Maria Radnoti-Alföldi
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (hu) Alföldi Mária 6 de xuño de 1926 Budapest, Hungría |
Morte | 7 de maio de 2022 (95 anos) |
País de nacionalidade | Húngara. |
Educación | Universidade Eötvös Loránd (Budapest). |
Q89547790 | Estudos de numismática Romana. |
Actividade | |
Campo de traballo | Numismática |
Ocupación | arqueóloga provincial romana (pt) , historiadora, profesora universitaria, numismático, arqueóloga |
Empregador | Universidade de Frankfurt |
Membro de | |
Familia | |
Cónxuxe | Aladár Radnóti. |
Premios | |
- 1978: Jeton de Vermeil (SFN). - 1982: Premio de Honra da GIG. - 1992: Cruz do Mérito con banda da Orde do Mérito de Alemaña. - 1995: Medalla da RNS. - 2000: Medalla Huntington (ANS). | |
Maria Radnoti-Alföldi, nada en Budapest o 6 de xuño de 1926 e finada o 7 de maio de 2022, foi unha arqueóloga e numismática húngaro-alemá coñecida polas súas investigacións acerca da distribución dos achados monetarios, a historia de Roma e a representación dos emperadores romanos na moeda da Antiga Roma.[1]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Maria era a única filla do historiador Geza Alföldi, especialista na Idade Antiga, e da súa muller, Olga. En 1944 finalizou a súa educación secundaria e entre ese ano e 1949 cursou estudos superiores na facultade deFilosofía da Universidade Eötvös Loránd. En 1947 casou co arqueólogo Aladár Radnóti (1913-1972) e comezou a traballar no Museo Nacional Húngaro ata 1957. No ano 1950 exerceu tamén a docencia na Universidade Eötvös Loránd.
Logo da represión da Revolución Húngara de 1956 o matrimonio Radnoti-Alföldi fuxiu a Viena en 1957 e desde alí posteriormente a Baviera. Nesa época, entre os anos 1957 e 1962, foi colaboradora científica nun poroxecto sobre os achados de moeda romana en Alemaña, da Sociedade Alemá de Investigación (Deutsche Forschungsgemeinschaft), que se desenvolveu en Mónaco, e nesa cidade obtivo no verán de 1961 a habilitación da Universidade Ludwig Maximilian para a nova especialidade de Numismática Antiga.
En 1962 acompañou o seu marido a Frankfurt, onde este accedeu a unha praza de profesor na Universidade Johann Wolfgang Goethe. Logo do falecemento de Aladár Radnóti en decembro de 1972, a partir do ano seguinte Maria fíxose cargo da mesma praza que o seu marido ocupara na universidade de Frankfurt. Alí, ata a súa xubilación en 1991, estivo vinculada ao Seminario para a Historia de Grecia e Roma, como profesora de Arqueoloxía Provincial Romana e Medicina Antiga. A partir da súa xubilación foi nomeada profesora emérita da Universidade Johann Wolfgang Goethe.[2]
Radnoti-Alföldi foi unha salientable especialista en numismática antiga e focalizou as súas investigacións na análise dos achados monetarios, na historia de Roma e na representación dos emperadores romanos na moeda da Antiga Roma. Entre outros, dirixiu proxectos como o de moeda da Antiga Grecia da Academia de Ciencias de Berlín-Brandeburgo, ou o de achados monetarios da Antigüidade (Fundmünzen der Antike) da Academia de Ciencias e Literatura de Maguncia, xunto con Hans-Markus von Kaenel.[3][4]
Recoñecementos
[editar | editar a fonte]A súa actividade científica foi recoñecida internacionalmente coa concesión de diversas distincións honoríficas.
- 1978: Jeton de Vermeil, da Société française de numismatique.[5]
- 1982: Premio de Honra da Sociedade de Historia Monetaria Internacional (GIG).[6]
- 1992: Cruz do Mérito con banda da Orde do Mérito de Alemaña.
