب
داستان «راز فال ورق (رمز و راز یکنفره)»، درباره پسری به نام «هانس توماس» است؛ که مادرش سالها پیش، او و همسر خویش را، ترک کرده است؛ برهانی که نویسنده برای کار مادر «هانس» می‌آورد، این است که او در جستجوی هویت گمشده ی خویش، به سفر رفته است؛ «هانس» شخصیت ویژه ای دارد؛ آنگاه که در مجله ی مانکنها، تصویر مادر خویش را می‌بینند، متوجه میشود که او در «یونان» زندگی میکند، پدر خانواده تصمیم می‌گیرد، به جستجوی همسرش برود؛ آنها برنده ی بلیط بخت آزمایی می‌شوند، و پول لازم را برای سفر به دست می‌آورند؛ در مسیر حرکت به سوی «یونان» یک سلسله رویدادهای اسرارآمیز، برای آنها پیش می‌آید، که تعلیق مناسبی را در داستان به وجود می‌آورد
در طی سفر، با نانوایی آشنا می‌شوند، و او یک کتاب کوچک، که با حروف بسیار ریز نوشته شده، به «هانس» میدهد؛ «هانس» با کمک ذره بینی، که کوتوله ای به او داده، آغاز به خوانش کتاب میکند؛ از این لحظه به بعد، داستان دو بخش میشود؛ بخش نخست رویدادهاییست که برای «هانس» و پدرش روی می‌دهند، و بخش دیگر رخدادها و داستانهایی که در کتاب کوچک آورده شده است؛
با رویدادهایی که روی می���دهند، رفته رفته داستان به قله ی هرم نزدیکتر میشود، تا خوانشگر به رمز و رازها، پی ببرد؛ بسیاری از رمزها در کتاب کوچک گنجانده شده اند؛ مثل «نوشابه رنگین کمان»، که هر کس از آن بنوشد، همه ی مزه هایی را که پیشتر آزموده، با تمام اعضای بدن خویش میتواند احساس کند؛ شوری و شیرینی را میتواند با نوک انگشتهایش هم احساس کند.؛ و ...؛
تاریخ بهنگام رسانی 28/08/1399هجری خورشیدی؛ 20/07/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
The Solitaire Mystery is a 1990 fantasy novel by Jostein Gaarder, the Norwegian author of the best-selling Sophie's World.
Its main target audience is young adults, but the themes of the book transcend any age group. The Solitaire Mystery, as with Sophie's World, has a philosophical content but, unlike Sophie's World, it does not explicitly mention philosophers and theories; thus readers of the book may be unaware that they are actually engaging in philosophy.
The book follows two seemingly separate stories: Hans-Thomas, and Sticky bun book.
تاریخ نخستین خوانش: یکی از روزهای ماه فوریه سال 2002میلادی
عنوان: راز فال ورق؛ نویسنده: یوستین گوردر؛ مترجم: عباس مخبر؛ تهران، نشر مرکز، 1376، در ده، 386ص، مصور، شابک9643053369؛ موضوع داستانهای نویسندگان نروژ - سده 20م
از متن کتاب: (هر کس از نوشابه ی رنگین‌کمان بنوشد، همه ی مزه هایی را که پیشتر تجربه کرده، با اعضای بدنش نیز میتواند احساس کند؛ مثلا‌ً شوری و شیرینی را با نوک انگشتها احساس میکند)؛ پایان نقل از کتاب
داستان «راز فال ورق (رمز و راز یکنفره)»، درباره پسری به نام «هانس توماس» است؛ که مادرش سالها پیش، او و همسر خویش را، ترک کرده است؛ برهانی که نویسنده برای کار مادر «هانس» می‌آورد، این است که او در جستجوی هویت گمشده ی خویش، به سفر رفته است؛ «هانس» شخصیت ویژه ای دارد؛ آنگاه که در مجله ی مانکنها، تصویر مادر خویش را می‌بینند، متوجه میشود که او در «یونان» زندگی میکند، پدر خانواده تصمیم می‌گیرد، به جستجوی همسرش برود؛ آنها برنده ی بلیط بخت آزمایی می‌شوند، و پول لازم را برای سفر به دست می‌آورند؛ در مسیر حرکت به سوی «یونان» یک سلسله رویدادهای اسرارآمیز، برای آنها پیش می‌آید، که تعلیق مناسبی را در داستان به وجود می‌آورد
در طی سفر، با نانوایی آشنا می‌شوند، و او یک کتاب کوچک، که با حروف بسیار ریز نوشته شده، به «هانس» میدهد؛ «هانس» با کمک ذره بینی، که کوتوله ای به او داده، آغاز به خوانش کتاب میکند؛ از این لحظه به بعد، داستان دو بخش میشود؛ بخش نخست رویدادهاییست که برای «هانس» و پدرش روی می‌دهند، و بخش دیگر رخدادها و داستانهایی که در کتاب کوچک آورده شده است؛
با رویدادهایی که روی می���دهند، رفته رفته داستان به قله ی هرم نزدیکتر میشود، تا خوانشگر به رمز و رازها، پی ببرد؛ بسیاری از رمزها در کتاب کوچک گنجانده شده اند؛ مثل «نوشابه رنگین کمان»، که هر کس از آن بنوشد، همه ی مزه هایی را که پیشتر آزموده، با تمام اعضای بدن خویش میتواند احساس کند؛ شوری و شیرینی را میتواند با نوک انگشتهایش هم احساس کند.؛ و ...؛
تاریخ بهنگام رسانی 28/08/1399هجری خورشیدی؛ 20/07/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی
January 8, 2021
أستيقظ كل يوم وأنا في حالة صدمة
كما لو كنتُ محقونًا في الداخل بالوعي بأن أكون في العالم
بأن أكون دمية حيّة في قصة مذهلة
إذ من نحن ؟
هل تستطيع أن تجيبني على هذه النقطة؟
نحن موجوداتٌ مصنوعون بكلِّ أجزائها من غبار النجوم
ولكن
من أين جاء العالم ؟؟
ــــــــــــــــــ
لغز لعبة السوليتير أو سر الصبر كما تُرجمتْ إلى العربية هي واحدة من أمتع
الروايات التي قرأتها
في عالمٍ من الفانتازيا المجنونة نسبح مع هانز توماس في رحلته لإستكشاف الكون وإستكشاف أصله ومنبته كذلك
ولأنّ الفلسفة محور روايتنا الحلوة ، فتكون الرحلة إلى أثينا في اليونان
منبت الفلسفة وأصلها
;;;;;;;;
تحكي الرواية عن هانز توماس الطفل الجميل الذي يسافر في رحلة مع والده للبحث عن أمه ،التي هجرت كليهما مذ كان هانز يناهز الأربعة سنوات
وذلك كي تعرف "من هي" على حدّ قولها
فتركت زوجاً أصيب ببعض الإضطراب النفسي ، يعاقر الخمر معظم الوقت ولكنه أباً حنوناً مايزال
عندما رآها الإثنان على غلاف أحد المجلات ، قرر الأب أنه قد حان الأوان لإسترجاعها
يقابل هانز جده في بداية الرواية ( بدون أن يعلم من هو )ليحصل منه على كتابٍ شديد الضغر ،حيث أن حجمه لا يتعدى عقلة إصبع ،!
وكان الكتاب مخبّئاً في فطيرة حلوى
نعم! ما قرأته صحيح .. فطيرة بداخلها كتاب صغير يحوي سر الرواية بأكملها
وعن طريق عدسة مكبّرة يقرأ الفتى مذكرات جده الشديدة الغرابة
;;;;;;;;
ومثلما كانت رواية عالم صوفي، فسر الصبر أيضا قصة بداخل قصة
ويالها من قصة تلك التي بالداخل
في جزيرة عجيبة ، كالمتاهات طرقها ،يهبط صاحب المذكرات
يلتقي بعدها بأقزامٍ يرتدون أزياء أوراق اللعب
هؤلاء الأشخاص المخلوقين من الورق والأفكار لا يستطيعون تكوين جملة بشكل صحيح ويقومون بإحتفالٍ سنويّ ليتلو كلٌ منهم جملته التي قضى السنة بأكملها محاولاً تركيبها
الجمل تبدو لك غير مفهومة ، وتتركك في حالة من التشوّق لمعرفة كيف يمكن ترتيبها لتصنع حكاية ، والتي ستتنبأ بمصير عائلة بأكملها
شخصيات أوراق اللعب القزمة تراوغك طوال الرواية وتداعبك
تهذي بأدمغةٍ من عالمٍ أخر ، وببراءتها وسذاجتها تحيل رأسك دوامة من الأفكار
;;;;;;;;
والجوكر قد أصبح عنصرا أساسيا في روايات جوستين جاردر
وهو دوماً القزم الغريب الذي يجوب العالم ويسافر عبر الزمن ، يرتدي جلاجله المشخللة
ولا يكبر أبداً
يظهر لك في أي وقت على غير توقع ، ودوماً تشعر بمراقبته لك
;;;;;;;;
هذه الرواية من أكثر ما قرأت تشويقاً ومتعة
كنت ألهث وراء الجديد مع كل صفحة وأتشوق لأعرف ماهية السر العجيب الذي صنعه جاردر بحرفية لا مثيل لها
كم مرة قد قرأت رواية تتحول فيها أوراق الكوتشينة إلى أشخاص حقيقيين؟
كم مرة وجدتَّ شخصاً يحلم بأشخاص ليجدهم في اليوم التالي جواره يتنفسون ؟
;;;;;;;;
والصبر هنا في الرواية أو لعبة السوليتير يحاكي صبر الأبطال ، وانتظارهم الطويل
وانتظارك أيضاً لكي تعرف ويعرفوا الحقيقة
ويصلوا إلى نهاية
ويفهموا قليلاً عن الكون من حولهم
يقول جاردر
كيف يستطيع الناس أن يركضوا يمينا ويسارا بدون أن يسألوا أنفسهم أبدا منْ هم ، ومن أين جاؤوا؟
لقد كان هذا بالنسبة لي هو السر الأكبر
كيف نستطيع أن نعيش على هذه الأرض ونحن نغمض عيوننا، أو أن نجد الحياة أمرا بديهيا؟
;;;;;;;;
ويبدو أن الأدب الاسكندافي لا يُضاهى في خياله
فهذه الأرض عريقةٌ في إمتاع الكرة الأرضية بالفانتازيا
فمنها أدهشنا هانز كريستيان أندرسن بحكاياته الخرافية التي عطّرت العالم بأريجٍ عبق من الجمال
الرواية مليئة بالألغاز والمفاجئات ، ولا أستطيع أن أذكر كل ما أدهشني بها
فستجد كلَّ قصّةٍ أعجب من الأخرى ،من الأسماك الحمراء إلى عصير الليمونادة السحري
كل شيءٍ هنا عجيب ،، ومذهل ،، ولا مثيل له
وفي خضم كل هذه الألغاز و مع كلِّ هذا التشويق ، يبهرك جاردر ببناء رواية فلسفية تمتع عقلك وتبهجك وتثير فيك ما تثير من الأفكار
July 28, 2008
"I don't belong anywhere.
I am neither a heart, a diamond, a club, nor a spade. I am neither a King, a Jack, an Eight, nor an Ace.
As I am here - I am merely the Joker, and who that is I have had to find out for myself.
Every time I toss my head, the jingling bells remind me that I have no family.
I have no number - and no trade either.
I have gone around observing your activities from the outside.
Because of this I have also been able to see things to which you have been blind.
Every morning you have gone to work, but you have never been fully awake.
It is different for the Joker, because he was put into this world with a flaw:
he sees too deeply and too much."
Truth is a lonely thing
I am neither a heart, a diamond, a club, nor a spade. I am neither a King, a Jack, an Eight, nor an Ace.
As I am here - I am merely the Joker, and who that is I have had to find out for myself.
Every time I toss my head, the jingling bells remind me that I have no family.
I have no number - and no trade either.
I have gone around observing your activities from the outside.
Because of this I have also been able to see things to which you have been blind.
Every morning you have gone to work, but you have never been fully awake.
It is different for the Joker, because he was put into this world with a flaw:
he sees too deeply and too much."
Truth is a lonely thing
December 4, 2024
The Solitaire Mystery is a very unusual fantasy novel by the Norwegian author Jostein Gaarder, the first novel he wrote after his bestselling "Sophie's World". It was published in 1990 as "Kabalmysteriet", and won the Norwegian Critics Prize for Literature. In common with "Sophie's World", it has a lot of philosophical content, although The Solitaire Mystery does not specify particular philosophers, or explicitly refer to philosophical theories. It can be read as a YA novel, but the themes transcend this, and apply to all ages.
The book has an interesting structure, with each chapter represented by a different card in a pack. From the start the reader is aware of an intriguing premise, and a subtext. The superficial story, which weaves together all the other themes, is narrated by a 12 year old boy, Hans Thomas, who lives in Arendal, in Norway.
In the story, Hans Thomas and his father set out on a car trip to find Hans Thomas's mother, who had left them both eight years earlier, in order to "find herself". They drive through Europe, starting from their home in Arendal, intending to travel to Greece—the birthplace of philosophy—where they expect to find Hans Thomas's mother. But are Hans Thomas and his father really going to search for the boy's mother? Or is something more subtle happening? As Hans says,
"It's always easier to ask than to answer."
The book explores fantasy and reality, fairy tales and family history. It is supremely imaginative, with mystery piling on top of mystery. During the car ride, Hans Thomas discovers that his father is not just an embarrassing adult who collects jokers, (frequently butting into the card games of total strangers to ask if they would give him their joker) but that he himself is a bit of a philosopher. Hans Thomas is well aware of his father's little failings; his drinking and his need for frequent cigarette stops, but deduces that these enable him to philosophise about the universe. Their conversations are fascinating to Hans Thomas; full of questions about the meaning of life.
During the stops, Hans Thomas has some strange experiences. In the first of these a strange little bearded man at a petrol station gives him a magnifying glass with the mysterious message, "You'll need it!" and gives them directions which take them miles out of their way to a village called Dorf.
"I stepped inside and it was like slipping into another world. Baker Hans sat in a deep rocking chair and all over the room there were glass bowls with goldfish inside. In every corner a little piece of rainbow danced. But there weren't only goldfish here.
I stood for a long time staring at objects I'd never seen before. It took many years before I could put into words what I saw there. There were ships in bottles, and conch shells, Buddha figures and precious stones, boomerangs and wooden dolls, old rapiers and swords, knives and pistols, Persian carpets and South American carpets made of llama wool. I particularly noticed a strange glass figure of an animal with a little pointed head and six legs. It was like a whirlwind from foreign lands. I might have heard of some of the things I saw, but this was long before I'd seen a photograph. The whole atmosphere in the cabin was totally different from the way I'd imagined it to be."
