....I'M A BIG BIG GIRL IN A BIG BIG WORLD....

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Surprise!!!


Happy Birthday! :)


Χορηγοί επικοινωνίας:



Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Σκάσε ηλίθια!!

Κάποτε εν ακούτε τον εαυτό σας να σας λαλεί "σκάσε κόρη ηλίθια, μεν μιλάς!" αλλά αντί να κάμετε ό,τι σας λαλεί να κάμνετε ακριβώς το αντίθετο?Τζιαι μετά να σας έρκετε να κλαίτε, όι τόσο για την αιτία της συζήτησης /καβγά/διαφωνίας όσο για την απελπισία σας που εν μπορείτε να (υπ)ακούσετε στον ίδιο σας τον εαυτό!
Τζιαι να σκέφτεστε τι βλάκας που είμαι τζιαι τωρά πώς στο καλό να το διορθώσω? Τζιαι το κακό εν ότι ακόμα πιστεύκετε ότι για την αιτία της συζήτησης/καβγά/διαφωνίας έσιετε μεν δίκαιο, έχασετε το δε στην πορεία (όπως πάντα) επειδή εν μπορείτε γ****** να κρατήστε το στόμα σας κλειστό όταν πρέπει ή να έβρετε τα κατάλληλα πράματα να πείτε αντί ούλλα τα λανθασμένα...!
Τούτη η περιόδος, ξέρω έννεν δικαιολογία, μα με την τόση της καθυστέρηση τζιαι τα μη-συμπτώματα της επέλλανε με. Κυριολεκτικά, μεταφορικά κτλ κτλ.

Είμαι βλάκας. Τζιαι λαλώ του εαυτού μου να διατάξει τα μάθκια του να σταματήσουν να τρέχουν μα εν το κάμνει. Έτσι εν η κατάσταση όταν είμαι απογοητευμένη. Όι με τον άλλον, αλλά με τον εαυτό μου. Εν με συγχωρώ ποττέ. Τζιαι ούτε ξιχάννω τα δικά μου.

Είδετε, μια χαρά μου φκαίνουν τα κυπριακά όταν είμαι συκκιρτισμένη τζιαι γράφω αυθόρμητα!!!

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Μέσα σε ένα χρόνο

Επειδή εβαρέθηκα να εξηγούμαι στο προηγούμενο ποστ...βάλλω σας ένα άλλο θέμα να με βοηθήσετε!Πώς στο καλό διοργανώνεις ένα γάμο, μια βάφτιση και την αναζήτηση/αγορά/κτίσιμο σπιτιού σε ένα χρόνο?
Ναι, πρέπει να γίνουν όλα μέσα σε ένα ακριβώς χρόνο, εν υπάρχει επιλογή.
Και σε ένα χρόνο με πολλά άλλα πράγματα όπως τουλάχιστο 3 ταξίδια (εκτός διακοπών), έναν άντρα που πνίγεται στη δουλειά και έτσι αδυνατεί να βοηθήσει πραγματικά.
Α, επίσης δουλεύκω, μαγειρεύω, καθαρίζω σπίτι, πάω γυμναστήριο, πάω κολύμπι και ευελπιστώ να κοιμούμαι και λλίο.
Τόσα χρόνια εζούσα μια ζωή στάσιμη, χααααλαρή. Τωρά πρέπει να βουρήσω να τα κάμω ούλλα σε ένα χρόνο.

Α, να χάσω και ακόμα λίγα κιλά διότι έβαλα κάποια πίσω!!

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Η υποκρισία του μπλογκ-άρειν (?)

