Jezioro Białe po sezonie

Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie to kraina 68 jezior, wśród których najbardziej znanym jest Białe.

Mimo że w sezonie trudno przejść brzegiem czy też wejść do wody z powodu nadmiaru chętnych wczasowiczów, jezioro posiada I klasę czystości jako jedyne na pojezierzu.

 

Większość linii brzegowej jest zagospodarowana przez ośrodki wypoczynkowe lub domki prywatne.

Gwar, śmiechy, hałas z pobliskiego wesołego miasteczka, zapachy z licznych restauracji, kawiarni, lodziarni...

To wszystko miesza się przez dwa miesiące, pulsując dzień w dzień przez 24 godziny.

Ale za to po sezonie, gdy nie ma już prawie nikogo, można przejść się promenadą, posiedzieć na pomoście, posłuchać szumu wiatru.

Do jeziora od strony południowej przylega fragment kompleksu leśnego – Lasy Sobiborskie, na terenie którego utworzono Sobiborski Park Krajobrazowy.

Słoneczny dzień, lekki wiaterek, przestronne i puste o tej porze roku plaże, wylegające się w cieple kaczuchy i... krokodyl zachęcają do niespiesznego odpoczynku po wakacjach.

Adnotacja:

• jezioro Białe;
• lokalizacja: Okuninka, gmina Włodawa, powiat włodawski, województwo lubelskie;
• data wykonania fotografii: 9.09.2020 r.

Spacer po lesie

Sobiborski Park Krajobrazowy, utworzony w 1983 roku, obejmuje 10000 ha.

Park chroni lasy z torfowiskami i śródleśnymi jeziorami położonymi we wschodniej części Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego. 

Najcenniejsze fragmenty parku objęte sa ochroną w postaci sześciu rezerwatów przyrody.

Dużo informacji na temat flory, fauny, walorów turystycznych zawiera strona Zespołu Lubelskich Parków Krajobrazowych.

Adnotacja:

• Sobiborski Park Krajobrazowy;
• lokalizacja: okolice Osowy, gmina Hańsk, powiat włodawski, województwo lubelskie;
• data wykonania fotografii: 9.09.2020 r.

Podlaski Przełom Bugu

Park Krajobrazowy Podlaski Przełom Bugu,  utworzony w 1994 roku,  położony jest na terenie województwa lubelskiego i mazowieckiego. Ciągnie się na przestrzeni kilkudziesięciu kilometrów od Terespola do ujścia Tocznej. Poniżej trochę fotografii z kilku miejsc:

- okolice Kodnia;

Największym walorem krajobrazowym Parku jest przełomowa dolina rzeki, wijącej się wśród morenowych wzgórz osiągających kilkadziesiąt metrów wysokości względnej. Nieuregulowany, silnie meandrujący Bug przecina pas wzgórz morenowych utworzonych w okresie zlodowacenia środkowopolskiego. Sama dolina rzeki nie jest jednorodna. Miejscami jest szeroka, z licznymi starorzeczami, mokradłami i oczkami wodnymi, a miejscami zwęża się i głęboko wcina w otaczające ją wysoczyzny, tworząc wysokie na kilkadziesiąt metrów skarpy. Deniwelacje sięgają tu 85 m i należą do największych na obszarze pasa nizin. Dolina rzeki jest zróżnicowana, miejscami jest szeroka, z licznymi starorzeczami i dopływami, zdarzają się jednak miejsca, w których Bug się zwęża, wcinając się w otaczające wysoczyzny, tworząc wysokie skarpy. Rzeka Bug na przełomowym odcinku jest kręta, jej brzegi są raz wysokie i urwiste, innym razem łagodnie nachylone i piaszczyste albo bagniste i niedostępne. [źródło]

- okolice miejscowości Żuki;

Na terenie Parku utworzono siedem rezerwatów przyrody: leśne („Łęg Dębowy”, „Zabuże", „Stary Las”), faunistyczne („Kózki", „Czapli Stóg"), krajobrazowy („Szwajcaria Podlaska”) oraz florystyczny („Mierzwice”). Ponadto ustanowiono ok. 120 pomników przyrody – są to głównie okazałe drzewa lub ich skupiska (najczęściej dęby szypułkowe). [źródło]

- przystań promowa Gnojno - Niemirów;

- Wyspa Bociana (koło miejscowości Borsuki);

W licznych starorzeczach spotykamy fragmenty zbiorowisk roślin zanurzonych (np. rdestnice, moczarka kanadyjska, rogatek sztywny), pływających po powierzchni wody (częściowo chronione grzybienie białe, współistniejące grążele żółte) oraz roślinność związaną z wypłycanymi starorzeczami (np. żabiścieg pływający i osoka aleosowata). Na terenach bardziej wyniesionych – suchych i piaszczystych, często o podłożu wapiennym, rozwijają się murawy napiaskowe. Zbiorowiska murawowe tworzą gatunki sucholubne i trawy, które w okresie kwitnienia tworzą barwne kobierce np. goździki kartuzek i kropkowany, kocanki piaskowe, zawciąg pospolity, macierzanka piaskowa czy rozchodnik ostry. [źródło]

- wysoka skarpa w okolicach Serpelic;

W dużych kompleksach leśnych ze starowiekowym drzewostanem gniazduje największa sowa w Polsce – puchacz oraz wiele gatunków ptaków szponiastych: orlik krzykliwy, trzmielojad, jastrząb, krogulec, myszołów. Ponadto można spotkać tutaj bociana czarnego, orzechówkę, muchołówkę małą, dzięcioła czarnego, dzięcioła średniego oraz siniaka, który, jako jedyny gołębiowaty w Europie, gnieździ się w dziuplach starych drzew. Ssaki na terenie Parku reprezentują wydra i bóbr oraz bardzo rzadko spotykany wilk. Najbardziej zagrożonym gatunkiem gada jest żółw błotny, występujący sporadycznie na niektórych starorzeczach. [źródło]

- widok na Bug z Góry Zamkowej w Mielniku:

- przeprawa promowa Mielnik - Zabuże.