The story switches between Hans Thomas's narration of each day, as they approach nearer and nearer to their destination and finding "Mama", and what he reads in the "sticky bun" book, which becomes increasingly fantastic, strange and dream-like.
In the "sticky bun" book, the sailor describes finding himself on an island where a pack of cards have each come to life. As Hans Thomas secretly reads more of the tiny book with the magnifying glass, he discovers an astounding connection between himself and the sailor called Frode. Hans Thomas becomes determined to finally solve the mystery of the island, and the pack of cards. Life on the island seems to be full of strange rules, unknown spontaneous events and complex paradoxes. It reveals a great deal both about the world and about Hans Thomas himself, but increasingly throws up many more questions than it answers. The cards seem to talk nonsense,
"The goldfish does not reveal the island's secret but the sticky bun does."
"Why did all the dwarfs on the magic island have clubs drawn on their backs?"
"The baker conceals the treasures from the magic island."
"Sparkling drink paralyses joker's senses."
Hans Thomas comments, "Although I understood almost every word they said, I couldn't grasp what they meant."
As The Solitaire Mystery unfolds, so does the "sticky bun" book, and as each chapter of this novel has the title of a playing card, so each playing card is introduced in the "sticky bun" book. There is also a connection with a yearly calendar; a parallel between the weeks in the year and the 52 cards plus a Joker. The Joker is unique, as is the enchanting Ace of Hearts, whom Frode seems to be quite smitten with, even though she is always "losing herself". She it is who will have a different destiny,
"I have finally found my way out of the labyrinth. I know now that I belong to a different shore ... I have crossed oceans and moods. I've struggled over mountains and difficult thoughts, but someone has shuffled the cards."
As the two stories of Hans Thomas's journey and the events in the "sticky bun" book seem to start to overlap, Hans Thomas doggedly pursues the meaning and significance behind the "sticky bun" book. What does it all mean? Does it mean anything at all, or are the playing cards not "real", but just imagination? The thing which baffles Hans Thomas most is the element of chance. How can a tiny book found at random in a bun tell him things about his own life?
"The sticky bun man shouts down a funnel so his voice carries hundreds of miles."
"Destiny is a cauliflower head which grows equally in all directions."
"The magic island crumbles from within."
"The baker's son must find the way to the sea."
Occasionally Hans Thomas has an inspiration, and understands the significance of one of the sentences spoken by one of the playing cards. He sees it as a prediction, and shouts it out delightedly to his father, who increasingly worries that Hans Thomas is talking gibberish.
Do Hans Thomas and his father discover Hans Thomas's mother, or is she forever lost in the fairytale world of fashion? Well that would be telling. Throughout the story we have glimpsed a strange little bearded man following them about. The first time was when he gave Hans Thomas the magnifying glass which proved so useful to read the "sticky bun" book. He has reappeared inexplicably several times along the way, right through to a critical moment near the end. Whenever Hans Thomas approached the little man, he seemed to dash away and vanish. There are many elusive elements in the story, which features some unusual occurrences. But the family history, although complicated, is compelling, and fully explained in the end. Hans Thomas gradually unravels the mystery of the cards, and the knowledge he learns there about some events in the distant past, do shed a surprising light on his own life.
This book is far better than an average YA novel, and the themes dealt with are fascinating and thought provoking. But it is also ultimately frustrating. Philosophical enquiry provides few answers, and is an uncomfortable medium to meld with a novel. Enquiries pertaining to the unknown aspects of human existence do not fit well within the framework of a story. The imagery is ingenious; certain ideas and images such as the pack of cards, the goldfish, "rainbow fizz", and the mysterious and undefinable perception of flavour will stay with me a long time.
However it is better read as an elusive fantasy rather than a confused philosophical enquiry. It may make you re-examine some assumptions, or raise new questions; it may make you think. What it does not do is to provide any answers. As Socrates said, and the book quotes near the end,
"All I know is that I know nothing."
“I don't belong anywhere.
I am neither a heart, a diamond, a club, nor a spade. I am neither a King, a Jack, an Eight, nor an Ace.
As I am here - I am merely the Joker, and who that is I have had to find out for myself.”
The book has an interesting structure, with each chapter represented by a different card in a pack. From the start the reader is aware of an intriguing premise, and a subtext. The superficial story, which weaves together all the other themes, is narrated by a 12 year old boy, Hans Thomas, who lives in Arendal, in Norway.
In the story, Hans Thomas and his father set out on a car trip to find Hans Thomas's mother, who had left them both eight years earlier, in order to "find herself". They drive through Europe, starting from their home in Arendal, intending to travel to Greece—the birthplace of philosophy—where they expect to find Hans Thomas's mother. But are Hans Thomas and his father really going to search for the boy's mother? Or is something more subtle happening? As Hans says,
"It's always easier to ask than to answer."
The book explores fantasy and reality, fairy tales and family history. It is supremely imaginative, with mystery piling on top of mystery. During the car ride, Hans Thomas discovers that his father is not just an embarrassing adult who collects jokers, (frequently butting into the card games of total strangers to ask if they would give him their joker) but that he himself is a bit of a philosopher. Hans Thomas is well aware of his father's little failings; his drinking and his need for frequent cigarette stops, but deduces that these enable him to philosophise about the universe. Their conversations are fascinating to Hans Thomas; full of questions about the meaning of life.
During the stops, Hans Thomas has some strange experiences. In the first of these a strange little bearded man at a petrol station gives him a magnifying glass with the mysterious message, "You'll need it!" and gives them directions which take them miles out of their way to a village called Dorf.
"I stepped inside and it was like slipping into another world. Baker Hans sat in a deep rocking chair and all over the room there were glass bowls with goldfish inside. In every corner a little piece of rainbow danced. But there weren't only goldfish here.
I stood for a long time staring at objects I'd never seen before. It took many years before I could put into words what I saw there. There were ships in bottles, and conch shells, Buddha figures and precious stones, boomerangs and wooden dolls, old rapiers and swords, knives and pistols, Persian carpets and South American carpets made of llama wool. I particularly noticed a strange glass figure of an animal with a little pointed head and six legs. It was like a whirlwind from foreign lands. I might have heard of some of the things I saw, but this was long before I'd seen a photograph. The whole atmosphere in the cabin was totally different from the way I'd imagined it to be."
The story switches between Hans Thomas's narration of each day, as they approach nearer and nearer to their destination and finding "Mama", and what he reads in the "sticky bun" book, which becomes increasingly fantastic, strange and dream-like.
In the "sticky bun" book, the sailor describes finding himself on an island where a pack of cards have each come to life. As Hans Thomas secretly reads more of the tiny book with the magnifying glass, he discovers an astounding connection between himself and the sailor called Frode. Hans Thomas becomes determined to finally solve the mystery of the island, and the pack of cards. Life on the island seems to be full of strange rules, unknown spontaneous events and complex paradoxes. It reveals a great deal both about the world and about Hans Thomas himself, but increasingly throws up many more questions than it answers. The cards seem to talk nonsense,
"The goldfish does not reveal the island's secret but the sticky bun does."
"Why did all the dwarfs on the magic island have clubs drawn on their backs?"
"The baker conceals the treasures from the magic island."
"Sparkling drink paralyses joker's senses."
Hans Thomas comments, "Although I understood almost every word they said, I couldn't grasp what they meant."
As The Solitaire Mystery unfolds, so does the "sticky bun" book, and as each chapter of this novel has the title of a playing card, so each playing card is introduced in the "sticky bun" book. There is also a connection with a yearly calendar; a parallel between the weeks in the year and the 52 cards plus a Joker. The Joker is unique, as is the enchanting Ace of Hearts, whom Frode seems to be quite smitten with, even though she is always "losing herself". She it is who will have a different destiny,
"I have finally found my way out of the labyrinth. I know now that I belong to a different shore ... I have crossed oceans and moods. I've struggled over mountains and difficult thoughts, but someone has shuffled the cards."
As the two stories of Hans Thomas's journey and the events in the "sticky bun" book seem to start to overlap, Hans Thomas doggedly pursues the meaning and significance behind the "sticky bun" book. What does it all mean? Does it mean anything at all, or are the playing cards not "real", but just imagination? The thing which baffles Hans Thomas most is the element of chance. How can a tiny book found at random in a bun tell him things about his own life?
"The sticky bun man shouts down a funnel so his voice carries hundreds of miles."
"Destiny is a cauliflower head which grows equally in all directions."
"The magic island crumbles from within."
"The baker's son must find the way to the sea."
Occasionally Hans Thomas has an inspiration, and understands the significance of one of the sentences spoken by one of the playing cards. He sees it as a prediction, and shouts it out delightedly to his father, who increasingly worries that Hans Thomas is talking gibberish.
Do Hans Thomas and his father discover Hans Thomas's mother, or is she forever lost in the fairytale world of fashion? Well that would be telling. Throughout the story we have glimpsed a strange little bearded man following them about. The first time was when he gave Hans Thomas the magnifying glass which proved so useful to read the "sticky bun" book. He has reappeared inexplicably several times along the way, right through to a critical moment near the end. Whenever Hans Thomas approached the little man, he seemed to dash away and vanish. There are many elusive elements in the story, which features some unusual occurrences. But the family history, although complicated, is compelling, and fully explained in the end. Hans Thomas gradually unravels the mystery of the cards, and the knowledge he learns there about some events in the distant past, do shed a surprising light on his own life.
This book is far better than an average YA novel, and the themes dealt with are fascinating and thought provoking. But it is also ultimately frustrating. Philosophical enquiry provides few answers, and is an uncomfortable medium to meld with a novel. Enquiries pertaining to the unknown aspects of human existence do not fit well within the framework of a story. The imagery is ingenious; certain ideas and images such as the pack of cards, the goldfish, "rainbow fizz", and the mysterious and undefinable perception of flavour will stay with me a long time.
However it is better read as an elusive fantasy rather than a confused philosophical enquiry. It may make you re-examine some assumptions, or raise new questions; it may make you think. What it does not do is to provide any answers. As Socrates said, and the book quotes near the end,
"All I know is that I know nothing."
“I don't belong anywhere.
I am neither a heart, a diamond, a club, nor a spade. I am neither a King, a Jack, an Eight, nor an Ace.
As I am here - I am merely the Joker, and who that is I have had to find out for myself.”
September 30, 2017
این کتاب ، داستان پسری دوازده ساله به نام "هانس" را روایت می کند که به همراهی پدرش ، سفری دور و دراز را در جستجوی مادر خود آغاز می کند.در طول این سفر "هانس" ذره بین و کتابچه ی کوچک و اسرارآمیزی بدست می آورد که با حروفی بسیار ریز نوشته شده.این کتابچه ی کوچک روایتگر داستانی از ماجراجویی های ملوانی کشتی شکسته ست که پا به جزیره ای جادویی می گذارد
تصورم اینه که عمده ی بار فلسفی این کتاب رو داستان کتابچه ی اسرار آمیز به دوش میکشه.این بخش از کتاب در حقیقت روایتی است از راز آفرینش انسان ها توسط خداوند ، با این تفاوت که در این داستان ، انسان ها ، کوتوله هایی هستند که از یک دسته ورق بیرون جسته اند و خداوند ، همان ملوانی است که پس از تحمل سالها تنهایی و بی کسی در باغ عدن ، دست به آفرینش مخلوقاتی می زند که اگرچه قادر به درک درستی از محیط اطراف خود نیستند ، همدمی می شوند برای این خدای تنها و دور افتاده
سالها به خوبی و خوشی سپری می شود تا روزی که ژوکر سر و کله اش پیدا می شود و شروع می کند به مطرح کردن سوالاتی که هیچ کدام از کوتوله ها قادر به پاسخگویی به آنها نیستند...سوالاتی از این قبیل که "ما از کجا آمده ایم؟ به کجا می رویم ؟ و خالق ما چه کسی است؟" طرح این پرسش ها و دخالت های ژوکر آغازگر دوره ای می شود که به کشته شدن خداوند به دست مخلوقاتش(کوتوله ها) می انجامد
ژوکر در این داستان نقش فیلسوفی سقراط گونه را بازی می کند که ضمن بی خِرَدی ، خِرَد را جستجو میکند ....او نمادی ست از روشنفکری که تاثیر گذاری فوق العاده ش در تمام طول داستان به خوبی احساس میشه
تصورم اینه که عمده ی بار فلسفی این کتاب رو داستان کتابچه ی اسرار آمیز به دوش میکشه.این بخش از کتاب در حقیقت روایتی است از راز آفرینش انسان ها توسط خداوند ، با این تفاوت که در این داستان ، انسان ها ، کوتوله هایی هستند که از یک دسته ورق بیرون جسته اند و خداوند ، همان ملوانی است که پس از تحمل سالها تنهایی و بی کسی در باغ عدن ، دست به آفرینش مخلوقاتی می زند که اگرچه قادر به درک درستی از محیط اطراف خود نیستند ، همدمی می شوند برای این خدای تنها و دور افتاده
سالها به خوبی و خوشی سپری می شود تا روزی که ژوکر سر و کله اش پیدا می شود و شروع می کند به مطرح کردن سوالاتی که هیچ کدام از کوتوله ها قادر به پاسخگویی به آنها نیستند...سوالاتی از این قبیل که "ما از کجا آمده ایم؟ به کجا می رویم ؟ و خالق ما چه کسی است؟" طرح این پرسش ها و دخالت های ژوکر آغازگر دوره ای می شود که به کشته شدن خداوند به دست مخلوقاتش(کوتوله ها) می انجامد
ژوکر در این داستان نقش فیلسوفی سقراط گونه را بازی می کند که ضمن بی خِرَدی ، خِرَد را جستجو میکند ....او نمادی ست از روشنفکری که تاثیر گذاری فوق العاده ش در تمام طول داستان به خوبی احساس میشه
August 7, 2007
This is my all-time favorite book, and Gaarder is one of my all-time favorite authors. His sophomore effort is the strongest, I feel, for many reasons - complex enough to keep you interested, interesting and whimsical enough to keep it light, and new enough (in his works) that the story within a story (within a story) had yet become cliche.
I generally don't believe in destiny, but this book makes me want to believe.
I generally don't believe in destiny, but this book makes me want to believe.
March 7, 2015
یک ستاره در وقت اضافه
...
وسوسه دوباره خواندن بعضی کتاب ها چیزی نیست که از سر من یکی دست بردارد، دنیای سوفی را در عنفوان نوجوانی و موقعی که چندان هم فلسفه دوست نداشتم خواندم و راستش به نظرم آمد خیلی سطحی است و هرکار کرده تا به مخاطبان احتمالا عامش ثابت کند فلسفه چیز خوبی است و اصلا هم سخت نیست
این کتاب عجالتا از تصورم از دنیای سوفی یک سر و گردن بالاتر بود اول این که داستان داشت و یک رمان واقعی بود بی کارکرد آموزشی دیگر این که در یک قلمرو حرکت می کرد ... تنها به عطش فلسفیدن و سفر می پرداخت ... و چه قدر موتیوهایش شرقی بودند ، زنی که در جستجوی خودش خانواده را ترک می کند و به یونان می رود ... سفر دور اروپا با ماشین و کشتی ... و فال ورق ... یک دسته ورق و نوشابه رنگین کمان که عجیب به جام الست می ماند
...