- 1995: Medalla da Royal Numismatic Society, de Londres.[7]
- 2000: Medalla Huntington da American Numismatic Society, de Nova York.[8]
Maria Radnoti-Alföldi é membro honorario da Sociedade Numismática Austríaca, da Sociedade Francesa de Numismática, do Consello Internacional de Numismática, da Sociedade Numismática Húngara e da Sociedade Húngara para os Estudos da Antigüidade.[9]
Escolma de publicacións
[editar | editar a fonte]Estas son algunhas das monografías publicadas por Maria Radnoti-Alföldi ao longo da súa traxectoria:[10][11]
- (1960): Die Fundmünzen der römischen Zeit in Deutschland. Von Zabern. ISBN 978-3805340090
- (1963): Die Constantinische Goldprägung. Untersuchungen zu ihrer Bedeutung für Kaiserpolitik und Hofkunst. Zabern. Maguncia.
- (1976): Dekadrachmon. Ein forschungsgeschichtliches Phänomen. Steiner. Wiesbaden. ISBN 3-515-02402-6
- (1978): Antike Numismatik. Teil 1: Theorie und Praxis. Von Zabern. Maguncia. ISBN 3-8053-0230-4
- (1978): Antike Numismatik. Teil 2: Bibliographie. von Zabern, Mainz 1978 (Kulturgeschichte der antiken Welt, Band 2) ISBN 3-8053-0335-1
- (1989): Methoden der antiken Numismatik. Wissenschaftliche Buchgesellschaft. Darmstadt. ISBN 3-534-07533-1
- (1999): Bild und Bildersprache der römischen Kaiser. Beispiele und Analysen. Von Zabern. Maguncia. ISBN 3-8053-2455-3
- (2004): Phoenix aus der Asche. Die Liburna, ein Gründungsmonument von Constantinopolis. Steiner. Stuttgart. ISBN 3-515-08612-9
- (2011): Die römische Wölfin. Ein antikes Monument stürzt (con E. Formigli e J. Fried:). Franz Steiner Verlag. Stuttgart. ISBN 978-3-51509876-2
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Berger, Frank (2022). "Obituary of Maria Radnoti-Alföldi (6.6.1926-7.5.2022)". En Coins Weekly. 26 de maio.
- ↑ "Radnoti-Alföldi , Maria , Emerita - Einzelansicht". Goethe Universität. Frankfurt am Main.
- ↑ "Prof. Dr. Maria Radnoti-Alföldi". Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.
- ↑ "Prof. Dr. phil. Maria Radnoti-Alföldi". Akademie der Wissenschaften und der Literatur Main.
- ↑ "Médaille et jeton de vermeil". Société Française de Numismatique (SFN).
- ↑ "Gesellschaft für Internationale Geldgeschichte". www.gig-geldgeschichte.de. Consultado o 2021-05-28.
- ↑ "The Society's Medal". The Royal Numismatic Society.
- ↑ "Recipients of the Huntington Medal Award". No sitio web da American Numismatic Society.
- ↑ "Ehrenmitglieder". Österreichische Numismatische Gesellschaft.
- ↑ "Maria Radnoti-Alföldi". Openlibrary.org
- ↑ "Radnoti-Alföldi, Maria". Worldcat.com
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Hans-Christoph Noeske (1991). Die Münze. Bild - Botschaft - Bedeutung. Festschrift für Maria R. Alföldi. Lang. Frankfurt. ISBN 3-631-42640-2
- Nados en 1926
- Finados en 2022
- Nados en Budapest
- Numismáticos de Hungría
- Galardoados coa medalla da Royal Numismatic Society
- Galardoados coa medalla Huntington
- Galardoados co premio da Sociedade de Historia Monetaria Internacional
- Membros da Sociedade Francesa de Numismática
- Membros do Instituto Arqueolóxico Alemán
- Arqueólogos de Hungría
- Historiadores de Historia Antiga
- Historiadores de Hungría
- Profesores da Universidade de Múnic
- Profesores da Universidade de Frankfurt