Edukira joan

Nuria Coronado Sopeña

Aldatu loturak
Wikipedia, Entziklopedia askea
Nuria Coronado Sopeña
Bizitza
JaiotzaMadril, 1971ko ekainaren 8a (53 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaMadrilgo Complutense Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakidazlea, kazetaria, emakumeen eskubideen aldeko ekintzailea eta aktibista

Nuria Coronado Sopeña (Madril, 1971ko ekainaren 8a) kazetari feminista, idazlea eta editorea da, bereziki ezaguna genero indarkeriari, berdintasunari eta emakumeen eskubideei buruzko lanengatik.

Ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kazetaritza ikasi zuen Madrilgo Unibertsitate Konplutentsean, Erasmus beka bat lortu zuen Erromako “Terza Universitá” Unibertsitatean, 1995ean; urtebete geroago lizentziatu zen, 1997an, eta urte berean beste beka bat lortu zuen: Leonardo beka, RTVEn, Erromako Korrespontsalian (1997). Halaber, masterra du Irrati Produkzioan (RNE), Bibliotekonomian eta Dokumentazioan (Madrilgo Unibertsitate Konplutentsea) eta Emakumea eta Lidergoan (Aliter Eskola).[1][2]

2017an, Hombres por la igualdad argitaratu zuen, matxismoaren aurkako borrokan konprometitutako gizonen testigantzekin.

Urte berean hasi zuen Mujeres de Frente feminismoari buruzko elkarrizketa-saioa Agora Newsekin.[3] Urtebete geroago, “Diario 16 saria" jaso zuen, berdintasunaren aldeko lan profesional eta pertsonalarengatik (2018).[2]

2019an Mujeres de frente argitaratu zuen, aldi hrretan Espainiako eta Latinoamerikako feministen ahotsekin, genealogia garaikide gisa; besteak beste, Pilar Llop, Towanda Rebels, Ana de Miguel, Minou Tavérez Mirabal, Sonia Vivas, Laura Freixas, Yolanda Domínguez eta Lydia Cachorekin.[4][5][6]

2012tik 2018ra Lid Editorialeko koordinatzailea izan zen.[7][8]

Enisa-ko komunikazio-arduraduna da eta, Publiko, La hora digital eta Cuarto Poder hedabideetan kolaboratzen du.[9][10]

2021eko abenduan hasi zen "La hora feminista" asteko telebista-saioan.[11]

Emakumeen aurkako indarkeriari aurre egitea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Coronadok kazetari feminista gisa aldarrikatzen du bere burua, eta komunikabideen erantzukizuna eskatzen du emakumeen aurkako indarkeriaren tratamenduan, berdintasunaren aurrerapen eta atzerapenetan, feminismoarekin lortzen den berdintasuna.[12][13][6]

Bereziki emakumeen aurkako indarkeriaren inguruan idatzi du "kultura eta gizarte patriarkaletik sortzen den arazoa, emakumeak eta gizonak maitasun erromantiko horretan hezten dituena". Etxeetan eta eskoletan hezkuntza afektibo-sexualik ez dagoela salatzen du. Ondorioz, dio:

"Gazteak - gero eta bortitzagoa eta krudelagoa den pornografia batekin hezten ari dira. Pornografia horretan, emakumea gauza bihurtzen da, eta haragi-zati huts gisa hartzen da. Pornografia horretan, gizonezkoek dute plazera, eta emakumeok ez dugu inolako plazerrik.[14]

Bere lanetan, prostituzioa ere emakumeen aurkako indarkeriatzat hartzen du, munduan diru gehien mugitzen duen hirugarren negozioa baita, drogen eta armen atzetik.[13][6]

Matxismoa eta misoginia berrasmatu egin dira, eta puta izatea zein 'guay' den esan nahi digute. Jendeak ez du ezagutzen emakume horiek salerosketan eta esplotazioan bizi duten errealitate gogorra, %98 kasutan. [14]

Argitalpenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Hombres por la igualdad (2017) Editorial LoQueNoExiste argitaletxea. Miguel Lorenteren hitzaurrea
  • Mujeres de frente (2019) LoQueNoExiste argitaletxea. Ana Pardo de Veraren hitzaurrea
  • Comunicar en Igualdad. (2019) Komunikazio-profesionalentzako gida, genero-ikuspegia kontuan hartuta informazioa emateko. Emakumearen Kanarietako Institutua

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Sopeña, Nuria Coronado. (18 de octubre de 2017). «Nace Mujeres de Frente, el programa de entrevistas online a las grandes feministas de nuestro país» Diario16.
  2. ↑ a b Top 100 | Nuria Coronado. .
  3. ↑ «Nace Mujeres de Frente, el programa de entrevistas online a las grandes feministas de nuestro país» Diario16 18 de octubre de 2017.
  4. ↑ Cia, Mujeres y. (22 de octubre de 2019). «Mujeres de frente: Homenaje de Nuria Coronado a feministas contemporáneas» Mujeres&Cia.
  5. ↑ «La editorial LoQueNoExiste publica el segundo libro de la periodista Nuria Coronado Sopeña» La Hora Digital.
  6. ↑ a b c Marta Pastor. (11 de enero de 2020). «Nuria Coronado» RTVE.es.
  7. ↑ «Nuria Coronado Sopeña - Perfil en Womenalia» www.womenalia.com.
  8. ↑ «Eduardo Lazcano presenta su libro "Comunicación Emocional" en la Fundación Pons» The Knowmads Magazine 16 de enero de 2018.
  9. ↑ «Superar la pandemia con feminismo» www.publico.es.
  10. ↑ «Nuria Coronado, autor en Cuartopoder» Cuartopoder.
  11. ↑ «La Hora Feminista: “La Cultura de la Violación"» lahoradigitalcom.
  12. ↑ «Editan una guía para que los periodistas informen con perspectiva de género» La Vanguardia 27 de noviembre de 2019.
  13. ↑ a b Nuria Coronado, periodista y activista de género: «Sin feminismo, no hay democracia» – Conciencia Cultural. .
  14. ↑ a b María F. Sánchez. (17 de noviembre de 2019). «Nuria Coronado: “Las mujeres necesitamos hacer genealogía porque se nos ha dejado en el trastero”» Cuartopoder.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Nuria_Coronado_Sopeña&oldid=9945617"(e)tik eskuratuta