W granicach Parku znajdują się dwie przeprawy promowe w miejscowościach Gnojno i Zabuże, których umożliwiają sprawne przedostanie się na drugą stronę Bugu. Ponadto dla amatorów intensywniejszych wrażeń wytyczono na Bugu szlak kajakowy, który pozwoli poznać rzekę Bug i jej żywioły z innej perspektywy. [źródło]

Tak wygląda Bug z pokładu promu.

Wszystkie cytaty pochodzą ze strony Park Krajobrazowy Podlaski Przełom Bugu - serdecznie polecam.

Adnotacja:

• Park Krajobrazowy Podlaski Przełom Bugu;
• lokalizacja: od Terespola, powiat bialski, województwo lubelskie do ujścia Tocznej koło Drażniewa, gmina Korczew, powiat siedlecki województwo mazowieckie;
• data wykonania fotografii: 13.06.2020 r.

Makowe pola_5

Kwitnie mak

na znak,
że lato.
Idę z tobą w noc popielatą.
Słów nam brak,
bo tak

szczęśliwie

szepcą ptaki gadatliwe,

że to znów pogoda

i w zagrodach kwitnie mak. 

[Agnieszka Osiecka, Kwitnie mak]

Mak, znany środek uspokajający, symbolizuje sen i osłabienie w godzinie śmierci. Z drugiej strony, ze względu na swój czerwony kolor, symbolizuje mękę Chrystusa. [źródło]

Mak symbolizuje noc, zapomnienie, niewiedzę, sen, ciszę, chytrość, lenistwo, odurzenie, czary, zmartwychwstanie, czystość, płodność […] – czytam w słowniku Władysława Kopalińskiego. Symbole te raczej budzą niepokój, niż przywodzą na myśl radosną atmosferę świąt Bożego Narodzenia. Wieloznaczność symboliki można tłumaczyć raz odniesieniami do czerwonych kwiatów, innym razem do właściwości narkotycznych, a jeszcze innym – do mnogości nasion w makówce. [źródło]

Od czasów starożytnych znane były jego właściwości usypiająco-narkotyczne, toteż stał się atrybutem bożka snu Hypnosa. Tradycja tych przedstawień przetrwała w późniejszej sztuce europejskiej i np. Cesare Ripa opisuje alegorię Snu jako starca na łożu z maków, a Noc jako niewiastę z wieńcem z makówek.

Równocześnie dostrzegano podobieństwo między nocnym odpoczynkiem a śmiercią, toteż maki wyrażały również smutek i żałobę, pojawiając się czasami w dłoniach Tanatosa lub jako wieniec na głowie Prozepiny. [źródło]

MAK - SYMBOL PATRIOTYZMU, POŚWIĘCENIA: Czerwone maki porastają groby polskich żołnierzy, którzy polegli w bitwie pod Monte Cassino. [źródło]

Popularny w wielu krajach świata zwyczaj Poppy Day (Święto Maka od "poppy" - mak) zwany też Poppy Appeal jest świętem obchodzonym na cześć poległych w obu wojnach światowych. [źródło, klik]

Nagrobki ozdobione makami można zobaczyć między innymi na starym cmentarzu w Tarnowie, starym cmentarzu żydowskim we Wrocławiu (klik, klik, klik).

Nasi przodkowie świetnie znali nasenne i narkotyczne działanie soku makowego. Mak kojarzono ze snem i śmiercią, nocą, zapomnieniem,odurzeniem, ciszą. Makówki stanowiły atrybut bogów snu i marzeń sennych: Morfeusza, Hypnosa, Ikelosa i Fantasosa. Maki rosły w krainie śmierci Hadesie, na brzegach rzeki zapomnienia Lete. Dusza zmarłego,napiwszy się wody z tej rzeki, traciła pamięć o swoim ziemskim życiu.Powiedzenie: Cisza, jak makiem zasiał, ma pochodzić od tego, że dosiania drobnych nasion maku potrzebna jest bezwietrzna pogoda. [źródło]

Jak podaje Słownik symboli Kopalińskiego, "makówki przedstawiane na ławkach kościelnych mogą oznaczać zmartwychwstanie". [źródło]

(...) przydrożny, pospolity, czerwony mak ma w naszym kręgu kulturowym jeszcze inną symbolikę. Oznacza Zmartwychwstanie. Mak rosnący w zbożu jest też symbolem Chrystusa, gdyż nawiązuje do obrazu Chleba Eucharystycznego – ciała i krwi Chrystusa. [źródło]

Cisza jak makiem zasiał, siała baba mak, figa z makiem. Można pisać drobnym maczkiem, dobrać się jak w korcu maku albo mieć głowę jak makówka. [źródło]