آن که می فهمد همواره بیگانه خواهد ماند و ژوکر بودن چیزی نیست که گوردر خودش بدان رسیده باشد ، مسئله اصلی بقیه ورق ها هستند ، بقیه ورق ها جوری بر خورده اند که هر بازی را خراب می کنند و هر ورقی خودش را ژوکر می داند
...
کتاب کلوچه ای و سرنوشت ، روح کتاب جبری است هرچند پدر قصه گاه و بیگاه بگوید به سرنوشت اعتقادی ندارد ، و نویسنده سعی کند با سفسطه میان همایندی و سرنوشت فرق بگذارد
داستان تو در تو بود و سرنوشت هایی که با 52 سال فاصله به هم می پیوندند و تکرار می شوند ... از دید فلسفی این باید عقب گردی باشد برای نویسنده که آمده به اول قصه ... به شخصیت سقراط و درد فلسفی ... آنچه تمام نظریه پردازان بعدی به نحوی خرابش کرده یا ندیده اش گرفته اند ...
هنوز در ذهنم یک فضای خالی بزرگ هست که اسطوره را به فلسفه پیوند نمی زند و راستش علاقه ای هم به پرشدنش ندارم
...
پ . ن : وقتی لیلی یک کتابی که رویش نوشته رمان فلسفی به آدم هدیه می کند یعنی آدم باید آب دستش است بگذارد زمین و بنشیند بخواندش وگرنه بعید می دانم حالا حالاها سراغش می رفتم و یکی از فواید این بشر همین است که کتاب توصیه شده اش را می آورد می دهد دست آدم ...
پ. ن توضیحی: هرگونه ارتباط مفهومی میان گزاره های بالا و 20 شدن مستمر نامبرده پیشاپیش تکذیب می شود
...
...
وسوسه دوباره خواندن بعضی کتاب ها چیزی نیست که از سر من یکی دست بردارد، دنیای سوفی را در عنفوان نوجوانی و موقعی که چندان هم فلسفه دوست نداشتم خواندم و راستش به نظرم آمد خیلی سطحی است و هرکار کرده تا به مخاطبان احتمالا عامش ثابت کند فلسفه چیز خوبی است و اصلا هم سخت نیست
این کتاب عجالتا از تصورم از دنیای سوفی یک سر و گردن بالاتر بود اول این که داستان داشت و یک رمان واقعی بود بی کارکرد آموزشی دیگر این که در یک قلمرو حرکت می کرد ... تنها به عطش فلسفیدن و سفر می پرداخت ... و چه قدر موتیوهایش شرقی بودند ، زنی که در جستجوی خودش خانواده را ترک می کند و به یونان می رود ... سفر دور اروپا با ماشین و کشتی ... و فال ورق ... یک دسته ورق و نوشابه رنگین کمان که عجیب به جام الست می ماند
...
آن که می فهمد همواره بیگانه خواهد ماند و ژوکر بودن چیزی نیست که گوردر خودش بدان رسیده باشد ، مسئله اصلی بقیه ورق ها هستند ، بقیه ورق ها جوری بر خورده اند که هر بازی را خراب می کنند و هر ورقی خودش را ژوکر می داند
...
کتاب کلوچه ای و سرنوشت ، روح کتاب جبری است هرچند پدر قصه گاه و بیگاه بگوید به سرنوشت اعتقادی ندارد ، و نویسنده سعی کند با سفسطه میان همایندی و سرنوشت فرق بگذارد
داستان تو در تو بود و سرنوشت هایی که با 52 سال فاصله به هم می پیوندند و تکرار می شوند ... از دید فلسفی این باید عقب گردی باشد برای نویسنده که آمده به اول قصه ... به شخصیت سقراط و درد فلسفی ... آنچه تمام نظریه پردازان بعدی به نحوی خرابش کرده یا ندیده اش گرفته اند ...
هنوز در ذهنم یک فضای خالی بزرگ هست که اسطوره را به فلسفه پیوند نمی زند و راستش علاقه ای هم به پرشدنش ندارم
...
پ . ن : وقتی لیلی یک کتابی که رویش نوشته رمان فلسفی به آدم هدیه می کند یعنی آدم باید آب دستش است بگذارد زمین و بنشیند بخواندش وگرنه بعید می دانم حالا حالاها سراغش می رفتم و یکی از فواید این بشر همین است که کتاب توصیه شده اش را می آورد می دهد دست آدم ...
پ. ن توضیحی: هرگونه ارتباط مفهومی میان گزاره های بالا و 20 شدن مستمر نامبرده پیشاپیش تکذیب می شود
...
August 21, 2016
کتاب ساده اما در عین حال دلنشین و آموزنده...فقط ای کاش سال ها پیش میخوندمش.
با وجود اینکه همه چیز فانی است ژوکر همیشه زنده است و به چشمان ما زل میزند و می پرسد شما کی هستید؟ما از کجا آمده ایم؟
'و آنکه می فهمد همواره بیگانه خواهد ماند.'
با وجود اینکه همه چیز فانی است ژوکر همیشه زنده است و به چشمان ما زل میزند و می پرسد شما کی هستید؟ما از کجا آمده ایم؟
'و آنکه می فهمد همواره بیگانه خواهد ماند.'
August 14, 2015
" کسی که متوجه شود چیزی را نمی فهمد، روی هم رفته در مسیر درست فهمیدن همه چیزها قرار گرفته است "
به نظرم فیلسوف بودن سخته اما نویسنده بودن از اون هم سخت تره. وقتی این کتاب رو میخوندم داشتم به این فکر می کردم چطور یک فیلسوف میتونه انقدر داستان نویس خوبی باشه. چطور میتونه از ابزاری مثل ادبیات به بهترین ش��ل برای بیان حرف ها و نظراتش استفاده بکنه و چقدر دنیای ادبیات قدرتمنده.
پیش از این دو تا کتاب از گاردر خونده بودم و جفتش رو دوست داشتم. یکی رو بیشتر و یکی رو کمتر. همیشه فکر میکردم سومین اثری که از یک نویسنده میخونم میتونه تثبیت کننده اون به عنوان یک نویسنده خوب یا بد توی ذهنم باشه. گاردر از این آزمایش موفق بیرون اومد.
داستان رو من به جرئت یک داستان فانتزی میدونم تا فلسفی. تخیلات نویسنده اونقدر قوی بود که منی که ورق بازی نمیکنم و باهاش آشنایی چندانی ندارم برای هر کدوم از ورق های بازی یک شخصیت قائل شدم. میتونستم جلوی چشمم ببینمشون و مطمئن از این به بعد هر د��ته ورق که ببینم یه جور دیگه بهشون نگاه میکنم . مخصوصا به ژوکرش.
به نظرم نویسنده خوب تونسته مفاهیم فلسفی مد نظرش رو توی داستان قرار بده. فلسفه برای خیلی ها جذاب نیست و شاید به همین خاطر خیلی ها سراغش نرن اما یک داستان با تم فانتزی و معماگونه برای خیلی ها جذابه و چه خوب که از این ویترین برای عرضه محصولاتمون استفاده کنیم! گاردر به خوبی این کار رو کرده. و به نظرم اگه تونسته باشه یک دقیقه خواننده رو برای پاسخ دادن به پرسش هایی که مطرح میکنه به فکر فرو برده باشه، به هدفش رسیده.
داستان بخش های دوست داشتنی زیاد داشت. گاهی داستان جزیره جادو برام جذاب بود و گاهی مکالمه هانس توماس و پدرش. شاید شاید کتاب میتونست اندکی خلاصه تر نوشته میشد؛ هرچند که نمیتونم روی این موضوع با قطعیت مانور بدم.
بهترین و قوی ترین عنصر داستان ژوکر بود. بعد از اون تعریف اولیه از ژوکر به نظرم من هم یه نیمچه ژوکر هستم. به نظرم ژوکر ها هم مراتبی دارن. و اگر قرار باشه سقراط رو هم ژوکر بدونیم و منم خودم رو ژوکر بدونم به نظرم به این مراتب بیشتر احساس نیاز میکنیم.
در پایان میخوام مثل خود گاردر کمی خیال بازی کنم. " اما اطمینان دارم که هنوز ژوکری هست که در اطراف و اکناف جهان پرسه می زند. حضور او این اطمینان را ایجاد میکند که جهان هرگز به سکون نخواهد رسید. هر زمان و هر کجا که ممکن باشد، یک لوده کوچک که گوش های بلند خر و زنگوله به خود آویزان کرده است بیرون می پرد. او به چشمان شما زل می زند و می پرسد: شما کی هستید؟ ما از کجا آمده ایم؟" به نظر من این ژوکر داستان خود گاردر است.
همین
+داستان اودیپ رو خیلی خوب تعریف کرد
+ ترجمه کتاب خیلی خوب بود
به نظرم فیلسوف بودن سخته اما نویسنده بودن از اون هم سخت تره. وقتی این کتاب رو میخوندم داشتم به این فکر می کردم چطور یک فیلسوف میتونه انقدر داستان نویس خوبی باشه. چطور میتونه از ابزاری مثل ادبیات به بهترین ش��ل برای بیان حرف ها و نظراتش استفاده بکنه و چقدر دنیای ادبیات قدرتمنده.
پیش از این دو تا کتاب از گاردر خونده بودم و جفتش رو دوست داشتم. یکی رو بیشتر و یکی رو کمتر. همیشه فکر میکردم سومین اثری که از یک نویسنده میخونم میتونه تثبیت کننده اون به عنوان یک نویسنده خوب یا بد توی ذهنم باشه. گاردر از این آزمایش موفق بیرون اومد.
داستان رو من به جرئت یک داستان فانتزی میدونم تا فلسفی. تخیلات نویسنده اونقدر قوی بود که منی که ورق بازی نمیکنم و باهاش آشنایی چندانی ندارم برای هر کدوم از ورق های بازی یک شخصیت قائل شدم. میتونستم جلوی چشمم ببینمشون و مطمئن از این به بعد هر د��ته ورق که ببینم یه جور دیگه بهشون نگاه میکنم . مخصوصا به ژوکرش.
به نظرم نویسنده خوب تونسته مفاهیم فلسفی مد نظرش رو توی داستان قرار بده. فلسفه برای خیلی ها جذاب نیست و شاید به همین خاطر خیلی ها سراغش نرن اما یک داستان با تم فانتزی و معماگونه برای خیلی ها جذابه و چه خوب که از این ویترین برای عرضه محصولاتمون استفاده کنیم! گاردر به خوبی این کار رو کرده. و به نظرم اگه تونسته باشه یک دقیقه خواننده رو برای پاسخ دادن به پرسش هایی که مطرح میکنه به فکر فرو برده باشه، به هدفش رسیده.
داستان بخش های دوست داشتنی زیاد داشت. گاهی داستان جزیره جادو برام جذاب بود و گاهی مکالمه هانس توماس و پدرش. شاید شاید کتاب میتونست اندکی خلاصه تر نوشته میشد؛ هرچند که نمیتونم روی این موضوع با قطعیت مانور بدم.
بهترین و قوی ترین عنصر داستان ژوکر بود. بعد از اون تعریف اولیه از ژوکر به نظرم من هم یه نیمچه ژوکر هستم. به نظرم ژوکر ها هم مراتبی دارن. و اگر قرار باشه سقراط رو هم ژوکر بدونیم و منم خودم رو ژوکر بدونم به نظرم به این مراتب بیشتر احساس نیاز میکنیم.
در پایان میخوام مثل خود گاردر کمی خیال بازی کنم. " اما اطمینان دارم که هنوز ژوکری هست که در اطراف و اکناف جهان پرسه می زند. حضور او این اطمینان را ایجاد میکند که جهان هرگز به سکون نخواهد رسید. هر زمان و هر کجا که ممکن باشد، یک لوده کوچک که گوش های بلند خر و زنگوله به خود آویزان کرده است بیرون می پرد. او به چشمان شما زل می زند و می پرسد: شما کی هستید؟ ما از کجا آمده ایم؟" به نظر من این ژوکر داستان خود گاردر است.
همین
+داستان اودیپ رو خیلی خوب تعریف کرد
+ ترجمه کتاب خیلی خوب بود
May 6, 2017
I suggested a "translation theme" to my small group of GR friends for this weekend (which later turned into mystery translation), and this was the book that came to my mind. It was short to read over the weekend, a translation, and has been out under mystery category by GR members. To be honest, I thought it to be a murder mystery with a 12 year old protagonist. But once I started reading I found that I was very wrong. Once I finished reading this book, I told myself not every mystery is about murder, theft or abduction.
This is a road trip that Hans with his father from Norway to Greece in search of his mother who left them when he was 4 year old to find herself. During this trip Hans not only discovered about his family curse but also come to know about his grandfather and a secret island of Dwarves. This book is a beautiful tale of story within story and concentrate on father-son relationship.
This was surprisingly good. Will definitely going to reread it sometime.
This is a road trip that Hans with his father from Norway to Greece in search of his mother who left them when he was 4 year old to find herself. During this trip Hans not only discovered about his family curse but also come to know about his grandfather and a secret island of Dwarves. This book is a beautiful tale of story within story and concentrate on father-son relationship.
This was surprisingly good. Will definitely going to reread it sometime.
August 13, 2007
You can really read this book at any age and appreciate it on different levels every time. On one level this is a mystical tale about a Norwegian boy and his father driving across Europe to find the boy's mother who left his father several years/months (time isn't exactly linear in this novel).
Along the way, the boy is given a tiny little book hidden in a sticky bun and then a magnifying glass with which to read the book. In the book unfolds a fantastical tale about life of an island.
Much more entertaining than Sophie's World or Maya, this is essentially a clever children's book which is thought provoking, intelligently written and imaginative
Along the way, the boy is given a tiny little book hidden in a sticky bun and then a magnifying glass with which to read the book. In the book unfolds a fantastical tale about life of an island.
Much more entertaining than Sophie's World or Maya, this is essentially a clever children's book which is thought provoking, intelligently written and imaginative
August 16, 2019
بنظرم دیر خوندم. باید همون سال‌هایی که دنیای سوفی و دختر رهبر سیرک رو خوندم میخوندم. دختر پرتقال هم بنظرم دیر خوندم. کلاً کارهای این نویسنده برای نوجوان‌ها مناسب‌تره تا بزرگسال. برای من داستان خیلی لوس بود. خیلی. شخصیت پدر جالب بود، پسره هم در حد و اندازۀ خودش خوب بود. ولی با داستان مشکل ماهوی داشتم. دلیلم اینه که باورپذیر نبود. یه همچین سفری با چنین انگیزه‌ای باورپذیر نبود. برای من البته. میتونستم کار رو رها کنم اصلاً، داستان موازی نجاتم داد. داستان ورق‌ها.
