Το πιο γνωστό έργο του Μολιέρου; Δεν ξέρω (αν και έτσι φαίνεται) αλλά ίσως και να μην έχει και τόση σημασία, γιατί το έργο του Γάλλου δημιουργού είναιΤο πιο γνωστό έργο του Μολιέρου; Δεν ξέρω (αν και έτσι φαίνεται) αλλά ίσως και να μην έχει και τόση σημασία, γιατί το έργο του Γάλλου δημιουργού είναι υπεράνω κριτικής έτσι κι αλλιώς. Θα πω μόνο πως το απόλαυσα πολύ και για τη δροσιά της γραφής και για τη διαχρονικότητά του.
Δεν ξέρω αν ο Μολιέρος είναι ο πατέρας της φαρσοκωμωδίας αλλά απόλαυσα αυτό το θεατρικό όσο λίγα. Ίσως όχι τόσο διαχρονικό ως προς το κοινωνικό πλαίσιΔεν ξέρω αν ο Μολιέρος είναι ο πατέρας της φαρσοκωμωδίας αλλά απόλαυσα αυτό το θεατρικό όσο λίγα. Ίσως όχι τόσο διαχρονικό ως προς το κοινωνικό πλαίσιο (απόλυτα, ωστόσο, όσον αφορά την ανθρώπινη φύση) αλλά εξαιρετικά χαριτωμένο....more
Ο Πουπουλένιος, ένα αλλιώτικο και σκληρό παραμύθι που πραγματεύεται θέματα ελευθερίας, σιωπηλής αντίστασης και, εντέλει, επαναστατικής γραφής απέναντιΟ Πουπουλένιος, ένα αλλιώτικο και σκληρό παραμύθι που πραγματεύεται θέματα ελευθερίας, σιωπηλής αντίστασης και, εντέλει, επαναστατικής γραφής απέναντι σε ένα καθεστώς που δε σέβεται την ελεύθερη σκέψη. Θα έλεγε κανείς πως το έργο του McDonagh δεν βρίσκει ανταπόκριση στην καθημερινότητά μας αλλά με λύπη διαπιστώνουμε το αντίθετο, γεγονός που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τη διαρκή απήχηση που είχε στο κοινό από την παρουσίασή του πριν 20 και πλέον χρόνια ως τις μέρες μας.
Απόλυτα ρεαλιστικό ηθογράφημα μιας κάπως ιδιαίτερα δυσλειτουργικής οικογένειας στη Γαλλία του 1938 και όμως τόσο γνώριμο στην Ελλάδα του 2024 (και τολΑπόλυτα ρεαλιστικό ηθογράφημα μιας κάπως ιδιαίτερα δυσλειτουργικής οικογένειας στη Γαλλία του 1938 και όμως τόσο γνώριμο στην Ελλάδα του 2024 (και τολμώ να πω και του μέλλοντος). Διαχρονικότητα: check! ✔
Σχέσεις αμοιβαίας εξάρτησης, γονείς που ποτέ δεν ωρίμασαν οι ίδιοι κι άρα φρίττουν στην ιδέα της ανεξαρτητοποίησης του 22χρονου γιου τους, ένας νεανικός έρωτας, μια αρρωστημένη συνομωσία μεταξύ ενηλίκων κι η έρμη η Madeleine σχεδόν να αντιγράφει τον Chandler Bing and I quote What did I marry into?
Eξαιρετικά οξυδερκής πένα αυτή του (συνονόματου) Cocteau , αναπόφευκτα εξαιρετικό αποτέλεσμα.
