Tim's Reviews > Toxine

Het is eigenlijk nogal moeilijk om hier iets over te zeggen. Ik weet niet goed waarom. Soms heb je dat gewoon met boeken.
Oké, dus, het valt hier op dat er wel degelijk vooruitgang is als het gaat om YA-boeken van eigen bodem in de Lage Landen. In tegenstelling tot een aantal jaar geleden, toen bemoederend en uitleggerig schrijven nog algemeen aanwezig was, hebben we daar hoe langer hoe minder last van. In Toxine is dat er helemaal uitgehaald. Dat is het voordeel met van die jonge schrijvers: die staan natuurlijk beter in contact met de doelgroep, want ze zijn de doelgroep. Dit boek is dan ook erg vlot geschreven, veel minder met horten en stoten. Af en toe zit er nog een zin in waarvan je denkt, dat had nog iets vlotter gemogen, hier leest het net iets té gekunsteld, maar dat zijn uitzonderingen. En daar kan ik nog wel tegen, zeker als ik terugdenk aan wat er vroeger allemaal de ronde deed...
Het verhaal op zich is ook ça va. De plot is nog niet ontzettend sterk, maar hij mag er al best wezen. Bovendien: als het uit Nederland of Vlaanderen komt, dan heb ik de afgelopen jaren in het fantasy- en sf-segment binnen de YA meestal altijd het gevoel gehad dat het gewoon een rip-off en/of een mix was van een Angelsaksisch verhaal, zonder al te veel originaliteit en echt eigen inbreng, en dat had ik hier niet. Het voelt zeker origineel aan. Ja, tuurlijk heeft het 'de gebruikelijke fantasy-elementen' maar dat is ook logisch, het is niet voor niks een fantasyboek. Er zitten verder genoeg details in die het een eigen gevoel geven.
Desondanks heb ik wel een paar kritiekpuntjes. Het voelde alsof alles nogal snel afgeraffeld werd, nu en dan. Meestal vraag ik om verhalen in te korten, hier had het dan weer een beetje langer gemogen. Na honderd bladzijdes is er... al heel wat gebeurd, en zijn Khala en Vex al een heel eind gevorderd. Hun tempo had iets gezapiger gemogen van mij. Dan hadden de lezers meer tijd gehad om alles tot zich te laten doordringen. Het ging zowat de hele tijd in volle galop, maar je mag een paard soms ook wel eens op een drafje laten gaan, of zelfs nog een snelle draf.
Met de personages had ik niet echt voeling, maar dat kan evengoed aan mij liggen. Ik ben een rare wat dat betreft, en ik kan het vaak niet uitleggen. Hier ook niet. Voor mij kwamen ze niet interessant genoeg over, misschien miste er... ik weet het niet, gewoon iets 'aparts', denk ik, iets opvallends, dat had ik nog graag gewild. Maar aan de andere kant: ik ergerde me ook aan niemand, dus da's ook weer positief! Alleen die insta-love, die had geschrapt mogen worden. Dat ging me hier helemaal wat te snel - voor zoiets had ik liever een tweeluik gehad.
De wereld is interessant. Hij had nog wat meer uitgebouwd mogen worden. Nu had ik de hele tijd zo het vage idee dat het ergens de late middeleeuwen waren, maar eigenlijk situeert het zich tijdens een industriële revolutie, aangezien er een trein is, en nog zo het een en het ander. (Proficiat voor die trein! Ik hou van treinen! Treinen in boeken zijn altijd tof, en er zijn er veel te weinig!) Enfin, het had wat informatiever kunnen zijn. Uiteindelijk krijgen we maar relatief weinig informatie over de hele setting, en al zit ik zeker niet op een vijf hoofdstukken durende infodump te wachten, één hoofdstuk kan ik wel aan.
Kort gezegd: met een beetje meer redactionele tips en/of ingrepen, denk ik dat het wel beter had kunnen zijn. Nu schortte er net iets te veel aan voor mij om er echt ten volle van te genieten. Aan de andere kant: soms kun je ook gewoon zo'n boek gebruiken dat je even snel als vieruurtje leest. Niet te dik, niet te traag, gewoon een paar uur een 'gewoon goed' boek lezen.
Maar hé, er zitten ook een paar mooie wendingen en scènes in het verhaal. En ik vond het in elk geval beter dan dat verdomde nieuwe boek van Suzanne Collins.
6,3/10