Rumo i cuda w ciemnościach

Moers jak to Moers - świetna treść i super ilustracje. Stworki, jakie trudno sobie wyobrazić i nawet myślące maszyny. No i miłość tak zdumiewająco wielka, że aż prawdziwa. Czyta się świetnie

Moers jak to Moers - świetna treść i super ilustracje. Stworki, jakie trudno sobie wyobrazić i nawet myślące maszyny. No i miłość tak zdumiewająco wielka, że aż prawdziwa. Czyta się świetnie

Ależ fantastyczna przygodówka! Chwilami wciągała mnie tak, że nie słyszałam, co do mnie mówią w domu :)
Podziwiam pomysły i postaci i kłaniam się w pas tłumaczce, bo to na pewno było wyzwanie - mnóstwo neologizmów i wątków okołonaukowych z kardiochirurgią włącznie, przeuroczo poplątany język pewnego dyktatora, fantastyczne (dosłownie) gatunki istot bohaterskich - nawet nie próbuję sobie wyobrazić, co było najtrudniejsze, a mimo tego całość wyszła lekko, zabawnie i wciągająco. Rewelacja.

Zdarzyło mi się przy różnych okazjach myśleć, że w kwestii baśni i archetypów bohaterów napisano (i sfilmowano w stu wersjach) już wszystko. I jestem przeszczęśliwa, kiedy się przekonuję, że to było głupie myślenie a świat ma dla mnie jeszcze mnóstwo baśniowych, a przy tym cudownie odkrywczych historii.

Ależ fantastyczna przygodówka! Chwilami wciągała mnie tak, że nie słyszałam, co do mnie mówią w domu :)
Podziwiam pomysły i postaci i kłaniam się w pas tłumaczce, bo to na pewno było wyzwanie - mnóstwo neologizmów i wątków okołonaukowych z kardiochirurgią włącznie, przeuroczo poplątany język pewnego dyktatora, fantastyczne (dosłownie) gatunki istot bohaterskich - nawet nie...

Wyobraźnia Waltera Moersa zdaje się nie mieć granic. Rumo jest książką nieco bardziej "standardową" niż Miasto Śniących Książek, jednak nadal jest wyjątkowa, dzięki niesamowitemu światu zasiedlonemu przez najdziwniejsze istoty. Narracja jest wartka, tłumacz także odwalił kawał dobrej roboty, dzięki czemu książkę czyta się lekko i przyjemnie. Ciekawie wykorzystane są znane, tradycyjne motywy literackie, chociażby trzech wiedźm z Makbeta lub historii Orfeusza i Eurydyki.

Wyobraźnia Waltera Moersa zdaje się nie mieć granic. Rumo jest książką nieco bardziej "standardową" niż Miasto Śniących Książek, jednak nadal jest wyjątkowa, dzięki niesamowitemu światu zasiedlonemu przez najdziwniejsze istoty. Narracja jest wartka, tłumacz także odwalił kawał dobrej roboty, dzięki czemu książkę czyta się lekko i przyjemnie. Ciekawie wykorzystane są znane,...

Rumo i cuda w ciemnościach, to wielowarstwowa opowieść o poświęceniu, bohaterstwie, miłości i zaufaniu. Uwielbiam twórczość Moersa i każda książka wydaje się być niesamowitą, wyjątkową przygodą, na którą w życiu bym nie wpadła. I jakakolwiek następna historia zaskakuje mnie na nowo i pozwala przepaść w zupełnie inny wymiar. Na pewno się nie zawiedziecie, tylko dajcie się ponieść wyobraźni. :)

Rumo i cuda w ciemnościach, to wielowarstwowa opowieść o poświęceniu, bohaterstwie, miłości i zaufaniu. Uwielbiam twórczość Moersa i każda książka wydaje się być niesamowitą, wyjątkową przygodą, na którą w życiu bym nie wpadła. I jakakolwiek następna historia zaskakuje mnie na nowo i pozwala przepaść w zupełnie inny wymiar. Na pewno się nie zawiedziecie, tylko dajcie się...