Ίσως ο πιο σκοτεινός (αντι)ήρωας του Chekhov, o χαρισματικός τυχοδιώκτης Nikolai Ivanov. Ο καταφερτζής, ο γοητευτικός, ο καταστροφικός. Ένα έργο σταθμΊσως ο πιο σκοτεινός (αντι)ήρωας του Chekhov, o χαρισματικός τυχοδιώκτης Nikolai Ivanov. Ο καταφερτζής, ο γοητευτικός, ο καταστροφικός. Ένα έργο σταθμός στην καριέρα του μεγάλου δραματουργού, φιγουράρει όχι τυχαία σε όλες τις λίστες με τα σημαντικότερα θεατρικά της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Σας προτείνω ανεπιφύλακτα την εξαιρετική μεταφορά σε μετάφραση Κώστα Σταματίου (έκδοση που δεν βρήκα στο Goodreads) και πρωταγωνιστή το Δημήτρη Χορν που υπάρχει ολόκληρη στο YouTube....more
Πρόσφατα ανακάλυψα μια λίστα με δέκα κάπως λιγότερο γνωστούς τίτλους της ρώσικης λογοτεχνίας (περιττό να προσθέσω πως μόνο την Άμυνα του Λούζιν και τοΠρόσφατα ανακάλυψα μια λίστα με δέκα κάπως λιγότερο γνωστούς τίτλους της ρώσικης λογοτεχνίας (περιττό να προσθέσω πως μόνο την Άμυνα του Λούζιν και το Χατζή Μουράτ γνώριζα), έργα που στη χώρα τους είναι διάσημα ενώ τα περισσότερα διδάσκονται μάλιστα και στα σχολεία.
Πρώτο στη λίστα φιγουράρει το σύντομο αυτό μονόπρακτο του εθνικού ποιητή της Ρωσίας (η επέτειος των γενέθλίων του - 6 Ιουνίου - είναι η διεθνής μέρα ρώσικης γλώσσας, βοήθειά μας). Ο Σαλιέρι κι ο Μότσαρτ, δύο μουσικές ιδιοφυΐες κατά το δεύτερο, μόνο μία κατά τον πρώτο, ο οποίος και αισθάνεται ιερό καθήκον να απαλλάξει την ανθρωπότητα από την ύβρη τόσου ταλέντου.
Ένα έργο βαθύτατα ψυχολογικό, με εσωτερικότητα και μια υποψία χιούμορ που δικαιολογεί απόλυτα τη φήμη του (στην πατρίδα του τουλάχιστον)....more
Για να πω την αλήθεια (όχι χωρίς μια υποψία ντροπής), έμαθα για τη Δωδεκάτη Νύχτα στο φινάλε του Ερωτευμένου Σαίξπηρ, εκεί που η Gwyneth Paltrow δίνειΓια να πω την αλήθεια (όχι χωρίς μια υποψία ντροπής), έμαθα για τη Δωδεκάτη Νύχτα στο φινάλε του Ερωτευμένου Σαίξπηρ, εκεί που η Gwyneth Paltrow δίνει την έμπνευση για όλο το έργο στο Joseph Fiennes. Πολύ ωραία ταινία, by the way, να τη δείτε.
Το θεατρικό, τώρα, είναι μια απολαυστική φαρσοκωμωδία γεμάτη ευτράπελα, ανατροπές και με έντονη κοινωνική κριτική για τους ρόλους των δύο φύλων αλλά σερβιρισμένη με κομψότητα και χάρη. Γιατί ο Βάρδος δεν ξεχνούσε ποτέ την τέχνη του. Διπλής ανάγνωσης και πονηρό κλείσιμο ματιού ως προς το ομοερωτικό στοιχείο που υπέβοσκε και στο δίδυμο Ολίβια - Βιόλα και κυριώς μεταξύ δούκα και Σεζάριο όπως ακριβώς ο Παπαμιχαήλ με τη Βουγιουκλάκη - Πίπης στo H Αρχόντισσα και o Αλήτης - καθόλου καλή ταινία. Γιατί ο Βάρδος ήταν τόσο μπροστά....more
Σ' αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν' αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται. Όταν, σΣ' αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν' αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται. Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα, κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα.