از دنیای سوفی جذاب‌تر و منطقی‌تر بود، هرچند خیلی شبیهش بود و انگار یه نسخۀ پخته‌تر از اون بود. خیلی داستان هم نمی‌دونمش، داستان فلسفی. همین که خیلیا می‌گن درسته. از نظر داستانی مشکل زیاد داره و برای منی که اندکی کارهای جدی داستانی خوندم اذیت‌کننده بود. فلسفه‌ش می‌چربید. زیر بیست سال باید خوند کتاب‌های این یارو رو. جذاب می‌نویسه ولی اگه داستان رو بشناسی اذیتت میکنه.
May 23, 2015
یوستین گوردر در "راز فال ورق" ترکیبی جادویی از فلسفه و فانتزی ساخته. این کتاب داستان سفر پدر و پسری به نام "هانس توماس" است به زادگاه فلسفه، "یونان" برای یافتن مادر خانواده که سال ها پیش آنها را برای یافتن هویت گمشده خود ترک کرده. در طول سفر کتاب عجیبی در مورد سرزمینی که ساکنانش ورق های بازی هستند و ژوکر نقش فیلسوف را در این جامعه بازی می کند به "هانس توماس" داده می شود و در طول داستان ماجرای جادویی این کتاب با سرنوشت این خانواده گره می خورد
فلسفه بیان شده در "راز فال ورق" را شاید بتوان در این شعر از "خیام" خلاصه کرد
در دایره ای کآمدن و رفتن ماست
آن را نه بدایت نه نهایت پیداست
کس می نزند دمی در این معنی راست
کاین آمدن از کجا و رفتن به کجاست
اما در دنیای ورق های ما همیشه "ژوکرهایی" مانند سقراط، افلاطون و خیام ...بوده و هستند که در چشمان ما زل می زنند و می پرسند : "شما کی هستید؟ ما از کجا آمده ایم؟
فلسفه بیان شده در "راز فال ورق" را شاید بتوان در این شعر از "خیام" خلاصه کرد
در دایره ای کآمدن و رفتن ماست
آن را نه بدایت نه نهایت پیداست
کس می نزند دمی در این معنی راست
کاین آمدن از کجا و رفتن به کجاست
اما در دنیای ورق های ما همیشه "ژوکرهایی" مانند سقراط، افلاطون و خیام ...بوده و هستند که در چشمان ما زل می زنند و می پرسند : "شما کی هستید؟ ما از کجا آمده ایم؟
August 10, 2016
ا��ل از همه اینکه، حقش حقیقتا بیشتر از 5 ستاره است.
دوم اینکه نمیدانید از کی دلم میخواست که این را بخوانم! اما دست و دلم نمیرفت! فکر می کردم خواندنش خیلی طول می کشد! نمیدانستم که از صبح توی سرویس تا شب توی رختخواب می خوانمش و نمی توانم زمین بگذارمش که!
دوم راهنمایی بودم فکر کنم...، که آرمینا بهم می گفت رعنا.... بخونش! بخونش که عالیه! اما حالا خوانده امش، بعد از 3 سال! ولی بنظرم حتما دلیلی داشته...همانطور که توی خود کتاب گفته بود. همانطور که اینها تصادف نیست....
در طول کتاب به این فکر می کردم که اوه.... یعنی فقط من نیستم که به این چیزها فکر می کنم؟ چقدر خنگ بودم! و واقعا بعدش به احمقی خودم خیلی خندیدم! چونکه بنظرم این موضوع شاید بزرگترین چیز جهان هستی باشد. اینکه بفهمیم ما برای یک چیزی اینجاییم. و خب...مسلما این موضوع ذهن خیلی های دیگر را هم درگیر کرده بوده و خواهد کرد! و خب احمق بوده ام دیگر! نگذارید هی بگویم :))
فکر کنم که چیز دیگری هم می خواستم بهش اضافه کنم...، اما الان یادم نمی آید... :(
پ.ن : وسط کتاب همش یاد این بودم :
روزها فکر من است و همه شب، سخنم/که چرا غافل از احوال دلی خویشتنم (مولوی)
این شعر، تیتراژ یک سریال بود خیلی وقت پیش که یادم نمی آید چیست. اما از همان موقع، و با صدای خواننده اش بدجوری جایش را در دلم باز کرده است!
پ.ن 2 : ممنونم آرمینک م :}
پ.ن 3 : شخصیت ها که گفتن ندارد چقدر عالی بودند :دی :)) و اینکه آقای گوردر چقدر خوب بلد است فلسفه را (این ها اسمشان فلسفه است؟!) وارد داستانش کند :) در هر چهار کتابی (دنیای سوفی، دختر پرتغالی، راز فال ورق و زندگی کوتاه است) که ازش خوانده ام :دی :)
دوم اینکه نمیدانید از کی دلم میخواست که این را بخوانم! اما دست و دلم نمیرفت! فکر می کردم خواندنش خیلی طول می کشد! نمیدانستم که از صبح توی سرویس تا شب توی رختخواب می خوانمش و نمی توانم زمین بگذارمش که!
دوم راهنمایی بودم فکر کنم...، که آرمینا بهم می گفت رعنا.... بخونش! بخونش که عالیه! اما حالا خوانده امش، بعد از 3 سال! ولی بنظرم حتما دلیلی داشته...همانطور که توی خود کتاب گفته بود. همانطور که اینها تصادف نیست....
در طول کتاب به این فکر می کردم که اوه.... یعنی فقط من نیستم که به این چیزها فکر می کنم؟ چقدر خنگ بودم! و واقعا بعدش به احمقی خودم خیلی خندیدم! چونکه بنظرم این موضوع شاید بزرگترین چیز جهان هستی باشد. اینکه بفهمیم ما برای یک چیزی اینجاییم. و خب...مسلما این موضوع ذهن خیلی های دیگر را هم درگیر کرده بوده و خواهد کرد! و خب احمق بوده ام دیگر! نگذارید هی بگویم :))
فکر کنم که چیز دیگری هم می خواستم بهش اضافه کنم...، اما الان یادم نمی آید... :(
پ.ن : وسط کتاب همش یاد این بودم :
روزها فکر من است و همه شب، سخنم/که چرا غافل از احوال دلی خویشتنم (مولوی)
این شعر، تیتراژ یک سریال بود خیلی وقت پیش که یادم نمی آید چیست. اما از همان موقع، و با صدای خواننده اش بدجوری جایش را در دلم باز کرده است!
پ.ن 2 : ممنونم آرمینک م :}
پ.ن 3 : شخصیت ها که گفتن ندارد چقدر عالی بودند :دی :)) و اینکه آقای گوردر چقدر خوب بلد است فلسفه را (این ها اسمشان فلسفه است؟!) وارد داستانش کند :) در هر چهار کتابی (دنیای سوفی، دختر پرتغالی، راز فال ورق و زندگی کوتاه است) که ازش خوانده ام :دی :)
February 7, 2018
الناس على هذا الكوكب يجدون حياتهم عادية جدا ..فلا تستهويهم أسرارها.
في عالم جاردر لا تمتلك سوى أن تُغلق الصفحات و تسأل نفسك لماذا و كيف و لما ؟؟؟
عمل أدبي فريد جدا فمن بداية الرواية حتي نهايتها لا تتملك نفسك من الفضول و الشغف للمتابعة و الغوص بين السطور ، فتجد نفسك أسيرا بداخل تلك القلعة الكبيرة
التساؤلات و الأفكار دائمًا ما تحيط بعوالم جاردر الغريبة
أقف مرة أخري أمام تسائلات كبيرة عن فكرة الله و وجود الله و رؤية جيددة للكون
القصة هنا تحكي عن رحلة أب و إبنه للبحث عن الزوجة التي هربت لتجد نفسها و عملت في مجال عرض الأزياء و عندي أول تسائل هنا
هل خلاص الكرأة يكمن في قوة جسدها و جمالها ؟؟
لكن في النهاية الأم ضحت بكل هذا و عادت لحياتها الأسرية
في الرحلة يقابل الإبن قزمًا ليعطيه عدسة و خباز يعطي له فطيرة فيجد بها مفاجأة تحمله إلي قصة غريبة و فريدة جداأبطالها مجموعة من أوراق اللعب
القصة في المجمل بسيطة و رائعة لكنها مليئة بالتساؤلات و الظواهر التي يجب أن نتوقف أمامها ......
كيف يستطيع الناس أن يركضوا يميناً ويساراً بدون أن يسألوا أنفسهم أبداً منْ هم ، ومن أين جاؤوا؟
لقد كان هذا بالنسبة لي هو السر الأكبر
كيف نستطيع أن نعيش على هذه الأرض ونحن نغمض عيوننا، أو أن نجد الحياة أمراً بديهياً؟
في النهاية
النجوم لا تهتم بحياتنا علي الأرض
حقا نحن كائنات حية جئنا إلي كوكب في مجرة درب التبانة نخلق حياتنا كل يوم
نحن الكبار توقفنا عن الإندهاش بينما لو أردت أن تعرف معني الحياة فانظر إلي نظرات طفل يستكشف شيئا للمرة الأولي
في عالم جاردر لا تمتلك سوى أن تُغلق الصفحات و تسأل نفسك لماذا و كيف و لما ؟؟؟
عمل أدبي فريد جدا فمن بداية الرواية حتي نهايتها لا تتملك نفسك من الفضول و الشغف للمتابعة و الغوص بين السطور ، فتجد نفسك أسيرا بداخل تلك القلعة الكبيرة
التساؤلات و الأفكار دائمًا ما تحيط بعوالم جاردر الغريبة
أقف مرة أخري أمام تسائلات كبيرة عن فكرة الله و وجود الله و رؤية جيددة للكون
القصة هنا تحكي عن رحلة أب و إبنه للبحث عن الزوجة التي هربت لتجد نفسها و عملت في مجال عرض الأزياء و عندي أول تسائل هنا
هل خلاص الكرأة يكمن في قوة جسدها و جمالها ؟؟
لكن في النهاية الأم ضحت بكل هذا و عادت لحياتها الأسرية
في الرحلة يقابل الإبن قزمًا ليعطيه عدسة و خباز يعطي له فطيرة فيجد بها مفاجأة تحمله إلي قصة غريبة و فريدة جداأبطالها مجموعة من أوراق اللعب
القصة في المجمل بسيطة و رائعة لكنها مليئة بالتساؤلات و الظواهر التي يجب أن نتوقف أمامها ......
كيف يستطيع الناس أن يركضوا يميناً ويساراً بدون أن يسألوا أنفسهم أبداً منْ هم ، ومن أين جاؤوا؟
لقد كان هذا بالنسبة لي هو السر الأكبر
كيف نستطيع أن نعيش على هذه الأرض ونحن نغمض عيوننا، أو أن نجد الحياة أمراً بديهياً؟
في النهاية
النجوم لا تهتم بحياتنا علي الأرض
حقا نحن كائنات حية جئنا إلي كوكب في مجرة درب التبانة نخلق حياتنا كل يوم
نحن الكبار توقفنا عن الإندهاش بينما لو أردت أن تعرف معني الحياة فانظر إلي نظرات طفل يستكشف شيئا للمرة الأولي
January 20, 2023
„𝑹𝒂𝒛𝒎𝒊𝒔̌𝒍𝒋𝒂𝒐 𝒔𝒂𝒎 𝒐 𝒕𝒐𝒎𝒆 𝒅𝒂 𝒎𝒊 𝒛̌𝒊𝒗𝒊𝒎𝒐 𝒖 𝒋𝒆𝒅𝒏𝒐𝒋 𝒄̌𝒖𝒅𝒆𝒔𝒏𝒐𝒋 𝒃𝒂𝒋𝒄𝒊. 𝑷𝒂 𝒊𝒑𝒂𝒌 𝒗𝒆𝒄́𝒊𝒏𝒂 𝒔𝒎𝒂𝒕𝒓𝒂 𝒅𝒂 𝒋𝒆 𝒔𝒗𝒆𝒕 „𝒏𝒐𝒓𝒎𝒂𝒍𝒂𝒏“. 𝒁𝒂𝒖𝒛𝒗𝒓𝒂𝒕 𝒔𝒖 𝒔𝒕𝒂𝒍𝒏𝒐 𝒖 𝒍𝒐𝒗𝒖 𝒏𝒂 𝒏𝒆𝒔̌𝒕𝒐 𝒔̌𝒕𝒐 𝒋𝒆 𝒏𝒆𝒏𝒐𝒓𝒎𝒂𝒍𝒏𝒐 - 𝒌𝒂𝒐 𝒂𝒏đ𝒆𝒍𝒊 𝒊𝒍𝒊 𝑴𝒂𝒓𝒔𝒐𝒗𝒄𝒊. 𝑰 𝒕𝒐 𝒄̌𝒊𝒏𝒆 𝒔𝒂𝒎𝒐 𝒛𝒂𝒕𝒐 𝒔̌𝒕𝒐 𝒏𝒆 𝒗𝒊𝒅𝒆 𝒅𝒂 𝒋𝒆 𝒔𝒗𝒆𝒕 𝒛𝒂𝒈𝒐𝒏𝒆𝒕𝒌𝒂. 𝑱𝒂 𝒍𝒊𝒄̌𝒏𝒐 𝒐𝒔𝒆𝒄́𝒂𝒐 𝒔𝒂𝒎 𝒔𝒆 𝒔𝒂𝒔𝒗𝒊𝒎 𝒅𝒓𝒖𝒈𝒂𝒄̌𝒊𝒋𝒆. 𝑴𝒆𝒏𝒊 𝒋𝒆 𝒔𝒗𝒆𝒕 𝒊𝒛𝒈𝒍𝒆𝒅𝒂𝒐 𝒌𝒂𝒐 𝒏𝒆𝒌𝒊 𝒄̌𝒖𝒅𝒆𝒔𝒂𝒏 𝒔𝒂𝒏. 𝑱𝒂 𝒔𝒂𝒎 𝒖𝒑𝒓𝒂𝒗𝒐 𝒕𝒓𝒂𝒈𝒂𝒐 𝒛𝒂 𝒏𝒆𝒌𝒊𝒎 𝒓𝒂𝒛𝒖𝒎𝒏𝒊𝒎 𝒐𝒃𝒋𝒂𝒔̌𝒏𝒋𝒆𝒏𝒋𝒆𝒎 𝒌𝒂𝒌𝒐 𝒋𝒆 𝒔𝒗𝒆 𝒕𝒐 𝒑𝒐𝒗𝒆𝒛𝒂𝒏𝒐. 𝑷𝒐𝒎𝒊𝒔𝒍𝒊𝒐 𝒔𝒂𝒎 𝒅𝒂 𝒋𝒆 𝒗𝒂𝒛̌𝒏𝒐 𝒅𝒓𝒛̌𝒂𝒕𝒊 𝒐𝒄̌𝒊 𝒐𝒕𝒗𝒐𝒓𝒆𝒏𝒆 𝒌𝒂𝒌𝒐 𝒃𝒊 𝒔𝒆 𝒗𝒊𝒅𝒆𝒍𝒆 𝒓𝒂𝒛𝒏𝒆 𝒔𝒕𝒗𝒂𝒓𝒊, 𝒂𝒍𝒊 𝒅𝒂 𝒊𝒑𝒂𝒌 𝒏𝒆𝒎𝒂 𝒏𝒊𝒄̌𝒆𝒈 𝒗𝒂𝒛̌𝒏𝒊𝒋𝒆𝒈 𝒏𝒆𝒈𝒐 𝒃𝒊𝒕𝒊 𝒔 𝒄̌𝒐𝒗𝒆𝒌𝒐𝒎 𝒌𝒐𝒈𝒂 𝒗𝒐𝒍𝒊𝒔̌.“
♥️♥️♥️
Nemam dovoljno dobro opravdanje zašto mi je ova knjiga godinama stajala na polici, a pritom je bila poklon (nažalost ili srećom, imam još dosta takvih). Moje omiljeno opravdanje je da nas knjige nađu u pravom trenutku i da su te naše gomilice poput nade, obećanja i iščekivanja koje nas nagradi. 𝑀𝑖𝑠𝑡𝑒𝑟𝑖𝑗𝑎 𝑝𝑎𝑠𝑖𝑗𝑎𝑛𝑠𝑎 je učinila da se osetim kako nisam odavno – oduševljeno i radosno što sam deo avanture, magije i ovog sveta koji je pun čudesa.
