Εσκέφτουμουν κάτι πράματα εχτές δκιαβάζοντας διάφορα μπλογκς τζιαι εσικκίρτησα που λαλούμεν. Γι αυτό γράφω κυπριακά. Άμαν είμαι νευριασμένη εν μπορώ να εκφραστώ στο καλαμαριζείν. Εν τζιαι φταίει μου κανένας, ούτε με ενευρίασε κανένας μπλόγκερ. Έτο εν άσχετες σκέψεις που μου εκατεβήκαν στον νου. Μπορεί ναν που τζείνο το παιχνίδι
"7 πράματα που εν ξέρετε για μένα" που μου ήρτε. Μπορεί ναν που ακούω πολλές ιστορίες τωρά τελευταία.
Μπορεί τζιαι ναν που την περίοδο που επιτέλους ήρτε μετά που 7 μέρες καθυστέρηση. Εγώ που τάχα ήμουν ρολόι.
Εσκέφτουμουν λοιπόν πόσο υποκρισία μπορεί να κρύφκει έναμπλογκ. Άτε, όι ούλλα, αλλά τα παραπάνω. Εν τζιαι φκάλλω την ουρά μου πόξω εγώ βέβαια. Πρώτη τζιαι καλύττερη εγώ. Γράφουμεν άλλοι λλίο άλλοι πιο πόλλα, άλλοι κάθε μέρα άλλοι μια στο τόσο. Άλλοι γράφουν πράματα που την ζωή τους, την καθημερινότητα τους, τες εμπειρίες τους. Άλλοι αναδημοσιεύκουν πράματα που βρίσκουν στο ίντερνετ για να γελάσουμε ή να παραξενευτούμε. Άλλοι γράφουν τες απόψεις τους γενικά τζιαι αόριστα χωρίς να αναφέρονται στες προσωπικές τους εμπειρίες. Οι παραπάνω γράφουμε τζιαι για τα ερωτικά μας. Γράφουμε, γράφουμε, γράφουμε. Εν αλήθκειες που γράφουμε όμως? Οξά γράφουμε μόνο τζείνα που μας "συμφέρουν"? Τζείνα που θα κάμουν τους άλλους να μας πουν "μάνα μου ρε, τι μαλάκας ο άλλος που σου έκαμε έτσι" ή θα μας συμπονέσουν "ο χρόνος θα τα γιατρέψει ούλλα" ή θα μας πουν μπράβο ή θα μας πουν ότι σιαίρουνται με την ευτυχία μας. Μπορεί να "εκτεθούμε" για τζείνα που γράφουμε αλλά συνήθως μόνο αν θα προκαλέσουμε θαυμασμό. Αν θα εκτεθούμε τζιαι να προκαλέσουμε σίουρη κακή κριτική που ούλλους, εν θα το κάμουμε! Γράφουμε τες απορίες μας, ζητούμε γνώμες, προβληματιζούμαστε ούλλοι μαζί. Για πράματα που έχουν τζιαι τα υπερ τζιαι τα κατά τους, για πράματα που άλλος θα συμφωνήσει, άλλος όι.
Όμως εν τζιαι γράφουμε τα ούλλα έννε? Τα κακά που μπορεί να εκάμαμε εν τα γράφουμε. Τουλάχιστο τα κακά που ούλλοι θα μας κατακρίνουν, εν τα γράφουμε. Μπορεί κάποιος (συνήθως κάποια) να γράψει ότι επήε να έβρει έναν πρώην παρόλο που ξέρει ότι εν πρέπει τζιαι οι υπόλοιποι να της πούμε ότι εν έπρεπε να πάεις αλλά καταλαβαίνουμε σε διότι είσαι ερωτευμένη.
Όμως αν έγραφε κάποιος ότι κάμνει κακά πράματα? (τζιαι επειδή εν εγώ που μιλώ ας το κάμω πρώτο πρόσωπο).
Αν σας έγραφα ότι τα έχω με παντρεμένο? Αν σας έγραφα ότι εχώρισε εξαιτίας μου τζιαι ξαπόλυσε τα κοπελλούθκια του για ναν μαζί μου?
Αν σας έγραφα ότι έκατσα κάποιου στη δουλειά για να πάω ψηλά?
Αν σας έγραφα ότι έχω τα με δυο άντρες ταυτόχρονα τζιαι περιπαίζω τζιαι τους δυο?
Αν σας έγραφα ότι έκαμα τρίο τζιαι άρεσε μου?
Αν σας έγραφα ότι είμαι bisexoual κατακρίβειαν?
Αν σας έγραφα ότι έκλεψα τον άντρα μιας φίλης μου?
Αν σας έγραφα ότι επαραίτησα το μωρό μου?
Αν σας έγραφα ότι εκακοποιήθηκα που κάποιον κάποτε?
Αν σας έγραφα ότι πίνω ψυχοφάρμακα?
Αν σας έγραφα ότι έκαμα ένα έγκλημα που με ανακαλύψαν ποττέ?
Αν σας έγραφα ότι πιάνω φακελλάκια στη δουλειά?
Αν σας τα έγραφα τούτα ούλλα τι θα μου ελαλούσετε? Για κάποια μπορεί να πείτε ότι εν φταίω εγώ ή ότι είμαι κρίμα που μου έτυχε ή ότι εν σεξουαλικές προτιμήσεις. Για τα παραπάνω όμως που έγραψα, εν κακά πράματα που εν κατακριτέα. Που εν θα εβρίσκετε τρόπο να με δικαιολογείσετε. Που μπορεί να με ξητιμάζετε, να με κατακρίνετε. Όπως γίνεται στα μπλογκς που γράφουν για πολιτικά. Για ούλλα τούτα θα ένιωθα στιγματισμένη αν τα έγραφα. Σίουρα κάποιοι που μας εκάμαμε κάτι που τούτα ή άλλα εξίσου "κακά".
Μα εν τζιαι να τα γράψουμε δαμέ! Εν είμαστε ανώνυμοι δαμέ, πούποτε εν είμαστε ανώνυμοι. Τούτο το "joy/rain tears" εν τζιαι προστατεύκει με. Μπορεί κάποιος να έβρει ποια είμαι, μπορεί κάποιος να με αναγνωρίσει που μιαν μικρή λεπτομέρεια. Εν θα γράψει ποττέ κανένας μας πράματα που θα τον κρίνουν οι άλλοι αυστηρά. Που θα πουν ούλλοι ότι εν λάθος τζιαι φταίμε. Μόνο τζείνα που θέλουμε να ξέρουν οι άλλοι. Να μεν εκτεθούμε. Εν αντέχουμε. Έννεν υποκρισία?
Τωρά θα μου πείτε ότι εν τζιαι κάμνεις συμβόλαιο άμαν ανοίξεις ένα μπλογκ να τα γράφεις ΟΥΛΛΑ. Έννεν κανένας αναγκασμένος. Άρα τι εν τούτες οι πελλάρες που έγραψα σήμερα?
Όφφου, που λαλεί τζιαι η Neerie, τούτη η περίοδος κάμνει με τζιαι παραλογίζουμαι!
Please, μεν με κατακρίνετε!!!