Αχ... Ο παραμυθάς ο Peer Gynt, ο πολυμήχανος, ασυμβίβαστος κατεργάρης που ανακάτεψε ανθρώπους και ξωτικά, χωρικούς και βασιλιάδες, περιπλανήθηκε, ερωτΑχ... Ο παραμυθάς ο Peer Gynt, ο πολυμήχανος, ασυμβίβαστος κατεργάρης που ανακάτεψε ανθρώπους και ξωτικά, χωρικούς και βασιλιάδες, περιπλανήθηκε, ερωτεύτηκε, αμάρτησε. Ψεύτης ή ονειροπόλος, Οδυσσέας ή Μυνχάουζεν; Πόσοι άραγε τον κουβαλάμε μέσα μας ή -ακόμα χειρότερα- πόσοι θα θέλαμε να του μοιάσουμε;
Το εμβληματικό αυτό επικό ποίημα που ξεχειλίζει Νορβηγία από κάθε στίχο και κάθε νότα (επιβεβλημένη η μουσική συνοδεία από το ομώνυμο έργο του Edvard Grieg) είναι μια ωδή στο ανθρώπινο πάθος, την αναζήτηση των ονείρων και την κατάρρευσή τους.
Με έφερε εδώ όχι Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ (δεν είναι Πάσχα άλλωστε) αλλά η ομώνυμη όπερα του Richard Wagner, που είναι βασισμένη στο θεατρικό. Αυτό πουΜε έφερε εδώ όχι Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ (δεν είναι Πάσχα άλλωστε) αλλά η ομώνυμη όπερα του Richard Wagner, που είναι βασισμένη στο θεατρικό. Αυτό που πρώτα βλέπω τη διασκευή και μετά διαβάζω το πρωτότυπο (La Traviata, Moulin Rouge! - Η κυρία με τις καμέλιες) να το κοιτάξω. Το έργο; Ε, ναι, είναι υπέροχο. Και λίγο creepy αλλά δεν το μαθαίνετε από μένα....more
Ανασφάλεια, απωθημένα, οικογενειακά συμπλέγματα, το άπιαστο, το ιδανικό, το απραγματοποίητο. Αδιαμφισβήτητο αριστούργημα αλλά κάπως πιο υποτονικό, ακόμΑνασφάλεια, απωθημένα, οικογενειακά συμπλέγματα, το άπιαστο, το ιδανικό, το απραγματοποίητο. Αδιαμφισβήτητο αριστούργημα αλλά κάπως πιο υποτονικό, ακόμα και για Τσέχωφ.
- Τι ατμόσφαιρα... Προεπαναστατική Ρωσία. Η πτώση της άρχουσας τάξης. Παθιασμένοι έρωτες. Φουστάνια μεσάτα, βαθιά ντεκολτέ. Βελούδινα μακριά υφάσματα..- Τι ατμόσφαιρα... Προεπαναστατική Ρωσία. Η πτώση της άρχουσας τάξης. Παθιασμένοι έρωτες. Φουστάνια μεσάτα, βαθιά ντεκολτέ. Βελούδινα μακριά υφάσματα... - Τι στο διάολο, μωρή, εικονογραφημένο το διάβασες το έργο;
Κι όμως η Ειρήνη Χαρίτου δεν έχει και τόσο άδικο. Ίσως γιατί ο Chekhov με την πένα του ήταν ικανός να ζωντανέψει τους διαλόγους, να δώσει χρώμα στο γκρίζο και πνοή στα νεκρά φύλλα. Βαθύτατα ανθρώπινος, γεμάτος κατανόηση και ευαισθησία απέναντι στο κτήνος που λέγεται άνθρωπος.
Σ' αυτή την έκδοση, συναντάμε τρία από τα αριστουργήματα του παγκόσμιου θεατρικού ρεπερτορίου, το Γλάρο, τις Τρεις αδελφές και το Βυσσινόκηπο με πολύ επιμελημένη παραγωγή από την Audible. Αξίζει το χρόνο σας....more
Το αριστούργημα του Chekhov, η παρακμή της αριστοκρατίας, το παλιό και το καινούριο, η παράδοση κι η επερχόμενη επανάσταση. Για μας που μεγαλώσαμε με Το αριστούργημα του Chekhov, η παρακμή της αριστοκρατίας, το παλιό και το καινούριο, η παράδοση κι η επερχόμενη επανάσταση. Για μας που μεγαλώσαμε με Οιδίποδες και Μήδειες, το δράμα μάς φαίνεται μάλλον υποτονικό αλλά ακόμα κι ένα ήρεμο ρυάκι είναι ικανό να σκάψει το βράχο. Όχι μόνο ο χείμαρρος....more
Ένα θεατρικό μονόπρακτο για τη μουσική - συγκεκριμένα για το κοντραμπάσο -με όλα τα ευτράπελα, τα μυστικά του οργάνου, τους άμοιρους καλλιτέχνες που κΈνα θεατρικό μονόπρακτο για τη μουσική - συγκεκριμένα για το κοντραμπάσο -με όλα τα ευτράπελα, τα μυστικά του οργάνου, τους άμοιρους καλλιτέχνες που καταπιάνονται με αυτό (κανείς από επιλογή), το πώς επηρεάζει τις διαπροσωπικές τους σχέσεις και πότε φτάνουμε στη μουσική μέθεξη.