Gorder je ovim romanom u meni izazvao osećanja slična kao kad gledam filmove studija Ghibli (kad Miyazaki kaže, "I would like to make a film to tell children 𝑖𝑡'𝑠 𝑔𝑜𝑜𝑑 𝑡𝑜 𝑏𝑒 𝑎𝑙𝑖𝑣𝑒"), naročito na početku, trenuci u selu Dorfu i kada tek kreće priča iz zemičke (pročitajte da biste razumeli šta sam rekla 😅🥯).
♥️♥️♥️
Nemam dovoljno dobro opravdanje zašto mi je ova knjiga godinama stajala na polici, a pritom je bila poklon (nažalost ili srećom, imam još dosta takvih). Moje omiljeno opravdanje je da nas knjige nađu u pravom trenutku i da su te naše gomilice poput nade, obećanja i iščekivanja koje nas nagradi. 𝑀𝑖𝑠𝑡𝑒𝑟𝑖𝑗𝑎 𝑝𝑎𝑠𝑖𝑗𝑎𝑛𝑠𝑎 je učinila da se osetim kako nisam odavno – oduševljeno i radosno što sam deo avanture, magije i ovog sveta koji je pun čudesa.
Gorder je ovim romanom u meni izazvao osećanja slična kao kad gledam filmove studija Ghibli (kad Miyazaki kaže, "I would like to make a film to tell children 𝑖𝑡'𝑠 𝑔𝑜𝑜𝑑 𝑡𝑜 𝑏𝑒 𝑎𝑙𝑖𝑣𝑒"), naročito na početku, trenuci u selu Dorfu i kada tek kreće priča iz zemičke (pročitajte da biste razumeli šta sam rekla 😅🥯).
April 26, 2009
This novel, which was published in Norway before "Sophie's World", is another offbeat, delightful ontology masquerading as an ingeniously constructed fairy tale. It tells the story of the 12-year-old Hans Thomas, who is driving with his father from Norway to Greece in a quest to retrieve his errant mother.
I was captivated by the twin storyline of Hans Thomas who left Norway with his philosophical father in search of his mother who had "went out into the world to find herself"; and that of Baker Hans, Albert Klages whose mother died when he was a child, Ludwig the German soldier and Frode who found himself stranded on an island with nothing but a pack of cards for company. This is a story-within-a-story in which fantasy and reality, the past and present, are brilliant mixed. Encapsulated is the advice that we should all try to be "jokers" in order to appreciate what is in front of us. "A joker is a little fool who is different from everyone else. He's not a club, diamond, heart, or spade. He's not an eight or a nine, a king or a jack. He is an outsider. He is placed in the same pack as the other cards, but he doesn't belong there. Therefore, he can be removed without anybody missing him."
Very few books make one want to sit down and re-read them all through again after the first reading, but this is one of them. It is deceptively simple, yet the ideas are so striking that you can't work out why nobody ever pointed them out before. As the story progresses, the themes of the essence of being, of God's role in the world, destiny and the joy of being alive or of the beauty of the world resonate in both stories. "Our lives are part of a unique adventure. Nevertheless, most of us think that the world is 'normal' and are constantly hunting for something abnormal. But that is just because we don't realise the world is a mystery. As for myself, I felt completely different. I saw the world as an amazing dream. I was hunting for some kind of explanation of how everything fitted together."
Gaarder, a former philosophy teacher in Norway, concentrates on these aspects of philosophy, using both stories to illustrate his themes and intrigue his reader. At one point -- during their visit to Athens -- I was reminded of a theme utilized by a lot of authors (e.g. Gaiman) to explain the intertwining of religion and the passing of time: "But in a way they were in the world, as long as people believed in them. People see what they believe - the world didn't grow old or frayed at the edges until people started to doubt."
Once you've read it you'll wonder why you never read it before. A classic plot, yet such a very new one. Simple yet incredibly complex, yet an intelligent child could understand it. "It's because the world has become a habit. Nobody would believe in the world if they hadn't spent years getting used to it. We have seen everything so many times before that we take reality for granted." A novel of ideas that is coherent and striking and memorable.
Book Details:
Title The Solitaire Mystery
Author Jostein Gaarder
Reviewed By Purplycookie
I was captivated by the twin storyline of Hans Thomas who left Norway with his philosophical father in search of his mother who had "went out into the world to find herself"; and that of Baker Hans, Albert Klages whose mother died when he was a child, Ludwig the German soldier and Frode who found himself stranded on an island with nothing but a pack of cards for company. This is a story-within-a-story in which fantasy and reality, the past and present, are brilliant mixed. Encapsulated is the advice that we should all try to be "jokers" in order to appreciate what is in front of us. "A joker is a little fool who is different from everyone else. He's not a club, diamond, heart, or spade. He's not an eight or a nine, a king or a jack. He is an outsider. He is placed in the same pack as the other cards, but he doesn't belong there. Therefore, he can be removed without anybody missing him."
Very few books make one want to sit down and re-read them all through again after the first reading, but this is one of them. It is deceptively simple, yet the ideas are so striking that you can't work out why nobody ever pointed them out before. As the story progresses, the themes of the essence of being, of God's role in the world, destiny and the joy of being alive or of the beauty of the world resonate in both stories. "Our lives are part of a unique adventure. Nevertheless, most of us think that the world is 'normal' and are constantly hunting for something abnormal. But that is just because we don't realise the world is a mystery. As for myself, I felt completely different. I saw the world as an amazing dream. I was hunting for some kind of explanation of how everything fitted together."
Gaarder, a former philosophy teacher in Norway, concentrates on these aspects of philosophy, using both stories to illustrate his themes and intrigue his reader. At one point -- during their visit to Athens -- I was reminded of a theme utilized by a lot of authors (e.g. Gaiman) to explain the intertwining of religion and the passing of time: "But in a way they were in the world, as long as people believed in them. People see what they believe - the world didn't grow old or frayed at the edges until people started to doubt."
Once you've read it you'll wonder why you never read it before. A classic plot, yet such a very new one. Simple yet incredibly complex, yet an intelligent child could understand it. "It's because the world has become a habit. Nobody would believe in the world if they hadn't spent years getting used to it. We have seen everything so many times before that we take reality for granted." A novel of ideas that is coherent and striking and memorable.
Book Details:
Title The Solitaire Mystery
Author Jostein Gaarder
Reviewed By Purplycookie
February 10, 2019
به این فکر افتادم چگونه می شود انسان بودن ما را روی این کره خاکی توضیح داد؟ انگار چیز کاملا جدیدی کشف کرده بودم.ولی در عین حال همیشه همراهم بوده است.
دیگر نمی خواستم زنده بودن و وجود را تجربه کنم.می خواستم به یک گوجه فرنگی یا یک درخت آلو تبدیل شوم.
بزرگ شدن، مثل نوشیدن و مست کردن است، مستیی که بر تمام حواس تاثیر می گذارد.
دیگر نمی خواستم زنده بودن و وجود را تجربه کنم.می خواستم به یک گوجه فرنگی یا یک درخت آلو تبدیل شوم.
بزرگ شدن، مثل نوشیدن و مست کردن است، مستیی که بر تمام حواس تاثیر می گذارد.
February 10, 2017
راز فال ورق یک داستان نیمه فانتزی فلسفی فوق‌العاده است که چند داستان را همزمان جلو می‌برد. نحوه ارائه عقاید فلسفی در قالب داستان به نحوی که خسته‌کننده نباشد و مخاطب را در فضای داستانی به فکر فرو ببرد از هر نویسنده‌ای برنمی‌آید اما گاردر به خوبی این کار را انجام داده است.
هنگام خواندن راز فال ورق یاد کتاب کوری می‌افتادم، با اینکه این دو کتاب هیچ شباهتی به یکدیگر ندارند ولی دقیقا همین دو قطب مخالف بودنشان برایم جالب توجه است. دنیایی که کوری می‌سازد بی یا کم‌اهمیت بودن کل این دنیای خاکستری‌ست و دنیای راز فال ورق رنگی و دارای اهمیت زیادی است و اصرار دارد به زیستن در لحظه و عادت نکردن به جهان شگفت‌انگیزی که در آن زندگی میکنیم.
نحوه‌ای که راز فال ورق فلسفه‌اش را ارائه میکند و جملات ماندگار بسیار زیادی که از این کتاب برایم یادگاری ماند را خیلی دوست داشتم.
تنها ایراد کتاب از دید من یک مقدار کش‌دار شدن آن بود و گاهی تکرار مکررات که باعث طولانی شدن کتاب شده بود.
--------------------------
جملات ماندگار کتاب:
متاسفانه همیشه نمی‌توانید کسی را که عاشقش می‌شوید انتخاب کنید.
...
خداوند در عرش اعلا نشسته و به مردمی که به او توجه ندارند می‌خندد.
...
مسأله ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ نمی‌توانیم ﺑﺮﺍی ﺍﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻛﻪ ﺁﻳﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻳﺎ ﺧﻴﺮ پاسخی ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﻴﻢ.
...
اگر خدایی مارا آفریده باشد، پس باید ما را چیزی مصنوعی بداند. ما حرف می‌زنیم، بحث میکنیم، می‌جنگیم، یکدیگر را ترک میکنیم و می‌میریم.می‌بینی؟ ما چنان هوشمندیم که بمب‌های اتمی می‌سازیم و موشک به ماه می‌فرستیم اما هیچ‌یک نمی‌پرسیم از کجا می‌آییم.
به همین دلیل است که خداوند به ما می‌خندد.
...
بهترین درمان اندوه خشم و عصبانیت است.
...
اگر ستاره‌شناسان سیاره‌ی دیگری کشف کرده بودند که در آن حیات وجود داشت، مردم پاک دیوانه می‌شدند، اما به خود اجازه نمی‌دهند از سیاره‌ای که متعلق به خودشان است شگفت‌زده شوند.
...
این قضیه قدری اسرارآمیز است. پنج میلیارد انسان روی این زمین زندگی میکنند. انسان عاشق یک شخص به خصوص میشود و او را با هیچکس دیگر عوض نمی‌کند.
...
شاید در باغ با یک مریخی برخورد نکنی، اما به احتمال زیاد روزی با خودت برخورد خواهی کرد.
...
ﺗﻮ ﻣﯿﻠﯿﺎردﻫﺎ ﺑﺎر ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﺑﺎ دنیا ﻧﯿﺎﻣﺪن ﻓﺎﺻﻠﻪ داﺷﺘﻪای.
...
وقتي مردم به "ماوراءطبيعي" علاقه نشان می‌دهند، گرفتار نوعي نابينايي جدی‌اند. آنها اسرارآميزترين چيزي را که در مقابلشان است نمی‌بينند- اينكه جهان وجود دارد. به مريخي‌ها و بشقاب‌های پرنده بيشتر علاقه نشان می‌دهند تا كل آفرينش گيج‌كننده‌ای كه پيش پای ما گشوده میشود.
...
به نظر من کل جهان قصد شده است. خواهی دید که پشت هزاران ستاره و کهکشانی که مشاهده میکنیم هدفی وجود دارد.
...
وقتی نتوانید فکر کنید حرف زدن هم چندان فایده‌ای ندارد.
...
این مطلب برایم یک راز بود که چگونه مردم می‌توانند در جهان پرسه بزنند، بدون آنکه مدام درباره اینکه کی هستند و از کجا آمده‌اند از خود سوالاتی بکنند. چگونه میشد به سوال مربوط به زندگی روی این سیاره پشت کرد، یا آن را کاملا بدیهی فرض کرد؟
...
پر از این افکار و احساس‌ها بودم، و این موضوع باعث میشد که همزمان احساس شادی و اندوه کنم. نوعی احساس تنهایی هم در من پدید آورد، اما از این نوع تنهایی خوشم می‌آمد.
...
ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻣﻬﻤﺘﺮ از ﺑﻮدن در ﮐﻨﺎر ﮐﺴﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺶ دارﯾﻢ ﻧﯿﺴﺖ.
...
اگر از زندگی در جزیره یک چیز یاد گرفته باشم این است که همواره روز تازه‌ای در پیش است.
...
نه، خدا مرده است هانس توماس. و ما همان کسانی هستیم که او را کشته‌ایم.
...
روزی یک فضانورد و یک جراح روسی درباره مسیحیت بحث می‌کردند. جراح مغز مسیحی بود، اما فضانورد نبود. فضانورد گفت: من بارها از جو زمین خارج شده‌ام، اما هیچگاه فرشته‌ای ندیده‌ام.
جراح مغز با تعجب به او خیره شد و گفت: من هم مغزهای هوشمند زیادی را عمل کرده‌ام، اما هیچگاه فکری در آن ندیدم.
...
ﺳﻘﺮﺍﻁ میﮔﻔﺖ ﺍﻭ ﻓﻘﻂ ﻫﻤﻴﻦﻗﺪﺭ میﺩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻴﺰی نمیﺩﺍﻧﺪ.
