Και είμαι πάλι εδώ και περιμένω να κάνεις πάλι την εμφάνιση σου...σε χάνω...σε θέλω...δεν ξέρω τι να κάνω...

Είσαι η πρώτη μου σκέψη όταν ξυπνάω...και η τελευταία μου πριν κοιμηθώ...είσαι αυτός που σκέφτομαι κάθε ώρα και λεπτό...!

Και είναι τόσο αστείο...να περιμένω ένα μήνυμά σου...να δώ ότι είσαι καλά...είναι τόσο αστείο να ονειρεύομαι στον ύπνο μου ότι ξυπνάω και βλέπω ένα μήνυμά σου...και τελικά το πρώτο πράγμα που κάνω μόλις ξυπνάω είναι να κοιτάξω το κινητό...και τελικά να κατεβάζω τα μούτρα μου όταν το μόνο που βλέπω είναι η ζωγραφιά που έκανα και λέει ' Estoy loca por ti ' και δεν έχω κανένα μήνυμα απο εσένα...θέλω τόσο πολύ να σε δώ...είναι τόσο πολλά αυτά που θέλω να σου πω...!

'Πεθαίνω'...σιγά σιγά...τόσο βασανιστικά!Και πονάω,πονάω τόσο πολύ!Ποτέ κανείς δεν θα μπορέσει να με καταλάβει...να καταλάβει πως σκέφτομαι πως νιώθω...και αυτό ίσως γιατί ούτε και εγώ μπορώ να καταλάβω τον ίδιο μου τον εαυτό!

Λες πολλά αλλά δεν ξέρεις τίποτα...!Πως ένιωσα εγώ τότε...και πως νιώθω ακόμα και τώρα...!Γιατί εγώ πονάω...Γιατί εγώ ήμουν αυτή που έκλεγε για δύο μέρες ακόμα και τη στιγμή που έγινε γιατί πρόδωσα όσα ένιωθα για εσένα...Αλλά εσένα σου φαίνοντα όλα τόσο απλά!Λες και εγώ δεν νιώθω!Έχεις άγνοια πολλών πραγμάτων που βέβαια δεν έχουν σημασία για εσένα...Νομίζεις...τι νομίζεις άραγε..πραγματικά δεν ξέρω...!!Κι εγώ βρίσκομαι σε ένα αδιέξοδο!

Κάτι αληθινό

Μπορεί να είμαι ακόμα μικρή...αλλά δεν πιστεύω πλέον στα παραμύθια...δεν πιστεύω σε εσένα...ούτε και στα ψεύτικα λόγια σου...

Είμαι υπεύθυνη για τις πράξεις μου και θα πληρώσω το τίμημα...δεν κατηγορώ εσένα...ξέρω πολύ καλά τι συμβαίνει γύρω μου...ποτέ δεν υπήρξα χαζή και ούτε πρόκειται να γίνω τώρα...ίσως ήμουν αφελής κάποιες φορές...και πίστεψα έστω για ένα λεπτό στα λόγια σου...και αυτό να ήταν που με έρηξε όσο και αν ήξερα βαθιά μέσα μου πώς όλα ήταν ένα ψέμα...

Με ρώτησες άμα είμαι τόσο αθωά όσο δείχνω...μπορεί κάποτε να ήμουν...κοίτα με πως έχω γίνει τώρα...δεν αναγνωρίζω τον ίδιο μου τον εαυτό...πως το έκανα εγώ αυτό σε εμένα...και για ποιο λόγο...

Μου είπες ότι όταν με γνώρισες ήμουν πολύ μικρή...και όμως δεν έχει περάσει ένας χρόνος απο τότε...πότε πρόλαβα να μεγαλώσω τόσο...και οι δυο όμως ξέρουμε πολύ καλά τι εννοούσες...

Και ήταν τόσα πολλά αυτά που ήθελα να σου πώ όταν ήμουν στην αγκαλιά σου...τουλάχιστον κάτι βγήκε αληθινό...εγώ να είμαι στην αγκαλιά σου και εσύ να με κρατάς σφιχτά...μακάρι να μην τελείωνε ποτέ αυτή η στιγμή...!