“Πιάσαμε πάτο, κι ακόμα σκάβουμε…”.

Αγία οικογένεια δίχως πρόσωπα σε φάτνη για λόγους…συμπερίληψης

“Πιάσαμε πάτο, κι ακόμα σκάβουμε…”. Με τον τρόπο αυτό αντέδρασε ο Τομά Μουνιέ, ποδοσφαιριστής της Λιλ και της εθνικής Βελγίου στο λογαριασμό του στην πλατφόρμα X για να σχολιάσει τη νέα χριστουγεννιάτικη φάτνη του Δήμου των Βρυξελλών (ΦΩΤΟ) η οποία αποκαλύφθηκε στις 28 Νοεμβρίου στη μεσαιωνική πλατεία της πόλης Γκράντ Πλας.

 Όπου για λόγους…συμπερίληψης, στη θέση των προσώπων του Θείου Βρέφους, της Παναγίας και του Ιωσήφ έχει τεθεί ένα άμορφο μωσαϊκό χρωμάτων, ένα παζλ υφασμάτων σε αποχρώσεις του μπεζ και του καφέ. Προκειμένου, σύμφωνα με την ομάδα σχεδιασμού, να δοθεί ένας «συμπεριληπτικός συνδυασμός όλων των τόνων δέρματος, ώστε ο καθένας να μπορεί να αναγνωρίζει τον εαυτό του». Το ερώτημα είναι κατά πόσον μπορεί εκ των πραγμάτων ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος να αναγνωρίσει τον εαυτό του σε φιγούρες που έχουν κετσέδες αντί για πρόσωπα….

Το έργο αποκαλείται «Les Etoffes de la Nativite» (Τα Υφάσματα της Γέννησης) και είναι καμωμένο από ανακυκλωμένα υφάσματα, προφανώς για να εκπέμψει και…οικολογικό μήνυμα.

Εκτός, από την αιχμηρή και – εύστοχη δυστυχώς- ανάρτηση του Μουνιέ, έχει ξεσηκωθεί θύελλα αντιδράσεων για τη προσβολή αυτή της χριστιανικής κληρονομιάς. Ο Βέλγος Γερουσιαστής Ζωρζ-Λουί Μπουσέ δήλωσε ότι οι χωρίς πρόσωπο φιγούρες θυμίζουν περισσότερο «ζόμπι στους σταθμούς των Βρυξελλών παρά πραγματική φάτνη». Η επιλογή του έργου, που έχει προκαλέσει θύελλα διαμαρτυριών στους πιστούς, στηρίζεται από τη δημοτική αρχή και έγινε από τους ναούς των Αγίων Μιχαήλ και Γκουντούλις, με τον εφημέριο του Καθεδρικού Ναού να δίνει την επίσημη υποστήριξή του.

Αν κάτι εκφράζει το εν λόγω τεχνούργημα, είναι ο μηδενισμός του ανθρώπινου προσώπου σε μια απρόσωπη κοινωνία.

Δημοκρατικός Σοσιαλισμός του Μαμντάνι, ναι, αλλά για ποιόν;

Του Γιώργου Ρακκά

Μια πολύ πρώτη ανάγνωση (που κατέληξε σε σεντόνι)

- Οι ψηφοφόροι του απ’ ό,τι φαίνεται συσπειρώνονται κυρίως στα στρώματα υψηλής μόρφωσης: πήρε 57% στους πτυχιούχους, και 57% στους κατόχους μεταπτυχιακών τίτλων· αντίθετα, έχασε από τον Κουόμο στις κατηγορίες εκείνων που δεν πήγαν ποτέ στο Κολέγιο, που δεν αποφοίτησαν ποτέ από αυτούς, ή στους απόφοιτους τεχνικής σχολής, όπου ο ίδιος έλαβε 39%, 40%, 8% αντίστοιχα, και ο Κουόμο 47%, 48%, 48%. Βεβαίως, η Νέα Υόρκη είναι μια ‘παγκόσμια πόλη’ και σε αυτήν οι υψηλά μορφωμένοι υπεραντιπροσωπεύονται (σύνολο πτυχιούχων + κατόχων μεταπτυχιακών τίτλων 58% επί του συνόλου), ενώ όσοι δεν κατέχουν πανεπιστημιακό τίτλο μόλις που φτάνουν το 42%. 

- Επίσης ενδιαφέρον: μεταξύ των εθνοτικών ομάδων ο Μαμντάνι τις κέρδισε όλες επί του συνόλου τους (αν και έχασε στους Λευκούς άνδρες από τον Κουόμο). Όμως οι χαμηλότερες πτήσεις του ήταν στους Λευκούς και τους Λατινόφωνους (46% και 49% έναντι 45% και 42% του Κουόμο –δηλ. κέρδισε τους Λευκούς για 1 μονάδα και τους Λατινόφωνους για 7. Στους άλλους έσκισε). Κατά τα λοιπά ο εκλεγμένος πια δήμαρχος ΝΥ έλαβε: Αφροαμερικάνοι 55%, Ασιάτες 61% και λοιποί 51%. Ένα ακόμη αξιοσημείωτο. Ενώ ο Μαμντάνι στους Αφροαμερικάνους πήρε στους άνδρες 60%, οι γυναίκες της συγκεκριμένης κοινότητας τον ψήφισαν μόλις κατά 52%. 

Κάτι επί πλέον. Στο σύνολο των ψηφοφόρων οι Λευκοί αντιστοιχούν στο 49% του εκλογικού σώματος, οι Αφροαμερικάνοι στο 18%, οι Λατινόφωνοι επίσης 18%, οι Ασιάτες 18%, και οι λοιποί 5%. Στις κρίσιμες πολιτείες, η σύνθεση διαφέρει από αυτήν, και εκεί η σημασία των Λευκών και των Λατινόφωνων μάλλον αυξάνει.