...
ﮔﺎهی ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﻏﺮﻭﺏ، ﻧﺎﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻓﻜﺮ میﻛﻨﻢ، شخصی ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﻫﻢﺍﻳﻨﻚ ﺯﻧﺪگی میﻛﻨﺪ، ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎﺯ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮔﺸﺖ.
...
کسی ﻛﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﺩ ﭼﻴﺰی ﺭﺍ نمیﻓﻬﻤﺪ، ﺭﻭی ﻫﻢ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺩﺭﺳﺖ ﻓﻬﻤﻴﺪﻥ ﻫﻤﻪی ﭼﻴﺰﻫﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
...
خبرها هیچگاه عمر زیادی ندارند. خبر به مدت یک روز توجه آدم را جلب میکند بعد فراموش میشود.
...
نمیﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﭼﻨﮓ ﺯﻣﺎﻥ ﮔﺮﻳﺨﺖ. میﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﻭ ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭﺍﻥ، ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍﻥ ﮔﺮﻳﺨﺖ، ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺯﻣﺎﻥ، ﻧﻪ. ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ میﻛﻨﺪ، ﭼﻮﻥ ﻫﻤﻪی ﭼﻴﺰﻫﺎیی ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺧﻮﺩ میﺑﻴﻨﻴﻢ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻋﻨﺼﺮ ﮔﺬﺭ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
...
من به هیچ جا تعلق ندارم. نه دل هستم، نه خشت، نه خاج، نه پیک، نه شاه هستم، نه سرباز، نه هشت لو، نه تک. همانطور که می‌بینید، فقط ژوکر هستم و ناگزیر بوده‌ام خودم بفهمم چه کسی هستم.
...
میدانی چرا اغلب مردم در اطراف و اکناف جهان پرسه می‌زنند، بدون اینکه از بابت چیزهایی که می‌بینند شگفت‌زده شوند؟
چون جهان به یک عادت تبدیل شده است. هیچکس جهان را باور نمی‌کرد، اگر سالها به آن عادت نکرده بود. این را می‌توان در کودکان دید. آنها چنان تحت تأثیر همه‌ی چیزهایی که در اطراف خود می‌بینند قرار می‌گیرند که نمی‌توانند چشمان خود را باور کنند.
...
ﺯﻣﺎﻥ ﻛﻪ میﮔﺬﺭﺩ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺷﻨﺎﻭﺭ میﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ کسی ﻛﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭی ﺁن‌‌ها ﺭﺍ ﺧﻠﻖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ میﮔﻴﺮﻧﺪ. ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺯﺩﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺫﻫﻦ ﺭﺍﻩ میﻳﺎﺑﺪ.
...
ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﻫﻤﻪی ﭼﻴﺰﻫﺎ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﺯﻣﺎﻥ نمیﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﺳﺎنی ﻛﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻗﺪﻳﻢ ﺭﺍ بیﺭﻧﮓ میﻛﻨﺪ، ﻋﺸﻖ ﺭﺍ بیﺭﻧﮓ ﻛﻨﺪ.
هنگام خواندن راز فال ورق یاد کتاب کوری می‌افتادم، با اینکه این دو کتاب هیچ شباهتی به یکدیگر ندارند ولی دقیقا همین دو قطب مخالف بودنشان برایم جالب توجه است. دنیایی که کوری می‌سازد بی یا کم‌اهمیت بودن کل این دنیای خاکستری‌ست و دنیای راز فال ورق رنگی و دارای اهمیت زیادی است و اصرار دارد به زیستن در لحظه و عادت نکردن به جهان شگفت‌انگیزی که در آن زندگی میکنیم.
نحوه‌ای که راز فال ورق فلسفه‌اش را ارائه میکند و جملات ماندگار بسیار زیادی که از این کتاب برایم یادگاری ماند را خیلی دوست داشتم.
تنها ایراد کتاب از دید من یک مقدار کش‌دار شدن آن بود و گاهی تکرار مکررات که باعث طولانی شدن کتاب شده بود.
--------------------------
جملات ماندگار کتاب:
متاسفانه همیشه نمی‌توانید کسی را که عاشقش می‌شوید انتخاب کنید.
...
خداوند در عرش اعلا نشسته و به مردمی که به او توجه ندارند می‌خندد.
...
مسأله ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ نمی‌توانیم ﺑﺮﺍی ﺍﻳﻦ ﭘﺮﺳﺶ ﻛﻪ ﺁﻳﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻳﺎ ﺧﻴﺮ پاسخی ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﻴﻢ.
...
اگر خدایی مارا آفریده باشد، پس باید ما را چیزی مصنوعی بداند. ما حرف می‌زنیم، بحث میکنیم، می‌جنگیم، یکدیگر را ترک میکنیم و می‌میریم.می‌بینی؟ ما چنان هوشمندیم که بمب‌های اتمی می‌سازیم و موشک به ماه می‌فرستیم اما هیچ‌یک نمی‌پرسیم از کجا می‌آییم.
به همین دلیل است که خداوند به ما می‌خندد.
...
بهترین درمان اندوه خشم و عصبانیت است.
...
اگر ستاره‌شناسان سیاره‌ی دیگری کشف کرده بودند که در آن حیات وجود داشت، مردم پاک دیوانه می‌شدند، اما به خود اجازه نمی‌دهند از سیاره‌ای که متعلق به خودشان است شگفت‌زده شوند.
...
این قضیه قدری اسرارآمیز است. پنج میلیارد انسان روی این زمین زندگی میکنند. انسان عاشق یک شخص به خصوص میشود و او را با هیچکس دیگر عوض نمی‌کند.
...
شاید در باغ با یک مریخی برخورد نکنی، اما به احتمال زیاد روزی با خودت برخورد خواهی کرد.
...
ﺗﻮ ﻣﯿﻠﯿﺎردﻫﺎ ﺑﺎر ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﺑﺎ دنیا ﻧﯿﺎﻣﺪن ﻓﺎﺻﻠﻪ داﺷﺘﻪای.
...
وقتي مردم به "ماوراءطبيعي" علاقه نشان می‌دهند، گرفتار نوعي نابينايي جدی‌اند. آنها اسرارآميزترين چيزي را که در مقابلشان است نمی‌بينند- اينكه جهان وجود دارد. به مريخي‌ها و بشقاب‌های پرنده بيشتر علاقه نشان می‌دهند تا كل آفرينش گيج‌كننده‌ای كه پيش پای ما گشوده میشود.
...
به نظر من کل جهان قصد شده است. خواهی دید که پشت هزاران ستاره و کهکشانی که مشاهده میکنیم هدفی وجود دارد.
...
وقتی نتوانید فکر کنید حرف زدن هم چندان فایده‌ای ندارد.
...
این مطلب برایم یک راز بود که چگونه مردم می‌توانند در جهان پرسه بزنند، بدون آنکه مدام درباره اینکه کی هستند و از کجا آمده‌اند از خود سوالاتی بکنند. چگونه میشد به سوال مربوط به زندگی روی این سیاره پشت کرد، یا آن را کاملا بدیهی فرض کرد؟
...
پر از این افکار و احساس‌ها بودم، و این موضوع باعث میشد که همزمان احساس شادی و اندوه کنم. نوعی احساس تنهایی هم در من پدید آورد، اما از این نوع تنهایی خوشم می‌آمد.
...
ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻣﻬﻤﺘﺮ از ﺑﻮدن در ﮐﻨﺎر ﮐﺴﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺶ دارﯾﻢ ﻧﯿﺴﺖ.
...
اگر از زندگی در جزیره یک چیز یاد گرفته باشم این است که همواره روز تازه‌ای در پیش است.
...
نه، خدا مرده است هانس توماس. و ما همان کسانی هستیم که او را کشته‌ایم.
...
روزی یک فضانورد و یک جراح روسی درباره مسیحیت بحث می‌کردند. جراح مغز مسیحی بود، اما فضانورد نبود. فضانورد گفت: من بارها از جو زمین خارج شده‌ام، اما هیچگاه فرشته‌ای ندیده‌ام.
جراح مغز با تعجب به او خیره شد و گفت: من هم مغزهای هوشمند زیادی را عمل کرده‌ام، اما هیچگاه فکری در آن ندیدم.
...
ﺳﻘﺮﺍﻁ میﮔﻔﺖ ﺍﻭ ﻓﻘﻂ ﻫﻤﻴﻦﻗﺪﺭ میﺩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻴﺰی نمیﺩﺍﻧﺪ.
...
ﮔﺎهی ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻋﺎﺕ ﻏﺮﻭﺏ، ﻧﺎﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻓﻜﺮ میﻛﻨﻢ، شخصی ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﻫﻢﺍﻳﻨﻚ ﺯﻧﺪگی میﻛﻨﺪ، ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺎﺯ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮔﺸﺖ.
...
کسی ﻛﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﺩ ﭼﻴﺰی ﺭﺍ نمیﻓﻬﻤﺪ، ﺭﻭی ﻫﻢ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺩﺭﺳﺖ ﻓﻬﻤﻴﺪﻥ ﻫﻤﻪی ﭼﻴﺰﻫﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ.
...
خبرها هیچگاه عمر زیادی ندارند. خبر به مدت یک روز توجه آدم را جلب میکند بعد فراموش میشود.
...
نمیﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﭼﻨﮓ ﺯﻣﺎﻥ ﮔﺮﻳﺨﺖ. میﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﻭ ﺍﻣﭙﺮﺍﺗﻮﺭﺍﻥ، ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍﻥ ﮔﺮﻳﺨﺖ، ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺯﻣﺎﻥ، ﻧﻪ. ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺮ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﻧﺒﺎﻝ میﻛﻨﺪ، ﭼﻮﻥ ﻫﻤﻪی ﭼﻴﺰﻫﺎیی ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺧﻮﺩ میﺑﻴﻨﻴﻢ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻋﻨﺼﺮ ﮔﺬﺭ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
...
من به هیچ جا تعلق ندارم. نه دل هستم، نه خشت، نه خاج، نه پیک، نه شاه هستم، نه سرباز، نه هشت لو، نه تک. همانطور که می‌بینید، فقط ژوکر هستم و ناگزیر بوده‌ام خودم بفهمم چه کسی هستم.
...
میدانی چرا اغلب مردم در اطراف و اکناف جهان پرسه می‌زنند، بدون اینکه از بابت چیزهایی که می‌بینند شگفت‌زده شوند؟
چون جهان به یک عادت تبدیل شده است. هیچکس جهان را باور نمی‌کرد، اگر سالها به آن عادت نکرده بود. این را می‌توان در کودکان دید. آنها چنان تحت تأثیر همه‌ی چیزهایی که در اطراف خود می‌بینند قرار می‌گیرند که نمی‌توانند چشمان خود را باور کنند.
...
ﺯﻣﺎﻥ ﻛﻪ میﮔﺬﺭﺩ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺷﻨﺎﻭﺭ میﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ کسی ﻛﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭی ﺁن‌‌ها ﺭﺍ ﺧﻠﻖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻭ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ میﮔﻴﺮﻧﺪ. ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺯﺩﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺫﻫﻦ ﺭﺍﻩ میﻳﺎﺑﺪ.
...
ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﻫﻤﻪی ﭼﻴﺰﻫﺎ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﺯﻣﺎﻥ نمیﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﺳﺎنی ﻛﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻗﺪﻳﻢ ﺭﺍ بیﺭﻧﮓ میﻛﻨﺪ، ﻋﺸﻖ ﺭﺍ بیﺭﻧﮓ ﻛﻨﺪ.
December 20, 2021
"زمان نه میگذرد و نه صدایی دارد ، آنکه می گذرد ما هستیم و آنچه صدا می دهد ساعت مان است.
زمان راه خود را در تاریخ با همان سکوت و خستگی ناپذیری فرو می بلعد که خورشید از مشرق طلوع و در مغرب غروب میکند . تمدن های بزرگ را واژگون میکند ، یادمان های باستانی را می فرساید و نسل ها را یکی پس از دیگری حریصانه می بلعد.
برای همین از « تاراج زمان » حرف می زنیم . زمان می جَوَد و خُرد میکند و ما همان کسانی هستیم که میا�� آرواره هایش قرار داریم."
#راز_فال_ورق نوشته ی#یوستین_گردر داستان پسری به نام «هانس توماس» است که مادرش سال ها قبل همسر و فرزندش را ترک کرده است. پدر خانواده پس از دیدن عکس همسرش در مجله مانکن ها متوجه میشود که او در یونان زندگی میکند و در نتیجه تصمیم می‌گیرد به جست‌وجوی همسرش برود. هزینه این سفر را پدر طی یک بخت آزمایی برنده شده‌است و مسافرت با اتومبیل فیات شخصی صورت می‌گیرد.
هر فصل این کتاب به یک ورق نسبت داده شده است و نویسنده در این کتاب مبانی و مفاهیم عمیق فلسفی را در قالب یک داستان و به زبان ساده بیان می کند.
یوستین گردر از داس��ان ها و شهرهای فلاسفه می گوید و اصلی ترین پرسش های انسان را که “ما که هستیم؟ از کجا آمده ایم؟ و به چه شکل موجودیت پیدا کرده ایم؟” و رابطه بین خدا و مخلوق، جایگاه انسان، تفکرات فلسفی فلاسفه از سقراط تا بحث های جالب نیچه را فقط در مکالمات ساده بین پدر و پسر و در یک کتاب کلوچه ای که بین ژوکر و ملوان ردوبدل می شود، بیان می کند.
جالبترین بحث در این کتاب مسئله ژوکر است. شخصی تنها، عجیب، کنجکاو، عاصی و ژرف نگر و استثنایی که تفاوت های چشمگیری با سایر ورق ها دارد.
«کسی که متوجه شود چیزی را نمی‌فهمد، روی‌هم‌رفته در مسیر درست فهمیدن همهٔ چیزها قرار گرفته‌است.»
مفاهیم بسیار مهمی چون لزوم ارتباط انسانها با یکدیگر، ماهیت وجود انسان، لزوم جست و جوی حقیقت از زبان ژوکر بیان میشود که باعث جذابیت کاراکتر وی و همراهی و همذات پنداری خواننده با وی میشود.
راز فال ورق مملو از نماد و سمبل است. نماد هایی چون نوشابه خوش طعم، کارت های ورق، آس دل، نانوا و ژوکری که خودش را گاه به گاه نشان میدهد همه نشان از ماهیت وجودی انسان، هدف او از زندگی و انتهای زندگی انسان هاست.
