foteini_dl's Reviews > Καρυότυπος

Τόσοι άνθρωποι στον ίδιο χώρο, ο καθένας μόνος με τον εαυτό του

Μπρεχτική αποστασιοποίηση που κρύβει λυρισμό, συναίσθημα και ερωτήματα που, με αφετηρία τη βιολογία και τέρμα τη φιλοσοφία, μένουν αναπάντητα (ή μάλλον, μας καλεί ο συγγραφέας να σκεφτούμε και να απαντήσουμε):
-επιλέγουμε ή είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε μόνοι;
-μπορούμε να ξεφύγουμε από τα πρώτα μας βιώματα;
-η στοργή των γονιών είναι εγγενές ή επίκτητο χαρακτηριστικό;

Τρεις μέρες τα σκέφτομαι, και δεν έχω καταλήξει. Και δέκα χρόνια να τα σκέφτομαι, μάλλον θα πω πάλι το ίδιο.

Αν ο Μπρεχτ διάβαζε αυτό το βιβλίο, ίσως και να χαμογέλαγε (και ας μην έχει πολιτικές προεκτάσεις).