Λεκτικά πολεμοφόδια, θεολογικές γομώσεις

*
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ & ΠΑΡΑΜΟΝΙΜΑ | 09:

Καιρικά σχόλια από τον ΚΩΣΤΑ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗ

Τι σημαίνει ιδεολογική ηγεμονία; Να εξαναγκάζεις και τον εχθρό σου ακόμη να χρησιμοποιεί τη δική σου γλώσσα, τις δικές σου έννοιες, τη δική σου ρητορική.

Ο Παναγιώτης Κονδύλης εντοπίζει την συμβολική οριστικοποίηση της ήττας του Ancien Régime στην υιοθέτηση από τους αριστοκράτες απολογητές του της γλώσσας του κοσμικού διαφωτισμού. Γύρω στα 1800, ακόμη και οι οπαδοί της ελέω θεού μοναρχίας επιχειρηματολογούν κοσμικά και πεφωτισμένα. Αν θέλουν να ακουστούν, δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς…

Η εξαέρωση της αριστεράς δηλώνεται καθαρά μετά το 1989 με τη νέα ρητορική των σοσιαλιστικών και εργατικών κομμάτων:

 εγκαταλείποντας την ταξική ανάλυση και την κριτική κατά του πλούτου, οι διάφοροι Μπλαιρ αρχίζουν να πιθηκίζουν το φιλελεύθερο ζαργκόν περί «ευκαιριών» και «ατελεύτητων δυνατοτήτων» του καπιταλισμού.

Σήμερα, ζούμε μια παρόμοια ιστορική στιγμή. Σε μια κυκλική κίνηση, το φιλελεύθερο ζαργκόν ξαναδίνει τη θέση του στην ωμή θεολογία. Δεν υπάρχει θέση για πολιτική λεπτολογία και ανάλυση. Στην κονίστρα δεν πολεμούν πλέον σκληρά συμφέροντα ή εξωραϊσμένες προσδοκίες: γιγαντομαχούν αυτοπροσώπως το Αγαθό και το Πονηρό, οι μάρτυρες και οι εγκληματίες, ο Θεός και οι εχθροί του.

Φυσικά οι ΗΠΑ, η Δύση ολόκληρη, έχουν μακρά παράδοση στην εκκοσμίκευση της θεολογικής γλώσσας του μεσσιανισμού. Όλα τα πολιτικά κινήματα των Νέων Χρόνων είναι μασκαρεμένες θρησκείες. Όμως αυτή η νέα πολιτική η ασκούμενη ουσιαστικά από του άμβωνος είναι ποιοτικά ένα σημείο καμπής.

Ήδη ο γουοκισμός και η πολιτική ορθοέπεια άνοιξαν τον δρόμο προς αυτή την αποκοσμίκευση της πολιτικής και έγιναν άθελά τους η Κερκόπορτα για την εν θριάμβω επιστροφή των ιεροκηρύκων. Οι δικαιωματιστές, μεθυσμένοι από την ισχύ τους, έφτιαξαν μια γλωσσική Ιερά Εξέταση όπου, κατά το πρότυπο της παλαιάς βλασφημίας των θείων, μια και μόνο λέξη κάποτε αρκούσε για να στείλει κάποιον απευθείας στο κολαστήριο. Θυμίζω το προφητικό Ανθρώπινο στίγμα του Φίλιπ Ροθ.

Τώρα λαμβάνουν τα επίχειρα. Διότι τα λεκτικά τους πολεμοφόδια όσο κι αν είναι θεολογικής γομώσεως, απέναντι στην γνήσια, την γυμνή, την φωναχτή θεολογία είναι ανίσχυρα. Τι να σου κάνει η διαρκής δαιμονολογία κατά της «ακροδεξιάς», όταν οι άλλοι σου μιλούν ευθέως για τον Σατανά τον ίδιο;

Από τον Αυγουστίνο στην Τζούντιθ Μπάτλερ – Το εσωτερικό ρήγμα του δυτικού πνεύματος

26/09/2025

ΓΡΙΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

Η Δύση συνηθίζει να βλέπει τον εαυτό της ως φορέα της ελευθερίας, της προόδου και της ορθολογικότητας. Ωστόσο, πίσω από αυτό το αφήγημα κρύβεται μια βαθιά κρίση ταυτότητας, η οποία δεν είναι προϊόν της σημερινής εποχής αλλά έχει ρίζες που φτάνουν πολύ πίσω. Στον χριστιανισμό της Ύστερης Αρχαιότητας, οι κοσμοαντιλήψεις του οποίου διαμόρφωσαν εν πολλοίς τον δυτικό πολιτισμό.

Αν θέλουμε να κατανοήσουμε τη σημερινή σύγχυση – από την πολιτική πόλωση μέχρι τη διαμάχη γύρω από την ταυτότητα φύλου – οφείλουμε να επιστρέψουμε στις απαρχές και να δούμε πώς συγκροτήθηκε οντολογικά ο δυτικός άνθρωπος. Αναλυτικότερα, η αρχαία ελληνική παράδοση αντιμετώπισε τον άνθρωπο ως ψυχοσωματική ενότητα. Από τον Όμηρο μέχρι τους Πατέρες της Εκκλησίας, η ψυχή χωρίς το σώμα δεν ήταν πλήρης. Στην Οδύσσεια, οι ψυχές των νεκρών είναι σκιές, ένα “υπόλειμμα” ζωής. Ο άνθρωπος όφειλε να αναζητήσει την αλήθεια και την ελευθερία, όχι αποκομμένος από το σώμα του αλλά μέσα στην ενότητά του. Στη Δύση, όμως, με τον Αυγουστίνο, άρχισε να προκύπτει ένας άλλος δρόμος.

Υπό την επίδραση φιλοσόφων σαν τον Πλωτίνο και πνευματικών ρευμάτων όπως ο γνωστικισμός, ο άνθρωπος ορίζεται ως ένα ιεραρχικό και ανταγωνιστικό δίπολο. Ψυχή / πνεύμα εναντίον σώματος. Η δε ανώτερη ψυχή οφείλει να κυριαρχήσει πάνω στο κατώτερο σώμα και στα πάθη του, απαλλάσσοντας τον άνθρωπο από το βάρος του και οδηγώντας τον στην τελειότητα. Έτσι, το σώμα αντιμετωπίζεται ως πεδίο αδυναμίας και υποταγής, ενώ η σωτηρία συνδέεται με την υπέρβαση ή ακόμη και με την περιφρόνησή του.

Αυτό το σχήμα δεν έμεινε μια θεολογική λεπτομέρεια αλλά διαμόρφωσε τον τρόπο που η Δύση αντιλαμβάνεται τον εαυτό της μέχρι σήμερα. Το σώμα προβάλει αντιστάσεις, οι οποίες πρέπει να κατανικηθούν. Το ανώτερο πνεύμα πρέπει να νικήσει το κατώτερο σώμα δια της ισχύος. Η ισχύς και η βούληση λοιπόν τοποθετούνται στον πυρήνα της οντολογίας του ανθρώπου, έχοντας ήδη πριν τοποθετηθεί στην οντολογία του Θεού.

Συγκεκριμένα, ο Καθηγητής π. Νικόλαος Λουδοβίκος, είναι αυτός που έχει πρώτος μιλήσει για τη “θεολογία της δύναμης”, η οποία χαρακτήρισε μεγάλο μέρος της δυτικής χριστιανικής παράδοσης. Σύμφωνα με αυτήν, ο Θεός νοείται πρωτίστως ως απόλυτη βούληση και ισχύς και ο άνθρωπος καλείται να μιμηθεί αυτήν την κυριαρχία. Αυτή η πρόσληψη ενίσχυσε την πολιτισμική έμφαση στη βούληση, στην υπέρβαση των ορίων, στην κατάκτηση της φύσης. Αντιθέτως, η ορθόδοξη παράδοση προβάλλει τον Θεό ως σχέση αγάπης, ως κοινωνία προσώπων, και τον άνθρωπο ως μέτοχο αυτής της κοινωνίας.

Ο Αυγουστίνος συναντά τη Τζούντιθ Μπάτλερ

Η δολοφονία του Τσάρλι Κερκ έφερε στην επιφάνεια την αβυσσαλέα υποκρισία και των δύο πολιτικών στρατοπέδων.

Του Δημήτρη Τσίρκα 

Η δολοφονία του Τσάρλι Κερκ έφερε στην επιφάνεια την αβυσσαλέα υποκρισία και των δύο πολιτικών στρατοπέδων. 

Στη θέα της, πολλοί αριστεροί/προοδευτικοί ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς, ενώ έσπευσαν να τονίσουν τον ακροδεξιό, έως και φασιστικό χαρακτήρα των θέσεων του. 

Η αντίδρασή τους, ωστόσο, έχει δύο βασικά προβλήματα: ένα πραγματολογικό και ένα ιδεολογικό. 

Η εκτίμηση ότι ο Κερκ ήταν φασίστας βασίζεται σε επιλεκτικές και αποσπασματικές δηλώσεις του, εκτός πλαισίου, που εύκολα διαψεύδονται με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η δήθεν δήλωσή του ότι οι γκέι πρέπει να λιθοβολούνται, την οποία την ανέβασε και ο συγγραφέας Στίβεν Κινγκ, για να την κατεβάσει λίγες ώρες μετά, ζητώντας συγγνώμη από τους οικείους του. 

Ο Κερκ, απλώς, επικαλέστηκε μια φράση από τη Βίβλο, απαντώντας σε μια αριστερή ινφλουένσερ η οποία έκανε το ίδιο (αγάπα τον πλησίον σου) για να δείξει ότι ο χριστιανισμός δεν είναι κατά των γκέι.

Αριστερά και woke ιδεολογία

Του Ανδρέα Ρεου

Αν οι Δημοκρατικοί δεν είχαν αφομοιώσει τη woke ιδεολογία , οι ρεπουμπλικάνοι δε θα νικούσαν ποτέ. Επίσης δε θα είχε έρθει ποτέ στην Ευρώπη, παρά μόνο ως θλιβερή καρικατούρα και πάντως όχι ως ηγεμονεύουσα ιδεολογία. Οι ΗΠΑ τις προσέδωσαν ηγεμονικό πλεονέκτημα.  

Οι Ρεπουμπλικάνοι εκμεταλλεύτηκαν απλώς τη λογική του αυτονόητου. Αυτό έκανε και ο Κερκ, εκμεταλλεύτηκε το κενό λογικής. Δεν ανέπτυξε κάποια δική του ρηξικέλευθη ιδεολογία, δεν ήταν κάποιος σπουδαίος στοχαστής που ανέπτυξε κάτι καινοτόμο. Απλώς αποδομούσε την πρόδηλη παράνοια και γελοιότητα.   

Η δε, ευρωπαϊκή αριστερά, έβαλε τα χέρια της κι έβγαλε τα μάτια της, αντιγράφοντας τους Δημοκρατικούς και κατάντησε μια κακή αντιγραφή αμερικανικού αριστερισμού, χρηματοδοτούμενου από τους μεγάλους παίχτες του παγκόσμιου μονεταρισμού.

Πίστευε ότι η Αμερική θα την προστατεύσει..

Πίστευε ότι η Αμερική θα την προστατεύσει. Αντ' αυτού σφαγιάστηκε μέσα σε ένα τρένο. Η Ιρίνα Ζαρούτσκα εγκατέλειψε τη χώρα της για τον πόλεμο στην Ουκρανία. 

Είχε ζήσει με τις βόμβες τα Drones και τις σφαίρες. Τελικά όπως αποδεικνύεται  ίσως θα ήταν πιο ασφαλής στο Κίεβο από το να ταξιδεύει με τρένο στο Σάρλοτ. 

Το βίντεο είναι ανυπόφορο. Η Ιρίνα κάθισε ήσυχα στη θέση της, και έβαλε τα ακουστικά της σκρολάροντας στο τηλέφωνό της μετά από μια μεγάλη βάρδια στη δουλειά. Πίσω της ο Brown έβγαλε το μαχαίρι του. Της έκοψε το λαιμό και τη μαχαίρωσε. 

Η σκευωρία Δημοκρατικών – CIΑ για υπόγειες διαδρομές Τραμπ – Μόσχας

Μανώλης Κοττάκης

Το πρώτο πράγμα που μάθαμε μετά τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές ήταν ότι το διεθνές κίνημα των ΛΟΑΤΚΙ ήταν χρηματοδοτούμενο από το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών και όχι μια αυθόρμητη πρωτοβουλία υπέρ των ατομικών ελευθεριών.

 Μόλις ανεκόπη η ροή της χρηματοδότησης προς τα μέσα ενημέρωσης όλου του πλανήτη από τη USAID (μεταξύ αυτών, πιθανόν και ελληνικά), σταμάτησε αίφνης και η πλύση εγκεφάλου. Ακαριαία. Ούτε ταινίες όπου προβάλλονται οι ιδιαιτερότητες είδαμε φέτος ούτε τον Διόνυσο στην Επίδαυρο να κρατά τη γνωστή πολύχρωμη σημαία ούτε πίνακες του Βρυζάκη αλλοιωμένους, ώστε στη θέση της ευγνωμονούσας Ελλάδος με την ελληνική σημαία να είναι οι ευγνωμονούσες μειονότητες με την πολύχρωμη σημαία ούτε Eurovision με πολύχρωμες σημαίες και non binary, τίποτε. Ξαφνικά, μαύρο. Μέχρι και ο πρωθυπουργός μας ανακάλυψε ότι τα φύλα είναι δύο και όχι… εκατόν είκοσι δύο. Ενδιαφέρον.

 Το ωραιότερο; Ο τέως υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής κ. Μπλίνκεν ομολόγησε ότι έκανε ευθεία παρέμβαση στις κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Μαδαγασκάρης και του Αγίου Μαρίνου για την αλλαγή της νομοθεσίας του οικογενειακού δικαίου και τη νομοθέτηση του γνωστού γάμου. Ο στόχος να αντικατασταθούν συμπαγή έθνη από ανίσχυρες ατομικότητες απέτυχε.

Η κουλτούρα γκέτο ως νεανικό lifestyle

Ευγενία Σαρηγιαννίδη

Το δεύτερο απόσπασμα της συνέντευξης της Ευγενίας Σαρηγιαννίδη στον Κανέλλο Πάτσιο, στις 26-7-2025. 

Συζητάμε για το πώς τα σημερινά παιδιά, ήδη από μικρή ηλικία, διαπαιδαγωγούνται από την οικογένεια, τα ΜΜΕ, το διαδίκτυο, την εκπαίδευση, την κυρίαρχη κουλτούρα κ.λπ., με αξίες απεριόριστου δικαιωματισμού, κοινωνικού δαρβινισμού, κυνισμού, του δικαίου του ισχυροτέρου, με ακραία. φιλελεύθερα και ανταγωνιστικά ιδεώδη, με εικόνες άκοπης και εύκολης καταναλωτικής ευημερίας και ευμάρειας.

 Αναφερόμαστε στις διαδικασίες μαφιοποίησης και συμμοριοποίησης, πριν και πάνω απ' όλα, των νοοτροπιών στους νεότερους ανθρώπους.

SUSAN NEIMAN: Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ WOKE

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΑΝΤΩΝΗΣ Δ. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΙΔΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΑΛΑΚΟΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Φωτ. P/F/H/ullstein bild via Getty Images
22.07.25 

Η επικεφαλής του Einstein Forum στο Ποτσνταμ, με πολλά και σημαντικά βιβλία στο ενεργητικό της, καταπιάνεται με ζητήματα όπως η ηθική, ο Διαφωτισμός, το κακό και τη νεότητα και στο τελευταίο της βιβλίο με τίτλο Left is not woke, επιχειρεί μια «αριστερή κριτική του woke».

