اندریمان[۱]، در شاهنامه نام یک دلاور تورانی است که در بازی چوگان به فرمان افراسیاب، یار سیاوش بود. او در نبرد دوازده رخ، فرماندهٔ چپ سپهسالار پیران بود و با گستهم و هجیر نبرد نمود. هجیر، اسب اندریمان را پی کرد و تورانیان او را از میدان نبرد نجات دادند. اندریمان در همان نبرد دوازده رُخ، به دست گرگین میلاد کشته شد. [۲]
در نبرد نُهم، اندریمان با گرگین رزم آزمود که هر دو سالار رزم دیده و جنگ آزموده بودند. پیکار با نیزه آغاز گشت و نیزه‌ها در هم شکست تا نوبت به رزم با تیر و کمان رسید. بارش تیر بر یکدیگر باریدن گرفت و سرانجام گرگین تیری بر سر و ترگ او بزد که کلاهخود بر سرش دوخته شد آنگاه تیر دوم را نشانه رفت از جراحت تیر چشمان اندریمان سرخ گشته لرزید از اسب فرو افتاد. گرگین پیاده شده سر از تن او جدا کرد به فتراک زین بست بالای تپهٔ نشان آمد فریاد پیروز باد شاه پیروزگر (کیخسرو) سر داد: