Selammm

Koşuşturmaca arasında yazıyorum bu postu. Benden mail bekleyenler de var ama henüz dönemedim, fırsat bulup. Bayağı zaman önce yaptığım logo tasarımı, Konya'da bir mağazanın tabelasında yer aldı. Sahibi benimle bu fotoyu paylaşınca öyle sevindim ki. Tam adresini bilmiyorum ama Konya'da oturanlar bu tabelayı görür görmez içeri dalın derim. Sadece ev tekstili değil bebek ürünleri de mevcut.

Logoyu tasarlarken belli bir sadeliği muhafaza etmek istedim, çünkü bu logo etiket olarak ürünlere de basılacak. Çok küçük ebatlı baskılarda ince ayrıntılar görünmüyor, bu yüzden imajı yansıtan sade tasarımları seçmek lazım. Bu tasarımda da tabi ki kristal pırıltısı ve bir miktar dantel görüntüsü vazgeçemeyeceğim ayrıntılardan oldu.

Resimleri biraz önce çektiğim için ışık kötü oldu ama ben daha bol bol çekeceğim resmini bunun :)

Bu sloganı çok seviyorum, sevmemin sebebi popüler olması değil anlamı ve tarihçesi.  “Keep Calm and Carry On” (Sakinliğini koru ve Devam et) yazılı posterler ilk defa II. Dünya Savaşı’ndan sonra İngilizler tarafından, halkın moralini düzeltmek için yapılmış. O günden bu güne neredeyse bir atasözü haline gelmiş olan bu sözün yazıldığı posterler, evlerde veya aksesuarlarda bolca yer ediyor.


Eşim gecikmiş doktora hediyesi olarak bana Mac air almıştı geçenlerde. 2005 yılından beri kullandığım (ve şu anda da onunla yazıyorum bu postu) benim emektar laptopum (ama hala taş gibi, bilgisayarları titiz kullanırız ikimiz de), hergün taşırken omuzumu çökerttiği için hafif bir şey istiyordum. Diğer yandan son iki yıldır odamda kullandığım iMac sebebiyle de yine bir mac olsun istiyordum. Gerçi aynı ilgiyi iPhone veya iPad'a duymuyorum. Bilgisayarlarıyla sınırlı şimdilik. Ve söylemeliyim ki monitör açısınadan çok ama çok farklılar. İlerde bir ev döşediğimizde yeniden, bu sefer tv olarak da kullanabileceğimiz şekilde en büyük ekranlı iMacden başkasını düşünmüyorum.


Bu kadar Mac yeter gelelim kılıfa. Şimdi eminim diyeceksiniz, böyle bilgisayara alamadın mı güzel bir kılıf diye haklısınız, ben de düşünüyorum almayı ama daha her şeyin olduğu bir elektronik markete gidemedim. E çantamda da çizilmesin diye acil çözüm olarak, kullanmadığım eski bir atletten kılıf yapıverdim. Penye olması sebebiyle çok yumuşak ve çizmiyor. Daha önceleri laptop kılıflarının mümkün olduğunca toz tutmayan, tüysüz şeyler olması gerektiğini okumuştum. Penye bana gayet uygun geldi bu açıdan.

E dümdüz beyaz bir penye de çok kıytırık duruyordu doğrusu, süslemek lazımdı. Ben de sevdiğim sloganı tekstil kalemiyle yazdım. ( Daha önce tekstil kalemini burada kullanmıştım) Aslında transfer kağıdım vardı, ona çıkartıp ütü ile pressleyecektim ama galiba yazıcıyı bile bozmuş olabilirim, kağıt eridi ve bir yerlere yapıştı, çıkaramadım da (Ce duymasın) ve çıkarmaya çalışırken de parmağımı yaktım, çok sıcakmış :(

Sevgili Etel'in teması geçen hafta bitmişti ama ben ancak yayınlayabiliyorum. Headerda yukarda yer alan logosunu muhafaza ederek onun tonlarıyla uyumlu bir tema istemişti. Bir wordpress teması ama önceki yazılarımdan birinde de belirttiğim gibi, özel hostingli değil css upgrade paketi almış bir hesaptı bu. Temayı önce taslak sitemde hazırladım, ardından bu pakette temayı yükleyemeyeceğimi görünce tüm kodlamayı baştan yaptım. Bu yüzden çifte uğraş oldu ama en azından neyin ne kadar olabileceğini görmüş oldum. Buyrun Lovelycookies.com a yakından bakın.

Bunun dışında 19 mayıs gecesinden beri çok hastayım, şu anda penisilin iğnelerinden delik deşik olmuş popomun üzerine oturmakta zorlanarak yazıyorum. İleri derecede akut faranjit olmuşum, işin tuhafı bir gecede patlak verdi. Günlerdir yatıyorum, ilaç ve antibiyotikler ile biraz kendime geliyorum. Birkaç yıl önce benzer şekilde iğne yiyip, moraran popo yüzünden , o sıralarda yeni çıkan mortgage kavramına benzer şekilde morkıç      adını takan ablam, bana morkıç olup olmadığımı soruyor, biraz da mortgage gibi söylüyor anlamadım, sonradan çok güldüm ama gülerken heryerim ağrımadı değil.

Oysa ki ne hayallerim vardı tek güncük tatile sığdıramadığım. Geçenlerde aldığım gecedesign.com a tasarımlarım için bir site kuracaktım biraz daha ciddi bir hale getirecektim. Üstelik kendime bir çırak da aldım, benden daha bilgili ama başka konularda. Neyse efem çok kaliteli işer yapabileceğiz. Benim bilgi yetersizliği nedeniyle girişmeye korktuğum tasarımları dahi yapabileceğiz. Satış siteleri, özel animasyonlu, flashlı siteler.. vs. Şimdilik neler yapabiliriz görme aşamasındayız. Ancak biraz daha zaman alacak gibi görünüyor.

Sevgiler

Merhabalar, aslında salı günü çekiliş yapacaktım ama malesef internete dahi girecek vaktim olmamıştı. Gecikmeli sonucumuz şöyle 2 numaralı yorumcu Jeliboncuk temanın talihlisi oldu. Bir süre sonra ben kendisiyle irtibata geçeceğim, bahsettiğim kişiselleştirmeleri tamamladıktan sonra yeni temasını hediye edeceğim.

Güle güle kulanman dileğimle...

Sevgiler herkese.

Sizi yeni bir siteyle tanıştıracağım: indirimisteriz.biz

Tasarımı bana ait (header hariç tabiki, o sevgili pino'dan) ama asıl bahsetmek istediğim tasarımdan çok sitenin kendisi. Yeni bir yaklaşım getirecek ve umuyorum başarılı olacak. Tabi blog sahibesine çok iş düşecek. Ancak başarılı olursa kesinlikle alışverişe yeni bir anlayış doğacak.

Fakat tüketiciler olarak bizler de belki biraz sabretmeyi öğreneceğiz. Anında sahip olamayacağız belki ama çok beklediğimize değecek. Tabi bu sürenin uzunluğu yine bize bağlı, ne kadar çok olursak o kadar süre kısalır. İşte bu yüzden bu site blog sahibinin değil aslında tüm tüketicilerin sitesi olacak, o sadece bizlere yardım edecek.

Teşekkürler  "indirimisteriz.biz" in arkasındaki yürek (isim versem mi bilemedim). Yolun açık olsun.

veee hepiniz güzel bir tatile girdiniz, biz burada uzaktan kutlayacağız bu yıl. Tüm dostlara keyifli bayramlar diliyorum.

başladı, daha tam bitmedi zaman gösterecek.

Eminim birçok kişiye farklı gelecek ama bu sıralar blog tasarımlarında böyle stilleri seviyorum. E kimse de böyle bir tasarım talep etmeyince kendime yapmaya karar verdim. Biraz vintage biraz kraliçe modunda...

Canım sıkılana kadar yeni GeCe bu şekilde olacak.

Bir önceki yazımda taslak halini gösterdiğim ve yapılışını anlattığım lavanta keselerini bitirdim. Nişan olacağı ve davetli sayısı nispeten az olduğu için çok vaktimi almadı. Bol bol resimlerini çektim, bu yazıda fiyatlardan bahsetmek istiyorum biraz.



Natürel görünümlü bir kumaş kullandığım için çiçekleri ve süslemeleri de doğal renklerde seçtim. Önce kendir ipi ve bir miktar danteli gülle birlikte birleştirip bağcıkları hazırladım. Gülün telini bükerek iliştirdim.



Sonra keselerin içine lavanta ve pamuk koyarak ağızlarını bu bağcıklarla bağladım.


Önceden söylediğim gibi tekstil kalemiyle yazıları yazmıştım.



Fiyatlara gelecek olursak. Amerikan bezinden yaptığım keselerin kumaşını mefruşatçıdan mt sini 3 tl ye aldım. Parça olarak daha ucuzları da bulunabilir. 1 metreden benim keselerimin ebatlarında 50-60 adet kese çıkabilir. Ben daha hepsini kullanmadım.


Tekstil kalemi yanlış hatırlamıyorsam 2,75 tl idi. Elbette ki bitmedi, daha çok iş göreceğini düşünüyorum. Farklı renkte olanları da var.



Keseleri diktikten sonra ütüledim. Daha şık göründüler. Süslemek için kullandığım yapay güllerin 12 tanesi 1,25tl. Danteli çok önceden almıştım ama mt si 50 kuruştu sanırım. Daha ekonomik kurdelalar da var, top halinde 3 tl gibi.


Kendir ipini çok önceden almıştım kocaman bir yumak, neler ördüm neler. Fiyatını tam hatırlamasam da 3 yada 5 tl gibi birşey var aklımda.



Bir de lavantalar var tabi. Onlar çok ucuz. Malesef şimdi fiyatını hatırlamıyorum, aktarlardan öğrenebilirsiniz.


Eh bir de pamuk var, ben evdeki makyaj pamuklarımı kullandım ama elyaf da alınabilir. Onlar da gayet ucuz.



Umarım bir fikir olmuştur. Sevgiler.

Çok şükür elbette ama pek keyfim yok blogcum. Ce'nin gidişi bugün tam 35 gün oldu. İlk haftalar yokluğunu anlamayayım diye aşırı yoğun günler geçirmeye zorladım kendimi. Sonra yoruldum vazgeçtim şimdi ise aşırı gevşek ve her daim ağlak moddayım. Gerçekten yaşamadan anlaşılmıyormuş bu durum.

Ülke gündeminde bir sürü şey oldu, elbet benim de söyleyecek sözlerim var ama malum memur sayılırız. Babam sürekli diyor ki aman birşey yazma, her yerde izleniyorsunuz siz. İzleniyorsam (bilmiyorum öyle midir) izlenecek kadar önemli olduğuma sevinmeli miyim, yoksa yazamadığıma üzülmeli miyim bilemiyorum. Bende içime attım herşeyi napayım. Babacım istedi diye.

Şu an resmen kaplumbağa oldum. Herşeyim her yerde. Birazı annemde birazı evimde. Bir kıyafet getiriyorum haydaaa bir bakıyorum onunla giyeceğim bişey eksik, kafam hep dalgın malesef.

Ce ile her akşam konusuyoruz internetten. Sık sık mesajlaşıyoruz ama yetiyor mu, hayır. Yanyana olmak çok farklıymış. Onu özlemem bir yana tüm rutinlerim bozulduğu için de altüst durumdayım. Eskiden ev işlerim aksadığı zaman, atıyorum çamaşır yıkacağım gün hava kapar ya da bir yere gitmek gerekir vs sinir olurdum, bu hiç birşeymiş. Aman diyorum keşke öyle olsa razıyım.

Bir de hep derler ya insan evine alışınca baba evinde bile rahat edemez. Aslında baba evinde rahatım da, alışkanlıklarımı da özlüyorum. Evimi evde beraber geçirdiğimiz vakitleri.

Ce gittiğinden beri, eğlenmek adına hiç birşey yapmadım, ya da yaptığım şeylerde eğlenmemiş de olabilirim. Herşey onsuz o kadar anlamsızmış ki. Onsuz yarımmışım.

Bazen düşünüyorum insan olarak ne kadar da alışkınız rutinlere. Hem sıkılıyoruz hem de bir değişiklik olacaksa cesaret edemiyoruz. Bizim hayatımızdaki bu büyük değişikliği biz istedik biz seçtik, ve gerçekten şimdi anlıyorum ki ne kadar büyük bir cesaret işiymiş. Bu sürecin üstesinden gelirsek, artık sanıyorum bizi kimse tutamayacak :) Yıllar önce bir sohbet sırasında biri demişti, kendisi öğretmendi. Benim için ev, eşya önemli değil. Bana bir bavul yeter. Kendisi üniversiteyi başka şehirde okumuş ve farklı yerlerde öğretmenlik yapmıştı. O zaman onu duyunca çok şaşırmıştım çünkü evinden, en sevdiğin eşyalardan, kitaplardan, anılardan vs vazgeçmek, onları bir bavula sığdırmak çok zor benim için. Şimdi diyorum ki belki de ilerde ben de öyle olacağım. Bir yandan her seferinde yeni eşyalar yeni ortamlar heyecanlı olsa da, eskilerden vazgeçmeye hazır olmak yeni bir olgu benim için. İşte şu an yaşadığımız süreci bu anlamda atlatabilirsem, değişimlerden korkmadığımı, hazır olduğumu anlayacağım.

Biliyorum ayrı bir yazı konusu olmalı bu ama son yaptığım temalardan Nimo Stylo bitmişti ve Pratik Anne 'de yeni görüntüsüne kavuştu.

Geçen hafta aldığım 1 kilocuk çileğin bozulacağını anlayınca, hayatımda ilk defa kendi başıma reçel yapma deneyimi yaşadım. Bir kilo reçel için yarım kilo şeker konduğunu biliyordum, ağır ateşte 45 dakika kadar pişirdim, arada üzerinde oluşan köpükleri kaşıkla aldım. Köpüklerin alınmasının reçeli berrak yapacağını okumuştum Ev Cini'nde. Yalnız limon sıkmayı unutmuşum ki, uzun süre saklanan reçelin şekerlenmesini önlüyormuş. Benimki 2 kavanoz olduğu için kısa sürede bitecek zaten.



Tabiki reçelimi süslemeden olmazdı, özel bir etiket hazırladım ve kapağını süsledim.


Önce etiketleri uhu ile yapıştırdım. Etiketler biraz daha küçük olabilirmiş ama çıktı alırken göz kararı almıştım.



Elbette desenli kumaşlarla daha hoş duruyor ancak evimde küçük miktarlarda ve hoş desenlerde kumaşlar yoktu. Ama evime tabiri caizse depoladığım kağıtlar var...



Krapon kağıtlarını yuvarlak ve kenarları oymalı olacak şekilde kestim. Bir kırmızı beyaz


Bir de mavi beyaz hazırladım.



Kenarlarını oymalı kesmek için kağıdı üst üste katladım ve tek seferde kestim, açtığımda tamamı oymalı oldu.



Sutaşı ile bağladım, çok sevimli oldular.




...ve bana bol bol poz verdiler.:)

Dün öğlen arasında bir koşu Eminönü'ne gittim. Kafamda bazı kurdelalar kağıtlar almak vardı. Tuhafiyecilerden renk renk kurdelalar aldım.

Bunları almamın sebebi aşağıdaki gibi cupcake süslemeleri yapmaktı. Yalnız akşam eve geç gelince, hava karamasına az kaldığı için aceleden süslemelerim pek muntazam olamadı.


