Posts tonen met het label klosjesquilt. Alle posts tonen
Posts tonen met het label klosjesquilt. Alle posts tonen

zondag 12 november 2017

Mottenballen.

Buiten waait de wind om het huis...
Binnen haalde 
Mevrouw Rafel haar klosjesblokken
uit de mottenballen. 


Nu het weer snel donker wordt 
is het heerlijk om
weer met lapjes aan de slag te gaan. 


Ik heb altijd moeite met die lange 
donkere avonden! 

Gelukkig is er de chocoladetherapie! 


De nieuwste Engelse tijdschriften 
zijn ook weer binnen. 


Genoeg om het hier gezellig te maken. 



maandag 23 januari 2017

Gewoon.

In de nieuwste Flow las ik in
de column van
Aaf Brandt Corstius
het zinnetje:



"Er gaat niets boven een gewone dag!"

Ik vond dat zo'n mooie zin
dat ik hem eventjes
handletterde.

Misschien is het niet helemaal perfect
maar al doende leert men! Toch?

Zo'n saaie doodgewone dag.
Een beetje zo'n grijze dag net als vandaag.

Sinds ik heel erg ziek was en
bijna niks meer kon doen voor langere
tijd kan ik zo'n dag echt waarderen.

Gewoon de boodschappen doen,
even langs de bakker,
koken en stofzuigen bij omi,
een rondje om met de hondjes.

En... m'n zelfopgelegde taakje:
wat toertjes breien
aan die vreselijk leuke want.


Zo'n dag waarop ik mijn  blikje met
klosjesblokjes pak en
wat stofjes ga snijden.

En kijk: wat een goed advies!

Make time to play!

Op een doodgewone dag is er ook tijd om eventjes
iets leuks te doen. 

maandag 14 november 2016

Alweer

een week voorbij gevlogen! 


Het was de week van de 
stapeltjes.

Een stapeltje 


blokken voor de
Lieve Lita quilt.


Op een van die blokje moest natuurlijk
zo'n klein dametje. 

Die quilt heet niet voor niks 
"Lieve Lita".
Oh, je weet niet wie dat was: Lita.

Wel dat was ooit een 
rubriek waarin levensvragen 
behandeld werden 
in de Libelle.

En ik koos Lieve Lita 
omdat het een beetje een rare quilt is.


Grof doorgeregen blokjes
met af en toe iets extra's. 

Daar was een beetje moed voor nodig
want het is een beetje anders dan anders.
En daar houden quilters niet zo van 
leerde ik door de tijd. 
Het is al snel een beetje te! 


Er was nog een stapeltje:
klosjesblokken.

Die klosjes zijn ideaal
om onder de koffie
te maken bij de oude Mevrouw Rafel.

Dus heten ze van nu af 
koffieklosjes.


Ik zet ze per 16 
aan elkaar. 

Zo kan ik in het laatst een beetje 
met de blokken varieeren.
Dan komen niet telkens dezelfde 
stoffen dichtbij elkaar terecht.


Die mutsjes komen er niet op hoor! 
Hoewel nu ik het zo op de foto zie 
weet ik het nog niet! 
Want ik maak die blokjes ook om 
oude kleine werkjes en proefjes 
onder te brengen.


Nee, die mutsjes zijn voor de 
aktie van Innocent.
 Mutsjes breien.
 Van de flesjes die 
verkocht worden met een mutsje
gaat 20 eurocent naar de ouderenzorg! 

Maar ja, moet ik dat wel willen? 
Als voedingsdeskundige..

Zo'n flesje van 250cc
bevat zevenentwintig en halve gram suiker! 

Normaal ga ik de discussie over voeding
nooit aan.
Er doen zoveel indianenverhalen
de ronde.
Daar is geen weerleggen aan.


Ik merk wel dat het heel moeilijk is om
goede informatie te krijgen.

Het boek 
"Eet als een expert"
Volgt de nieuwste aanbevelingen van het 
Voedingscentrum.
En is geschreven door 4 voedings- of gezondheidswetenschappers
waarvan er 3 ook nog diëtist zijn. 

De nieuwste inzichten worden 
vertaald naar leuke recepten. 
Kortom een aanrader voor iedereen
die wat aan z'n voeding wil veranderen. 

Ze hebben ook een leuk blog

Twijfel alom dus! 
En tja, 80 cent voor 4 mutsjes
is ook geen vetpot! 


Gelukkig past een van mijn  gebreide vogeltjes
de mutsjes ook! 
Hij wil alleen niet herkenbaar op de foto
want hij moet nog een snavel en oogjes! 


dinsdag 11 oktober 2016

In je mand!


Jammer genoeg was het niet dit mandje 
dat ik afgelopen week dikwijls opzocht! 

Nee, het was de echte lappenmand. 

Door een flink aantal peesontstekingen 
in mijn linkervoet 
ben ik maar weer eens begonnen met 
een stootkuur prednison.

En dat is altijd vechten.
Mijn lichaam en de medicijnen.
Oorlog is het! 

Dus even pas op de plaats is wel hard nodig.


Dus maakte ik het gezellig op de bank 
met een dekentje 
en de nieuwste Rachel Hore.

"The House on Bellevue Gardens".

Nog niet vertaald voor zover ik weet.
Net iets diepgaander dan het gemiddelde 
feelgoodboek. 

Het huis dat Leonie, een fotomodel
in de jaren '60 en '70, erfde
is een toevluchtsoord voor 
allerlei min of meer stuurloze mensen 
geworden.
En dan loopt de erfpacht af en is er 
geen geld om deze te verlengen. 

Een aanrader.
Misschien ken je Rachel van 
"De geheime tuin"
of 
"Het droomhuis" ,


Inmiddels heb ik de draad weer opgepakt. 
M'n lichaam is gewend aan de medicijnen.
De vrede is weer gesloten.

En de klosjes ja,
die zijn heerlijk voor onder de koffie bij omi! 
Oh, wat zijn die dingen verslavend. 


vrijdag 23 september 2016

Schattig.

Zelf vindt ze de kleur spuuglelijk! 


Maar, oh, wat is ie handig! 

Het klosjesmalletje van Supergoof. 

Eerlijk gezegd ben ik gek op geelgroen.
Onze onvolprezen quiltgroep 
noemde dit groen dan ook 
Anny-groen. 

Op het gevaar af dat het nu
een oma vertelt verhaaltje wordt: 
ik ben nog uit de tijd van kartonnen malletjes.

Daarna leerde ik bij Ted Storm 
om mallen te maken van 
röntgenplaat. 

Maar ja. ook röntgenfoto's 
gaan tegenwoordig ook digitaal.
Nooit meer haal ik een 
levensgrote map bij
de Röntgenafdeling op 
voordat ik naar mijn oncoloog ga.

Ooit liet ik de klosjesquilthype links liggen.

Er is altijd wel wat anders te doen.
Bovendien blogde ik toen pas.
(Op weblog... ooit raakte alles zoek!) 


Het is zo'n leuk patroontje.

Echt patchwork.
En leuk om onder de koffie te maken bij omi. 


Gisteren spelde ik wat blokjes aan elkaar.

En tot drie keer toe riep er iemand:
"Wat schattig!"

En dat wordt ie ook.
Maar onderschat het patroonje niet: 
op de hoekjes komen wel 
8 puntjes bij elkaar!


Voorlopig blijft het heerlijk 
verslavend.
Nog eentje!

Nog eentje!