هر‌کدام از ما میتوانیم در فال ورق زندگی نقش ژوکر را برعهده بگیریم. در پی کشف حقیقت باشیم و راه آگاهی را در پیش بگیریم.راهی که عواقب به خصوص خود را خواهد داشت و به محض قدم نهادن در آن، دیگر انسان سابق نخواهیم بود.
"زمان نه میگذرد و نه صدایی دارد ، آنکه می گذرد ما هستیم و آنچه صدا می دهد ساعت مان است.
زمان راه خود را در تاریخ با همان سکوت و خستگی ناپذیری فرو می بلعد که خورشید از مشرق طلوع و در مغرب غروب میکند . تمدن های بزرگ را واژگون میکند ، یادمان های باستانی را می فرساید و نسل ها را یکی پس از دیگری حریصانه می بلعد.
برای همین از « تاراج زمان » حرف می زنیم . زمان می جَوَد و خُرد میکند و ما همان کسانی هستیم که میا�� آرواره هایش قرار داریم."
#راز_فال_ورق نوشته ی#یوستین_گردر داستان پسری به نام «هانس توماس» است که مادرش سال ها قبل همسر و فرزندش را ترک کرده است. پدر خانواده پس از دیدن عکس همسرش در مجله مانکن ها متوجه میشود که او در یونان زندگی میکند و در نتیجه تصمیم می‌گیرد به جست‌وجوی همسرش برود. هزینه این سفر را پدر طی یک بخت آزمایی برنده شده‌است و مسافرت با اتومبیل فیات شخصی صورت می‌گیرد.
هر فصل این کتاب به یک ورق نسبت داده شده است و نویسنده در این کتاب مبانی و مفاهیم عمیق فلسفی را در قالب یک داستان و به زبان ساده بیان می کند.
یوستین گردر از داس��ان ها و شهرهای فلاسفه می گوید و اصلی ترین پرسش های انسان را که “ما که هستیم؟ از کجا آمده ایم؟ و به چه شکل موجودیت پیدا کرده ایم؟” و رابطه بین خدا و مخلوق، جایگاه انسان، تفکرات فلسفی فلاسفه از سقراط تا بحث های جالب نیچه را فقط در مکالمات ساده بین پدر و پسر و در یک کتاب کلوچه ای که بین ژوکر و ملوان ردوبدل می شود، بیان می کند.
جالبترین بحث در این کتاب مسئله ژوکر است. شخصی تنها، عجیب، کنجکاو، عاصی و ژرف نگر و استثنایی که تفاوت های چشمگیری با سایر ورق ها دارد.
«کسی که متوجه شود چیزی را نمی‌فهمد، روی‌هم‌رفته در مسیر درست فهمیدن همهٔ چیزها قرار گرفته‌است.»
مفاهیم بسیار مهمی چون لزوم ارتباط انسانها با یکدیگر، ماهیت وجود انسان، لزوم جست و جوی حقیقت از زبان ژوکر بیان میشود که باعث جذابیت کاراکتر وی و همراهی و همذات پنداری خواننده با وی میشود.
راز فال ورق مملو از نماد و سمبل است. نماد هایی چون نوشابه خوش طعم، کارت های ورق، آس دل، نانوا و ژوکری که خودش را گاه به گاه نشان میدهد همه نشان از ماهیت وجودی انسان، هدف او از زندگی و انتهای زندگی انسان هاست.
هر‌کدام از ما میتوانیم در فال ورق زندگی نقش ژوکر را برعهده بگیریم. در پی کشف حقیقت باشیم و راه آگاهی را در پیش بگیریم.راهی که عواقب به خصوص خود را خواهد داشت و به محض قدم نهادن در آن، دیگر انسان سابق نخواهیم بود.
March 9, 2009
هذا الكتاب لايشبه شيئا قرأته. ربما لأنه أول قرائتي عن الفلسفة؟
"رائع أيما روعة، مثير أيما إثارة، وجذاب أيما جذابية"
يأخذك قسرا إلى عالم يتراقص بين الحقيقة والخيال
تقرؤه في ساعات صفائك
مستخدما عدستك المكبرة
أو حتى مصباحك الذي لايزيد طولا عن سبابتك
بعد تركك له، ترافقك أحداثه إلى أن تعود -من أجله- إلى ساعة صفاء أخرى
أوصي به لكل مفكر حالـم
"رائع أيما روعة، مثير أيما إثارة، وجذاب أيما جذابية"
يأخذك قسرا إلى عالم يتراقص بين الحقيقة والخيال
تقرؤه في ساعات صفائك
مستخدما عدستك المكبرة
أو حتى مصباحك الذي لايزيد طولا عن سبابتك
بعد تركك له، ترافقك أحداثه إلى أن تعود -من أجله- إلى ساعة صفاء أخرى
أوصي به لكل مفكر حالـم
July 26, 2017
Ήμουν νιο και γέρασα όταν είχα διαβάσει τον «Κόσμο της Σοφίας» του ιδίου και το είχα λατρέψει γιατί κατάλαβε το μυαλό μου σε μέγεθος μπάμιας και πέντε – δέκα φιλοσοφικά ρεύματα. Μετά από χρόνια, έπεσε στα χέρια μου το έτερον βιβλίο του Νορβηγού συγγραφέα, βιβλίο που κυκλοφόρησε πριν από το παγκόσμιο best seller της Σοφίας αλλά που ωστόσο είχε κερδίσει το βραβείο number one των κριτικών της Νορβηγίας. Έκτοτε το βιβλίο, σκονιζόταν (εντάξει καμιά φορά ξεσκονιζόταν κιόλας) στη βιβλιοθήκη, μέχρι που με ξανάπιασαν οι φιλοσοφικές αναζητήσεις μου και το έπιασα στα χέρια μου.
Πρόκειται για ένα road-trip-book με τρία ταξίδια. Το ρεαλιστικόν, το ταξίδι του μικρού Χανς – Τόμας με τον πατέρα του από την παγωμένη Νορβηγία στην Ελλάδα των φιλοσόφων για να βρούνε τη μαμά που τους εγκατέλειψε αμφότερους και δύο φανταστικά ή μήπως όχι ταξίδια άλλων δύο ηρώων σ’ένα νησί με μια πορφυρή γκαζόζα. Τραπουλόχαρτα που την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια από τη φαντασία των ανθρώπων και ζωντανεύουν, απίστευτοι μαθηματικοί υπολογισμοί με πασιέντσες και τον χρόνο που φεύγει ή μένει και κάποιες φιλοσοφικές πινελιές. Ιστορίες – μπάμπουσκες, που η μία ξεπηδάει από την άλλη, η μία κρύβεται στην άλλη, η μία γεννάει την άλλη… με μία λέξη εγκιβωτισμός.
Στο προσωπικόν του πράγματος τώρα, η ιδέα σαφώς ήταν πρωτότυπη, το παραμύθι καλοδουλεμένο (δεν το συζητώ καν για όλους αυτούς τους μαθηματικούς υπολογισμόύς!) αλλά εγώ τώρα κάτι έχασα… κάτι δεν κατάλαβα… ή μάλλον πολλά δεν κατάλαβα… η όλη ιστορία μου φάνηκε άκρως απλοϊκή και οι ταξιδιωτικές πινελιές ολίγον από Ιταλία ολίγον από Ελλάδα, έμοιαζαν σαν φτηνά άρθρα ταξιδιωτικού ερασιτεχνικού blog. Λίγο ��ρασί, λίγο θάλασσα και τ’αγόρι μου… και πολύ τζατζίκι και φέτα… και βάλε και μια χωριάτικη και μια ρετσίνα… (ωχ! Sorry αυτό είναι από άλλο blog). Εάν ήμουν Σκανδιναυή νεαρά που έψαχνα greek lover ή αμερικάνα συνταξιούχα ίσως όλες αυτές οι περιγραφές να μου φαίνονταν μαγικές αλλά ως σκορόφιδον made in Greece παίρναγαν και δεν ακουμπούσαν…
Κατά τα άλλα, πολλά απλά φιλοσοφικά τσιτάτα (σαν τον Κοέλιο ένα πράγμα) που ίσως εάν ήμουν εκεί γύρω στα 18 να τα έβρισκα άκρως ενδιαφέροντα, έλα όμως τώρα που το μόνο κοινό που έχω με την νεαρή αυτή ηλικία είναι στο τέλος το 8…
Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε στο goodreads πόσοι Άραβες βαθμολόγησαν με άριστα το βιβλίο…
Βαθμολογία: 6/10 (τώρα εγώ κάπου το ‘χασα, ο συγγραφέας το είχε ήδη χαμένο από πριν, τι να σας πω;;;)
Υ.Γ. Μόλις είδα πως το βιβλίο είχε πάρει το βραβείο The Norwegian Critics Prize for Best Children's or Youth's Literature [1990]… Τώρα εξηγούνται όλα… Το βιβλίο μια χαρά είναι για εφηβικές ηλικίες… Τι μας το πλασάρανε εμάς ως βιβλίο ενηλίκων;;;
Readathon 2017: Ένα βιβλίο που βρίσκεται καιρό στο ράφι σας [29/80]
http://skorofido.blogspot.gr/2017/07/...
Πρόκειται για ένα road-trip-book με τρία ταξίδια. Το ρεαλιστικόν, το ταξίδι του μικρού Χανς – Τόμας με τον πατέρα του από την παγωμένη Νορβηγία στην Ελλάδα των φιλοσόφων για να βρούνε τη μαμά που τους εγκατέλειψε αμφότερους και δύο φανταστικά ή μήπως όχι ταξίδια άλλων δύο ηρώων σ’ένα νησί με μια πορφυρή γκαζόζα. Τραπουλόχαρτα που την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια από τη φαντασία των ανθρώπων και ζωντανεύουν, απίστευτοι μαθηματικοί υπολογισμοί με πασιέντσες και τον χρόνο που φεύγει ή μένει και κάποιες φιλοσοφικές πινελιές. Ιστορίες – μπάμπουσκες, που η μία ξεπηδάει από την άλλη, η μία κρύβεται στην άλλη, η μία γεννάει την άλλη… με μία λέξη εγκιβωτισμός.
Στο προσωπικόν του πράγματος τώρα, η ιδέα σαφώς ήταν πρωτότυπη, το παραμύθι καλοδουλεμένο (δεν το συζητώ καν για όλους αυτούς τους μαθηματικούς υπολογισμόύς!) αλλά εγώ τώρα κάτι έχασα… κάτι δεν κατάλαβα… ή μάλλον πολλά δεν κατάλαβα… η όλη ιστορία μου φάνηκε άκρως απλοϊκή και οι ταξιδιωτικές πινελιές ολίγον από Ιταλία ολίγον από Ελλάδα, έμοιαζαν σαν φτηνά άρθρα ταξιδιωτικού ερασιτεχνικού blog. Λίγο ��ρασί, λίγο θάλασσα και τ’αγόρι μου… και πολύ τζατζίκι και φέτα… και βάλε και μια χωριάτικη και μια ρετσίνα… (ωχ! Sorry αυτό είναι από άλλο blog). Εάν ήμουν Σκανδιναυή νεαρά που έψαχνα greek lover ή αμερικάνα συνταξιούχα ίσως όλες αυτές οι περιγραφές να μου φαίνονταν μαγικές αλλά ως σκορόφιδον made in Greece παίρναγαν και δεν ακουμπούσαν…
Κατά τα άλλα, πολλά απλά φιλοσοφικά τσιτάτα (σαν τον Κοέλιο ένα πράγμα) που ίσως εάν ήμουν εκεί γύρω στα 18 να τα έβρισκα άκρως ενδιαφέροντα, έλα όμως τώρα που το μόνο κοινό που έχω με την νεαρή αυτή ηλικία είναι στο τέλος το 8…
Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε στο goodreads πόσοι Άραβες βαθμολόγησαν με άριστα το βιβλίο…
Βαθμολογία: 6/10 (τώρα εγώ κάπου το ‘χασα, ο συγγραφέας το είχε ήδη χαμένο από πριν, τι να σας πω;;;)
Υ.Γ. Μόλις είδα πως το βιβλίο είχε πάρει το βραβείο The Norwegian Critics Prize for Best Children's or Youth's Literature [1990]… Τώρα εξηγούνται όλα… Το βιβλίο μια χαρά είναι για εφηβικές ηλικίες… Τι μας το πλασάρανε εμάς ως βιβλίο ενηλίκων;;;
Readathon 2017: Ένα βιβλίο που βρίσκεται καιρό στο ράφι σας [29/80]
http://skorofido.blogspot.gr/2017/07/...
July 25, 2014
آیا هرگز این اتفاق برایت نیفتاده که چیزی نقاشی کنی یا بسازی که درست همانی نباشد که در ذهنت بود؟ بارها سعی میکنی به افکارت تجلی ببخشی، هرگز تسلیم نخواهی شد. دلیلش این است که آنچه در ذهن داری بسیار کاملتر از تصاویر و تقلیدهایی است که سعی در پدید آوردنش داری. این موضوع درباره‌ی هر چیزی که در اطرافت می‌بینی صدق میکند. ما تصورات فراوانی داریم که به تجربه دقیقتر میشود. و هانس توماس حتماً میدانی چرا ما چنین تصورانی داریم، دلیلش این است که تمامی تصاویری که ما با خود همراه داریم از جهان مُثُل گرفته شده‌اند. ما در حقیقت به آن جهان تعلق داریم نه این دنیایی که در آن، زمان هر چیز مورد علاقه‌مان را از ما می‌گیرد. روح ما پیش از اینکه در بدنمان جا بگیرد آنجا زندگی می‌کرده و وقتی جسممان زیر بار فشار زمان از میان برود به آنجا باز می‌گردد.
از متن کتاب
از متن کتاب
June 2, 2020
The author of 'The Solitaire Mystery' is better known for Sophie's World, a famous novel that I began as a teenager then quickly abandoned. I can't remember why, as I was hardly a picky reader then. I read a 700 page memoir by Chairman Mao's personal doctor, for goodness sake. (It's called The Private Life of Chairman Mao.) After reading 'The Solitaire Mystery', however, I got an inkling. I will say this for it, 'The Solitaire Mystery' kept my mind off the apocalyptic state of the world for a few hours, and I am thankful. Unfortunately the form this distraction took was annoyance. The plot contains four or five stories nested within stories, except they're actually all the same story, with a heavy-handed moral about being aware of how amazing life is. Alcoholic deadbeat dads feature heavily, while the few women are beautiful, mysterious, and totally lacking any personality. The deck of cards conceit is fun at first, yet rapidly becomes tiresome through overuse. 'Jokers' are praised with exhausting sincerity, which is unfortunate as recent cinema has really ruined that as an epithet. In short, 'The Solitaire Mystery' felt like being regaled with an endlessly looping anecdote by a slightly drunk man who thinks he's a radical thinker. A quote from the Daily Telegraph describes it as, 'Intellectually arresting, emotionally uplifting'. Instead I found myself intellectually and emotionally irritated.