Φιλοσοφία, πρόοδος και κοινοτοπία του κακού

Είναι η φιλοσοφία σήμερα κάπως σαν προνόμιο των λίγων και εκλεκτών ή των επαγγελματιών του χώρου; Ή, εν πάση περιπτώσει, των αργόσχολων τάξεων; Ή μήπως υπάρχει κάποια ανάγκη να διεισδύσει στις ζωές περισσότερων ανθρώπων;

Η φιλοσοφία δεν ήταν ποτέ για τους πολλούς, αλλά θέτει ερωτήματα για θέματα που αφορούν τους πάντες: το νόημα της ζωής, τη φύση του κακού, τη δομή της καλής κοινωνίας και πολλά άλλα. Οι περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να έχουν ανάλογους προβληματισμούς ως παιδιά και συνεχίζουν να το κάνουν μέχρι οι ενήλικες να τους πουν να σωπάσουν − συχνά επειδή οι ίδιοι οι ενήλικες δεν μπορούν να απαντήσουν σε τέτοια ερωτήματα. Αυτό που χρειαζόμαστε όμως είναι μια τέτοια εκπαίδευση στις κοινωνίες, που θα ενθαρρύνει παρόμοια ερωτήματα − καθώς και φιλοσόφους που θα ξέρουν πώς να τα ζωντανεύουν για διαφορετικά ακροατήρια.

Είναι η πρόοδος και η δικαιοσύνη δύο έννοιες του παρελθόντος; Πώς θα μπορούσαν να επιβιώσουν στην εποχή των Ίλον Μασκ και των ομοίων του;

Βρίσκω την ερώτησή σας κάπως παράξενη. Επέζησαν οι ιδέες της προόδου και της δικαιοσύνης από τη εποχή του φασισμού; Φυσικά και επέζησαν, αν και δεν έχουν υλοποιηθεί πλήρως − αλλά αυτό ακριβώς είναι μια ιδέα. Εναπόκειται στους ελεύθερους ανθρώπους, που ενεργούν από κοινού, να υλοποιήσουν ιδέες, να απαιτήσουν τη δικαιοσύνη και να επιδιώξουν την πρόοδο. Δεδομένου ότι και τα δύο αυτά εξαρτώνται από εμάς, μπορούμε επίσης να αποτύχουμε − ζούμε σε μια στιγμή βαθιάς και επικίνδυνης οπισθοδρόμησης. Η πρόοδος δεν είναι ποτέ δεδομένη, και αν δεν δράσουμε από κοινού αυτή τη στιγμή, θα χάσουμε τόσο την ίδια, όσο και τα κέρδη που έχουμε αποκομίσει από το τέλος του φασισμού − όχι παντού στον κόσμο, και όχι πλήρως, αλλά σε μεγάλο βαθμό.

Φεστιβάλ στην Κόνιτσα – Oι ύποπτες χρηματοδοτήσεις και ο «ρόλος» που διαδραματίζει η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση…

Για τρίτη χρονιά το μουσικό φεστιβάλ «Γιατί ’ναι μαύρα τα βουνά» επιστρέφει στην ακριτική Κόνιτσα, φέρνοντας ένα «διάλογο» ανάμεσα στην παράδοση και τον πειραματισμό. Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, σε συνεργασία με τον βραβευμένο με Grammy μουσικό παραγωγό Christopher King, επιχειρεί μια πολιτιστική «εξερεύνηση» που, όπως αναφέρει το πρόγραμμα, παρουσιάζει τις μουσικές κουλτούρες των Νoτίων Βαλκανίων, παντρεύοντας παραδοσιακούς ήχους με σύγχρονες μορφές.

Όμως, όσοι θυμούνται τις παλαιότερες εκδηλώσεις της Στέγης Ωνάση στην ίδια περιοχή δεν μπορούν παρά να ανησυχούν. Όπως πληροφορηθήκαμε τότε, το τριήμερο στην οικία Χάμκως — μητέρας του Αλή Πασά — συνοδευόταν από μια διαφημιστική αφίσα που θύμιζε τελετές παγανιστικές, ενώ το πρόγραμμα συνδύαζε τσάμικο τραγούδι με… τράπ και χιπ-χοπ, σε μια μυσταγωγική, όπως τη χαρακτήριζαν, σύμμειξη.

Οι καλλιτέχνες που επιλέχθηκαν, όπως ο Black Morris — γνωστός και ως «Νέγρος του Μοριά» — σατίριζαν μέχρι και την… Κυριακή προσευχή (Πάτερ ημών), προκαλώντας το κοινό αίσθημα και θίγοντας τα ιερά και όσια του Έθνους και της Πίστης. Ο συνεργάτης του, Odydoze, κινούταν στο ίδιο μήκος κύματος. Τέτοιου είδους επιλογές μόνο σεβασμό προς την τοπική παράδοση δεν δείχνουν.

Παράλληλα, το Ίδρυμα Ωνάση με περηφάνια προωθεί μια ατζέντα που υπερασπίζεται ομόφυλες οικογένειες και ευρύτερες «ευαισθησίες», όπως δηλώνει ξεκάθαρα στην ιστοσελίδα του, εντελώς ασύμβατες με την παραδοσιακή κοινωνία της περιοχής.

Ο Ν.Τραμπ έκλεισε την USAID – Ποιοι οργανισμοί και φορείς χρηματοδοτούνταν στην Ελλάδα

Διαχειρίζονταν 42 δισ. δολάρια

Έπειτα από σχεδόν έξι δεκαετίες δράσης, ο αμερικανικός Οργανισμός Βοήθειας για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID) παύει από σήμερα να υπάρχει, ότι μεταξύ άλλων εξυπηρετούσε συμφέροντα και στην Ελλάδα και χρηματοδοτούσε παράνομα διάφορες δραστηριότητες.

Σύμφωνα με ένα από τα ενημερωτικά δελτία της USAID, που έκτοτε τέθηκε εκτός σύνδεσης, το 2023 ο οργανισμός χρηματοδότησε την εκπαίδευση και την υποστήριξη 6.200 δημοσιογράφων, βοήθησε 707 μη κρατικά ειδησεογραφικά πρακτορεία και υποστήριξε 279 ΜΚΟ του τομέα των μέσων ενημέρωσης που ασχολούνται με την ενίσχυση των ανεξάρτητων μέσων.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, η USAID φαίνεται να διαδραματίζει έναν αρκετά περίεργο ρόλο και στα δικά μας σύνορα, εμφανιζόμενη να έχει χρηματοδοτήσει -μεταξύ άλλων- την προώθηση της woke ατζέντας στα Βαλκάνια, σε συνεργασία με την Open Society Initiative for Europe (OSIFE-Soros), η οποία επίσης ανέλαβε τη χαρτογράφηση των ελληνικών ΜΜΕ σχετικά με την Ουκρανία, αλλά και τη ΜΚΟ «Κέντρο για τη δημοκρατία και τη συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη» του Νίμιτς, που διαμεσολάβησε για τη Συμφωνία των Πρεσπών και τα Κοινά Ιστορικά Βιβλία.

Σε άλλο έγγραφο αποκαλύπτεται πως η Open Society Initiative for Europe δήλωνε ρητά πως είχε αποφασίσει την ανάθεση του έργου με τίτλο «Χαρτογραφώντας τον ουκρανικό διάλογο στην Ελλάδα» στον «Iannis Karras» (Γιάννης Καρράς).

WOKE λεξικό. Τα μοντέρνα Οργουελιανά

ξύπνησε λεξικό

Γιώργος Πανόπουλος

Μου αρέσουν οι λέξεις. Είμαι βουλιμικός των λέξεων. Οι άνθρωποι που αγαπώ είναι οι λέξεις τους. Γράφω ημερολόγια- παλιότερα σε τετράδια, εδώ και πολλά χρόνια σε word. Λυπάμαι που δεν ανταλλάσσουμε πια επιστολές- τις πρόλαβες πριν εξαφανιστούν: καρτ ποστάλ από ταξίδια φίλων στο εξωτερικό, γράμματα στο στρατό, μερικές ερωτικές επιστολές- ο γραφικός χαρακτήρας, η ένταση των λέξεων, η σχεδόν σωματική επαφή της γλώσσας.

Οι άνθρωποι δεν αγαπάνε πια τις λέξεις ούτε και τα βιβλία. Δεν μπορούν να αντιληφθούν πάνω από δύο τρεις παραγράφους στα κινητά τους. Οι έρευνες λένε ότι ακόμα κι αν σε ενδιαφέρει ένα κείμενο, αν δεις ότι είναι μεγάλο δεν το διαβάζεις. Η εποχή αγαπάει τα συνθήματα- τις προτάσεις σλόγκαν. Δεν περιμένω από κανένα να συμμεριστεί η λατρεία μου για τις λέξεις αλλά δεν θέλω και κανένα να μου επιβάλλει τις απόψεις του πάνω στη γλώσσα όπως να μιλάνε και να απευθύνονται σε ανθρώπους στο ουδέτερο, ή να ξεχωρίζουν τη γλώσσα με στραμπουληγμένες λέξεις- τελευταία χτύπημα το «συγγράφισσα»- ή να βυθιστούν στη γλώσσα με εισαγωγές ιδεολογικής χρήσης. Οι μοντέρνοι μαστροχαλαστήδες παίρνουν στα χέρια του κάτι όμορφο για να το κάνουν κάτι δυσάρεστα αλλόκοτο.

H ξύπνησε ορολογία

Η woke γλώσσα εφευρέθηκε καταρχάς για να διαχυθεί παντού η woke ιδεολογία και για να αγνωριστούν οι «προοδευτικοί» μεταξύ τους. Η νέα ορολογία, τα πολλά σλόγκαν και οι συνεχείς νεολογισμοί εκπορεύονται από τη βασική ιδεολογική πεποίθησή τους ότι η γλώσσα δεν αντανακλά απλώς την πραγματικότητα αλλά δημιουργεί πραγματικότητα. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο τα τρανς άτομα αναστατώνονται τόσο πολύ όταν κάποιος δεν τους φωνάζει με τις σωστές αντωνυμίες.

Ο Τζόρτζ Όργουελ γράφει σε ένα δοκίμιό του: 

«Η σχέση στον ολοκληρωμένο τύπο και στον εκφυλισμό της γλώσσας συνιστά ένα πρόβλημα που δεν έτυχε ως τώρα της σκέψης ανάμεσα στην προσοχή». 

Οι «νέες λέξεις» ανήκουν σε αυτή την τάση του μοντέρνου ολοκληρωτισμού.

Η Γέννηση και Άνοδος της Woke Agenda

Το Ελληνικό Παράρτημα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ διοργανώνει ημερίδα στην αίθουσα Μίκης Θεοδωράκης του Δ.Ελληνικού Αργυρούπολης την 22 Μαίου, ώρα 

16:00 με θέμα την Γέννηση και την Ανοδο της Woke Ατζέντας. Copyright ilovepatrida 2025. Επιτρέπεται ελεύθερα η αναδημοσίευση και ενσωμάτωση σε οποιαδήποτε ιστοσελίδα του παρόντος βίντεο υπό τον όρο της ρητής αναφοράς ως πηγής το κανάλι ilovepatrida.com και της ακριβούς αναγραφής (με ενεργό link) του συνδέσμου της αρχικής του ανάρτησης στο www.ilovepatrida.com Πρόγραμμα Ημερίδας Συντονιστής δημοσιογράφος: Κωνσταντίνος Μπογδάνος 

16:00 – 16:25 Εισαγωγή - Χαιρετισμός Jonathan Κωνσταντίνου Προέδρος Ελληνικού Παραρτήματος Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ, Διευθυντής Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών EastMed 

Μελετόπουλος Μελέτης:«Woke και Εθνομηδενισμός»

Στην ημερίδα που συνδιοργάνωσαν την 22 Μαίου 2025 το Ελληνικό Παράρτημα τουΡεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ και το ΕΛΙΣΜΕ με τίτλο "η Γέννηση και Ανοδος της Woke Ατζέντας" ο Μελέτης Μελετόπουλος, Δρ. Πανεπιστημίου Γενεύης, Πολιτικός Επιστήμων, Οικονομολόγος και Ιστορικός παρουσιάζει την ομιλία του με θέμα: «Woke και Εθνομηδενισμός»

ΠΗΓΗ:https://youtu.be/xVQacawfU7c?si=m_Oq9hIxORCJeH95
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Το φαινόμενο της κουλτούρας ξύπνησε

Ευγενία Σαρηγιαννίδη

Συνοπτικές διευκρινίσεις για το τι είναι η woke κουλτούρα και ποιες είναι οι σχέσεις της με την ακυρωτική (ακύρωση) κουλτούρα, με την οποία βρίσκεται σε άμεση σύνδεση.

Ποιες ομάδες πληθυσμού στοχοποιούνται και ποιες ευνοούνται.

Ποιος είναι ο ρόλος της ξύπνησε κουλτούρας στη διάρρηξη των συνεκτικών δεσμών της κοινωνίας, τόσο συγχρονικά (στο παρόν), όσο και διαχρονικά (στον ιστορικό χρόνο).

Από την αποϊεροποίηση των συνειδήσεων στην μαφιοποίηση της κοινωνίας

Ευγενία Σαρηγιαννίδη

15/05/2025

Αρκετοί σχολιαστές του δυτικού κόσμου επισημαίνουν ότι η «χριστιανική εκκλησία είναι ένα προβληματικό απολίθωμα σε παρακμή». Δύσκολα θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς με αυτήν τη διαπίστωση. Όμως δεν θα πρέπει εμμέσως να συγχέεται ο πολιτικός, θεσμικός ρόλος των επίσημων εκκλησιών, σχεδόν πάντα υπέρ της εκάστοτε κοινωνιοπολιτικά και συμβολικά κυρίαρχης τάξης (μέχρι και υπέρ της ιστορικά πρόσφατης μετανεωτερικής πολιτικής θρησκείας του νομικού δικαιωματισμού) και το αρχέγονο στις ανθρώπινες κοινωνίες συναίσθημα του ιερού που οργανώνει τις σχέσεις τόσο μεταξύ των ατόμων, όσο και μεταξύ των ομάδων και των κοινοτήτων. Ένα άλλο σχετικό, αλλά διαφορετικό ερώτημα αφορά στις μορφές (τα σημαίνοντα στοιχεία) της παραπάνω καθ-ιέρωσης των σημασιών που με τη βοήθεια του ηγεμόνα ή της εκάστοτε ελίτ γίνονται παραδειγματικές και αποκτούν την ισχύ του μοντέλου σκέψης και συμπεριφοράς των ανθρώπων της κάθε εποχής.

Για να βγούμε όμως από το θεολογικό πλαίσιο του χριστιανισμού, ας υπενθυμίσουμε ότι στον ταοϊσμό, η συμπόνια, η λιτότητα (δηλαδή το αντίθετο της επίδειξης, της σπατάλης και της υπερβολής) και η ταπεινοφροσύνη (δηλαδή «να μην τολμάς να είσαι ή να θεωρείς τον εαυτό σου πρώτος στον κόσμο σε τίποτα»), είναι τα τρία «ηθικά κοσμήματα» (οι αρετές σε ιδεαλιστική, φιλοσοφική διάλεκτο), που ως οργανωτές της ατομικής συμπεριφοράς, υποδηλώνουν όλα μια ιδεατή μορφή οργάνωσης των συγκεκριμένων ατόμων, με την συγκεκριμένη κοινωνία εντός της οποίας ζουν. Τα ίδια στοιχεία, τα ίδια «ηθικά κοσμήματα» ξαναβρίσκουμε όχι μόνο στην αρχαιοελληνική φιλοσοφική παράδοση, αλλά και στην χριστιανική, ιδιαίτερα μάλιστα στην ορθόδοξη παράδοση, καθώς και σε άλλες θρησκευτικές παραδόσεις.

Αρχαϊστές και καθαρευουσιάνοι του 21ου αιώνα

Της Γιάννας Γιανννουλοπούλου

Παρατήρησα ότι σε εκδήλωση βιβλιοπαρουσίασης τον επόμενο μήνα, μια συγγραφέας αυτοπροσδιορίζεται ως συγγραφέας και "ερευνητό". 

Υποθέτω για να αποφύγει να δηλώσει ερευνητής ή ερευνήτρια. Εδώ, όμως, κατά σύμπτωση "ερευνητό" στη νέα ελληνική σημαίνει 'αυτό που μπορεί να ερευνηθεί".  

Μια από τις βασικές λειτουργίες της ανθρώπινης γλώσσας είναι η επικοινωνία, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον ναρκισσισμό  όσων θεωρούν ότι τα γραμματικά γένη αλλάζουν την πραγματικότητα. Εάν ήταν έτσι, όσες γλώσσες δεν έχουν γραμματική δήλωση γένους (και είναι αρκετές), θα μιλιούνταν  σε κοινότητες γενικευμένης ισότητας φύλων και παράδεισους αυτοπροσδιορισμού. Πράγμα που δεν ισχύει, διότι ποτέ η γλώσσα (και μάλιστα η γραμματική) δεν φωτογραφίζει την πραγματικότητα μηχανιστικά. Οι παλιότεροι μαρξιστές προσδιόριζαν τη σχέση γλώσσας και πραγματικότητας ως "αντανάκλαση της αντανάκλασης". Αλλά ποιος ασχολείται με τη θεωρία πια;

Σε κάθε περίπτωση, οι αρχαϊστές του 19ου αιώνα και οι καθαρευουσιάνοι της δεκαετίας του 50 ωχριούν μπροστά στον καθαρευουσιανισμό της πολιτικής ορθότητας, ο οποίος προσφάτως συγκινεί όχι μόνο κάποιες ομάδες φοιτητών αλλά και εξ ορισμού ριζοσπαστικά ιδρύματα, όπως τράπεζες, εταιρείες ενέργειας κ.λπ. 

Ντοκουμέντο: Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στοχοποιεί 12 ελληνικούς φορείς και Ιδρύματα με την κατηγορία ότι δρούν κατά των Αμερικανικών συμφερόντων

Έκθεση του Μεσογειακού Παραρτήματος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ καταγράφει τους ελληνικούς θεσμούς, τις επιχειρηματικές ενώσεις και τα Ιδρύματα που, όπως αναφέρει, προωθούν στην Ελλάδα τη WOKE* ατζέντα.

 Θεωρεί ότι η Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα έχει στενή συνεργασία και αποφασιστικό ρόλο στη χρηματοδότηση τους , σε ευθυγράμμιση με την ελληνική κυβέρνηση, κάτι «που πρέπει να σταματήσει αμέσως».

 Και μέμφεται τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη γιατί , όπως σημειώνει, υπέκυψε στις πιέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (επί υπουργίας Άντονι Μπλίνκεν) να περάσει τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Η έκθεση αυτή (των περιφερειακών στελεχών) προφανώς έχει ταξιδέψει στα “κεντρικά” του Κόμματος για να τεθεί υπόψιν των κυβερνητικών αρμοδίων.

Σκοπός της έκθεσης (που έχει στη διάθεσή του το economico) είναι «να αποτυπώσει την πραγματικότητα στην Ελλάδα (ΣΣ: σε ό,τι αφορά τη WOKE ατζέντα) και να αποδείξει ότι, για όλους τους θεσμούς που καταγράφει, θα πρέπει άμεσα να σταματήσει η χρηματοδότηση από Αμερικανικούς πόρους και όσοι λειτουργούν ως «παραρτήματα» της αμερικανικής κυβέρνησης θα πρέπει άμεσα να καταργηθούν, καθώς αποτελούν άμεση απειλή για τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών».

Σοκ στην Ευρώπη από τον “τυφώνα” Τραμπ – Αμηχανία στην Ελλάδα

EPA/RONALD WITTEK

ΜΙΧΑΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ

Η έλευση Τραμπ έχει αλλάξει θεαματικά τα παγκόσμια γεωστρατηγικά δεδομένα. Εκμεταλλευόμενος την αμηχανία και τη στάση αναμονής όλων των πλευρών προωθεί επιθετικά την ατζέντα που είχε προδιαγράψει κατά την προεκλογική περίοδο η οποία αλλάζει εκ βάθρων την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν, επιχειρώντας να θέσει νέους κανόνες στο παγκόσμιο «παίγνιο των εθνών» (games nations play).

Το σοκ που έχει προκληθεί ελέω Τραμπ έχει οδηγήσει πολλές πλευρές στην προσπάθεια βεβιασμένης στροφής 180 μοιρών, σε μια προσπάθεια να αποφύγουν να τεθούν στο στόχαστρο της νέας αμερικανικής κυβέρνησης. Αίφνης, «εξωστρεφείς» και ενθουσιώδεις στο πλευρό της κυβέρνησης Μπάιντεν ηγέτες, εμφανίζονται όψιμα ως πολέμιοι της περιώνυμης «woke ατζέντας» και υπέρ της εξεύρεσης λύσης με σκοπό την κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία.

Βασικός στόχος των αλλαγών του Τραμπ και της ομάδας των βασικών του συνεργατών είναι η αφαίρεση του ιδεολογικού περιτυλίγματος της εξωτερικής πολιτικής των Δημοκρατικών με το οποίο εξάλλου, η διαφωνία ήταν απόλυτη. Πίσω και από αυτό το «περιτύλιγμα» όμως κρύβονταν γεωπολιτικές στοχεύσεις και κολοσσιαία οικονομικά συμφέροντα, όχι ανησυχίες για ανθρώπινα δικαιώματα και αξίες. Είναι αλλαγές που αφορούν τόσο την ουσία όσο και το στιλ άσκησης πολιτικής.

Η νέα αμερικανική κυβέρνηση δείχνει διατεθειμένη να συζητήσει και να διαπραγματευθεί, με τους δικούς της βέβαια όρους, μόνο με χώρες που θεωρεί γεωστρατηγικούς δρώντες στις παγκόσμιες υποθέσεις. Σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνεται η Ευρώπη. Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, φαίνεται πως συμπεριλαμβάνονται η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία και το Ισραήλ, με το τελευταίο να αποδεικνύει ότι ο ρόλος δεν συμβαδίζει πάντα με το μέγεθος. Δεν συμπεριλαμβάνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η πολύκροτη ομιλία Βανς