Lillian Gilbreth

Lillian Gilbreth
	; Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Lillie Evelyn Moller
Jaiotza	Oakland, 1878ko maiatzaren 25a
Herrialdea	Ameriketako Estatu Batuak
Heriotza	Phoenix, 1972ko urtarrilaren 2a (93 urte)
Familia
Ezkontidea(k)	Frank Bunker Gilbreth
Seme-alabak	ikusi Frank Bunker Gilbreth, Jr. (en) ; Ernestine Gilbreth Carey (en) ; Robert Moller Gilbreth (en) ;
Hezkuntza
Heziketa	Kaliforniako Unibertsitatea Berkeleyn ; Brown Unibertsitatea ; Oakland High School (en)
Hizkuntzak	ingelesa
Jarduerak
Jarduerak	industria-ingeniaria, psikologoa, irakaslea, argazkilaria, idazlea, enpresaburua, asmatzailea, ingeniari mekanikoa eta ingeniaria
Enplegatzailea(k)	Wisconsingo Unibertsitatea Madisonen ; Purdue Unibertsitatea
Lan nabarmenak	ikusi Fatigue study, the elimination of humanity's greatest unnecessary waste (en) ;
Jasotako sariak	ikusi Emakumeen Arrakastaren Saloi Nazionala (1995) ; Hoover Medal (1966) ; Henry Laurence Gantt Medal (1944) ; Washington Award (1954) ;
Kidetza	Women's Engineering Society (en)

Lillian Moller Gilbreth^[1] (Oakland, Kalifornia, 1878ko maiatzaren 24a – Phoenix, Arizona, 1972ko urtarrilaren 2a) estatubatuar ingeniari eta kudeaketa-aditua izan zen^[2]. Frederick Winslow Taylorrek abiarazitako kudeaketa zientifikoaren jarraitzailea izan zen, hasiera batean behintzat, Frank Bunker Gilbreth bere senarrekin batera, hain zuzen, lanpostuko mugimenduen azterketa zientifikoa egin zuten, mikromugimenduak argazki-kamera bereziekin ikertuz.

Taylorek aldezten zuen lan-denboraren kronometro-kontrolaren aldean, mugimenduen azterketaz Gilbretharrek nabarmentzen zuten denboraren erabilera efizienteagoa dela eta (Tayloren kronometro-kontrol metodoak ere erabiltzen zituzten arren), baina baita elkarrekiko inbidien ondorioz, Taylorrekiko harremanak zakartu egin ziren azkenik.

Taylorekin zuten lehiak ordea Gilbretharrak euren metodoak garatzera bultzatu zituen: langilearen nekeari buruzko ikerketak egin eta ergonomia hobekuntzak bultzatu zituen, taylorismoaren aurka ikuspuntu gizatiarragoa aldeztuz. Horrela, Giza Harremanen Eskola izeneko mugimenduari bidea zabaldu zuela aipatu izan da. 1924 urtean bere senarra hil zenean, Lillian Gilbrethek lanean jarraitu zuen bere metodoekin eta, besteak beste, Johnson & Johnson enpresaren aholkularia izan zen.

Bere ikerketak gutxituen bizimodua hobetzeko teknikak garatzeko ere baliatu zuen, Motion Study for the Handicapped izeneko liburuan. Guztira 12 seme-alaba izan zituen.

Erreferentziak

↑ Lancaster, Jane. (2004). Making time : Lillian Moller Gilbreth--a life beyond "Cheaper by the dozen". Boston : Northeastern University Press ISBN 978-1-55553-612-1. (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).
↑ (Ingelesez) Lillian Gilbreth – The First Lady of Engineering - All Together. 2018-07-09CDT12:22:02-05:00 (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).

Kanpo estekak

Datuak: Q40197
Multimedia: Lillian Moller Gilbreth / Q40197

Artikulu hau biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.

[1] Lancaster, Jane. (2004). Making time : Lillian Moller Gilbreth--a life beyond "Cheaper by the dozen". Boston : Northeastern University Press ISBN 978-1-55553-612-1. (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).

[2] (Ingelesez) Lillian Gilbreth – The First Lady of Engineering - All Together. 2018-07-09CDT12:22:02-05:00 (Noiz kontsultatua: 2021-02-15).

[1]

[2]