The lesson here is that my brain needs books so I don't have to listen to my anxious thoughts, and quality is a secondary consideration at a time of closed libraries. Thus I am grateful that this book was lent to me. It also made me eager to get back to the turgid bafflement of Gravity's Rainbow, which is at least hardcore weird.
The lesson here is that my brain needs books so I don't have to listen to my anxious thoughts, and quality is a secondary consideration at a time of closed libraries. Thus I am grateful that this book was lent to me. It also made me eager to get back to the turgid bafflement of Gravity's Rainbow, which is at least hardcore weird.
June 5, 2017
داستان در مورد سفر پدر و پسری به نام هانس توماس است که از شمال اروپا به یونان می‌روند تا به دنبال همسر (و مادر) خود که چندین سال پیش برای تبدیل شدن به یک مدل هنری زادگاه خود را به شکلی عجیب ترک کرده‌است، بگردند و او را بیابند. هزینه این سفر را پدر طی یک بخت آزمایی برنده شده‌است و مسافرت با اتومبیل فیات شخصی صورت می‌گیرد. در طول سفر هانس توماس با ماجراهای عجیبی رو به رو میشود و پی به رازهای عمیقی می‌برد که نه تنها به وی بلکه به سرنوشت همه انسانها مربوط میشود. ابتدا مردی ریز جثه و بسیار عجیب به او یک عینک ذره‌بینی میدهد و می‌گوید که به آن نیاز خواهد داشت. سپس در یک مهمان‌خانه در روستایی در کوه‌پایه‌های آلپ، پیرمردی نانوا به او کلوچه‌ای می���دهد که در آن کتابی بسیار کوچک وجود دارد و کتاب یک داستان موازی دیگر در داستان اصلی ایجاد میکند. کتاب دوم که کتاب نان شیرمالی نام دارد خاطراتِ شخصی است که کشتی‌اش در دریا شکسته و بعد به ساحل یک جزیره بسیار عجیب با موجوداتی به شکل کارتهای ورق بازی و یک نفر انسان به نام فرود می‌رسد. هانس توماس اندک اندک متوجه میشود، در این دنیا چیزهایی شگفت وجود دارد و برایش سوال‌هایی فلسفی دربارهٔ ماهیتِ وجودیِ انسان، هدفِ ما روی این کرهٔ خاک و «از کجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود» مطرح میشود. او سعی میکند با ذهنِ کودکانهٔ خود پاسخ این معماها را پیدا کند و همزمان از پدرش هم کمک بگیرد. آنها مراحل مختلفی را در جاده و کشتی پشت سر می‌گذارند و تا در نهایت مادر هانس توماس را که به مدلی برای عکاسی حرفه‌ای تبدیل شده‌است می‌یابند و با هم به محل زندگیشان بر می‌گردند. البته در کنار داستان اصلی، داستان موازی دوم نیز جریان خود را دارد و پسر آنرا از روی همان کتاب نان شیرمالی مطالعه میکند. و در پایان این دو داستان موازی به وحدتی ارگانیک می رسند
June 18, 2014
خیلی داستان زندگی سقراط و فلسفه ش رو شنیده بودم و جملاتی که می گفت:"من کیستم و از کجا آمده ام و به کجا میروم" یا "یک چیز میدانم و آن این است که هیچ نمی دانم" یا همون عالم مُثُل که سقراط تو فلسفه ش زیاد در موردش صحبت می کنه، ولی واقعا نتونستم به این قشنگی که این کتاب همه این ها رو در قالب یک داستان تخیلی یا شاید از دید بقیه کودکانه گفته شده درک کنم.
داستان درمورد پدر و پسری به اسم هانس است که برای پیدا کردن مادرش به یونان (سرزمین فیلسوف ها) سفر میکنند.در راه کتابی به دست هانس میرسه که در مورد شهری هست که کوتوله هایی تو اونجا نقش 52 تا فال ورق رو بازی می کنند و شباهت زیادی به آدم ها دارن از این نظر که نمیدونن کی هستن و به کجا میرن و از کجا اومدن و فقط زندگی میکنند بدون اینکه حیرت و کنجکاوی نسبت به خودشون و دنیا داشته باشن.مثلا اونجا نوشابه هایی است که با خوردنش لحظه ای به هوشیاری و لذت میرسن ولی با زیاد خوردنش مغز و فکرشون از بین میره این همون مثالی هست برای "دانایی یعنی ندانی که میدانی"وقتی فکر میکنی یا میدونی که میدونی این باعث میشه دیگه نذاره بیشتر فکر کنی و ذهنت برای همیشه بسته می مونه و مطالب جالب دیگه که با این شهر و داستان هانس بهم ربط دارن... وخلاصه شخصیت جوکر در نقش فیلسوف تو این شهر میاد و بقیه داستان....
اینم بگم که داستان اولش خیلی خسته کنندس ولی کم کم نمیشه زمین بزاریش.
داستان درمورد پدر و پسری به اسم هانس است که برای پیدا کردن مادرش به یونان (سرزمین فیلسوف ها) سفر میکنند.در راه کتابی به دست هانس میرسه که در مورد شهری هست که کوتوله هایی تو اونجا نقش 52 تا فال ورق رو بازی می کنند و شباهت زیادی به آدم ها دارن از این نظر که نمیدونن کی هستن و به کجا میرن و از کجا اومدن و فقط زندگی میکنند بدون اینکه حیرت و کنجکاوی نسبت به خودشون و دنیا داشته باشن.مثلا اونجا نوشابه هایی است که با خوردنش لحظه ای به هوشیاری و لذت میرسن ولی با زیاد خوردنش مغز و فکرشون از بین میره این همون مثالی هست برای "دانایی یعنی ندانی که میدانی"وقتی فکر میکنی یا میدونی که میدونی این باعث میشه دیگه نذاره بیشتر فکر کنی و ذهنت برای همیشه بسته می مونه و مطالب جالب دیگه که با این شهر و داستان هانس بهم ربط دارن... وخلاصه شخصیت جوکر در نقش فیلسوف تو این شهر میاد و بقیه داستان....
اینم بگم که داستان اولش خیلی خسته کنندس ولی کم کم نمیشه زمین بزاریش.
February 5, 2017
فکر نکنم کتابی باشه که به همین زودیا از ذهنم بیرون بره .
موندم از کجا شروع کنم ؛ از چی بگم ؛ این همه عمق مطلب رو چجوری بگم .
اولین کتابی بود که از یاستین گاردر خوندم ؛ و به عنوان اولین اثر فوق العاده خوب بود – باید بازم از این نویسنده بخونم ...
فلسفی و فانتزی بود ؛ همیشه دنبال همچین کتابی بودم ؛ فانتزی که هست همینش خیلی خوبه ، ولی مهم تر از اون یه چیز دیگه اس : فلسفی هست ولی در قالب داستان . فلسفه خالص نیست . فلسفه خیلی زیبا و دلنشینه . ولی این چون با فانتزی ترکیب شده بود به یه شاهکار تبدیل شد .
نمیتونم بیشتر چیزی بگم چون واقعا وقت نیاز دارم که درکش کنم و مطمئنا وقتی درکش کنم هم به خاطر خطر لوث شدن و لو رفتن داستان نباید چیزی بگم . فقط میتونم بگم که اینو بخونید . حیفه به ولله.
+اینهمه تا حالا ورق بازی کردم ؛ مطمئنا از این به بعد جور دیگه ای به ورق ها نگاه میکنم ... مخصوصا به ژوکر
موندم از کجا شروع کنم ؛ از چی بگم ؛ این همه عمق مطلب رو چجوری بگم .
اولین کتابی بود که از یاستین گاردر خوندم ؛ و به عنوان اولین اثر فوق العاده خوب بود – باید بازم از این نویسنده بخونم ...
فلسفی و فانتزی بود ؛ همیشه دنبال همچین کتابی بودم ؛ فانتزی که هست همینش خیلی خوبه ، ولی مهم تر از اون یه چیز دیگه اس : فلسفی هست ولی در قالب داستان . فلسفه خالص نیست . فلسفه خیلی زیبا و دلنشینه . ولی این چون با فانتزی ترکیب شده بود به یه شاهکار تبدیل شد .
نمیتونم بیشتر چیزی بگم چون واقعا وقت نیاز دارم که درکش کنم و مطمئنا وقتی درکش کنم هم به خاطر خطر لوث شدن و لو رفتن داستان نباید چیزی بگم . فقط میتونم بگم که اینو بخونید . حیفه به ولله.
+اینهمه تا حالا ورق بازی کردم ؛ مطمئنا از این به بعد جور دیگه ای به ورق ها نگاه میکنم ... مخصوصا به ژوکر
July 27, 2015
بد نبود.به نظرم یه جاهایی منطق داستانی نداشت.یه کمی هم به سنم نمیخورد.اما به مفاهیم فلسفی علاقه مندم کرد...
April 1, 2017
I'm really toying the line between 3 and 4 stars so I've settled with 3.5. It's a hard one, as the concept with this book was so clever and different; and it's not like me to say but I almost think it was too different.
Hans Thomas and his father travel across Europe in search of his mother, who they believe is in Athens.
While on this journey Hans Thomas is given a magnifying glass by a dwarf and shortly after 4 sticky buns from a baker, the largest one containing a very small book inside.
So begins a story within a story within a story - threefold! Even my head was struggling to keep everything straight.
During the story within the sticky bun book we learn of a magical island with 52 dwarves each a card from a pack of playing cards - so 2 of diamonds, king of spades etc.
Throughout we learn that this information passes on to another every 52 years, and by the very end of the book we learn how this island and the men who have learned all of its secrets and treasures link in with Hans Thomas and his family.
A very smart premise and it is a remarkably woven tale, I enjoyed it and the writing was wonderful, with even some philosophy thrown in! I just feel it was kind of tricky for me to get my head around, I was concentrating so much I didn't get to stop and actually enjoy the book itself. Still 3.5 I reckon.
Hans Thomas and his father travel across Europe in search of his mother, who they believe is in Athens.
While on this journey Hans Thomas is given a magnifying glass by a dwarf and shortly after 4 sticky buns from a baker, the largest one containing a very small book inside.
So begins a story within a story within a story - threefold! Even my head was struggling to keep everything straight.
During the story within the sticky bun book we learn of a magical island with 52 dwarves each a card from a pack of playing cards - so 2 of diamonds, king of spades etc.
Throughout we learn that this information passes on to another every 52 years, and by the very end of the book we learn how this island and the men who have learned all of its secrets and treasures link in with Hans Thomas and his family.
A very smart premise and it is a remarkably woven tale, I enjoyed it and the writing was wonderful, with even some philosophy thrown in! I just feel it was kind of tricky for me to get my head around, I was concentrating so much I didn't get to stop and actually enjoy the book itself. Still 3.5 I reckon.
July 11, 2018
سرّ الصبر
عدد الصفحات: 382
للكاتب الفيلسوف جوستين غاردر الذي كتب في وقت لاحق رائعته (عالم صوفي).
يخرج الأب الفيلسوف مع أبنه الصغير بسيارته الفيات الحمراء من ارندل ويتجهون إلى اليونان عبر الألب بحثاً عن الأم والزوجة التي تركته قبل ثمان سنوات لتبحث عن ذاتها. في الطريق إلى اثينا يصادفهم قزم عند محطة وقود يعطي عدسة مكبرة للصغير. الذي ينظر من خلالها إلى كتاب قصة الليموناظة الأرجوانية ذات الكلمات الصغيرة الذي يمنحه أياه الخباز العجوز في وقت لاحق داخل فطيرة عند قرية دورف الصغيرة التي يصادفونها في طريقهم إلى اليونان.
هنا يبدأ هانس توماس القراءة عن الجزيرة العجيبة بواسطة العدسة بشكل سري في المقعد الخلفي للسيارة. والمغامرة التي خاضها العجوز فرود على الجزيرة. والأحداث المشوقة وشخصيات أوراق اللعب الغريبة والمسائل الفلسفية والمعلومات الكثيرة التي يعرضها الكتاب بطريقة شيقة وحبكة متقنة وجميلة تجعلك مندهشاً مثل الصبي هانس.
سرّ الصبر المبدعة والمحيرة والمثيرة، وهي أيضاً كما يذكر الكاتب جوستين غاردر يدرب على المسائل الفلسفية الكبرى التي طرحها الجوكر: "من نحن ومن أين أتينا؟"
في النهاية المرأة التي لم تجد نفسها وجدت أبنها. والجواكر هم الفلاسفة الذين يظهرون على مر العصور ويطرحون الأسئلة عن الوجود ويذكرون الكل من وقت لأخر وبأنتظام بأن عليهم أن يستغربوا من كونهم أحياء!
إستمتعت بالأيام التي قضيتها في قراءته.
محمد فهمي
عدد الصفحات: 382
للكاتب الفيلسوف جوستين غاردر الذي كتب في وقت لاحق رائعته (عالم صوفي).
يخرج الأب الفيلسوف مع أبنه الصغير بسيارته الفيات الحمراء من ارندل ويتجهون إلى اليونان عبر الألب بحثاً عن الأم والزوجة التي تركته قبل ثمان سنوات لتبحث عن ذاتها. في الطريق إلى اثينا يصادفهم قزم عند محطة وقود يعطي عدسة مكبرة للصغير. الذي ينظر من خلالها إلى كتاب قصة الليموناظة الأرجوانية ذات الكلمات الصغيرة الذي يمنحه أياه الخباز العجوز في وقت لاحق داخل فطيرة عند قرية دورف الصغيرة التي يصادفونها في طريقهم إلى اليونان.
هنا يبدأ هانس توماس القراءة عن الجزيرة العجيبة بواسطة العدسة بشكل سري في المقعد الخلفي للسيارة. والمغامرة التي خاضها العجوز فرود على الجزيرة. والأحداث المشوقة وشخصيات أوراق اللعب الغريبة والمسائل الفلسفية والمعلومات الكثيرة التي يعرضها الكتاب بطريقة شيقة وحبكة متقنة وجميلة تجعلك مندهشاً مثل الصبي هانس.
سرّ الصبر المبدعة والمحيرة والمثيرة، وهي أيضاً كما يذكر الكاتب جوستين غاردر يدرب على المسائل الفلسفية الكبرى التي طرحها الجوكر: "من نحن ومن أين أتينا؟"
في النهاية المرأة التي لم تجد نفسها وجدت أبنها. والجواكر هم الفلاسفة الذين يظهرون على مر العصور ويطرحون الأسئلة عن الوجود ويذكرون الكل من وقت لأخر وبأنتظام بأن عليهم أن يستغربوا من كونهم أحياء!
إستمتعت بالأيام التي قضيتها في قراءته.
محمد فهمي
Displaying 1 - 30 of 1,734 reviews