Paweł Rzymianin
| Data śmierci |
1618 |
|---|---|
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
Paweł Rzymianin (zm. 1585) – lwowski architekt pochodzenia włoskiego, przedstawiciel renesansu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Dominika i Dominiki, obywateli rzymskich; przyjął lwowskie prawo miejskie w roku 1585, a zmarł w roku 1618[1]. W źródłach występuje jako budowniczy – wykonawca oraz dostawca materiałów budowlanych. Można przypuszczać, że jako dzierżawca kamieniołomów prowadził duży warsztat kamieniarski, wykonujący w znaczną liczbę elementów dekoracji architektonicznej i rzeźbiarskiej, które montowano w wielu lwowskich budowlach[1]. Znana jest jego umowa, w ramach której miał też dostarczać materiał na plac budowy, a później także nadzorować prace budowlane przy Cerkwi Wołoskiej[1]. Znana jest też wzmianka Józefa Bartłomieja Zimorowica o zatrudnieniu muratora do kierowania budową kościoła Bernardynów według projektu o. Bernarda Avellidesa[1].
Prace
[edytuj | edytuj kod]- Kościół Benedyktynek we Lwowie budowany do około 1618 roku[1]
- Kościół w Żurowie
- Kamienica Królewska we Lwowie – budowana od 1580 roku, z pomocą Piotra Barbona
- Synagoga Złotej Róży budowana od 1582 roku, z drugim Włochem Pawłem Szczęśliwym
- Kolegiata św. Wawrzyńca w Żółkwi[2]
- fasada kamienicy Massarowskiej na rynku we Lwowie
- zakrystia przy katedrze ormiańskiej we Lwowie
- portal zamku w Żółkwi[1]
- Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Jezupolu[3]
Prace przypisywane
[edytuj | edytuj kod]- Kaplica Kampianów w katedrze łacińskiej we Lwowie (przeciwstawiał się tej atrybucji Mieczysław Gębarowicz[4])
- Cerkiew Wołoska we Lwowie (przeciwstawiał się tej atrybucji Jerzy Kowalczyk[5] oraz Adam Miłobędzki[6])
- Kościół Bernardynów we Lwowie, budowany w latach 1600–1630 przy udziale dwu budowniczych: B. Avelidesa, a po jego śmierci w 1619 roku budowę dokończył Ambroży Nutclauss (przeciwstawiał się tej atrybucji Czesław Thullie[7])
- portyk przy Katedrze ormiańskiej we Lwowie (przeciwstawiał się tej atrybucji Czesław Thullie[7])
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Michał Kurzej, Stan badań nad twórczością Pawła Rzymianina [online] [dostęp 2018-08-06] (ang.).
- ↑ J. T. Petrus, Kościoły i klasztory Żółkwi, Kraków 1994 (Materiały do dziejów sztuki sakralnej na dawnych kresach wschodnich Rzeczypospolitej, cz I: Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego, red. J. K. Ostrowski, t. 2), s. 57.
- ↑ Władysław Łoziński: Sztuka lwowska w XVI i XVII wieku: architektura i rzeźba. Wyd. wznowione. Lwów: H. Altenberg, 1901, s. 68.
- ↑ M. Gębarowicz, Studia nad dziejami kultury artystycznej późnego renesansu w Polsce, Toruń 1962 (= Prace Wydziału Filologiczno-Filozoficznego, XIII, z. 2), s. 254.
- ↑ J. Kowalczyk, Kolegiata w Zamościu, Warszawa 1968 (= Studia i materiały do teorii i historii architektury i urbanistyki, 6) s. 186.
- ↑ Adam Miłobędzki, Zarys dziejów architektury w Polsce, Warszawa 1978, s. 153.
- ↑ a b C. Thullie, O kościołach lwowskich z czasów odrodzenia, Lwów 1913, s. 14, 20–21, 25, 37, 45, 53.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zbigniew Hornung: Paweł Rzymianin (zm. ok. 1618)., [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. XXV/3. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1980, zeszyt 106, s. 371–372.