The Darkest Temptation

O panie ta część wow, ależ tam się dużo działo!

O panie ta część wow, ależ tam się dużo działo!

Jest to obecnie najlepszy romans w stylu mafijnym jaki ostatnio przeczytałam. Wreszcie jakiś autor stworzył pasującego do tego motywu bohatera. Ronan główny bohater jest dobrze wykreowanym bossem mafii. Chociaż dalej mało w tej książce mafijnych porachunków, to sam bohater został naprawdę dobrze przedstawiony.
Dobrze też odegrała swoją rolę Mila. Miała charakter, swoje wady i zalety co dawało jej wiele naturalności.
Sama historia może nie jest naładowana jakąś niesamowitą akcją mafijną, ale dzieje się w niej dużo neutralnych, życiowych sytuacji.
Mafia jest tutaj przedstawiona w obrazie bohaterów, a nie akcji. A bohaterowie tak jak już wspomniałam są dobrze wykreowani. W szczególności Ronan i inni mescy przedstawiciele.
Szkoda, że trochę nudnawo się kończy bo myślałam, że po powrocie Mili do domu coś się zadzieje. A historia się po prostu wycisza i kończy przewidywalnie.
Mimo braku jakiś żywiołowych akcji, sama historia jest bogata w różne sytuacje życiowe co czyni ją ciekawa. Warto przeczytać, aby dowiedzieć się że da radę stworzyć fajna historię bez dynamicznej fabuły.

Jest to obecnie najlepszy romans w stylu mafijnym jaki ostatnio przeczytałam. Wreszcie jakiś autor stworzył pasującego do tego motywu bohatera. Ronan główny bohater jest dobrze wykreowanym bossem mafii. Chociaż dalej mało w tej książce mafijnych porachunków, to sam bohater został naprawdę dobrze przedstawiony.
Dobrze też odegrała swoją rolę Mila. Miała charakter, swoje...

To klasyczny przykład romansu mafijnego z intensywną relacją love/hate, bohaterem, który bardziej przypomina burzę śnieżną niż księcia z bajki. Danielle Lori serwuje czytelnikowi mieszankę porwania, namiętności, manipulacji i powolnego odkrywania prawdy — wszystko osadzone w brutalnym świecie rosyjskiej mafii.
Mafii jest tu tak naprawdę mało, Ronan coś tam załatwia, wydaje polecenia i na tym w sumie się opiera.

Atmosfera – zimna, rosyjska sceneria + ciepło buzujące między bohaterami = kontrast, który działa.

Ronan – typowy "alpha" z nutą psychopaty i ogromnym bagażem emocjonalnym. Brutalny, ale nieprzesadnie sadystyczny.

Narracja – szybka, z dobrym tempem i odpowiednią ilością pikanterii.

Napięcie seksualne – autorka świetnie buduje atmosferę, w której każda kłótnia jest wstępem do czegoś bardziej fizycznego.

Mila – choć sympatyczna, momentami bywa trochę zbyt „naiwna turystka w mafijnym świecie”. Nie zawsze ma konsekwencję w działaniu.

Jeszcze nie wiem co z nią zrobię, może sprzedam, może zostawię. Była przyjemna.

To klasyczny przykład romansu mafijnego z intensywną relacją love/hate, bohaterem, który bardziej przypomina burzę śnieżną niż księcia z bajki. Danielle Lori serwuje czytelnikowi mieszankę porwania, namiętności, manipulacji i powolnego odkrywania prawdy — wszystko osadzone w brutalnym świecie rosyjskiej mafii.
Mafii jest tu tak naprawdę mało, Ronan coś tam załatwia, wydaje...

W całej trylogii za mało męskiego POV. Ronan to mój ulubiony bohater. Chociaż syndrom sztokholmski przewodzi w tej części, to nie psuje to całości. Chętnie czytałabym dalej o losach całej 6.

W całej trylogii za mało męskiego POV. Ronan to mój ulubiony bohater. Chociaż syndrom sztokholmski przewodzi w tej części, to nie psuje to całości. Chętnie czytałabym dalej o losach całej 6.

Fabularnie ta część jest moim zdaniem najlepsza. Ciekawy rozwój sytuacji. Rozwiązanie mniej ciekawe, powiedziałabym nawet że trochę mnie zawiodło.

Fabularnie ta część jest moim zdaniem najlepsza. Ciekawy rozwój sytuacji. Rozwiązanie mniej ciekawe, powiedziałabym nawet że trochę mnie zawiodło.

