Frieda's Reviews > I love happy cats

Na dit boek heb ik een hele nieuwe kijk op katten gekregen: in plaats van speelse, vaak luie, schattige, immer relaxte, zachte huisknuffels blijken het uiterst gestreste dieren te zijn, vooral dan door onze misinterpretatie van hun signalen. Misschien is dit wat kort door de bocht en geef ik het boek hiermee te weinig krediet, maar ik ben alleszins heel teleurgesteld, zeker na het lezen van een aantal lovende kritieken. Ik heb en ken meerdere katten en een aantal zaken zijn wel degelijk herkenbaar, andere minder voor de hand liggend en wil ik graag nog aannemen, nog andere totaal onherkenbaar en wat mij betreft helemaal niet geloofwaardig (op basis van levenslange ervaring met veel katten, bijvoorbeeld de theorie in verband met het aaien).
Het boek is niet echt wetenschappelijk onderbouwd, herhaalt zich voortdurend en spreekt zichzelf af en toe tegen. Bovendien is de schrijfstijl vaak nogal gebrekkig en behandelt Anneleen de lezer als kleuter.
Er staan wel een aantal nuttige weetjes en tips in het boek (sommige tot vervelens toe herhaald), maar of ik alles geloof ... nee, of ik moet heel atypische of abnormale katten hebben, dat kan natuurlijk ook 😁
Bovendien zijn vele aangehaalde zaken gewoon onrealistisch ... Bijvoorbeeld
het training/wenprogramma voor nieuwe katjes - als je al kat(ten) hebt - is totaal practisch onhaalbaar ... In die mate zelfs dat dit stukje (naast andere) ongewild grappig is ... maar daarvoor heb ik dit boek niet opgepikt.
Bizar dat net dit boek me werd aangeraden door een dierenarts, maar mogelijk had ze het zelf niet gelezen?
Als je echt iets van katten wil leren kun je beter bij pakweg Midas Dekkers of Desmond Morris terecht!