Bizim ki bir nevi oyun hamuru

Çocuk iştahlı, yemeğe düşkün olunca yemek yapmak ayrı bir zevk(miş).

Bizde kardeş abladan yemek yemeği öğreneceğine, abla kardeşten her şeyin yenilebilir olacağını öğrendi. Küçük olan acıkınca bizi mutfağa sürükleyip yemek isterken büyük olan önüne yemek getirme "niye yemek yemiyorum" diye sormaz. Şikayet değil tabi yazım, çok şükür bugünlere de...

Mantı en sevdikleri yemek. Yaparken eğleniyoruz, yerken hiç nefes almadan yiyoruz. Etrafa saçılan unları toplamak tarafımca pek zevkli olmasa da onları mutlu, mutlu yemek yerken görmek yorgunluğu unutturuyor.

Yıllarca mantı yapmanın zorluğundan şikayet edenlere selam olsun. Çocuklarla yapılacak bir yemek(miş). Hamurlar hep oyun için olacak değil ya...