Niesamowita była to podróż, niesamowita i niezapomniana. Pan Moers potrafi wyczarować naprawdę niezwykły świat, w którym na każdym kroku czyha niebezpieczeństwo i przygoda. Wraz z Rumo- wolpertingiem, który nie miał łatwego dorastania podążamy za Srebrną Nicią, najpierw do cudownego miasta Wolpertingu, a następnie poprzez zabójczo groźny Las Nurneński, aż do owianego tajemnicą Podświata, gdzie okrucieństwo i mord to codzienność. Czy naszemu dzielnemu bohaterowi uda sie uwolnić miłość swego życia i przyjaciół ze szponów maniakalnego króla i niezwyciężonego Generała TikTaka musicie przekonać sie sami. Na pewno nie pożałujecie, bo nikt tak nie buduje napięcia jak pan Moers! Polecam!

Niesamowita była to podróż, niesamowita i niezapomniana. Pan Moers potrafi wyczarować naprawdę niezwykły świat, w którym na każdym kroku czyha niebezpieczeństwo i przygoda. Wraz z Rumo- wolpertingiem, który nie miał łatwego dorastania podążamy za Srebrną Nicią, najpierw do cudownego miasta Wolpertingu, a następnie poprzez zabójczo groźny Las Nurneński, aż do owianego...

"Rumo..." nie jest pierwszym moim spotkaniem z niemieckim autorem Walterem Moersem (czy aby na pewno tak to się odmienia?),ale wcześniejszą książkę bałam się dla Was zrecenzować. Tak, przyznaję się bez bicia, że kiedy lektura przewyższa moje oczekiwania albo nie daj Boże jest książką z kanonu klasyki, o której chyba już napisano wszystko, co tylko można napisać wtedy ogarnia mnie przerażenie, a klawiatura komputera wręcz parzy. Bo przecież nie da się oddać słowami tej mieszaniny euforii i smutku, której doświadcza czytelnik po skończeniu lektury, która zabrała go w tak niezwykłą i ekscytującą podróż. I jeszcze została napisana TAKIM językiem! I na temat, której pisało już tylu krytyków!

Dobra, kończę już ten bełkot mając nadzieję, że łapiecie o co mi biega, bo "Rumo..." jest jedną z takich książek. Nie wiem co Walter bierze jak pisze i raczej nie chciałabym tego próbować, ale niech nie przestaje, bo jest geniuszem. Druga książka i drugi zachwyt: nad literackim kunsztem (to słowotwórstwo i te opisy!) oraz wyobraźnią (cóż za niesamowity świat i jego bohaterowie!) autora, którego pokochałam. Tego wręcz nie da się opisać, tego trzeba spróbować! Ale żeby nie zostawiać Was tak zupełnie z niczym postaram się w krótkich słowach nakreślić Wam fabułę.

Nadświat i Podświat, to dwa miejsca, w których rozgrywa się akcja w magicznej Camonii, a Rumo to Wolperting, czyli nieumiejący z natury pływać pies (jak na prawdziwego Wolpertinga przystało),ale za to najznamienitszy wojownik. Śledzimy jego losy od maleńkości, kiedy to został uprowadzony przez okrutne Cyklopy mieszkające na Czarcich Skałach po jego heroiczną wyprawę ratunkową do Hellu - najmroczniejszego miasta Podświata, gdzie udał się z odsieczą swej ukochanej Rali. Na swojej drodze spotkał szereg istot: zarówno tych, które chciały go zabić, jak i tych, które niosły mu pomoc, ale chyba najbardziej niezwykły to jest ten cały stworzony przez autora świat i jego magiczne, a czasem wręcz makabryczne opisy.

Polecam z całego mojego chomiczego serducha <3

kronikachomik.blogspot.com

"Rumo..." nie jest pierwszym moim spotkaniem z niemieckim autorem Walterem Moersem (czy aby na pewno tak to się odmienia?),ale wcześniejszą książkę bałam się dla Was zrecenzować. Tak, przyznaję się bez bicia, że kiedy lektura przewyższa moje oczekiwania albo nie daj Boże jest książką z kanonu klasyki, o której chyba już napisano wszystko, co tylko można napisać wtedy...

Świetna powieść przygodowa z niezwykłymi bohaterami. Nie powiedziała bym by pan Moers był mistrzem słowa, ale jego historia wciąga i sprawia że chce się nie raz wracać do wymyślonego przez niego świata. Zanim bohater zdobędzie to czego pragnie, czytelnik poznaje historie wielu postaci, co bardzo mi się podoba, bo mam słabość do powieści szkatułkowych. Ilustracje autora są wyraziste, trochę twardę i toporne, ale świetnie pasują do opowieści.

