Konkordatu
Konkordatu (latinez: concordatum) Eliza katolikoaren eta Estatuaren arteko harremanak arautzeko eta elkarrekiko eskubide eta betebeharrak zehazteko Estatu bateko gobernuak eta Vatikanoak egiten duten hitzarmena da.
Konkordatuan hitzartutako gaiak era askotakoak izan daitezke: ekonomikoak (ondasunen egoera juridikoa, apaizek jaso beharreko lansaria, zergei buruzko legegintza); elizaren jarduerari buruzkoak (eliza barrutien mugak). Konkordatuen helburu nagusia estatuari eta elizari dagozkion auziak arautzea da: ezkontzarako legeak; erlijiozko egintzen ondorio zibilak; gizarte zibilean eta elizan eragina duten delituen zigorra; irakaskuntzako arazoak; bi erakundeek gorde beharreko jai egunak. Konkordatu nagusiak: Wormsekoa (1122) Kalisto II.aren eta Henrike V.a enperadorearen artekoa; Vienakoa (1448) Nikolas V.aren eta Federiko III.aren artekoa; Pio VII.aren eta Napoleonen artekoa (1801); eta Letrangoa (1929) Pio XI.aren eta Mussoliniren artekoa.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2014-5-5 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
Ikus, gainera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Datuak: Q213541