foteini_dl's Reviews > Η αντίπερα όχθη

13 ολιγοσέλιδες ιστορίες, γραμμένες την περίοδο 1937-1945, απαρτίζουν την προσεγμένη αυτή συλλογή που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bibliotheque. Οι ιστορίες αυτές κατανέμονται σε τρεις ενότητες: Λογοκλοπές και μεταφράσεις, Ιστορίες του Γκαμπριέλ Μεδράνο και Προλεγόμενα στην Αστρονομία.

Οι ιστορίες ανήκουν στο είδος του φανταστικού, με το μακάβριο-αλά Edgar Allan Poe-χιούμορ, τα μεταφυσικά και το ονειρικά στοιχεία και την υποβόσκουσα ειρωνεία να είναι διαρκώς παρόντα. Η δεύτερη ενότητα ειδικά (Ιστορίες του Γκαμπριέλ Μεδράνο) κλείνει το μάτι στον Borges (τι ωραία!).

Κοιμήθηκα και ονειρεύτηκα. Χωρίς αμφιβολία η ίδια μου η εικόνα ταξίδεψε στις αχαρτογράφητες περιοχές του ονείρου μου, πέρα από τον χρόνο και των χώρο, σε διαστάσεις μοναδικές, ανοίκιες για την περιορισμένη φυλακή της εγρήγορσής μας...

Όπως είναι φυσικό, δεν είναι όλες οι ιστορίες στο ίδιο επίπεδο. Η τελευταία ενότητα (Προλεγόμενα στην Αστρονομία) είναι η πιο αδύναμη, αν και η ιστορία που κλείνει τη συλλογή (IV. Η εποχή του χεριού), η οποία αφηγείται την σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ ενός άντρα και ενός χεριού που κινείται αυτόνομα, είναι από τις πιο παράξενα αστείες και ενδιαφέρουσες ιστορίες που έχω διαβάσει.

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο στα διηγήματα αυτά, πέρα από το στοιχείο του παράξενου, είναι η λυρικότητα της γραφής του συγγραφέα: ώρες-ώρες νόμιζα ότι καθώς άλλαζα σελίδα άκουγα και μια απόκοσμη μουσική.

Αυτές οι ιστορίες της πρώιμης συγγραφικής περιόδου του Cortazar έχουν πολλά από τα στοιχεία που συναντάμε και στα επόμενα βιβλία του (ακόμα και στο εμβληματικό Κουτσό) και είναι ίσως και μια καλή εισαγωγή στην εργογραφία του συγγραφέα για να εξοικιωθεί κάποιος με τη γραφή του.