Ian D's Reviews > Δωδέκατη νύχτα

Για να πω την αλήθεια (όχι χωρίς μια υποψία ντροπής), έμαθα για τη Δωδεκάτη Νύχτα στο φινάλε του Ερωτευμένου Σαίξπηρ, εκεί που η Gwyneth Paltrow δίνει την έμπνευση για όλο το έργο στο Joseph Fiennes. Πολύ ωραία ταινία, by the way, να τη δείτε.

Το θεατρικό, τώρα, είναι μια απολαυστική φαρσοκωμωδία γεμάτη ευτράπελα, ανατροπές και με έντονη κοινωνική κριτική για τους ρόλους των δύο φύλων αλλά σερβιρισμένη με κομψότητα και χάρη. Γιατί ο Βάρδος δεν ξεχνούσε ποτέ την τέχνη του.
Διπλής ανάγνωσης και πονηρό κλείσιμο ματιού ως προς το ομοερωτικό στοιχείο που υπέβοσκε και στο δίδυμο Ολίβια - Βιόλα και κυριώς μεταξύ δούκα και Σεζάριο όπως ακριβώς ο Παπαμιχαήλ με τη Βουγιουκλάκη - Πίπης στo H Αρχόντισσα και o Αλήτης - καθόλου καλή ταινία. Γιατί ο Βάρδος ήταν τόσο μπροστά.