Εσκέφτουμουν κάτι πράματα εχτές δκιαβάζοντας διάφορα μπλογκς τζιαι εσικκίρτησα που λαλούμεν. Γι αυτό γράφω κυπριακά. Άμαν είμαι νευριασμένη εν μπορώ να εκφραστώ στο καλαμαριζείν. Εν τζιαι φταίει μου κανένας, ούτε με ενευρίασε κανένας μπλόγκερ. Έτο εν άσχετες σκέψεις που μου εκατεβήκαν στον νου. Μπορεί ναν που τζείνο το παιχνίδι "7 πράματα που εν ξέρετε για μένα" που μου ήρτε. Μπορεί ναν που ακούω πολλές ιστορίες τωρά τελευταία. Μπορεί τζιαι ναν που την περίοδο που επιτέλους ήρτε μετά που 7 μέρες καθυστέρηση. Εγώ που τάχα ήμουν ρολόι.
Εσκέφτουμουν λοιπόν πόσο υποκρισία μπορεί να κρύφκει έναμπλογκ. Άτε, όι ούλλα, αλλά τα παραπάνω. Εν τζιαι φκάλλω την ουρά μου πόξω εγώ βέβαια. Πρώτη τζιαι καλύττερη εγώ. Γράφουμεν άλλοι λλίο άλλοι πιο πόλλα, άλλοι κάθε μέρα άλλοι μια στο τόσο. Άλλοι γράφουν πράματα που την ζωή τους, την καθημερινότητα τους, τες εμπειρίες τους. Άλλοι αναδημοσιεύκουν πράματα που βρίσκουν στο ίντερνετ για να γελάσουμε ή να παραξενευτούμε. Άλλοι γράφουν τες απόψεις τους γενικά τζιαι αόριστα χωρίς να αναφέρονται στες προσωπικές τους εμπειρίες. Οι παραπάνω γράφουμε τζιαι για τα ερωτικά μας. Γράφουμε, γράφουμε, γράφουμε. Εν αλήθκειες που γράφουμε όμως? Οξά γράφουμε μόνο τζείνα που μας "συμφέρουν"? Τζείνα που θα κάμουν τους άλλους να μας πουν "μάνα μου ρε, τι μαλάκας ο άλλος που σου έκαμε έτσι" ή θα μας συμπονέσουν "ο χρόνος θα τα γιατρέψει ούλλα" ή θα μας πουν μπράβο ή θα μας πουν ότι σιαίρουνται με την ευτυχία μας. Μπορεί να "εκτεθούμε" για τζείνα που γράφουμε αλλά συνήθως μόνο αν θα προκαλέσουμε θαυμασμό. Αν θα εκτεθούμε τζιαι να προκαλέσουμε σίουρη κακή κριτική που ούλλους, εν θα το κάμουμε! Γράφουμε τες απορίες μας, ζητούμε γνώμες, προβληματιζούμαστε ούλλοι μαζί. Για πράματα που έχουν τζιαι τα υπερ τζιαι τα κατά τους, για πράματα που άλλος θα συμφωνήσει, άλλος όι.
Όμως εν τζιαι γράφουμε τα ούλλα έννε? Τα κακά που μπορεί να εκάμαμε εν τα γράφουμε. Τουλάχιστο τα κακά που ούλλοι θα μας κατακρίνουν, εν τα γράφουμε. Μπορεί κάποιος (συνήθως κάποια) να γράψει ότι επήε να έβρει έναν πρώην παρόλο που ξέρει ότι εν πρέπει τζιαι οι υπόλοιποι να της πούμε ότι εν έπρεπε να πάεις αλλά καταλαβαίνουμε σε διότι είσαι ερωτευμένη.
Όμως αν έγραφε κάποιος ότι κάμνει κακά πράματα? (τζιαι επειδή εν εγώ που μιλώ ας το κάμω πρώτο πρόσωπο).
Αν σας έγραφα ότι τα έχω με παντρεμένο? Αν σας έγραφα ότι εχώρισε εξαιτίας μου τζιαι ξαπόλυσε τα κοπελλούθκια του για ναν μαζί μου?
Αν σας έγραφα ότι έκατσα κάποιου στη δουλειά για να πάω ψηλά?
Αν σας έγραφα ότι έχω τα με δυο άντρες ταυτόχρονα τζιαι περιπαίζω τζιαι τους δυο?
Αν σας έγραφα ότι έκαμα τρίο τζιαι άρεσε μου?
Αν σας έγραφα ότι είμαι bisexoual κατακρίβειαν?
Αν σας έγραφα ότι έκλεψα τον άντρα μιας φίλης μου?
Αν σας έγραφα ότι επαραίτησα το μωρό μου?
Αν σας έγραφα ότι εκακοποιήθηκα που κάποιον κάποτε?
Αν σας έγραφα ότι πίνω ψυχοφάρμακα?
Αν σας έγραφα ότι έκαμα ένα έγκλημα που με ανακαλύψαν ποττέ?
Αν σας έγραφα ότι πιάνω φακελλάκια στη δουλειά?
Αν σας τα έγραφα τούτα ούλλα τι θα μου ελαλούσετε? Για κάποια μπορεί να πείτε ότι εν φταίω εγώ ή ότι είμαι κρίμα που μου έτυχε ή ότι εν σεξουαλικές προτιμήσεις. Για τα παραπάνω όμως που έγραψα, εν κακά πράματα που εν κατακριτέα. Που εν θα εβρίσκετε τρόπο να με δικαιολογείσετε. Που μπορεί να με ξητιμάζετε, να με κατακρίνετε. Όπως γίνεται στα μπλογκς που γράφουν για πολιτικά. Για ούλλα τούτα θα ένιωθα στιγματισμένη αν τα έγραφα. Σίουρα κάποιοι που μας εκάμαμε κάτι που τούτα ή άλλα εξίσου "κακά".
Μα εν τζιαι να τα γράψουμε δαμέ! Εν είμαστε ανώνυμοι δαμέ, πούποτε εν είμαστε ανώνυμοι. Τούτο το "joy/rain tears" εν τζιαι προστατεύκει με. Μπορεί κάποιος να έβρει ποια είμαι, μπορεί κάποιος να με αναγνωρίσει που μιαν μικρή λεπτομέρεια. Εν θα γράψει ποττέ κανένας μας πράματα που θα τον κρίνουν οι άλλοι αυστηρά. Που θα πουν ούλλοι ότι εν λάθος τζιαι φταίμε. Μόνο τζείνα που θέλουμε να ξέρουν οι άλλοι. Να μεν εκτεθούμε. Εν αντέχουμε. Έννεν υποκρισία?
Τωρά θα μου πείτε ότι εν τζιαι κάμνεις συμβόλαιο άμαν ανοίξεις ένα μπλογκ να τα γράφεις ΟΥΛΛΑ. Έννεν κανένας αναγκασμένος. Άρα τι εν τούτες οι πελλάρες που έγραψα σήμερα?
Όφφου, που λαλεί τζιαι η Neerie, τούτη η περίοδος κάμνει με τζιαι παραλογίζουμαι!
Please, μεν με κατακρίνετε!!!