"Myślała, że jest jej ideałem. Okazał się potworem." A przynajmniej tak się wydaje. Mężczyzna, po wielu dziecięcych traumach, łotr i łajdak. Dziewczyna, która dopiero co stała się kobietą i chce odkryć swoje prawdziwe ja uciekając ze złotej klatki. Spotykją się w Moskwie zupełnie nie przez przypadek. Jednak czy był to tylko niecny plan, czy przeznaczenie przepowiedziane przez Madamme Richi ? Uporczywa walko o przetrwanie, tolerancję i symbiozę, a w ostateczności o życie i relację. Opuszczając Miami Mila nie spodziewała się, że kolejny miesiąc obróci jej życie do góry nogami. Wracając do Ameryki, po "przygodach" w Rosji, nigdy nie była sama. Myślała, że tam na górze ktoś się o nią troszczy. Okazało się, że to na dole mają na nią oko. A gdy akcja kończy się cukierkowo słodkim happy endem czar pryska. Zawiodła mnie kreacja postaci męskiej - była stereotypiczna, przesadnie agresywna i wręcz wywrotowo zmienna. Jaki gangster przeistacza się w przykładengo męża w 4 miesiące? Muszę jednak docenić poczucie humoru i lekkość narracji. Mimo że całość była pretensjonalnie naiwna, była to dobra pozycja na rozerwanie się i cieszenie poczuciem więzi z bohaterami bez nadmiernego przywiązania.

"Myślała, że jest jej ideałem. Okazał się potworem." A przynajmniej tak się wydaje. Mężczyzna, po wielu dziecięcych traumach, łotr i łajdak. Dziewczyna, która dopiero co stała się kobietą i chce odkryć swoje prawdziwe ja uciekając ze złotej klatki. Spotykją się w Moskwie zupełnie nie przez przypadek. Jednak czy był to tylko niecny plan, czy przeznaczenie przepowiedziane...

Pozostanę, zdecydowanie, fanką tomu nr 1.
Chociaż to też aż tak złe nie było.

Pozostanę, zdecydowanie, fanką tomu nr 1.
Chociaż to też aż tak złe nie było.

Z całej serii, ten tom najbardziej przypadł mi do gustu. Motyw zemsty na ojcu, dwa mocne charaktery, zacieranie się między bohaterami i przede wszystkim to, że w przeciwieństwie do wielu książkowych bad-boyów, tutaj bohater nie chciał jej zatrzymać przy sobie za wszelką cenę. Pozwolił jej ruszyć dalej, odkryć siebie, spełnić marzenie - to było piękne i zaskakujące. Polecam, mimo że osobiście nie za bardzo przepadam za motywem mafii w książkach.

Z całej serii, ten tom najbardziej przypadł mi do gustu. Motyw zemsty na ojcu, dwa mocne charaktery, zacieranie się między bohaterami i przede wszystkim to, że w przeciwieństwie do wielu książkowych bad-boyów, tutaj bohater nie chciał jej zatrzymać przy sobie za wszelką cenę. Pozwolił jej ruszyć dalej, odkryć siebie, spełnić marzenie - to było piękne i zaskakujące. Polecam,...

♠️ Finałowy tom. Oczywiście możecie czytać je oddzielenie,ale według mnie możecie tylko na tym stracić 😉Warto zachować kolejność, bowiem wydarzenia z punktu widzenia całości są zazębione ze sobą.

"Ciemność w krąg,nic więcej już..."

♠️Mila Michaiłowa chce wrócić chociaż na chwilę do korzeni. Moskwa to miejsce,gdzie przyszła na świat i właśnie tam jej ojciec często prowadzi tajemnicze interesy. Jako ta posłuszna,oddana zawsze z pokorą przyjmowała wszelkie dyspozycje. Czas na samodzielność...

♠️Rosja przywitała ją nie tylko przenikliwym chłodem,ale i niebezpieczeństwem. Sama w obcym kraju,bez znajomości języka i na dodatek bez bagażu. Na szczęście trafia się ktoś,kto jej pomoże. A może raczej zniewoli...

♠️ Postać Ronana Allistera poznaliśmy w drugim tomie. Rosyjska natura bezwzględnego mafioza jest tu doskonale oddana. Zastanawiałam się z jakim skutkiem pojawienie się Mili zmieni oblicze tego jakże niebezpiecznego typa.

♠️Nowa maskotka nauczy go łagodności? To się jeszcze okaże...

♠️ Tatuaże, magnetyczne spojrzenie i krew na rękach to znak rozpoznawczy Ronana. Ona,jego zupełne przeciwieństwo ma także swoje miejsce w jego okropnym planie.

♠️Ta część jest najwieksza objętościowo, jednak nie ujmuje to jej w niczym. Autorka konsekwentnie utrzymała wysoki poziom napięcia i niebezpieczniej gry. Szkoda, że nie ma tego więcej 🥹

♠️Najciemniejsza pokusa, którą stanowi główny bohater potrafi do siebie przyciągnąć nawet najjaśniejszy promyk dobra. A czy Wam przypadłby do gustu??

♠️ Finałowy tom. Oczywiście możecie czytać je oddzielenie,ale według mnie możecie tylko na tym stracić 😉Warto zachować kolejność, bowiem wydarzenia z punktu widzenia całości są zazębione ze sobą.

"Ciemność w krąg,nic więcej już..."

♠️Mila Michaiłowa chce wrócić chociaż na chwilę do korzeni. Moskwa to miejsce,gdzie przyszła na świat i właśnie tam jej ojciec często prowadzi...

😈😈😈
🤩
Lubię Khaosa 🐕

😈😈😈
🤩
Lubię Khaosa 🐕