yıl sonu partimiz

21 haziran 2014..

kızımın yıl sonu gösterisi..

23 nisan bayram yürüyüşlerini tv den izlerken bile şakır şakır ağlayan beni varın siz düşünün..

akşamdan mis kokulu banyolar yapıldı..

kıyafetler askıda..

sanırsınız arife akşamı..

yatak sohbeti bile daha bir duygusaldı o akşam..

- annem sen beni sahnede izlerken çok ağlıcaksın di mi? 

ama sevinçten.. beni çok sevdiğin için.. 

di mi anne...

- ühüüüüüüüüüüüüüüü

gösteri hakkında hiçbir detay okul dışına çıkmadı..

çocuklar sıkı sıkı tembihli..

ne yapacaklar, ne giyecekler hiç bir malumatımız yok..

sıkıştırıyoruz arada diloş kuşunu..

ıı ıhhhh imkanı yok demiyor birşey.. 

sürprizmiş.. 

:)

gösteri hep bir ağızdan istiklal marşı okumasıyla başladı..

zaten zor saklanan yaşlar bu güzel tablo karşısında düştü gitti..

sonra 5 yaş grubunun okuduğu bir andımız vardı ki off off...

işte dedik bizim ülkemiz bu cevherlere emanet..

geleceğimiz, evlatlarımız..

bizim sınıf en bıdıklar..

en büyükleri dila 3.5 yaşında.. :)

çok güzel bir jimnastik gösterisi sundular bize.. 

ayaklar kaldırıldı..

taklalar atıldı..

köprüler kuruldu.. 

öğrendikleri herşeyi büyük bir özenle bizlere gösterdiler büyük bir gururla..

şahanelerdi..

çok mutluluklardı..

sürekli gülüyorlardı ki en önemlisi buydu zaten..

sonrası bu güzel şarkı eşliğinde yaptıkları dans show..

böyle bir şey yok..

o küçücük boylarıyla ne figürler yaptılar..

nasıl bir öz güvenle tamamladılar gösterilerini anlatamam..

hem sırıtıp hem ağlayan bir tek ben değildim o sırada..

insanlar fotoğraf makinalarını ve kameralarını bir kenara bırakıp bu eşsiz güzelliklere kitlendi..

hepsiyle ayrı ayrı gurur duydum izlerken..

öğretmenlerimizle, çalışanlarımızla..

gencecik yaşına rağmen inatla ben bu işin en iyisini yapacağım diye uğraşan sahibemizle..

kendimle de gurur duydum..

böyle güzel bir okul bulduğum için..

:)

karnemizi de aldık..

hepisi pekiyi 

:)

dila çok heyecanlıydı alırken..

biz ondan beter..

dünyanın en güzel bebeği için..

onunla geçirdim her saniye için..

bana böyle özel anlar yaşattığı için..

allahıma şükrettim...

umarım bu özel emaneti gerektiği gibi yetiştirebilirim..

hayırlı haftalar..

evet ağlamak güzeldir ama bu kadarı da fazla..

bu ara ağla ağla gözyaşını bitiremedi bizim cadı.. öyle böyle değil ama vara yoka ağlıyor..

- annneeee ben suyumu istiyorumm su verermisin bana ühüüüü..

- e al kızım orada, masanın üstünde..

- ama ben alamıyoruuuuummm kiiii

- nedennn ? ?

- alamıyorum işte sen veerrr ühüüü

domino oynuyoruz gayet neşeli..

- hımmm kazanan bebek kazansın.. neyde benim yeni bebeğim annee

- bilmiyorum kızım, nereye bıraktın

- amaa bendeee bilmiyorum kiiiiii, kaybolduuuu, bulllll anneeee vütfennnn ühüüüü

- hadi kızım banyoya

- ama ben ayşeyle yıkancaaaammm

- tamam git al ayşeni

- ama ayşenin lekelerimi çıkmıyor kiiii, ben kalemle çizdim onları, çıkmıyor şimdi ühüüüüü

- ama annecim ben sana söylemiştim..

- ama ben çizdim.. yaramaz kızım ben artık ühüüüüü

- ???

yeteneksiniz de bale yapan kızı izliyor

- ama ben böyle yapamıyorum kii

- annecim 4 yaşına gidince sen de gidiceksin baleye.. o zaman yapabileceksin..

- ama ben daha küçüğüm kii, babam kadar mı olucam.. böyle şişman olunca mı gidicem..

- kızım baban şişman mı??

- anneee babam bu akşam gelmicek mi, sabah mı gelecek ühüüüüüü

ya varya artık sabır limitimi doldurdum.. saat 18.30 la 21.30 arasında kalan o kısacık zaman diliminde o kadar çok ağlıyor ki bazen sebebini kendi unutuyor..

- kızım niye ağlıyorsun şimdi

- ağlıyorum işte

- ama niye

- ama ben eymeni özledimmm

- ??

düşünüyorum düşünüyorum çıkamıyorum işin içinden.. işten gelince tüm vaktim onun.. elimden geldiğince iyi zaman geçirmeye çalışıyoruz hem ben, hem de babası... var bi gariplik ama hayır olsun inşallah..

bu arada cuma günü biz de karnemizi aldık.. akşam bize gösterirken çok heyecanlıydı.. 

- bak anne hep gülen yüz var gördünüz mü?

ah ah o gülen yüzler hayatından hiç eksik olmasın annecim..