Parmako kartusia
| Parmako kartusia | |
|---|---|
| Datuak | |
| Idazlea | Stendhal (1846) |
| Argitaratze-data | 1839 |
| Generoa | Eleberria |
| Jatorrizko izenburua | La Chartreuse de Parme |
| Herrialdea | |
| Euskaraz | |
| Izenburua | Parmako kartusia |
| Itzultzailea | Jon Muñoz |
| Argitaratze-data | 2007 |
| Bilduma | Literatura Unibertsala |
| Orrialdeak | 711 |
| ISBN | 9788497835329 |
Parmako kartusia (frantsesez: La Chartreuse de Parme) Stendhal, XIX. mendeko idazle frantsesaren nobela famatuenetakoa da, Gorria eta beltza nobelarekin batera. Italo Calvinok «munduko nobelarik ederrena» izendatu zuen.[1]
Parmako kartusia Fabricio del Dongoren historia kontatzen du Napoleonek Europan izandako nagusitasuneko azken urteetan. Haren izeba Gina, Sanseverina dukesa liluragarria, eta bere amorantea, duketzako lehen ministroa, azpilanean ibiltzen dira iloba adoratua Parmaren gortean sustatzeko. Gina printze gorrotagarri Ranucioren amodio proposamenetako objektua da, baina indar guztiekin errefusatzea zin egin du. Fabricio gizahilketagatik atxilotuta da, eta Farnesio dorrean giltzaperatzen dute. Hortik aurrera, haren abenturak heriotzaren mehatxuagatik eta ustekabeko maitasun batez inguratuak egongo dira beti.
Erreferentziak
- ↑ Magazine Littéraire (191).