Misschien is het nog iets vroeg voor een kerstverhaal, toch heb ik ook in november genoten van dit bijzondere verhaal dat begint in bruisend Narobi enMisschien is het nog iets vroeg voor een kerstverhaal, toch heb ik ook in november genoten van dit bijzondere verhaal dat begint in bruisend Narobi en eindigt in het besneeuwde Schotland. Over de jonge Makena die niets liever wil dan bergen beklimmen met haar vader maar na de dood van haar ouders de toppen van de bergen niet meer kan zien.
De sneeuwengel is een verhaal dat zich afspeelt in de realiteit maar waar magie tussen de pagina’s aanwezig is. De laatste 100 bladzijdes en bepaalde wendingen in het verhaal vielen wat tegen, toch vond ik dit een mooi boek over hoop, vossen, veerkracht en vertrouwen in de mensen om je heen. ...more
Het komt maar zelden voor dat ik verrast word door een nieuw kinderboek. Een liefde voor de Nederlandstalige jeugdliteratuur, werk dat daar mee te makHet komt maar zelden voor dat ik verrast word door een nieuw kinderboek. Een liefde voor de Nederlandstalige jeugdliteratuur, werk dat daar mee te maken heeft, dit Instagram account – nieuwe boekenkennis opdoen doe ik eigenlijk doorlopend en zonder er erg in te hebben. Als ik een boekhandel inloop is dat vaak met een flink verlanglijstje of een nieuwsgierige neus; om een net nieuw verschenen titel alvast even in te kijken, om een inschatting te maken of dit verhaal ook op die verlanglijst gaat komen of meteen op een tiplijst richting scholen gaat.
Afgelopen week liep ik echter boekhandel Donner binnen en werd ik verrast door Rosa, die op haar eigen bijzondere wijze de tegengestelde richting inzwom – zoals zalmen dat zo goed kunnen – en zo bij mij terecht kwam.
"Het duurde even voordat ik de woorden gevonden had om iets over Kelderkinderen op papier te zetten. Misschien waren het de drukke omstandigheden, een"Het duurde even voordat ik de woorden gevonden had om iets over Kelderkinderen op papier te zetten. Misschien waren het de drukke omstandigheden, een volhardend lees- en schrijfdipje; maar het was vooral dit verhaal. Dit verhaal dat na het uitlezen rond bleef sluimeren in mijn hoofd, maar zich maar moeilijk liet vangen in een rake beschrijving."
Waar in het eerste deel in de Oerbloed trilogie Obbe met een ongelukkige val in zijn eigen avontuur belandt, begint het tweede avontuur van dit hoofdpWaar in het eerste deel in de Oerbloed trilogie Obbe met een ongelukkige val in zijn eigen avontuur belandt, begint het tweede avontuur van dit hoofdpersonage met een opzettelijke sprong in het diepe.
Deze sprong in het woeste kolkende water van rivier de Droeve is misschien een samenloop van omstandigheden. Maar toont wel een bewuste keuze die Obbe en zijn reisgenoot Darja maken om hun taak – het veiligstellen van het Zevende Boek – te volbrengen. Het is dit bewustzijn dat als rode draad door de rest van De Schaduwsluiper loopt. Niet langer is dit een avontuur waar de twee zo maar in zijn gevallen, ze nemen nu zelf actief deel aan hun eigen lot.
Een omslag (en binnenkant) om in te lijsten. Een verhaal over Jonas die met zijn familie verhuist naar het eiland waar zijn vader geboren is. Het boekEen omslag (en binnenkant) om in te lijsten. Een verhaal over Jonas die met zijn familie verhuist naar het eiland waar zijn vader geboren is. Het boek wordt getypeerd door de stramme relatie tussen Jonas en zijn vader. Een vader en zoon die allebei belemmerd worden door woorden die ze niet hardop kunnen zeggen. De een doordat de woorden zijn stotteren in zijn mond blijven steken, de ander vanuit een behoefte om de woorden weg te stoppen.
Prachtig en toch voelde het alsof er iets miste. Alsof het verhaal meer pagina's nodig had om echt tot de volledige potentie te komen. Toch ontroerde het me....more
Het verhaal van Gracie en Aurore, twee meisjes die ondanks een verschil in tijd, leven en karakter, een vriendin in elkaar vinden. Ietwat voorspelbaarHet verhaal van Gracie en Aurore, twee meisjes die ondanks een verschil in tijd, leven en karakter, een vriendin in elkaar vinden. Ietwat voorspelbaar, toch ontroerend. Ik vind het knap hoe Joke Reijnders zo transparant en laagdrempelig over de dood en rouw schrijft, tegelijkertijd zou dit boek zo een sprookje kunnen zijn. ...more
Lekker eigenwijs luidt het thema van de aankomende Kinderboekenweek. Rebels, tegendraads, dat is wat ik als interpretaties zie van dit thema. Het zijnLekker eigenwijs luidt het thema van de aankomende Kinderboekenweek. Rebels, tegendraads, dat is wat ik als interpretaties zie van dit thema. Het zijn vaak boeken met grote statements, zorgen om het klimaat, een oog voor de ander, hoofdpersonages als rebellen in hart en nieren.
Voor mij ligt een prentenboek dat ik zelf zou willen tippen voor dit thema; Olivia durft van Miriam Bouwens. Een verhaal dat voor mij in alles lekker eigenwijs is, maar dan op een andere manier.
I think Juno Dawson's writing is better suited to more pages, but I gobbled this - this wonderful but somber, tragic but powerful story - up all the sI think Juno Dawson's writing is better suited to more pages, but I gobbled this - this wonderful but somber, tragic but powerful story - up all the same. ...more
Wat een lekker leesboek. Over Torre die in de zomervakantie bij zijn excentrieke oom Fons moet gaan logeren in een verlaten hutje hoog in de bergen enWat een lekker leesboek. Over Torre die in de zomervakantie bij zijn excentrieke oom Fons moet gaan logeren in een verlaten hutje hoog in de bergen en daar letterlijk in een avontuur binnenvalt. Over op avontuur gaan en bijdehante aardmannetjes tegenkomen, een verschrikkelijke berglor moeten verslaan en je beste vriend in een geitje vinden - maar ook over een ander avontuur waarin je jezelf een beetje beter leert kennen. Een verhaal geschreven met een knipoog, erg charmant.