Ελάτε... Θα σας δείξω κάτι. Κοιτάξτε εδώ, κάτω απ' το μουστάκι. Βλέπετε τι ωραίο μπλάβο εξόγκωμα; Ξέρετε πώς το λένε αυτό; Α, έNot my cup of espresso.
Ελάτε... Θα σας δείξω κάτι. Κοιτάξτε εδώ, κάτω απ' το μουστάκι. Βλέπετε τι ωραίο μπλάβο εξόγκωμα; Ξέρετε πώς το λένε αυτό; Α, έχει ένα πολύ γλυκό όνομα... πιο γλυκό από μια καραμέλα: - Επιθηλίωμα το λένε. Προσφέρετέ το, να ακούσετε τη γλύκα... Ο θάνατος, καταλαβαίνετε; Πέρασε. Μου έχωσε αυτό το λουλούδι στο στόμα και μου είπε: «Κράτα το, αγαπητέ. Θα ξαναπεράσω σε οκτώ - δέκα μήνες!»
Αυτό είναι όλο το μονόπρακτο κι εμείς τώρα πρέπει να συγκλονιστούμε. Εμένα, δυστυχώς, με άφησε αδιάφορο και πάλι όχι λόγω αδύναμης θεματολογίας....more
Μπορεί να είναι η ιστορία της Πίταινας της μεγάλης, είναι όμως κι ένας αδιαμφισβήτητος σταθμός στην ιστορία του ευρωπαϊκού θεάτρου κι ας είναι μόνο 8 Μπορεί να είναι η ιστορία της Πίταινας της μεγάλης, είναι όμως κι ένας αδιαμφισβήτητος σταθμός στην ιστορία του ευρωπαϊκού θεάτρου κι ας είναι μόνο 8 γυναίκες που κλαίνε και κεντάνε. Κι όπως λέει καλύτερα η Ντάλια Χατζηαλεξάνδρου "Αυτό το έργο αναλύει μέσα απ'τους χαρακτήρες του ολόκληρη τη γυναικεία ψυχοσύνθεση, κάνει σαφείς αναφορές στην ιστορία της μητριαρχικής κοινωνίας και την κατάρευσή της και με αφορμή τη δικτατορία του Franco που ανθούσε εκείνη την εποχή, καυτηριάζει με οξύτητα όλα τα φασιστικά καθεστώτα που στραγγαλίζουν τα δικαιώματα των πολιτών τους και κατ' επέκτασιν, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια (Ζουμπουλία)"....more
To γνωστότερο, ίσως, μέρος της τριλογίας της επαρχίας του García Lorca, δεν είναι μόνο ένα αριστούργημα. Είναι ένα "δικό" μας αριστούργημα. Ένα έργο ιTo γνωστότερο, ίσως, μέρος της τριλογίας της επαρχίας του García Lorca, δεν είναι μόνο ένα αριστούργημα. Είναι ένα "δικό" μας αριστούργημα. Ένα έργο ισπανικό κι όμως τόσο οικείο σε εμάς τους Έλληνες, χάρις στη μετάφραση του Νίκου Γκάτσου, τη θεατρική μεταφορά του Καρόλου Κουν, τη μουσική του Μάνου. Διαβάστε το. Δείτε το. Ακούστε το. Αγαπήστε το ξανά....more