Świetna powieść przygodowa z niezwykłymi bohaterami. Nie powiedziała bym by pan Moers był mistrzem słowa, ale jego historia wciąga i sprawia że chce się nie raz wracać do wymyślonego przez niego świata. Zanim bohater zdobędzie to czego pragnie, czytelnik poznaje historie wielu postaci, co bardzo mi się podoba, bo mam słabość do powieści szkatułkowych. Ilustracje autora są...

„ Wyobraźcie sobie szafę! Tak, wielką szafę z wieloma szufladami, która skrywa wszystkie cuda i tajemnice Camonii, wszystkie bez wyjątku, posegregowane alfabetycznie. Szafę, która unosi się w absolutnych ciemnościach. Potraficie sobie to wyobrazić? Dobrze! Teraz spójrzcie, jak otwiera się jedna z tych szuflad. Ta z literą R.R jak Rumo. A teraz zajrzyjcie do środka! Zajrzyjcie głęboko do środka! Zanim zamkną się ponownie”.
Ależ oczywiście, że otworzyłam drzwi tej szafy i wlazłam do środka, zanurzając się w jej bezgranicznej ciemności. Dałam się po niej poprowadzić wolpertingowi o imieniu jak gra w karty. Wraz z Rumo przeżyłam w Camonii nieprawdopodobne historie, a było ich wiele, oj wiele. Bo każda postać, z którą się spotkałam, opowiadała mi swoją. Historie te utkały niesamowity arras przedstawiający walki z cyklopami, Szmejka, Storra Żniwiarza, blutszingi, cudowne miasto Wolperting, mroczny i piekielny Podśwat. Patrząc na ten niesamowity gobelin przetykany neologizmami, fantastycznymi postaciami, krwawymi historiami, zanurzymy się w głąb (dosłownie i w przenośni),pochłonie nas ciemność, mrok, zło i szaleństwo w najczystszej postaci. Bo właśnie tam prowadzi naszego bohatera Srebra Nić, która rozświetla największe mroki. Zapraszam Was w opowieść o największym Camońskim bohaterze-Rumo- dzielnym wolperttingu, który wszedł w ciemność za głosem serca.
„Zamknęła się szuflada z literą R., ponieważ istnieją istnieją cuda, które mogą wydarzyć się tylko w ciemnościach”.

„ Wyobraźcie sobie szafę! Tak, wielką szafę z wieloma szufladami, która skrywa wszystkie cuda i tajemnice Camonii, wszystkie bez wyjątku, posegregowane alfabetycznie. Szafę, która unosi się w absolutnych ciemnościach. Potraficie sobie to wyobrazić? Dobrze! Teraz spójrzcie, jak otwiera się jedna z tych szuflad. Ta z literą R.R jak Rumo. A teraz zajrzyjcie do środka!...

Kolejny popis niesamowitej, nieskończonej, szalonej wyobraźni autora. Nic, tylko czytać, zachwycać się i bić pokłony. Śmiem twierdzić, że książka jest wręcz lepsza od "Miasta śniących książek", a nie sądziłam, że autor mógł napisać lepszą powieść.

Kolejny popis niesamowitej, nieskończonej, szalonej wyobraźni autora. Nic, tylko czytać, zachwycać się i bić pokłony. Śmiem twierdzić, że książka jest wręcz lepsza od "Miasta śniących książek", a nie sądziłam, że autor mógł napisać lepszą powieść.

Moim zdaniem książka przebiła wszystkie inne powieści fantastyczne jakie przyszło mi czytać do tej pory. Tolkien i Pratchett pisali świetne książki, ale Moers wynosi fantastykę na nowy poziom. Fabuła może trochę oklepana, ale sam świat, różnorodność postaci i otoczenia są ogromną rekompensatą. Jak dla mnie ta pozycja jest numerem 1.

Moim zdaniem książka przebiła wszystkie inne powieści fantastyczne jakie przyszło mi czytać do tej pory. Tolkien i Pratchett pisali świetne książki, ale Moers wynosi fantastykę na nowy poziom. Fabuła może trochę oklepana, ale sam świat, różnorodność postaci i otoczenia są ogromną rekompensatą. Jak dla mnie ta pozycja jest numerem 1.