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Άτε, τα 7 μου!!

Άρεσε μου πολλά το παιχνίδι σας, εννά παίξω!
Το λοιπόν...

1. Θωρώ όνειρα-εφιάλτες σχετικά με τον γάμο. Συνέχεια! Όι με την ζωή μου μετά τον γάμο, με την ημέρα του γάμου. Ότι εν εκλείσαμε ανθοπωλείο, ότι βουρούμε να στολίσουμε τραπέζια, εξίχασα να πιάσω βέλος τζιαι εν έχω τίποτε για τα μαλλιά μου κτλ. Στην καθημερινότητα μου...εν τα σκέφτουμαι!

2. Όλοι οι πρώην μου εν παντρεμένοι με μωρά. Πού το ξέρω? Εεε...βάλλω το όνομα τους στο φατσοβιβλίο τζιαι κατασκοπεύκω. Εντάξει, πριν τον άντρα έκαμνα το, τωρά εν προλαβαίνω να ασχοληθώ! Όμως ένιωθα περίεργα τες πρώτες φορές που εθώρουν τες φωτογραφίες!

3. Έχω 4 μέρες καθυστέρηση πάλε. Όι, εν είμαι έγκυος, ανακατώθηκε ο σταθερότατος μου κύκλος τους τελευταίους μήνες. Το περίεργο τούτη την φορά (εν η τρίτη συνεχόμενη καθυστέρηση) εν ότι ενώ στες άλλες φορές είχα τα συνήθη συμπτώματα της περιόδου, ξέρετε τα τζιαι άντρες και γυναίκες, τωρά εν τα έχω! Χαπάρι!

4. Το περασμένο Σάββατο, σε ένα γάμο παλιού συμφοιτητή συνάντησα δυο παλιές συμφοιτήτριες. Όταν με ρώτησαν τα νέα μου και τους τα έλεγα, η μια με άκουγε με τρελλό ενθουσιασμό και ζητούσε περισσότερες λεπτομέρειες για όλα, η άλλη με κοίταζε με το πιο απαθές βλέμμα που μπορείτε να φανταστείτε! Εν επληγώθηκα, ενευρίασα με την αγένεια της! Αν θα πεις "συγχαρητήρια" κόρη μου με μισή καρκιά, μεν το πεις καθόλου καλύττερα!!!

5. Ξέρετε πόσο τον αγαπώ. Αλλά οι στιγμές που νιώθω ότι πελλανίσκω που την ευτυχία, εν την ώρα που τζοιμούμαστε τζιαι γύριζει τζιαι αγκαλιάζει με τζιαι χαϊδεύκει με στον ύπνο του. Εν απίστευτο συναίσθημα...