Kırmızı Mutfak'ın sahibi Ebru, yaptığım dijital tasarımlara ilave olarak bana cupcake wrapper kağıtlarından tasarlamamı önermişti. Bunu söyleyeli çok oldu ama ben de bu fikri zaman zaman düşündüm. Tasarlaması sorun değil de , onlara uygun kağıt bulabilecek miyim, nerde basılacak, sonracıma süslü süslü kesmek için belki lazer kesim ya da özel kesme aletlerine ihtiyaç duyulacak...

Bu yüzden bunları yapabilmem şimdilik pek mümkün görünmüyordu benim için. Ancak kendi imkanlarımızla neler yapabiliriz diye düşündüm. Hele geçen gün bir yastıktaya koyduğum şu fikirden sonra. Bu tip hazır kesilmiş cupcake kağıtları oldukça iyi (!) fiyata satılıyor.

İşte bu amaçla aklıma gelen fikirler.

• Öncelikle düğün parti gibi kalabalık gruplu toplantlar için gerekli çok miktarda kağıt, duvar kağıdıyla sağlanabilir. Öyle güzel kağıtlar var ki,  geçenlerde yine ablam için Unkapanı İMÇ çarşısına gittiğimizde koca koca ruloların çok ucuza satıldığını gördük. Mesela düğünler için parıltılı, saten görünümlü kağıtlar harika olur.
• Sonra krapon kağıtları. Müthiş güzel ve çok ucuz. Rengarenk olanları var. İster büzgülü ister düz yapılbilir. Ben yukarıdaki resimde beyazları daire ve kare şeklinde  kesip kurdela bağladım. Ya da aşağıdaki gibi yay şeklinde kesebilirsiniz (kırmızı kağıt). Olmadı düz bir dikdörtgen kesilip büzülebilir.

• Bir diğer denemem de kese kağıdından, bayağı zaman önce yolda pişmiş kestane almıştım. Kese kağıdı iki tane veriyorlar, birine çöpleri koyalım diye. Kağıt öyle hoşuma gitti ki çöp için olanı kullanmaım sakladım. Ve kendisi cupcake kağıdı oldu. Topkeklerin tepesi çok genişmiş, dar gelince kesikler atarak içine sığdırdım. Birinin kenarını oymalı yaptım. Bu şekilde kesebilmek için kağıdı sigara gibi sarıp keserek bir seferde tamamına şekil verdim.

Natürel görünümlü kağıtlardan çok hoş görüntüler elde edilebilir.



İşte aşağıda benim denemelerim. Biri yaldızlı ip, biri pamuklu dantel. Bir de cupcakelerin süslü olduğunu düşünsek ne hoş olurdu.



Bir de başka kurdelaları deneyeyim diye birkaç poz.

• Bu kağıtlardan başka, çocukların defter kitaplarını kapladığımız, ya da paket yapılan kaplardan keserek harika kılıflar yapılabilir. Bugün aklımdaki gibi kağıtar bulamadım ama (puantiyeli minik çiçekli falan), bulduklarım da fena olmadı.

Yine onları da yay şeklinde kestim. Kesmek için bir kalıba ihtiyacımız olacak. Bu kalıbı kendim de yapmayı denedim ancak ebatlar konusunda kararsız kaldım. Bugün deneyene kadar emin değildim, yine en iyi ölçüler, kekler piştikten sonra anlaşılacaktır.



Benim kullandığım kalıp bu adresten alıntı. Pdf dosyası olarak bir çizim var, bunu yazıcıdan çıkarıp, kestim ve diğer kağıtları da o şablona uygun olarak kestim. Bu adresteki cupcake kağıdı da başlı başına kullanılabilir çok hoş.

Eveeet davet sofraları vs hazırlayamasam da böyle azar azar denemelerim olacak ilerde de. Ancak inşallah o zaman doğru düzgün bir cupcake kullanırım zira bu keklerden biri ezik çıktı, modelimize poz verdirtmek çok zor oldu. Bu arada evde iki tane açılmış kek kaldı, ben rejimdeyim de..