6. Αγχώνει με το οικονομικό μας μέλλον διότι αγχώνει τον άντρα. Άμαν είσαι αυτοεργοδοτούμενος, σε καιρούς τέθκοιας κρίσης, πελλανίσκεις που το άγχος για το μέλλον. Τζιαι όι μόνο το δικό σου, αλλά τζιαι των παιδκιών σου, τζιαι των γονιών σου. Μεταφέρεται τούτο το άγχος τζιαι πάνω μου.

7. Μόλις εδιαπίστωσα ότι σε τούτο το ποστ μιαν γράφω κυπριακά, μιαν "καλαμαρίστικα" τζιαι μιαν μιξ με τασιή!

Άτε, έγραψα τα λλίο βιαστικά, αν έμεινε κανένας που εν έγραψε τα 7 του ας τα γράψει τωρά! or forever hold his/her peace

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Επαγγελματικά ταξίδια και σεξ

Θα έγραφα ένα κείμενο για τις φιλίες μεταξύ των γυναικών κυρίως όταν αλλάζει το status της μιας και από single γίνεται couple.
Όμως μπορεί να περιμένει.
Έχω μια απορία ή μάλλον μια παρατήρηση να κάνω για να μου πείτε αν παρατηρήσατε ποτέ το ίδιο σε παρόμοιες καταστάσεις.
Μια ομάδα ανθρώπων, νεαρών και μεγαλύτερων ηλικιών πάει ταξίδι επαγγελματικό. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους δεν γνωρίζονται μεταξύ τους από πριν.Γνωρίζουν ο ένας τον άλλον στο ταξίδι. Είναι όλη μέρα μαζί, στο πρόγευμα μαζί, στις επαγγελματικές συναντήσεις, στα γεύματα, στα δείπνα. Είπαμε είναι ανάμεικτο γκρουπ. Άντρες και γυναίκες διαφόρων ηλικιών αλλά και διαφόρων επαγγελματικών θέσεων. Οι περισσότεροι παντρεμένοι/ες ή σε κάποια σχέση. Κανένας δεν βλέπει ερωτικά τον άλλον. Ακόμα και αυτοί που γνωρίζονταν από πριν, δεν είχαν ποτέ κάποια βλέψη απέναντι στους συναδέλφους τους. Και όμως, σε τέτοια ταξίδια, όπου μετά τις συναντήσεις και τα επίσημα δείπνα μια μικρή παρέα που σχηματίστηκε στο γκρουπ πάει να πιει και μια μπύρα πριν την επιστροφή στο ξενοδοχείο, υπάρχει ερωτική ατμόσφαιρα στον αέρα. Οι συζητήσεις γυρίζουν στις σχέσεις, στον έρωτα, στο σεξ. Η ατμόσφαιρα γίνεται πονηρή και πικάντικη. Μα γιατί πάντα να πηγαίνει εκεί η συζήτηση? Γιατί πάντα αυτός να είναι ο δρόμος που θα σε οδηγήσει στην οικειότητα? Είναι η ανθρώπινη μας φύση τέτοια?
Σκέφτεσαι μήπως παίζει κάτι εδώ αλλά το αποκλείεις. Βλέπεις ότι το θέμα μένει μόνο στη συζήτηση, στα γέλια και στα πειράγματα. Μετά θα πάμε όλοι πίσω στο ξενοδοχείο, ο καθένας στο δωμάτιο του και την επόμενη μέρα απλά θα βρεθούμε στο πρόγευμα. Και θα χρειαστεί πάλι όλη μέρα, να φτάσει στο βράδυ για να ξαναδημιουργηθεί η οικειότητα της προηγούμενης νύχτας.
Οικειότητα που θα μείνει μόνο στα λόγια, ούτε καν φλερτ. Ή μήπως έχεις λάθος? Μήπως γίνονται διάφορα σε τέτοια επαγγελματικά ταξίδια κι εσύ, αχάπαρη και απονήρευτη, δεν παίρνεις είδηση?
Υ.Γ. Για ακόμα μια φορά διαπίστωσα ότι μάλλον μου πάει (χωρίς να εννοώ ότι μου αρέσει ) το κρύο. Κάνει καλό στο δέρμα και στα μαλλιά μου. Με κάνει να λάμπω.